PL
 |
EN
Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl
Preferencje help
Polish version English version Język
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 22

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  kicz
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
1
Content available Sprawozdanie z konferencji „Kicz w kulturach mediów” (Katowice, 15–16 listopada 2017)
100%
Copik I.
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Cultura
|
2017
|
nr 9(4)
138-143
PL
Sprawozdanie z kolejnej konferencji z cyklu "Kultura mozaikowa" organizowanej przez Instytut Nauk o Kulturze i Studiów Interdyscyplinarnych Uniwersytetu Śląskiego.
2
Content available Kicz i parodia w prozie Manueli Gretkowskiej : czym jest; jak jest; po co jest?
70%
Miszczak M.
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica
|
2001
|
tom 02
EN
The article is an attempt to outline a long-neglected issue and relate a general category, usually placed outside the achievements of “traditional” art, to stricte literary phenomena. The first chapter, Na tropach kiczu (On the trail o f trash), concentrates on establishing the range of meaning of the term discussed. It is not aimed at constructing an unambiguous definition but at producing a brief outline of the complex character of the issue. The author does not limit herself to a negative understanding of the phenomenon, but also emphasizes its multi-aspect presence in widely termed culture. The second chapter, О kiczu literaturze (On trash in literature), deals with the general ways in which the phenomenon functions and the ways of revealing the phenomenon in literary works and discusses various manifestations of the problem in particular texts. It presents instances of plain trash as well as pieces of writing where trash appears at the level of the world presented and where it is often subjecl to all sorts of tricks and many kinds of mystification. Chapter third, entitled Kicz opisany i sparodiowany: proza Manueli Gretkowskiej (Trash described and parodied: the prose by Manuela Gretkowska), is directly connected with the issues raised in the title of the article. The subjecl of this part of the publication is the literary output of this contemporary Polish writer, particularly her first three novels: My zdies' emigranty [1992], Tarot paryski (The Paris Tarot) [1993] and Kabaret Metafizyczny (Metaphysical Cabaret) [1994]. However, the aim of this chapter is not to characterize the novels but to comprehensively present the issue of trash in actual practice; that is, to give examples of the problems briefly discussed above. In the prose trash manifests itself at various levels of meaning and is subject to parody, the aim of which is not only to discredit or mock the phenomenon, but also to reach its essence and reveal its unique mechanisms. In the texts discussed here trash seems to lead to parody and parody to trash, which means that both the categories are closely and inseparably linked with each other. This is especially visible at the level of the strategy of reception, which is part ol the novels. The issue is discussed in the fourth chapter, entitled Gdzie jest czytelnik, gdy go nie ma? Strategia odbioru według Manuell Gretkowskiej (Where is the reader when there is no reader? The strategy o f reception by Manuela Gretkowska). The last chapter, with the title Wokół postmodernizmu (On postmodernism), is an attempt to summarize the above issues and place them in a wider context. It presents the three novels against a background of the achievements of contemporary literature and art, which are usually regarded as postmodernist, makes them part of aesthetics, using a specific sort of style called camp-art by Susan Sontag, which consists in deliberate staggering on the borderland between bad and good tastes, an apotheosis of exaggeration as well as exhibiting trash perceived as a cultural element, a symptom of “new sensitivity” and an absolutely ambiguous phenomenon.
3
Culture: Two Theses and Deathworks
60%
Tester K.
Prace Kulturoznawcze
|
2016
|
tom 20
53-62
PL
Ten krótki esej ma na celu nieco rozluźnić nadmiernie jednolitą koncepcję kultury, by otworzyć się na myślenie o kulturze jako złożonej refleksji nad niejednoznaczną sytuacją człowieka. Podążając za Pascalem, tę ambiwalencję określić można przez nasze usytuowanie pomiędzy aniołami i zwierzętami. Kultura zwraca się w kierunku aniołów i jest dążeniem do czegoś innego niż materialność naszej zwierzęcej egzystencji. Przede wszystkim kultura jest metafizyczna, gdy oferuje znaczenie. Po drugie, kultura jest nadmiarem, ponieważ jest praktyką czegoś innego. Dziś jednak te aspekty kultury są kwestionowane przez brak wyboru okoliczności społecznych, w których odbywa się produkcja kulturalna oraz jej odbiór. Gdzie zatem jesteśmy, jeśli nie możemy już dłużej zakładać istnienia tego, co metafizyczne i nadmierne?
4
Content available Przemilczenie jako językowa podstawa koncepcji kiczu w świetle hermeneutyki filozoficznej Hansa-Georga Gadamera
60%
Bajer A.
Analiza i Egzystencja. Czasopismo Filozoficzne
|
2019
|
tom 48
27-41
EN
The article concerns the question of how kitsch is constituted. H.-G. Gadamer approach has been taken to describe examples of kitsch in the field of art and in everyday life. The author defines kitsch as falsehood and find its source in language. The falseness of kitsch is expressed in relation to the truth. Such separation from it could be called concealment. It is an expression of human passivity.
PL
Celem artykułu jest zaprezentowanie koncepcji kiczu ujętej w ramy hermeneutyki filozoficznej H.-G. Gadamera. Rozważono przykłady wypowiedzi z obszaru sztuki i form wyrazu obecnych w codziennym życiu. Starano się pokazać jak fałszywość kiczu, wyraża się w odniesieniu do prawdy i jej przemilczania. Źródła kiczu odszukujemy bowiem w języku, w związku z językowym charakterem ludzkiego myślenia. W ujęciu hermeneutyki filozoficznej jawi się on jako sposób biernego bycia. Poprzez przemilczenie treści pomija się istotę wypowiedzi. Kicz jest, wobec tego wyrazem nie stylu, ale postawy.
5
Content available Disco polo jako zasób kontrhegemoniczny wobec metamorficznych praktyk wizerunkowo-estetycznych na przykładzie wybranych narracji medialnych
57%
Rydlewski M.
Zeszyty Wiejskie
|
2020
|
tom 26
281-306
EN
The article discusses dislike for the music genre called disco polo. This reluctance is evident in the views of many members of the intellectual elite of the Polish society who consider this music kitsch. The attitude towards this music, listened to mainly by the inhabitants of villages and small towns, is an indicator of cultural taste, and thus a sign of class affiliation. If you want to be better, humiliate disco polo listeners. The article shows that disco polo listeners turned out to be a strong anti-hegemonic resource that has not been adapted to the tastes of the upper class. Therefore, it should be degraded, because it presents a new kind of power i.e. esthetic.
PL
W artykule poddaję refleksji niechęć do gatunku muzyki disco polo. Ta niechęć jest widoczna w poglądach wielu członków elity intelektualnej polskiego społeczeństwa, którzy uważają tę muzykę za kicz. Stosunek do tej muzyki, słuchanej głównie przez mieszkańców wsi i małych miasteczek, jest wskaźnikiem gustu kulturowego, a zatem znakiem przynależności klasowej. Jeśli chcesz być lepszy, poniżaj słuchaczy disco polo. W artykule pokazuję, że słuchacze disco polo okazali się silnym zasobem antyhegemonicznym, który nie został dostosowany do gustów wyższej klasy. Dlatego należy nim gardzić, gdyż oparł się nowej władzy – estetyce.
6
Content available Postpiękno współczesnej architektury: narracje twórcy, odbiorcy i formy architektonicznej
51%
Kwiatkowska A.
Architectus
|
2019
|
tom Nr 2 (58)
105--118
PL
Złożoność i zmienność kontekstów współczesnej formy architektonicznej są decydujące w rozumieniu piękna i kiczu. Współczesna kategoria piękna może opisywać szerokie spektrum zjawisk, od klasycznego piękna, przez brzydotę do antypiękna. To samo dotyczy pojęcia kiczu, które może być umieszczane w tym samym szerokim spektrum. Wieloznaczność i względność estetycznych kryteriów wartościowania ery cyfrowej powoduje, że powstają nowe kategorie piękna i kiczu, eksplorujące te same środki wyrazu, tzw. postpiękno. Interpretacja współczesnej architektury wymaga więc zdefiniowania nowych kryteriów estetycznego wartościowania form architektonicznych. W pracy sformułowano podstawowe kryteria oceny wartości estetycznej form architektonicznych w aspekcie ich piękna lub brzydoty w oparciu o metodę hermeneutycznej analizy reprezentatywnych przykładów współczesnej sztuki i architektury na trzech poziomach złożoności interpretacyjnej: od analizy znaczenia narracji twórcy (zmienne a priori), przez analizę narracji odbiorcy (zmienne a posteriori) do analizy narracji formy (zmienne metaforyczne komunikatu).
EN
The complexity and variability of contexts of contemporary architectural form are crucial in understanding the meaning of beauty and kitsch. The present category of beauty can define the wide spectrum of phenomena, from the classical beauty, through the ugliness to anti-beauty. It also relates to the notion of kitsch, which can be placed in the same wide spectrum. The ambiguity and relativity of the esthetical criteria of valuation of digital age cause, that new categories of beauty and kitsch are born, exploring the same field of formal expressions, the so-called beyond-beauty. Interpretation of the contemporary architecture requires to define new criteria of esthetical evaluation of the architectural forms. In the paper, the fundamental estimation’s criteria of the aesthetical value of contemporary architectural forms are formulated in the aspect of their beauty or uglinesses based on the hermeneutic method of analysis of the representative examples of contemporary art and architectures on three levels of the interpretative complexity: from the analysis of the meaning of the creator’s narration (variables a priori), by the analysis of the receiver’s narration (variables a posteriori), to the analysis of the narration of the form (metaphoric variables of message).
7
Content available Dla(czego) kicz (nie)uczy? Tytułem wprowadzenia
51%
Pluta A.
Podstawy Edukacji
|
2020
|
tom 13
27-50
EN
The aim of the article is to draw attention to kitsch as a category in the field of social sciences and humanities with appropriate implications for the pedagogical discipline I place the problem of kitsch within a specifically understood and cultivated cultural studies reflection. The system of concepts necessary for this embedding is presented in the following order: culture – art – participation in culture (art) – introduction to participation in culture (art). In the adopted perspective, delineating the boundaries between “art”, “bad art”, “anti-art”, “kitsch” is not very attractive. This problem is relieved of unnecessary tensions. The key here is the way of understanding the concept of culture, which implies an appropriate way of understanding art and, consequently, participation in and introduction to culture (art) (which is the primary function of education). The aim of the publication is to familiarize the reader with various ways of thinking about kitsch and to invite him to discuss it.
PL
Celem artykułu jest zwrócenie uwagi na kicz jako kategorię z zakresu nauk społecznych i hu-manistycznych o odpowiednich implikacjach dla dyscypliny pedagogicznej Zagadnienie kiczu osadzam w ramach swoiście rozumianej i uprawianej refleksji kulturoznawczej. Układ pojęć niezbędnych do tego osadzenia przedstawiam w następującym porządku: kultura – sztuka – uczestnictwo w kulturze (sztuce) – wprowadzanie do uczestnictwa w kulturze (sztuce). W przyjętej perspektywie nakreślanie granic pomiędzy „sztuką”, „złą sztuką”, „antysztuką”, „kiczem” jest mało atrakcyjne. Problem ten zostaje uwolniony od niepotrzebnych napięć. Kluczem jest tutaj sposób rozumienia pojęcia kultura, który implikuje odpowiedni sposób rozumienia sztuki, a w konsekwencji uczestnictwa w kulturze (sztuce) oraz wprowadzania doń (co jest prymarną funkcją edukacji). Publikacja ma na celu zapoznanie Czytelnika z różnorodnymi sposobami myślenia na temat kiczu oraz zaproszenie go do dyskusji na jego temat.
8
Powieść mityczna o Zagładzie. Uwagi wstępne
51%
Tomczok M.
Pamiętnik Literacki
|
2022
|
tom 113
|
nr 4
55-71
PL
Artykuł dotyczy rodzącego się w literaturze polskiej zjawiska powieści mitycznej o Zagładzie i jego związków z krytyką afektywną oraz kiczem holokaustowym. Budzący wiele wątpliwości w porównaniu z, częściowo opisanymi, powieściami popularnymi sukces takich książek jak „Król”, a szczególnie „Królestwo” Szczepana Twardocha (traktowanych jako przykładowy materiał badawczy) daje szansę przemyślenia zarówno kategorii samego kiczu, jak i jego możliwych związków z teorią afektów, inspirującą przedstawicieli studiów holokaustowych.
EN
The article refers to a recently-born phenomenon in Polish literature, namely a mythical novel about the Holocaust, as well as to its connections with affective criticism and the Holocaust kitsch. The success of the books, rising many controversies, as compared to partially examined novels such as Szczepan Twardoch’s “Król” (“King”), and especially his “Królestwo” (“Kingdom”) (viewed here as research material), offers a chance for considering both the category of kitsch itself, and its possible connections with affect theory that inspires the representatives of Holocaust studies.
9
Content available Postpiękno współczesnej architektury: narracje twórcy, odbiorcy i formy architektonicznej
51%
Kwiatkowska A.
Architectus
|
2019
|
nr 2(58)
105-118
PL
Złożoność i zmienność kontekstów współczesnej formy architektonicznej są decydujące w rozumieniu piękna i kiczu. Współczesna kategoria piękna może opisywać szerokie spektrum zjawisk, od klasycznego piękna, przez brzydotę do antypiękna. To samo dotyczy pojęcia kiczu, które może być umieszczane w tym samym szerokim spektrum. Wieloznaczność i względność estetycznych kryteriów wartościowania ery cyfrowej powoduje, że powstają nowe kategorie piękna i kiczu,eksplorujące te same środki wyrazu, tzw. postpiękno. Interpretacja współczesnej architektury wymaga więc zdefiniowania nowych kryteriów estetycznego wartościowania form architektonicznych. W pracy sformułowano podstawowe kryteria oceny wartości estetycznej form architektonicznych w aspekcie ich piękna lub brzydoty w oparciu o metodę hermeneutycznej analizy reprezentatywnych przykładów współczesnej sztuki i architektury na trzech poziomach złożoności interpretacyjnej: od analizy znaczenia narracji twórcy (zmienne a priori), przez analizę narracji odbiorcy (zmienne a posteriori) do analizy narracji formy (zmienne metaforyczne komunikatu).
EN
The complexity and variability of contexts of contemporary architectural form are crucial in understanding the meaning of beauty and kitsch. The present category of beauty can define the wide spectrum of phenomena, from the classical beauty, through the ugliness to anti-beauty. It also relates to the notion of kitsch, which can be placed in the same wide spectrum. The ambiguity and relativity of the esthetical criteria of valuation of digital age cause, that new categories of beauty and kitsch are born, exploring the same field of formal expressions, the so-called beyond-beauty. Interpretation of the contemporary architecture requires to define new criteria of esthetical evaluation of the architectural forms. In the paper, the fundamental estimation’s criteria of the aesthetical value of contemporary architectural forms are formulated in the aspect of their beauty or uglinesses based on the hermeneutic method of analysis of the representative examples of contemporary art and architectures on three levels of the interpretative complexity: from the analysis of the meaning of the creator’s narration (variables a priori), by the analysis of the receiver’s narration (variables a posteriori), to the analysis of the narration of the form (metaphoric variables of message).
10
Content available remote Architektura w krajobrazie miasta. Studium przypadku
51%
Królikowski J.
Czasopismo Techniczne. Architektura
|
2008
|
tom R. 105, z. 6-A
90-94
PL
Przypadkiem, który jest tematem tego tekstu, stała się ekspozycja w pawilonie polskim na XI Biennale Architektury w Wenecji w 2008 nosząca tytuł "Hotel Polonia". Jest to wypowiedź, którą można zaklasyfikować jako formę krytyki architektonicznej. Zaprezentowana w Wenecji analiza krytycznego podejścia do współczesnej architektury w Polsce została przebadana metodami fenomenologii i semiologii. Tutaj przedstawione są tylko zwięzłe rezultaty badań.
EN
Case study analyzed in this text is exposition in Polish pavilion on XI Biennale of Architecture in Venice named "Polonia Hotel". This utterance can be classified as a form of architectural criticism. Presented in Venice, critical analyze of contemporary architecture in Poland, was investigated with methods of phenomenology and semiology. Here are presented no more than summarized result of investigations.
11
Content available remote BRZYDOTA KICZU I BRZYDOTA BRUDU. DWA WARIANTY ANTYKALLIZMU W TWÓRCZOŚCI BRUNONA SCHULZA
51%
Sowińska I.
Świat Tekstów. Rocznik Słupski
|
2018
|
tom 16
77-92
EN
The article presented here contains a detailed analysis of two variants of ugliness aes-thetics in the work of Bruno Schulz. In the first part, aesthetics is discussed here as the “ugliness of kitsch”, i.e. the concept of valuing rubbish and bad taste. The author points out their similarities with the aesthetics of Camp. The second part of the article is devot-ed to the naturalist ugliness of the world presented in Schulz’s works. The fascination with disease, impurity and self-imposition is called “the ugliness of filth”. According to the author, all these phenomena fall within the definition of “anti-callistic” – the concept of art proposed by a Polish art historian.
12
SKANDAL ARTYSTYCZNY / The Art Scandal
51%
Golka M.
Kultura i Społeczeństwo
|
2013
|
tom 57
|
nr 1
103-116
EN
Scandals can occur in various spheres of life and can involve customs, religion, politics, or art. Of course, these aspects are sometimes intertwined, but the author’s considerations here concern primarily scandals related to art, both real art scandals and media scandals, their manifestations and effects. The underlying premise is that an art-related media scandal is kitsch in reverse - that is, a marketing action intended to help the functioning of the art market. Under the impact of provocations and media scandals, the system of art’s functioning is undergoing a profound transformation. Although scandals bring art (or at least some of its manifestations) into wider social circulation, it is an extremely trivial and superficial circulation; above all, it is not always adequate to the value of the art offering.
13
KICZ - PRZEGLĄD KONCEPCJI TEORETYCZNYCH I PROPOZYCJA DEFINICJI DO CELÓW BADAWCZYCH / Kitsch - A Review of Theoretical Approaches and a Proposed Definition for Research Use
51%
Żuchowska G.
Kultura i Społeczeństwo
|
2013
|
tom 57
|
nr 1
131-151
EN
Kitsch, as a phenomenon belonging to the domain of low culture, is today rather a subject for essayists and public discourse than for academic investigation. The very definition of kitsch has a pejorative sound. The author, however, tackles the theoretical questions related to the phenomenon and extensively discusses several ideas (including those of Hermann Broch and Abraham Moles) that are helpful in defining the concept of kitsch. She suggests an operational definition which could prove useful in social research, particularly research devoted to broader issues of consumerism or popular culture. With these goals in mind, she chooses those connotations of the concept of ‘kitsch’ that are signs of the special relation between the world of material things and consumption styles.
14
KICZ W TRZECH ODSŁONACH / Three Views of Kitsch
51%
Jaworski P.
Kultura i Społeczeństwo
|
2013
|
tom 57
|
nr 1
153-174
EN
This article contains an attempt to put order in the chaos of definitions accompanying the concept of kitsch and simultaneously to free kitsch from any cognitively dubious connection with the category of art. While considering the difficulties of definition arising from the connotative nature of the concept and its contextual modality, the author criticizes the entirety of the conceptualization of kitsch and then divides the phenomenon into ‘first elements’, distinguishing three different views of kitsch: textual essentialist (idyllism, sentimentalism), formal essentialist (triviality, eclecticism), and processual (the effect of unthinking pop culture reproduction). Configurationism and its derivative category of the projective model are useful to the attempt to reject ‘art’ as the ‘good’ antithesis of ‘bad’ taste. These arguments are accompanied by the author’s thoughts on the cultural function of kitsch, its contextual entanglements, and its role in forming the social structure.
15
Content available remote Architektura sakralna dziś
41%
Malinowska-Petelenz B.
Czasopismo Techniczne. Architektura
|
2010
|
tom R. 107, z. 7-A/2
247-252
PL
Wiele powojennych przed- i posoborowych kościołów - wzorcowych i kanonicznych - weszło do annałów historii polskiej architektury. Jednak pytania o kondycję współczesnej architektury sakralnej w Polsce wciąż pozostają bez odpowiedzi. Posoborowe otwarcie się Kościoła na świat, spowodowało upowszechnienie naśladownictwa, bezguścia, kiczu i tandety, a nawet żartu architektonicznego. Być może przyszedł czas na minimalizm, prostotę i skromność - panaceum na utarty i spowszedniały już zestaw form eklektyczno-historycznych? Niniejszy tekst próbuje odpowiedzieć na pytanie, czy dominującą kategorią dzisiejszej sztuki sakralnej jest oryginalność - ponad wartościami estetycznymi czy funkcjonalnością.
EN
Numerous model and canonical postwar churches from before and after the Second Vatican Council entered in the annals of the history of Polish architecture. However, questions about the condition of contemporary sacral architecture in Poland are still left unanswered. Opening the Church to the world after the Council disseminated imitation, tastelessness, kitsch, trash and even architectural jokes. Perhaps the time has come for minimalism, simplicity and modesty - a panacea to a widespread and commonplace collection of eclectic historical forms. This text attempts to answer the question if the prevailing category of today's sacral art is originality - above aesthetic values or functionality.
16
Content available remote Postmodern fun and games. Some thoughts in the discussion on Polish architecture
41%
Wojtas Swoszowska J.
Czasopismo Techniczne. Architektura
|
2015
|
tom Y. 112, iss. 9-A
411--417
EN
The article is a contribution to the discussion on Polish postmodernism viewed against the background of changes in world architecture as well as the political transformations taking place in Poland. Postmodernism is regarded as a trend enriching architecture with elements of freedom, fun, joke – in other words, with the joy of designing as well as those of the use and visual perception – all absent in the modernist dogma. A brief history of the trend has been included along with the selection of literature and the outline of the early Polish postmodernism. Some selected examples of Polish postmodern accomplishments before and after 1989 have been evaluated. The article ends with some thoughts about the essence of postmodernism as expression of joy.
PL
Artykuł jest przyczynkowy. Dotyczy postmodernizmu polskiego widzianego na tle przeobrażeń w architekturze światowej oraz zmian ustrojowych zachodzących w kraju. Porusza wątek postmodernizmu jako nurtu, który wprowadził do architektury elementy wolności, zabawy, żartu – słowem radości zarówno z projektowania, jak użytkowania i wizualnego odbioru – obce dogmatycznemu modernizmowi. Zwiera krótką genezę ruchu, wybór literatury oraz zarys początków rodzimego postmodernizmu. Analizowane są wybrane przykłady polskich realizacji postmodernistycznych sprzed i po 1989. Artykuł kończą przemyślenia na temat istoty postmodernizmu jako ruchu radości.
17
Maria Bujnicka (8 maja 1944 – 21 marca 2022). Prekursorka badań nad romansem popularnym
41%
Tomczok T. , Wężowicz-Ziółkowska D.
Pamiętnik Literacki
|
2022
|
tom 113
|
nr 3
285-292
18
Content available remote Reklama w sztuce, sztuka w reklamie a przestrzeń publiczna
41%
Chęć-Małyszek A.
Teka Komisji Architektury, Urbanistyki i Studiów Krajobrazowych
|
2015
|
tom T. 11, nr 4
24--33
PL
Dawniej reklama była prymitywnym porozumieniem producenta i konsumenta. Od początku XX wieku reklama rozpowszechniła się na skalę masową. Powszechność wpływu reklamy na życie człowieka nabrała socjokulturowego wymiaru. Mówi się już nie tylko o tym, że reklama zmienia życie człowieka ale również, że kształtuje jego osobowość. Celem reklamy jest zazwyczaj przekazywanie informacji o produkcie, przekonywanie odbiorców o jego zaletach, wywoływanie zainteresowania i pobudzanie pragnienia posiadania towaru. Stosując jednak reklamę, należy pamiętać o fakcie dwoistej jej natury: z jednej strony ma ona charakter sztuki kreatywnej, z drugiej strony chodzi o jej skuteczność i efektywność oddziaływania. Poniższy artykuł jest próbą ukazania cienkiej granicy pomi ędzy tym co uznawana jest za działo sztuki a tym co jest komercją. Jest przedstawieniem zmian jakie zaszły w sztuce, które przyczyniły się do zatarcia granic pomiędzy tym co twórcze i odtwórczy, tym co publicznea tym co nią nie jest.
EN
Formerly the advertisement was a primitive agreement between the producer and the consumer. Since the beginning of the twentieth century advertising spread on a massive scale. The universality of the impact of advertising on human life took on the sociocultural dimension. It is said not only that advertising is changing a person’s life but also that shapes his personality. The purpose of advertising is typically provide information about the product, to convince consumers of its benefits, causing interest and stimulate the desire to have the goods. However, using adver¬tising, be aware of the fact that its dual nature: on the one hand, it has the character of creative arts, on the other hand, in terms of its effectiveness and efficiency impacts. The following article is an attempt to show the fine line between what is considered art has and what is commercialism. It is a representation of the changes that have taken place in the arts, which contributed to blur the boundaries between what is creative and imitative, what is public and what is not.
19
Content available remote Fifty shades of Las Vegas
41%
Malinowska-Petelenz B. , Petelenz A.
Technical Transactions
|
2019
|
tom Vol. 116, iss. 6
49--61
EN
A glass pyramid, a sphinx and a Medieval Excalibur, an Eiffel tower, a Statue of Liberty, a Ponte Rialto with an escalator and a canal sailed by gondolas h Mickey Mouse – these are the faces of Las Vegas. Kitsch, excess and chaos are concepts that form the universe of the semantics of Las Vegas. We can also attempt to understand this identity, distinct both in its unbridled form and the ideas represented by the city, by referring to Bakhtin's concept of the carnival.
PL
Szklana piramida, sfinks i średniowieczny Excalibur, wieża Eiffla, Statua Wolności, Ponte Rialto z ruchomymi schodami i kanał, po którym pływają gondole wraz z myszką Miki – oto oblicza Las Vegas. Kicz, nadmiar i chaos to pojęcia tworzące uniwersum znaczeń Las Vegas. Tę tożsamość, charakterystyczną zarówno w nieokiełznanej formie, jak i ideach reprezentowanych przez miasto, można próbować zrozumieć, odwołując się także do bachtinowskiej koncepcji karnawału.
20
Content available remote Echo rzeczywistości w akcie twórczym
36%
Zuziak I.
Czasopismo Techniczne. Architektura
|
2010
|
tom R. 107, z. 7-A/1
302-305
PL
Cechą współczesnej architektury jest jej cecha uniwersalna, istniejąca niezależnie od epoki; odbicie całej gamy zjawisk stanowiących istotę otaczającej rzeczywistości, a także echo zjawisk z przeszłości. Współczesność pozostawia na architekturze kody cywilizacji, natomiast przeszłość echa archetypicznej formy oraz dążenie do doskonałości i nadanie jej piętna osobowości twórcy-architekta. Architektura XXI wieku jest niewątpliwie niejednorodna, kosmopolityczna i konkursowa. Trudno w niej podobnie jak w innych dziedzinach sztuki wyodrębnić jeden styl.
EN
Today's architecture is marked by universalism - this feature exists regardless of a period of time; by reflection of a wide palette of phenomena that are the essence of the surrounding reality as well as the echo of phenomena from the past. Contemporariness imprints its codes of civilization upon architecture, whereby the past - the echoes of an archetypal form as well as striving for perfection and a mark of the personality of a creator - an architect. Architecture of the 21st century is undoubtedly heterogenic, cosmopolitan and competition-like. As in the other disciplines of art, it is difficult to discern one style.
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.