Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl
Ograniczanie wyników
Czasopisma help
Lata help
Autorzy help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 70

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 4 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Pośrednictwo ubezpieczeniowe
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 4 next fast forward last
XX
Celem tej pracy jest wyjaśnienie warunków oraz wymogów dla pośrednictwa zarówno ubezpieczeniowego jak i reasekuracyjnego na Europejskim rynku ubezpieczeń, wraz z wdrażaniem Dyrektywy UE w każdy konkretny narodowy system prawny. Ponadto autorzy tej pracy chcą w skrócie zdefiniować poszczególne kategorie brokerów finansowych, ich zobowiązania, a także opisać różnice oraz przedstawić analizę czynności pośredniczenia w wybranych krajach UE. (fragment tekstu)
EN
Insurance mediation has recently developed into a highly specialised regulated form of mediating activity due to the fast-growing insurance market within the European Union territory. The insurance and reinsurance mediations have been specified by the EU Directives and each particular member state is obliged to implement them into their own legislations. The purpose of this paper lies in clarifying conditions and requirements for both insurance and reinsurance mediation activities on the European insurance market and transferring the EU Directives into national legislations of each particular country. We also focused on brief specification of insurance brokers, their obligations, outlining the differences as well as analysing insurance mediation activities in selected EU countries. (original abstract)
XX
Celem niniejszego opracowania była analiza poziomu wiedzy, a co za tym idzie - świadomości klienta indywidualnego, mających wpływ na jakość usługi ubezpieczeniowej oferowanej w sektorze ubezpieczeń majątkowych przez pryzmat pośrednictwa ubezpieczeniowego, ze szczególnym uwzględnieniem usługi bancassurance. Za hipotezę przyjęto, iż metoda SWOT jest skutecznym instrumentem identyfikacji poziomu wiedzy, a co za tym idzie - świadomości klienta indywidualnego, przez pryzmat usługi bancassurance. Koncepcję metodologiczną opracowania oparto na funkcjonalnym ujęciu rynku ubezpieczeniowego i ekonomicznych uwarunkowań działalności tego rynku. Analizy badań były prowadzone z wykorzystaniem wiedzy zawartej w literaturze przedmiotu. Ponadto przeanalizowano strategię rozwoju sektora bankowo-ubezpieczeniowego w oczach klientów z województwa świętokrzyskiego z wykorzystaniem metody analizy SWOT. Przedział czasowy badania obejmował lata 2013-2016. Główna konkluzja, jaka nasuwa się z przeprowadzonej analizy, to iż na obecnym poziomie współpraca zakładu ubezpieczeń i banku w opinii klientów indywidualnych nie ma większych szans rozwoju usługi bancassurance bez wprowadzenia innowacji w produktach bankowo-ubezpieczeniowych. (abstrakt oryginalny)
EN
The purpose of this study was to analyze the level of knowledge and, consequently, the individual client's perceptions, which influenced the quality of the insurance service offered, in non-life insurance sector through insurance brokerage, with a special focus on bancassurance. It has been hypothesized that the SWOT method is an effective instrument for identifying the level of knowledge and hence the individual customer's awareness through the prism of bancassurance. The methodological concept of the study was based on a functional view of the insurance market and the economic determinants of the market. Research analyses were conducted using the knowledge contained in the literature of the subject. In addition, we analyzed the development strategy of the banking sector in the eyes of customers from the Świętokrzyskie Voivodeship using the SWOT analysis method. The study period covered the years 2013-2016. The main conclusion that is drawn from the analysis is that the current level of cooperation between the insurance company and the bank in the opinion of individual customers does not have a better chance of developing bancassurance without introducing innovations in banking products. (original abstract)
XX
Przepis art. 18 ustawy z dnia 11 września 2015 r. o działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej wprowadził zakaz wynagradzania ubezpieczającego oraz osób reprezentujących ubezpieczającego w ubezpieczeniu na cudzy rachunek, w szczególności w ubezpieczeniu grupowym, w związku z oferowaniem możliwości skorzystania z ochrony ubezpieczeniowej lub czynnościami związanymi z wykonywaniem umów ubezpieczenia. Przepis ten zrodził wiele wątpliwości w praktyce oraz stał się źródłem dyskusji w nauce prawa. Jego właściwa interpretacja wymaga uwzględnienia genezy tej regulacji prawnej, a w szczególności stanowisk prezentowanych przez Rzecznika Ubezpieczonych i Komisję Nadzoru Finansowego w okresie poprzedzającym uchwalenie wspomnianej ustawy, jak również przebiegu prac legislacyjnych. Dopiero przez pryzmat intencji leżących u podstaw tego przepisu możliwe jest dokonanie jego właściwej interpretacji. Celem deklarowanym przez prawodawcę było bowiem wyeliminowanie z praktyki obrotu rozwiązania polegającego na pobieraniu wynagrodzenia przez ubezpieczającego w sytuacji, w której faktyczna rola ubezpieczającego postrzegana mogłaby być jako zbliżona do roli pośrednika ubezpieczeniowego. Paradoksalnie jednak wprowadzenie w ustawie o działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej art. 18 pozwala stawiać tezę, że prawodawca przesądził, iż praktyka wynagradzania ubezpieczającego w ubezpieczeniu grupowym nie pozwala sama przez się na kwalifikowanie jego działalności jako pośrednictwa ubezpieczeniowego. Gdyby tak bowiem było, do zakwestionowania tej praktyki wystarczałyby obowiązujące już przepisy ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o pośrednictwie ubezpieczeniowym i nie byłaby potrzebna kolejna regulacja prawna powtarzająca zakaz wynikający ze wspomnianych przepisów. Niniejszy artykuł stanowi również analizę kluczowych problemów interpretacyjnych powstających na gruncie art. 18, a w szczególności zagadnienia rozumienia "innych korzyści", problemu związku "innych korzyści" z "czynnościami polegającymi na oferowaniu możliwości skorzystania z ochrony ubezpieczeniowej lub z wykonywaniem umowy ubezpieczenia", dopuszczalnością wypłacania kurtażu z tytułu umów ubezpieczenia grupowego brokerom ubezpieczeniowym, którzy pośredniczyli przy ich zawarciu, a także interpretacji wyjątków od zakazu wynikającego z art. 18 ust. 1 i 2 przewidzianego w ust. 3 tego artykułu. (abstrakt oryginalny)
EN
In accordance with Article 18 of the Insurance and Reinsurance Activity Act of 11 September 2015 ("IRAA"), which applies to insurance on someone else's account, and in particular to group/collective insurance, policyholders or their representatives may not be remunerated for offering insurance or for any activities related to the management of insurance policies. This regulation has given rise to practical difficulties and stirred discussions among legal scholars. To properly interpret it, we must take into account its origins, and in particular the position taken by the Financial Ombudsman and the financial services regulator prior to adoption of the IRAA, and in the course of legislative works on the IRAA. It will not be until the legislator's intent is so uncovered, that we will be able to appropriately construe the Act in question. The purpose declared by the lawmakers was to eliminate a practice whereby the insurance taker (policyholder) would receive a fee in circumstances that may actually amount to a relationship resembling that of insurance intermediation. Paradoxically, the introduction of Article 18 to the IRAA offers an arguable case for claiming that, by so doing, the lawmakers conclusively established that the practice of paying fees to insurance takers in collective insurance schemes is not sufficient grounds for treating the activity of insurance takers' as insurance intermediation. If the contrary conclusion was reached, the prohibitions laid down in the Insurance Intermediation Act of 22 May 2003 would be sufficient to challenge the practice and there would have been no need for another regulation re-establishing such prohibitions. This article also discusses key points regarding the interpretation of Article 18, including the meaning of the term "other benefits", the connection between "other benefits" and the "activities that involve offering insurance coverage or performance of insurance contracts", the admissibility of commission fees payable to insurance brokers taking part in collective insurance transactions, and the interpretation of the exception to the prohibitions set out in Article 18(1) and (2), which is established under Article 18(3). (original abstract)
4
Content available remote Rola pośrednictwa ubezpieczeniowego a projekt Dyrektywy IMD2
75%
XX
Podczas kontroli wdrożenia Dyrektywy 2002/92/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie pośrednictwa ubezpieczeniowego (IMD1) przeprowadzonej przez Komisję Europejską w latach 2005-2008 stwierdzono konieczność jej zmiany. Opisywany w niniejszym artykule projekt Dyrektywy (IMD2) ma na "celu skuteczną poprawę regulacji na rynku detalicznych produktów ubezpieczeniowych. Jego celem jest zapewnienie równych zasad działania wszystkim uczestnikom zajmującym się sprzedażą produktów ubezpieczeniowych oraz zwiększenie poziomu ochrony ubezpieczających". Jego kluczowe przepisy mogą jednak wpłynąć na rolę, jaką odgrywa pośrednictwo ubezpieczeniowe w Polsce. Wprowadzenie Dyrektywy IMD2 w projektowanej postaci może zmienić rolę, jaką pośrednictwo ubezpieczeniowe dotychczas odgrywało na polskim rynku ubezpieczeniowym, w szczególności zaś zmniejszyć liczbę pośredników ubezpieczeniowych, pogorszyć ich sytuację finansową, zmniejszyć ich innowacyjność oraz zakres i jakość świadczonych usług. (abstrakt oryginalny)
EN
During the inspection of implementation of the Directive 2002/92/EC of the European Parliament and the Council on insurance mediation (IMD1) carried out by the European Commission in 2005-2008 it was found necessary to review it. Described in this article, the proposal for a Directive (IMD2) seeks "to improve regulation in the retail insurance market in an efficient manner. It aims at ensuring a level playing field between all participants involved in the selling of insurance products and at strengthening policyholder protection". Its key provisions may, however, affect the role of insurance intermediation in Poland. The implementation of the Directive IMD2 in the proposed form may interfere with the role previously played by insurance intermediation in the Polish insurance market, in particular, reduce the number of intermediaries, impair their financial situation, reduce their innovation and the scope and quality of services. (original abstract)
5
Content available remote Etyka brokera ubezpieczeniowego
75%
XX
Jednym z ważnych elementów działalności ubezpieczeniowej jest problematyka pośrednictwa ubezpieczeniowego. Jego zadaniem jest nie tylko akwizycja ubezpieczeń, ale także czynności związane z wykonaniem umów ubezpieczeniowych. Jedynymi z uczestników pośrednictwa ubezpieczeniowego (kanału dystrybucji ubezpieczeń) są brokerzy ubezpieczeniowi. W dotychczasowej literaturze przedmiotu zbyt mało poświęcamy uwagi problematyce etyki pośrednictwa ubezpieczeniowego, w tym etyce działalności brokera ubezpieczeniowego. Celem tego artykułu jest nie tylko prezentacja podstawowych elementów działalności brokerskiej i ich efektów w Polsce, ale także przedstawienie podstawowych zasad etyki. W artykule omówione zostały nie tylko obowiązki brokerów ubezpieczeniowych, ale także zasady działalności organizacji brokerskiej. Ważnym elementem jest omówienie zasad etyki brokera w świetle uchwalonej tzw. Karty Sobiszewskiej. (fragment tekstu)
EN
A broker's activity is one of the elements of insurance mediation. Brokers sell property and personal as well as life insurance policies. Apart from the range of duties, the quantitative condition of distribution channels, the paper also discusses problems of a broker's professional ethics, which include broadly understood information reliability, activation honesty and assistance in damage liquidation. Signed in 1998, the Sobieszew Charter lays out the norms of ethical broker's activity in three dimensions: their contacts with clients, mutual contacts and contacts with an insurance company. As well as that, the Charter created the Commission of Professional Ethics, the role of which is settling conflicts arising in the abovementioned dimensions. The Charter also established seven main principles of professional ethics including the principle of a fair turnover or that of forming healthy relationships among brokers. The paper investigates the data concerning ethics in broker organizations, the major elements of which are a broker's impartiality, conducting honest negotiations and the duty of submitting identical requests for proposal to insurance companies. The issue of insurance brokerage is not discussed. (original abstract)
XX
Celem tego artykułu jest pokazanie ryzyka występującego w pośrednictwie ubezpieczeniowym, które związane jest z ryzykiem ubezpieczeniowym, ale również z innymi typami ryzyka występującymi w działalności gospodarczej, a także w relacjach międzyludzkich. Z charakteryzowano trzy podstawowe płaszczyzny występowania ryzyka tj: ryzyko agenta (pośrednika), ryzyko klienta, ryzyko stron w relacjach agent-klient.
EN
The aim of the article was to present the risk in insurance agency, which is connected with different types of risk in economic activity as well as human relations. The article describes three basic areas of risk occurrence such as agent's risk, client's risk and risk in agent - client relations.(AŁ)
XX
Współpraca bankowo-ubezpieczeniowa, której różne formy określane są zbiorczym mianem bancassurance, staje się coraz poważniejszym źródłem przychodów i banków, i ubezpieczycieli. Bancassurance jest korzystne ekonomicznie dla banków, które są wynagradzane przez ubezpieczycieli w związku ze zwiększeniem przypisu składki ubezpieczeniowej. Łatwo zauważyć, że stanowi ono pewne ułatwienie dla klientów banku, którzy dzięki temu zyskują łatwiejszy dostęp do ochrony ubezpieczeniowej. Z drugiej strony interesy konsumentów korzystających z ochrony ubezpieczeniowej przy udziale banku są narażone na pewne niebezpieczeństwa. (abstrakt oryginalny)
XX
W artykule poruszono problem koncesji dla pośredników w obrocie nieruchomościami i działalności ubezpieczeniowej.
XX
Artykuł omawia treść przepisów zakazujących współpracy i powiązań pomiędzy pośrednikami ubezpieczeniowymi oraz rozpatruje znaczenie pojęcia bliskich powiązań pomiędzy pośrednikami ubezpieczeniowymi w ustawie o dystrybucji ubezpieczeń. W tekście podjęto ponadto zagadnienia konfliktu interesów i zakazanych powiązań podmiotowych między pośrednikami, a także pozostawania przez nich "w innych relacjach", które mogłyby zagrażać wykonywaniu działalności w zakresie dystrybucji ubezpieczeń z zachowaniem wymogów określonych w art. 7 ust. 1 u.d.u.(abstrakt oryginalny)
EN
The article discusses the content of regulations prohibiting cooperation and connections and the meaning of the concept of close links between insurance intermediaries in the Act on insurance distribution. The article deals with the problem of the concept of conflict of interest and the content of prohibited subjective connections between intermediaries, as well as their remaining in "other relationships" that could threaten the activities in the field of insurance distribution in compliance with the requirements set out in Article 7 item 1 reg.(original abstract)
XX
Przedmiotem artykułu są kluczowe zagadnienia dotyczące funkcjonowania coverholdera jako pośrednika ubezpieczeniowego w polskim porządku prawnym. Autor zwraca uwagę na problematykę funkcjonowania rozwiązań wykształconych na gruncie rynku Lloyds w polskich realiach prawnych. W treści omówione zostały kwestie związane z wykonywaniem klasycznych czynności pośrednictwa ubezpieczeniowego, jak również działaniami takimi jak organizacja i administrowanie siecią dystrybucji czy likwidowanie szkód ubezpieczeniowych. (abstrakt oryginalny)
EN
The issue of the article is presentation of the crucial problems of coverholder operation as insurance mediator in the Polish legal system. Author concerns on the topic of functioning solutions which were created on the basis of Lloyds market experience. Article describes ways of providing regular insurance mediation activities by coverholder and other activities such as organizing and management of distribution network or claims handling. (original abstract)
XX
Funkcjonowanie pośrednictwa ubezpieczeniowego w Unii Europejskiej regulowane jest zapisami dyrektywy z 92/WE/ 2002 r. dyrektywa przewiduje istnienie dwóch rodzajów pośredników w zakresie ubezpieczeń: zależnych i niezależnych. kraje członkowskie w ramach implementacji dyrektywy mogą stosować własny podział i nazewnictwo pośredników. pośrednictwo ubezpieczeniowe w poszczególnych krajach jest zróżnicowane. Jego rozwój warunkują czynniki ekonomiczne, społeczne i psychologiczne. Pozycja pośredników ubezpieczeniowych jest wyrazem stopnia rozwoju poszczególnych rynków lokalnych i jednym z elementów różnicujących te rynki. Analiza uwarunkowań pośrednictwa ubezpieczeniowego dostarcza odpowiedzi na pytania dotyczące kierunków jego dalszego rozwoju. Tym samym celem niniejszego artykułu jest przeprowadzenie analizy pozycji poszczególnych kanałów dystrybucji w świadczeniu usług ubezpieczeniowych. Powiązania rynku ubezpieczeniowego z całością rynku kapitałowego powodują jego dużą wrażliwość na wahania koniunkturalne i podatność na emocje rynkowe. (abstrakt oryginalny)
EN
Insurance intermediation activity in European Union is regulated by 92/WE/2002 directive. The directive divides insurance intermediaries in scope of insurance range into dependent and independent. Member countries in frames of directive implementation may have own division and intermediaries names. Insurance intermediation in individual countries is diverse. Its development is determined by economical social and psychological factors. Insurance intermediaries position shows local markets development scale and is an element that makes these markets different. Insurance intermediation conditions analysis gives answers for questions concerning its further development. Thus, the aim of this paper is to analyse the position of individual distribution channels in insurance services. Insurance market connections with whole financial market make it highly sensitive to passing fluctuations and market emotions. (original abstract)
XX
Na dojrzałych rynkach występuje model bancassurance do tej pory nieobecny w Polsce. Polega on na tym, że ubezpieczyciel bank powołują spółki joint venture do tworzenia produktów ubezpieczeniowych przeznaczonych do wyłącznej sprzedaży za pośrednictwem banku. W wielu krajach europejskich, m.in. we Włoszech, Hiszpanii i Francji około 80 proc. wszelkiego typu ubezpieczeń sprzedaje się za pośrednictwem banków. (abstrakt oryginalny)
XX
W niniejszym artykule zaprezentowano wyniki badań przeprowadzonych w okresie styczeń-marzec 2008 r., w których wzięło udział 170 pośredników finansowych pracujących na rzecz: AXA Życie TU SA, Commercial Union TUŻ SA, TUiR Warta SA oraz ING TUŻ SA. Podstawowym celem badań było ukazanie poziomu wiedzy ekonomicznej posiadanej przez pośredników finansowych oraz potrzeb i preferencji w zakresie jej poszerzenia. (fragment tekstu)
EN
This article presents scientific research conducted among financial intermediaries who work for insurance companies in Podkarpacie Province, Poland. It mainly seeks to illustrate the level of knowledge about economics intermediaries possess as well as their professional needs and preferences. (original abstract)
XX
W dyrektywie Wypłacalność II znalazł się zapis zobowiązujący Komisję Europejską do wystąpienia z propozycją zmian w dyrektywie o pośrednictwie ubezpieczeniowym (IMD). Zdaniem organizacji CEIOPS, BIPAR i CEA zmiany w obowiązującej dyrektywie o pośrednictwie powinny dotyczyć przede wszystkim następujących problemów: jakości informacji dostarczanej konsumentom, reguł prowadzenia działalności (konflikt interesu i przejrzystość) oraz niepewności prawnej spowodowanej niejasnymi definicjami zawartymi w dyrektywie. (abstrakt oryginalny)
EN
The Solvency II Directive contains a provision which obliges the European Commission to put forward amendments to the Insurance Mediation Directive. According to CEIOPS, BIPAR and CEA amendments to the current IMD Directive shall above all concern the following issues: the quality of information given to customers, rules of conducting operations (conflict of interests and transparency) and lack of certainty as far as legal matters are concerned due to vague definitions contained in the Directive. (original abstract)
15
Content available remote Pośrednik ubezpieczeniowy w Niemczech : wybrane zagadnienia. Część II.
75%
XX
Rok 2007 nałożył na pośredników ubezpieczeniowych w Niemczech konieczność samookreślenia i odpowiedzi na pytania związane ze statutem pośrednika lub brokera. Odpowiedź na powyższe pytanie jest istotna ze względu na obowiązek umieszczenia w pozwoleniu na wykonywanie działalności, informacji, czy jest ono wydane pośrednikowi czy brokerowi ubezpieczeniowemu. Związane jest to z faktem, iż na pośredniku ubezpieczeniowym ciąży obowiązek informowania klientów odnośnie swojego statutu. (fragment tekstu)
EN
The fundamental change of German law is liquidation of previous unlimited freedom of performing insurance intermediary job according to which there were no limits in access to this job (everyone could be an insurance intermediary). According to new regulations insurance agency as business activity requires permission (§ 34d GewO). The regulation follows existing duty for permission in real estate commerce loans and investment (§ 34c GewO). Insurance agents need to fulfill many for- mal and legal requirements in domain of qualifications, guarantee of proper service, legal liability to gain permission and registry. While insurance servicing intermediaries must inform advise and evidence given advices. Not untieing the above mentioned may bring sanctions. (original abstract)
16
Content available remote Pośrednictwo ubezpieczeniowe w Niemczech : wybrane zagadnienia. Część I
75%
XX
Zasadniczą zmianą w prawie niemieckim jest likwidacja dotychczas istniejącej nieograniczonej wolności wykonywania zawodu pośrednika ubezpieczeniowego zgodnie, z którą nie występowały ograniczenia w dostępie lub wykonywaniu zawodu (tzn. każdy mógł być pośrednikiem ubezpieczeniowym). Zgodnie z nowymi regulacjami pośrednictwo ubezpieczeniowe jako działalność gospodarcza wymaga pozwolenia (§ 34d GewO). Przepis podąża, zatem za istniejącym obowiązkiem pozwolenia na pośrednictwo w handlu nieruchomościami, w pożyczkach i lokatami kapitału (§ 34c GewO). Pośrednicy ubezpieczeniowi muszą spełnić szereg wymogów formalno - prawnych z zakresu posiadanych kwalifikacji, rękojmi należytego wykonywania działalności, ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej, aby uzyskać pozwolenie i wpis do rejestru. Podczas wykonywania czynności pośredniczenia w zawieraniu umów ubezpieczenia ciążą na pośrednikach obowiązki informowania, doradzania i dokumentowania udzielanych porad. Za nie wywiązywanie się z powyższych obowiązków pośrednikowi grożą sankcje. (abstrakt oryginalny)
EN
The fundamental change of German law is liquidation of previous unlimited freedom of performing insurance intermediary job according to which there were no limits in access to this job (everyone could be an insurance intermediary). According to new regulations insurance agency as business activity requires permission (§ 34d GewO). The regulation follows existing duty for permission in real estate commerce loans and investment (§ 34c GewO). Insurance agents need to fulfill many formal and legal requirements in domain of qualifications, guarantee of proper service, legal liability to gain permission and registry. While insurance servicing intermediaries must inform advise and evidence given advices. Not fulfilling the above mentioned may bring sanctions. (original abstract)
XX
Niniejszy artykuł ma na celu pokazanie regulacji prawnych dotyczących zlecania zakresu czynności ubezpieczeniowych podmiotom trzecim. Szczególną uwagę poświęcono ewolucji wymagań ustawowych, jakie musi spełniać agent ubezpieczeniowy, który działa na rzecz i w imieniu zakładu ubezpieczeń. Charakterystyczne dla rynku finansowego jest to, że ustawodawca nie tylko decyduje, jakie czynności zakład ubezpieczeń może zlecać do wykonania podmiotom trzecim, lecz wprowadza również wymagania ustawowe dla tych podmiotów w związku z wykonywaniem przez nie czynności ubezpieczeniowych.(abstrakt oryginalny)
EN
The aim of this article is to present its readers with legal regulations concerning the issue of entrusting third parties with insurance operations. The emphasis has been put on the evolution of statutory requirements that shall be met by the insurance agents acting for and on behalf of the insurance company by virtue of agency agreement. What is characteristic for the financial market is that not only does the legislator decide which operations insurance companies can entrust third parties with, but also the legislator introduces statutory requirements for the aforementioned entities with regard to carrying out insurance operations by them.(original abstract)
XX
Autorka omawia definicję brokera ubezpieczeniowego, wymogi formalne w zakresie podejmowania i prowadzenia działalności brokerskiej, zakres działalności brokera ubezpieczeniowego oraz warianty powiązań prawnych pomiędzy brokerem a klientem i brokerem a zakładem ubezpieczeń.
EN
The article deals with legal regulations related to the role of insurance broker in the Polish insurance system. The author pointed out that imprecise regulation of the brokerage activities and excessively liberal initial conditions of granting licences have led to pathological deviations of this institution, therefore there is need to adapt Polish insurance law to European Union requirements. (short original abstract)
XX
Autor omawia przepisy prawne regulujące pośrednictwo ubezpieczeniowe w Polsce i ustawodawstwo obowiązujące w krajach Wspólnoty Europejskiej.
EN
The author discusses the insurance brokerage law in Poland against the background of the corresponding law binding for the Member States of the EU.(J.W.)
XX
Przyjęta w dniu 20 stycznia 2016 roku Dyrektywa 2016/97 w sprawie dystrybucji ubezpieczeń (IDD) jest jednym z ważniejszych aktów prawnych, organizujących sprzedaż i zarządzanie produktów ubezpieczeniowych. Swym zakresem obejmuje wszystkie osoby i podmioty zaangażowane w sprzedaż produktów ubezpieczeniowych, a więc zarówno pośredników ubezpieczeniowych, jak i pracowników zakładów ubezpieczeń. Podstawowym celem jest zapewnienie klientom lepszej i obiektywnej porady w zakresie usług ubezpieczeniowych, opartej na analizie potrzeb. Zaleca zarządzanie konfliktem interesów, m.in. poprzez wprowadzenie obowiązków informacyjnych, a także politykę ujawniania informacji o rodzaju otrzymywanego przez dystrybutora wynagrodzenia. Kładzie silny nacisk na kwalifikacje zawodowe sprzedawców i obowiązek ich podnoszenia w trakcie wykonywania pracy. Nowe zasady są obwarowane surowymi sankcjami administracyjnymi, stosowanymi w przypadku naruszenia obowiązków i zasad sprzedaży. Tym samym wdrożenie IDD jest jednym z poważniejszych wyzwań dla sektora ubezpieczeniowego, pośredników, w tym banków, a ostateczny kształt implementacji będzie miał kluczowy wpływ na dalszy rozwój i dochody branży. (abstrakt oryginalny)
EN
The recently adopted Directive 2016/97 of the European Parliament and of the Council of 20 January 2016 on insurance distribution is one of the most important legal acts with the principal aim of developing the sale and management of insurance products. Its scope applies to any natural or legal person who is established in a Member State or who wishes to be established there in order to take up and pursue the distribution of insurance and reinsurance products. Therefore, the IDD directive has application to both insurance intermediaries and employees of insurance companies. Its main objective is to provide customers with better and more objective advice on insurance services, based on analysis of their needs. The IDD directive requires that member states' national provisions ensure sufficient regulations on the management of conflicts of interest, in particular in the area of disclosure of information, including information about the status of the persons who sell insurance products and the type of remuneration which they receive. In accordance with the provisions of that directive, insurers and intermediaries who prepare any insurance product for sale to customers are obliged to maintain, operate and review a process for the approval of each insurance product, or significant adaptations of an existing insurance product, before it is marketed or distributed to customers. Another important improvement introduced by the IDD directive is the so-called "insurance product information document," a form which should provide standardised information about non-life insurance products. In particular, the directive stresses the need to ensure the training and development of professional salespeople. The provisions of the directive provide for the possibility of laying down rules for administrative and criminal sanctions for the breach of required sales standards. Therefore, implementation of the IDD directive is one of the major challenges for the Polish insurance industry and intermediaries carrying out economic activity, including banks. The detailed shape of the IDD directive's implementation will be essential in guiding further development and incomes generated by the insurance sector. (original abstract)
first rewind previous Strona / 4 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.