Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Role of recombinant human erythropoietin in the treatment of cancer-related anaemia

100%

Jankowski T. , Kubiatowski T.

OncoReview

|

2017

|

tom 7

|

nr 2

98-103

EN

Anaemia is one of the most frequently diagnosed complications in cancer patients and also occurs during the course of cancer treatment. The condition can be observed in as many as 60–70% of patients who receive chemotherapy or radiotherapy. As a cancer symptom, it is found in 30% of cases and is particularly severe when accompanied by kidney failure. In patients undergoing cancer therapy, anaemia is treated with PRBC transfusions and/or recombinant human erythropoietin. The article discusses 3 case studies of patients with late-stage cancer (pleural mesothelioma, urothelial kidney carcinoma, and lung carcinoma), who suffered from moderate to severe anaemia during aggressive treatment with chemo- and radiotherapy. All 3 patients were treated with erythropoietin, which made it possible for them to stay on chemotherapy and/or undergo radiotherapy. Thanks to erythropoietin, they did not require PRBC transfusions and their general condition and quality of life improved. They tolerated the treatment well and no complications were observed.

2

Anaemia in chronic kidney disease- new treatment options

88%

Żórawski M. , Musiałowska B. , Rudzińska M. , Koc-Żórawska E. , Małyszko, J.S

Progress in Health Sciences

|

2018

|

tom 8(2)

210-214

EN

In recent years anaemia has been recognized as one of the most specific and evident manifestations of chronic renal failure. In the majority of cases, renal anaemia is normocytic and normochromic with normal cellularity of bone marrow. Multiple factors contribute to the molecular origins of the anaemia of chronic kidney disease. Within those factors, the disturbances in the production of erythropoietin have the greatest impact on the disease pathogenesis. However, other components such as shortened erythrocyte survival, blood loss, iron or other nutritional deficiencies, hemolysis, the presence of uremic inhibitors of erythropoiesis among others can also significantly contribute to the occurrence of anaemia.

3

Simplified diagnostic algorithm for classification of preoperative anaemia based on complete blood count and its application in elective gastrointestinal surgery

88%

Czempik P. F. , Czepczor K. , Czok M. , Pluta M. , Krzych Ł.

Polish Journal of Surgery

|

2019

|

tom 91(4)

24-28

EN

Introduction: Anaemia is associated with increased morbidity, mortality, hospital length of stay, and requirement for blood transfusion. Early differential diagnosis of anaemia may expedite its treatment and improve outcomes in the perioperative setting. The aim of our study was to create a simplified diagnostic algorithm for classification of anaemia based on complete blood count and to test its applicability in an elective gastrointestinal surgical population. Material and methods: Selected clinical data and laboratory red blood cell parameters were retrieved retrospectively for the group of 442 consecutive patients scheduled for elective high-risk gastrointestinal surgery from January 2016 to August 2018. Based on pathophysiologic data we created a simplified diagnostic algorithm for classification of preoperative anaemia and applied it to the study population. Results: Using the cut-off value of 130 g L-1 for both sexes, anaemia was diagnosed in 166 patients (37.5%). As many as 29 (17.5%) anaemic patients had aetiology of anaemia accurately established using our simplified diagnostic algorithm – either iron or vitamin B12/folate deficiency. Discussion: Preoperative anaemia is common in elective gastrointestinal surgery. Simplified diagnostic algorithm based solely on complete blood count parameters is helpful in the preliminary identification of patients with iron and vitamin B12/folic acid deficiencies so haematinic supplementation can be started early in preparation for surgery.

4

Comparison of microcytic and macrocytic anaemia based on the iron and vitamin B12 deficiency

75%

Wilczynska B. , Marczyk A. , Skibinska A. , Kobak J. , Jaroszewska M. , Kozlowska K.

Acta Biologica Cracoviensia. Series Zoologia

|

2008

|

tom 50

49-56

5

Mały, a wielki pierwiastek - żelazo i jego rola w życiu człowieka

75%

Martula E. , Morak-Młodawska B. , Jeleń M.

Laboratorium - Przegląd Ogólnopolski

|

2023

|

tom nr 1

51--56

PL

Anemia, inaczej nazywana niedokrwistością jest jedną najczęściej występujących chorób hematologicznych. Dotyka osoby w każdym wieku: dzieci, dorosłych, a także osoby starsze. Stan ten jest następstwem pewnych zaburzeń dotyczących krwi. Zaliczamy do nich między innymi zbyt niski poziom hemoglobiny, obniżony hematokryt, czyli stosunek liczby czerwonych krwinek do pozostałych składników krwi, a także niski poziom erytrocytów - czerwonych krwinek. Krew osoby z anemią ma ograniczoną zdolność do transportu tlenu, czego efektem jest niedostateczne utlenowanie tkanek i narządów. Najczęściej występującą postacią niedokrwistości jest ta związana z deficytem żelaza, tzw. niedokrwistość syderopeniczna. Niedobór żelaza jest dość częstym zjawiskiem występującym wśród kobiet ze względu na ich fizjologię, ale może być również spowodowany dietą ubogą w ten pierwiastek. Niniejszy artykuł poświęcony żelazu ma za zadanie przybliżyć czytelnikowi, jak dużą rolę odgrywa w naszym organizmie, a także jak ważna jest jego prawidłowa suplementacja i jakie negatywne skutki może wywołać jego niedobór.

EN

Anaemia is one of the most common haematological diseases. It affects people of all ages: children, adults as well as the elderly. The condition is a consequence of certain disorders affecting the blood. These include too low a level of haemoglobin, a reduced hematocrit, or the ratio of red blood cells to other blood components, and a low level of erythrocytes - red blood cells. The blood of a person with anaemia has a reduced ability to transport oxygen, resulting in inadequate oxygenation of tissues and organs. The most common form of anaemia is that associated with iron deficiency known as sideropenic anaemia. Iron deficiency is quite common among women, due to monthly menstruation, but it can also be caused by a diet deficient in this element. This article on iron is intended to give the reader an idea of how big a role it plays in our bodies, the importance of its proper supplementation and the negative effects its deficiency con cause.

6

Fetal outcome of pregnancy with anaemia in a rural set up

75%

Kawade V. , Patil A.

Annals of Agricultural and Environmental Medicine

|

1994

|

tom 01

|

nr 2

7

Characteristic changes in erythrocyte nucleotides in haemolytic anaemia with basophilic stippling of differing aetiology

75%

Laurence A. , Duley J. A. , Simmonds H. A. , Layton M.

Cellular and Molecular Biology Letters

|

1999

|

tom 04

|

nr 3

8

Napady afektywnego bezdechu z asystolią u 13-miesięcznej dziewczynki, poprawa po uzupełnieniu niedoboru żelaza – opis przypadku i przegląd aktualnego piśmiennictwa

63%

Pręgowska K. , Miszczak-Knecht M. , Brzezinska-Paszke M. , Rękawek J. , Turska-Kmieć A. , Bieganowska K.

Pediatria i Medycyna Rodzinna

|

2009

|

tom 5

|

nr 4

281-285

EN

Breath holding spells (BHS) are observed in otherwise healthy infants and preschool children. Attacks are typical. They begin with crying usually caused by anger, less commonly by minor trauma. Then they are followed by noiseless state of expiration, with typical change of skin colour, loss of consciousness and postural tone. In severe cases, associated with central nervous system ischaemia, convulsions appear (severe breath holding spells). BHS are frequent reason for referring children to paediatric cardiologist or neurologist to exclude heart disease or epileptic seizures. BHS are divided into three types depending on colour of the skin during the attack: pallid, cyanotic or mixed. Their aetiology is still unclear. Autonomic nervous system dysregulation may play an important role in the pathophysiology of BHS. Several reports suggest the association between iron deficiency and increased frequency of BHS. We present a case of 13-month-old child referred to the cardiology clinic with a three months history of numerous syncopes. During one of the spells, 24-hour holter ECG monitoring showed 16-seconds of asystole. In our patient Iron therapy reduced number and severity of the breath holding spells during 10 months follow-up period.

PL

Napady afektywnego bezdechu występują u zdrowych niemowląt i dzieci w wieku przedszkolnym. Ich przebieg jest typowy – rozpoczynają się płaczem, który może być spowodowany gniewem, złością, rzadziej bólem lub innymi czynnikami, takimi jak np. chęć zwrócenia na siebie uwagi. Zwykle po kilku sekundach dochodzi do wstrzymania oddechu z towarzyszącą charakterystyczną zmianą zabarwienia skóry w zależności od typu napadu, dziecko traci przytomność, napięcie mięśniowe ulega obniżeniu. W ciężkich przypadkach, przy przedłużającym się niedokrwieniu ośrodkowego układu nerwowego, do objawów dołączają drgawki toniczne, kloniczne lub toniczno-kloniczne (tzw. napady ciężkie lub powikłane). Napady afektywnego bezdechu, zwłaszcza powikłane, wywołują duży niepokój rodziców oraz wymagają konsultacji kardiologicznej i neurologicznej w celu wykluczenia chorób serca i padaczki. W zależności od zabarwienia skóry dziecka w trakcie ataku napady dzielą się na trzy typy: przebiegające z bladością, zasinieniem lub mieszane. Etiologia napadów pozostaje niejasna. W patofizjologii zarówno napadów bladych, jak i sinych istotną rolę może odgrywać nieprawidłowa regulacja autonomicznego układu nerwowego. Ponadto liczne doniesienia wskazują na możliwy związek pomiędzy niedoborem żelaza a występowaniem napadów afektywnego bezdechu. W niniejszej publikacji przedstawiamy przypadek 13-miesięcznej dziewczynki z 3-miesięcznym wywiadem licznych utrat przytomności o cechach napadów afektywnego bezdechu. W trakcie jednego z napadów w zapisie Holtera EKG zarejestrowano trwającą 16 sekund asystolię. Substytucja żelazem spowodowała znaczące zmniejszenie częstości i nasilenia objawów w 10-miesięcznym okresie obserwacji.

9

Relationship between anemia, iron deficiency, and platelet production in dogs

63%

Matur E. , Ergul Ekiz E. , Erek M. , Ergen E. , Kucuk S. H. , Erhan S. , Ozcan M.

Medycyna Weterynaryjna

|

2019

|

tom 75

|

nr 06

EN

Platelet production increases in anemic people. In particular, iron deficiency causes reactive thrombocytosis in such patients. Although anemia and iron deficiency are frequently seen in dogs, there are no published studies on this subject. The aim of the present study was to investigate the relationship between anemia, iron deficiency, and platelet production in dogs. A total of 81 dogs brought to the university animal hospital with signs of anemia were used. Haemogram parameters, serum iron (Fe), erythropoietin (EPO), and thrombopoietin (TPO) levels, as well as total iron binding capacity (TIBC), were measured. Transferrin saturation (TSAT) ratios were calculated. The animals were categorized as anemic or non-anemic, mildly anemic or moderately/ severely anemic, and having iron deficiency or no iron deficiency according to haemogram parameters and the serum Fe level. A high platelet number was observed in dogs with mild anemia. Dogs with mild anemia also had higher serum EPO levels than dogs with moderate/severe anemia (P = 0.047). Iron deficiency was detected in 31 dogs. The platelet number was higher in dogs with iron deficiency (P = 0.004). It was also observed that dogs with iron deficiency had higher serum EPO levels (P = 0.027) and lower TPO levels (P = 0.025) than dogs without iron deficiency. In conclusion, it can be said that mild anemia and iron deficiency cause thrombocytosis in dogs. The increased serum EPO levels, both in dogs with mild anemia and those with iron deficiency, suggest that the increase in platelet production is due to EPO. Nevertheless, there is a need for further research to fully understand the underlying mechanism.

10

Niedokrwistość towarzysząca leczeniu chorych na raka jajnika schematem chemioterapii składającym się z paklitakselu i pochodnej platyny – analiza wstępna

63%

Miedzińska-Maciejewska M.

Ginekologia Onkologiczna

|

2006

|

tom 4

|

nr 3

151-159

EN

Aim: The aim of the paper is to evaluate the problem of anaemia in patients treated with paclitaxel and cisor carboplatin as a first line treatment for ovarian cancer. Material and methods: The analysis comprised patients who completed 6 cycles of chemotherapy and who commenced the treatment not sooner than in 2004. The patients were not selected in any way with respect to anaemia. The data concerning the haemoglobin concentration and the management of anaemia were collected retrospectively. The blood counts taken into consideration had been performed on the day of the chemotherapy or on the previous day. Results: The patients’ age ranged from 31 to 78. Patients with FIGO IIIC stage ovarian cancer accounted for 67.5% of the whole group. The haemoglobin concentration at the beginning of the treatment was 9.5 – 14.4 g/dl (average 11.8 g/dl). In the course of subsequent chemotherapy cycles, a gradual decrease was observed, down to the values of 7.2 – 13.8 g/dl (average 10.9 g/dl) at the 6th cycle. In 52 patients, at least one count was below 11 g/dl, including 13 patients with haemoglobin below 9 g/dl. Chemotherapy had to be postponed due to anaemia in 10 patients; 9 patients required erythrocyte concentrate transfusion. No patients was administered epoietin and 3 patients were administered alpha-darbepoietin. Conclusions: 30% of the patients in the whole group maintained a haemoglobin concentration above 11 g/dl in the course of treatment. This fact implies that anaemia is very common in ovarian cancer patients treated with paclitaxel and a platinum compound. However, the prophylaxis or management of anaemia still seems to be insufficient, despite the availability of erythropoietic proteins.

PL

Cel badania: Przedstawienie problemu niedokrwistości u chorych leczonych paklitakselem z cis- lub karboplatyną w ramach chemioterapii pierwszej linii z powodu raka jajnika. Materiał i metody: Badaniem objęto 74 chore, które ukończyły 6 kursów chemioterapii i rozpoczęły leczenie nie wcześniej niż w 2004 roku. Badane nie były w jakikolwiek sposób selekcjonowane pod względem występowania niedokrwistości. Retrospektywnie zebrano dane o stężeniu hemoglobiny i postępowaniu w przypadku niedokrwistości. W analizie brano pod uwagę pomiary morfologii wykonywane w dniu lub w przeddzień terminu chemioterapii. Wyniki: Wiek chorych wynosił od 31 do 78 lat. Chore w IIIC stopniu zaawansowania według FIGO (Federation Internationale de Gynecologie Oncologique) stanowiły 67,5% całej grupy. Stężenie hemoglobiny na początku leczenia wynosiło od 9,5 do 14,4 g/dl (średnio 11,8 g/dl). W trakcie kolejnych cykli chemioterapii następował stopniowy spadek aż do wartości od 7,2 do 13,8 g/dl (średnio 10,9 g/dl) przy 6 cyklu. U 52 pacjentek przynajmniej jednokrotnie stężenie hemoglobiny obniżyło się poniżej 11 g/dl, w tym u 13 poniżej 9 g/dl. Konieczność odroczenia chemioterapii z powodu anemii wystąpiła u 10 badanych, a u 9 zaistniała konieczność przetaczania koncentratu krwinek czerwonych. Żadna chora nie otrzymała epoetyny, a trzy otrzymały darbepoetynę alfa. Wnioski: Niespełna 30% pacjentek z całej grupy utrzymało stężenie hemoglobiny powyżej 11 g/dl w trakcie całego leczenia. Świadczy to o ogromnym rozpowszechnieniu niedokrwistości u chorych z rakiem jajnika leczonych schematem chemioterapii pierwszej linii, opartym na paklitakselu i pochodnych platyny. Natomiast leczenie i profilaktyka anemii, mimo dostępnych leków w postaci białek erytropoetycznych, wydają się wciąż niewystarczające.

11

Anemia prosiat - przyczyny i zapobieganie

63%

Mroczek J. R.

Biuletyn Informacyjno-Handlowy. Ośrodek Doradztwa Rolniczego Boguchwała

|

2005

|

nr 06

14

12

The usefulness of soluble transferrin receptor (sTfR) in differentiating anemia occurring in young children

63%

Kamer B. , Dolka E. , Pasowska R. , Swiatkowska E.

Folia Histochemica et Cytobiologica

|

2012

|

tom 50

|

nr 3

13

Leczenie czynnikami pobudzającymi erytropoezę u dzieci z przewlekłą chorobą nerek w 3.-5. stadium – wyniki ogólnopolskiego badania wieloośrodkowego Polskiego Towarzystwa Nefrologii Dziecięcej

63%

Jander A. , Wierciński R. , Bałasz-Chmielewska I. , Miklaszewska M. , Zachwieja K. , Borzęcka H. , Zachwieja J. , Olszak-Szot I. , Kubicki D. , Ziółkowska H. , Rubik J. , Szczepańska M. , Runowski D. , Fendler W. , Tkaczyk M.

Pediatria i Medycyna Rodzinna

|

2011

|

tom 7

|

nr 2

156-163

EN

Introduction: Erythropoiesis-stimulating agents (ESA) are applied as a standard therapy in patients with anaemia in chronic kidney disease in children. There is scarce data on factors influencing ESA treatment efficacy in this population. The aim of our study was to describe the efficacy and details of ESA treatment in population CKD children (3.5) in Poland. Material and methods: The study has a prospective observational design and was performed in 12 dialysis centres for children in Poland. The analysis started on 1 Nov 2008 and lasted for the following 6 months. We analysed basic clinical and anthropometric data, details of renal replacement therapy with its modality, efficacy (KT/V) and duration, ESA (dose, administration), iron (concentration, storage, supplementation). Detailed analysis of anaemia was performed (haemoglobin, transferrin, ferritin concentration) at 1 month interval according to the local requirements. Results: The study group comprised 117 dialysed children and 35 children in predialysis period. The study showed that most of the dialysed children were treated with epoietin beta, despite the treatment modality. The mean dose of EPO was 99 (68.147) IU/kg/week for dialysed and 77 (43.98) for non-dialysed subjects. Mean haemoglobin concentration was 10.9}1.6 g/dl on dialysis and 11.2}1.1 g/dl in predialysis. The efficacy of anaemia treatment was unsatisfactory with 52% of undertreated dialysis subjects, whereas in predialysis 71% children achieved the target level. In multivariate analysis initial haemoglobin level >10 g/l (above median level), any infection, age at first dialysis and erythropoietin dose remained significant (predictors) of anaemia in dialysed children. Conclusion: We revealed that the anaemia treatment in Polish children is unsatisfactory. Late commencing the treatment, dosing based on adult formula (IU/kg/week) and infections could constitute risk factors for therapy failure.

PL

Wstęp: Choć czynniki stymulujące erytropoezę (ESA) są stosowane od wielu lat w leczeniu niedokrwistości nerkopochodnej u chorych ze schyłkową niewydolnością nerek, niewiele jest badań oceniających skuteczność takiego leczenia u dzieci. Celem pracy była ocena skuteczności leczenia ESA u dzieci z przewlekłą chorobą nerek w Polsce, zarówno w okresie przeddializacyjnym, jak i dializacyjnym. Materiał i metoda: Badanie prospektywne, prowadzone od 1.11.2008 do 30.04.2009 r., ankietowe. Ankiety rozesłano do 12 ośrodków prowadzących leczenie dzieci z PChN zarówno dializami, jak i w okresie przeddializacyjnym. Pytania dotyczyły między innymi podstawowych danych chorego, przyczyny choroby nerek, wieku rozpoczęcia leczenia dializacyjnego, rodzaju stosowanej erytropoetyny, suplementacji żelaza, stężenia hemoglobiny. Wyniki: Analizą objęto 117 dzieci leczonych dializami i 35 w okresie przeddializacyjnym. W obu grupach stosowano głównie erytropoetynę beta (odpowiednio 74% i 77%) – mediana odpowiednio 99 (62‑142) i 77 (43‑98) IU/kg/tydzień. Średnie stężenie hemoglobiny wynosiło 10,9±1,6 g/dl u dzieci dializowanych i 11,2±1,1 g/dl w predializie. W grupie dializowanych 48% osiągnęło zalecane wartości hemoglobiny, w grupie leczonych zachowawczo – 71%. Wnioski: Badanie wykazało niedostateczną skuteczność leczenia niedokrwistości nerkopochodnej prou dializowanych dzieci w Polsce. Obecność zakażenia, zaawansowanie niedokrwistości na początku leczenia oraz niedostatecznie wysoka dawka erytropoetyny były czynnikami ryzyka niepowodzenia leczenia.

14

Prevalence of anemia in relation to socio-economic factors in elderly Polish population: the results of PolSenior study

63%

Styszynski A. , Mossakowska M. , Chudek J. , Puzianowska-Kuznicka M. , Klich-Raczka A. , Neumann-Podczaska A. , Szybalska A. , Wieczorowska-Tobis K.

Journal of Physiology and Pharmacology

|

2018

|

tom 69

|

nr 1

15

Iron deficiency anemia (IDA), their prevalence, and awareness among girls of reproductive age of distt mandi Himachal Pradesh, India

63%

Kumar R.

International Letters of Natural Sciences

|

2015

|

tom 02

EN

Anemia constitutes a public health problem, in both developed and developing countries with major burden on economic and social develop ment. Present study was designed to examine the prevalence of anemia among girl students of Abhilashi College, Distt Mandi Himachal Pradesh. Hemoglobin (Hb) level of 87 girls students was determined . Prevalence of anemia was detected to have been quite high at 55%. Self-awareness of the condition among those anemic was dismally low at 10%. Health education constitutes an important approach to increase awareness about anemia in terms of exposures, risk factors, essential nutrition ingredients an d the importance of iron supplementations. Thus, the present study has tried to focus on those issues which are responsible for determining the level of anemia among wo men aged 20 to 40 years and has also tried to provide scientific exp lanations of iron deficiency anemia.

16

Influence of hepcidin on iron metabolism

63%

Kosla T. , Skibniewska E. M.

Medycyna Weterynaryjna

|

2010

|

tom 66

|

nr 05

291-293

EN

The main role of iron is being part of haemoglobin, whose level it stabilizes; however, iron also plays a very important role in immunological processes and the metabolism of the organism. Hepcidin is a peptide hormone. It was first isolated from human blood and urine, and its release was attributed to the liver. A failure to produce hepcidin is related to iron overload, while its excessive production to anaemia caused by iron deficit. The releasing of hepcidin also affects hypoxia and inflammation through inhibiting these processes in patients with haemochromatosis. There are three forms of the regulation of the iron level: the first is a regulation in cellular storages, the second is erythropoiesis and the third is a dietary regulator. Hepcidin was identified as a regulator which communicates the level of iron reserves in the organism to intestine cells responsible for the absorption of iron. In inflammatory conditions, when the organism wishes to cause alimentary iron deficit, hepcidin production increases even a hundred fold, thus leading to anaemia. Hepcidin is also a stimulator of inflammation as an antibacterial factor produced in the liver parenchyma. It decreases the absorption of iron in the intestines and increases the secretion of iron to the reticuloendothelial system. Experiments on animals deprived of hepcidin and animals with its excess make it possible to understand iron homeostasis and confirm the role of hepcidin as a hormone regulating iron metabolism.

17

Effects of lead chloride on human erythrocyte membranes and on kinetic anion sulphate and glutathione concentrations

63%

Gugliotta T. , De Luca G. , Romano P. , Rigano C. , Scuteri A. , Romano L.

Cellular and Molecular Biology Letters

|

2012

|

tom 17

|

nr 4

EN

Our study concerns the effects of exposure to lead chloride on the morphology, K+ efflux, SO4 − influx and GSH levels of the human erythrocyte. Blood was collected in heparinized tubes and washed three times. The cells were suspended at 3% hematocrit and incubated for 1 h at 25°C in a medium containing increasing concentrations of lead chloride (0, 0.3, 0.5 and 1 μM). After incubation, the suspensions were centrifuged and the erythrocyte pellets were divided into three aliquots for testing. The results show: an increase in the permeability of erythrocytes treated with lead chloride with consequent damage and cellular death, especially in the presence of high concentrations; an increase in potassium ion efflux; alterations in the morphology and membrane structure of the red blood cells; and a decrease in sulphate uptake, due either to the oxidative effect of this compound on the band 3 protein, which loses its biological valence as a carrier of sulphate ions, or to a decrease in the ATP erythrocyte concentration. In conclusion, the exposure of erythrocytes to Pb2+ ions leads to a reduction in the average lifetime of the erythrocytes and the subsequent development of anemia. These data are discussed in terms of the possible effect of lead on the reduction-oxidation systems of the cell. Oxidant agents, such as lead, are known to cross-link integral membrane proteins, leading to K/Cl-cotransport. The increased K+ efflux affects the altered redox state.

18

Iron in medicine and treatment

63%

Luchowska-Kocot D.

Journal of Elementology

|

2014

|

tom 19

|

nr 3

EN

Being a component of many proteins and enzymes, iron is an essential microelement for humans. However, this element can also be toxic when present in excess because of its ability to generate reactive oxygen species. This dual nature imposes a strict regulation mechanism of the iron concentration in the body. In humans, systemic iron homeostasis is mainly regulated on the level of intestinal absorption. A patient diagnosed with excess iron in the body should be treated safely and effectively. And the therapy should be consistent with the treatment of concurrent diseases. On the other hand, iron deficiency is one of the most common disorders affecting humans. Iron-deficiency anaemia continues to represent a major public health problem worldwide, being prevalent among pregnant women, where it represents an important risk factor for maternal and infant health. A problem detecetd relatively recently and therefore not fully clarified yet is the iron therapy in patients with restless legs syndrome (RLS). RLS is a common neurological condition defined clinically as the urge to move the legs. Reduced brain iron is strongly associated with restless legs syndrome. RLS can also be a consequence of iron deficiency in the body. This review will focus on iron as an element whose abnormal metabolism or deficiency in the body can lead to diseases e.g. anaemia, restless legs syndrome and iron overload. Here we will describe methods of therapy, paying particular attention to the types and dosages of medications.

PL

Żelazo jest podstawowym mikroelementem organizmu ludzkiego, stanowi bowiem istotny element wielu białek i enzymów. Jednak pierwiastek ten może wykazywać działanie toksyczne, gdy występuje w nadmiarze, ze względu na jego zdolność do generowania reaktywnych form tlenu. Ten podwójny charakter żelaza narzuca ścisłą regulację stężenia żelaza w organizmie. U ludzi homeostaza ustrojowa żelaza jest głównie regulowana na poziomie wchłaniania jelitowego. Pacjent, u którego zdiagnozowano nadmiar żelaza w organizmie, powinien być poddany bezpiecznemu i skutecznemu leczeniu, które jest zgodne z terapią współistniejących schorzeń. Niedobór żelaza jest jednym z najczęstszych zaburzeń dotykających ludzi. Niedokrwistość spowodowana niedoborem żelaza nadal stanowi istotny problem zdrowia publicznego na całym świecie. Szczególnie dotyczy kobiet w ciąży, stanowiąc istotny czynnik ryzyka dla zdrowia matki i dziecka. Stosunkowo nowym i nie do końca wyjaśnionym zagadnieniem jest terapia żelazem chorych na zespół niespokojnych nóg (RLS). Jest to stan neurologiczny klinicznie określany jako przymus poruszania nogami. Z zespołem niespokojnych nóg związana jest ściśle redukcja żelaza w mózgu. RLS może być również konsekwencją niedoboru żelaza w organizmie. W pracy omówiono nieprawidłowy metabolizm żelaza lub jego brak w organizmie, co może prowadzić do ww. jednostek chorobowych. Opisano również metody terapii, zwracając szczególną uwagę na rodzaj i wielkość dawki proponowanych leków.

19

Systemic oxidative stress in Suffolk and Santa Ines sheep experimentally infected with Haemonchus contortus

63%

Baptistiolli L. , Narciso L. G. , de Almeida B. F. M. , Bosco A. M. , de Souza J. C. , Torrecilha R. B. P. , Pereira P. P. , Figueiredo R. N. , Garcia J. F. , Kaneto C. N. , Ciarlini P. C.

Acta Parasitologica

|

2018

|

tom 63

|

nr 3

20

Biofortification - promising approach to increasing the content of iron and zinc in staple food crops

63%

Garcia-Banuelos M. L. , Sida-Arreola J. P. , Sanchez E.

Journal of Elementology

|

2014

|

tom 19

|

nr 3

EN

Micronutrient deficiencies have increased over recent decades due to the general depreciation of the quality of poor people’s diet, both in developed and developing countries. The deficiencies of iron (Fe) and zinc (Zn) are a critical public health problem worldwide, with the negative impact on health, lifespan and productivity. Biofortification is an agricultural approach that can improve human nutrition on a global scale. Agronomic biofortification is considered a short-term and complementary strategy, but economic analyses suggest that genetic biofortification is the most effective strategy for increasing dietary Fe and Zn intakes of vulnerable populations. Enrichment of cereal grains by breeding is a high-priority area of research, and an effective strategy among other approaches, e.g, fortification, supplementation and food diversification. This review discusses the role of Fe and Zn in plant nutrition, the potential strategies for developing Fe and Zn biofortified crops and their importance in human nutrition.

PL

Obecnie niedobory Fe i Zn stanowią istotny problem dotyczący zdrowia publicznego, są bowiem przyczyną negatywnego wpływu na zdrowie, średnią długość życia i przyrost naturalny. Biofortyfikacja agronomiczna jest to metoda, która może poprawić żywienie człowieka na całym świecie. Analizy ekonomiczne wskazują, że genetyczna biofortyfikacja jest najbardziej skuteczną strategią zwiększenia spożycia Fe i Zn, natomiast agronomiczna biofortifikacja może być podejściem komplementarnym, i to w krótkim czasie. Strategia genetyczna jest obszarem priorytetowym w badaniach zboża, i okazuje się być bardziej skuteczna niż metody fortyfikacji, suplementacji lub zróżnicowania środków spożywczych. W pracy omówiono rolę Fe i Zn w odżywianiu roślin, potencjalne strategie rozwoju upraw z wykorzystaniem biofortyfikacji Fe i Zn oraz znaczenie tych upraw w żywieniu człowieka.