Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Anna Kuśmirek (red.), Symbolika ciała w Starym Testamencie (Warszawa: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego 2016)

100%

Niedźwiedzki T.

Verbum Vitae

|

2018

|

tom 33

491-497

EN

Book review: Symbolika ciała w Starym Testamencie (ed. Anna Kuśmirek) (Warszawa: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego 2016). Pp. 291. PLN 35. ISBN 978-83-8090-186-5

PL

Recenzja książki: Anna Kuśmirek (red.), Symbolika ciała w Starym Testamencie (Warszawa: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego 2016). Ss. 291. PLN 35. ISBN 978-83-8090-186-5

2

Cielesność filmu, filmowość ciała

63%

Frąc W.

Kwartalnik Filmowy

|

2013

|

nr 83-84

146-151

PL

Cielesność kina stała się znaczącym fenomenem w perspektywie namysłu antropologii filozoficznej. Wydaje się, że kinowe rozpoznania ludzkiej zewnętrzności nie mają granic, co jest znaczące dla doświadczania i myślenia sprawy człowieka w ogóle. Kino jednak, wbrew oczywistej sugestii, nie spełnia się w obrazowym dyskursie miłosnym, lecz poprzez zdolność transcendencji czasoprzestrzennego kontinuum; przede wszystkim ukazuje tajemnicę czasowości ciała. Stąd bierze się filmowa fascynacja egzystencjalnymi granicami wyznaczanymi cielesną temporalnością. Wpłynęła ona także nie tylko na doświadczenie własnego ciała, ale i na sam sposób myślenia, na ideologiczną kreację rzeczywistości. Ludzka materialność stała się swoistą odpowiedzią na ideową pustkę, którą zrodziła druga połowa XX w. Dlatego zapamiętanie w ciele samo w sobie stało się podstawowym rysem współczesności, choć głębszy namysł antropologiczny musi zauważać w nim oczywistą niewystarczalność.

EN

The physicality of cinema has become a significant phenomenon in the perspective of philosophical anthropology. It seems that the cinematic diagnosis of human externality has no boundaries, which is significant for the experience and thought of human affairs in general. Cinema however, in spite of the obvious suggestion, does not fulfil itself in picture bound love discourse, but through the ability of transcending the space-time continuum; above all it reveals the mystery of temporality of the body. Hence the film fascination with existential boundaries determined by bodily temporality. It influences not only the way one experiences one’s body, but also one’s way of thinking, and ideological creation of reality. Human materiality has become a kind of response to the ideological vacuum that the second half of the twentieth century gave birth to. That is why the body remembering in itself became a basic element of modernity, although a deeper anthropological thought must note in it an obvious inadequacy.

3

Odczytywanie archiwum ciała

51%

Prot-Klinger K.

Konteksty - Polska Sztuka Ludowa

|

2020

|

tom 74

|

nr 1-2 (328-329)

131-137

PL

Artykuł odnosi się do koncepcji ciała jako archiwum przeżyć własnych oraz poprzednich pokoleń. Dotyczy to w szczególności doświadczenia traumy, nieświadomie determinującego nasze zachowania, ulegającego ucieleśnionej rekonstrukcji. W specyficznej sytuacji terapeutycznej może dochodzić do rekonstrukcji odczuć z ciała, afektu i fantazji związanych z sytuacją traumatyczną. W oparciu o teorię krypty i fantomu Torok i Abrahama na przykładach pacjentów autorka pokazuje jak ciało staje się obszarem narracji. Opisuje projekt Doriego Lauba nagrywania relacji Ocalałych z Holokaustu hospitalizowanych w instytucjach psychiatrycznych jako przykład „gorączki archiwum”. Archiwizowanie traumy jest specjalnym przypadkiem gorączki archiwum, gdyż doświadczenie traumatyczne, które nie może być zarchiwizowane w umyśle jest poszukiwane w nagraniu. Jest to szukanie archiwum poza archiwum, pomimo niemożliwości archiwizacji.

EN

The article refers to the concept of the body as an archive of own and previous generations’ experiences. This applies in particular to trauma, unconsciously determining our behaviour, and undergoing embodied enactment. In a specific therapeutic situation there may take place a reconstruction of body sensations, affect, and fantasies associated with the traumatic situation. Basin herself on the Torok and Abraham theory of the crypt and the phantom, the author shows how the body becomes a narrative area. She describes Dori Laub’s project of recording accounts of Holocaust survivors hospitalized in psychiatric institutions as an example of “archive fever”. Archiving trauma is a special case of archive fever because traumatic experience that cannot be archived in the mind is sought in the recording. It is an archive search outside the archive, despite the inability to archive.

4

SPOŁECZNA METAFORYKA CIAŁA: Socjologia ciała. Co dalej?

51%

Breczko S.

Miscellanea Anthropologica et Sociologica

|

2015

|

tom 16(1)

13-22

PL

Socjologię ciała od lat osiemdziesiątych XX wieku krytykowano za niewielki wkład w mainstreamowąsocjologię i chociaż „moda na ciało” w socjologii minęła, na przykładzie przeanalizowanychroczników czasopisma „Body & Society” z lat 2011–2013 wykazuję, że dyscyplinata ma wciąż wiele do zaoferowania.

5

Tożsamość ciała zmartwychwstałego i ziemskiego w ujęciu autorów wczesnochrześcijańskich

51%

Szram M.

Vox Patrum

|

2008

|

tom 52

|

nr 2

1095-1107

FR

L’article conceme la ąuestion de l’identite generiąue et individuelle du corps ressuscite et terrestre selon ąuatre auteurs chretiens a la limite des II et III siecles: Athenagore, Irenee, Tertullien et Origene. Les trois premiers theologiens reconnais- sent tous les deux formes de l’identite, en soulignant en meme temps un changement des traits caracteristiąues dans le corps ressuscitć. Chez Irenee et Tertullien cette opinion est liee a l’attachement de l’importance a la corporalite de l’homme comme son fondement existenciel, qui caractórise la tradition asiatiąue et la polemiąue contrę le gnosticisme. Origene par contrę, comme le representant de la tradition alexandrine, restant sous l’influence du platonisme, presente une opinion plus com- posee. A son avis chaąue chair humaine contient un ćlement constant - appelle de diverses manieres: „germe”, „nature”, „substance”, „proprietć” - qui dćcide que la chair apres la resurrection, malgre la transformation et la spiritualisation, reconnaitra son identite personnelle. Selon Origene donc, l’identitć genćrique et individuelle du corps ressuscite et terrestre est relative.

6

Wobec sekularyzacji i komercjalizacji medycyny

51%

Masarczyk R.

Seminare. Poszukiwania naukowe

|

2007

|

tom 24

371-383

EN

While secularization as a process of separating the sacred from the profane is a positive phe- nomenon, it has a negative meaning when it completely eliminates the sacred element from life (secularism). The latter understanding influences the approach to the human body, leading to the perception of a human being as an intricate machine. As a result, the ethics based on human dignity loses its roots. Lack of any ontological insight into the human person impacts the attitude towards the individual and leads to a situation where everything that modern medicine has to offer can be considered as a subject of trade. Patients acting as consumers and economic rationalism (Weber) put medicine under strong pressure both from such consumers and commercial institutions. This situa- tion has numerous practical implications, mostly related to the fact that many activities are underta- ken not for the benefit of the individual, but for profit. This problem can be solved by postulating the return to an adequate concept of the human being as an individual whose value is rooted in his or her dignity.

7

„You're on of me?" Ciało jako nośnik tożsamości w filmach Davida Cronenberga

51%

Rachubińska K.

Kwartalnik Filmowy

|

2013

|

nr 83-84

179-192

PL

Tematem artykułu są przemiany złożonych relacji między ciałem a tożsamością w twórczości Davida Cronenberga na przestrzeni ponad 25 lat, które minęły od wkroczenia reżysera do kina głównego nurtu. Na przykładzie Skanerów, pierwszego filmu stawiającego problem tożsamości w centrum zainteresowania, zostają nakreślone typowe dla wczesnych dzieł reżysera cielesne podstawy tożsamości oraz konsekwencje zatarcia granic ciała dla sposobu odczuwania przez bohaterów własnego „ja”. "Martwa strefa" i "Pająk" wskazują na stopniowe przesuwanie zainteresowań twórcy z zagadnień związanych z przestrzennymi ramami ciała na pytanie o trwałość tożsamości w czasie oraz na problem ciała jako nośnika informacji. Zagadnienia te zostają rozwinięte w dwóch kolejnych filmach reżysera, "Historii przemocy" i "Wschodnich obietnicach", które stanowią świadectwo zmiany spojrzenia reżysera na ciało i tożsamość; jest to zarazem zmiana perspektywy z indywidualnej na społeczno-polityczną.

EN

The subject of the article are the changes in the complex relationship between body and identity in the work of David Cronenberg over the last 25 years that passed since he entered mainstream cinema. Using the example of Scanners, the first film that put the question of identity center-stage, bodily basis of identity typical for the early work of the director is described, as well as the consequences of the blurring of bodily boundaries for the way protagonists perceive their own “I”. "The Dead Zone" and "Spider" show a gradual shift in the director’s interest, from issues related to the spacial boundaries of the body to the question about the continuity of identity in time and the problem of the body as a carrier of information. These problems are further explored in the two later films of the director: A "History of violence" and "Eastern Promises", which testify to the director’s changing perspective on the question of the body and identity; it is at the same time a change of perspective from an individual to sociopolitical one.

8

Experience of the lived body as enigmatic text: Children’s self-assessments of play in connection with the philosophy of physical being (Leiblichkeit)

51%

Marsal E.

Kwartalnik Pedagogiczny

|

2015

|

tom 60(2 (236))

293-304

EN

Artykuł ma stać się przyczynkiem do uznania w szkolnym programie nauczania zabawy jako rozumowego doświadczenia ciała. Teoretyczna argumentacja pochodzi z filozofii Leiblichkeit, która podkreśla rolę żywego ciała w zdobywaniu i konstruowaniu świata. Tutaj pojęcie ciało (Leib) nie jest utworzone w opozycji do pojęcia rozumu; zakłada się natomiast wzajemne przenikanie się obu pojęć. Zatem, wraz z Schillerem, Nietzschem i innymi filozofami, widzimy zabawę jako ludzką, twórczą odpowiedź na przypadkowość życia. Ta filozoficzna postawa sprawia, że życie ukazuje się jako zabawa nawet wówczas, gdy składa się z wewnętrznych i zewnętrznych przymusów, które wydają się nie zezwalać dłużej na zabawę: w ten sposób można również zrozumieć słynne zdanie Schillera głoszące, że człowiek jest „w pełni człowiekiem, kiedy się bawi”, innymi słowy, wtedy gdy kieruje nim nie tylko konieczność. Filozoficzne rozważania zostaną odniesione do dziecięcych zachowań i teorii zabawy/gry, które stanowią empiryczną bazę w pilotażowych badaniach na dziesięcioletnich dzieciach z jednej ze szkół w Karlsruhe w Niemczech.

9

Zmartwychwstanie ciała według Tertuliana

51%

Wysocki M.

Verbum Vitae

|

2009

|

tom 15

295-324

PL

Resurrection was one of the most important themes in the writings of Tertullian (ca 150 - 220), who is called sometimes "theologian of the hope". Presented paper presents teaching of the first theologian of the West on resurrection of the body. In the article's first part the historical (i.e. persecutions and believes in resurrection before Tertullian) and doctrinal background (heresies) of his works on the resurrection is shown, than - in the next section - vocabulary, which were used by Tertullian to describe phenomenon of the resurrection. In the forth part author presents the main points of Tertullian's view of resurrection of the body. In the fifth chapter connections between resurrection and martyrdom are presented.

10

Experience of the lived body as enigmatic text: Children’s self-assessments of play in connection with the philosophy of physical being (Leiblichkeit)

51%

Marsal E. , Dobashi T.

Kwartalnik Pedagogiczny

|

2015

|

nr 2(236)

293-304

PL

Artykuł ma stać się przyczynkiem do uznania w szkolnym programie nauczania zabawy jako rozumowego doświadczenia ciała. Teoretyczna argumentacja pochodzi z filozofii Leiblichkeit, która podkreśla rolę żywego ciała w zdobywaniu i konstruowaniu świata. Tutaj pojęcie ciało (Leib) nie jest utworzone w opozycji do pojęcia rozumu; zakłada się natomiast wzajemne przenikanie się obu pojęć. Zatem, wraz z Schillerem, Nietzschem i innymi filozofami, widzimy zabawę jako ludzką, twórczą odpowiedź na przypadkowość życia. Ta filozoficzna postawa sprawia, że życie ukazuje się jako zabawa nawet wówczas, gdy składa się z wewnętrznych i zewnętrznych przymusów, które wydają się nie zezwalać dłużej na zabawę: w ten sposób można również zrozumieć słynne zdanie Schillera głoszące, że człowiek jest „w pełni człowiekiem, kiedy się bawi”, innymi słowy, wtedy gdy kieruje nim nie tylko konieczność. Filozoficzne rozważania zostaną odniesione do dziecięcych zachowań i teorii zabawy/gry, które stanowią empiryczną bazę w pilotażowych badaniach na dziesięcioletnich dzieciach z jednej ze szkół w Karlsruhe w Niemczech.

11

Kinowi Proteusze. Ciało jako narzędzie i środek artystyczny

51%

Stachówna G.

Kwartalnik Filmowy

|

2013

|

nr 83-84

117-127

PL

Ciało ludzkie jest ważnym elementem kultury symbolicznej. Jego wiek, wygląd, ekspresja połączone z noszonym ubraniem, wykonywanymi ruchami, gestami i mimiką mogą być źródłem doznań estetycznych oraz skutecznym sposobem komunikacji niewerbalnej. Młodość – starość, uroda – brzydota, seksowność – aseksualność, elegancja – zaniedbanie itd. charakteryzują ludzi w życiu, definiują ich społecznie, stratyfikują klasowo. Poprzez ciało wyrażają się także wewnętrzne interakcje człowieka, jego zamierzenia, myśli i emocje. W specjalny sposób dotyczy to aktorów pojawiających się na scenie teatralnej i ekranie kinowym. Przedmiotem opisu są w eseju Stachówny ciała aktorów –„zmienne”, przekształcające się, będące środkiem wyrazu artystycznego, stające się elementem twórczej kreacji. Podrozdział "Szminki, peruki i gorsety..." autorka poświęca sztuce charakteryzacji ułatwiającej spektakularną zmianę cielesności, część "Zmarszczki, skalpel i kolagen..." – odważnemu wykorzystaniu wyglądu sprokurowanego aktorom przez czas i ich walce z postępującymi zmianami biologicznymi, zaś część "Aktorski Proteusz – Benedict Cumberbatch" – opisowi zmian wizerunkowych, jakie prezentuje w filmach ten angielski aktor.

EN

Human body is an important element of symbolic culture. Its age, appearance, expression combined with the clothes worn, movement, gestures and facial expressions can be a source of aesthetic experience and an effective way of nonverbal communication. youth – age, beauty – ugliness, sexiness – asexuality, elegance – negligence, etc. characterise people in their life, and define them socially and in terms of social class. Internal interactions of a person, his intentions, thoughts and emotions are manifested through the body. It applies in a special way to actors appearing on the stage of a theatre or on the cinema screen. The object of description of Stachówna’s essay are the bodies of actors – “variables”, transforming themselves, means of artistic expression, coming to be a part of the creative effort. In the subchapter "Lipstick, wigs and corsets" the author writes about the art of characterisation that facilitates a spectacular change of corporeality; the part "Wrinkles, scalpel and collagen" deals with the bold use of appearance aged by time, and the struggle against advancing biological changes, while the subchapter "Benedict Cumberbatch – the Proteus of Acting" describes the amazing changes in the image of this English actor in film.

12

Za progiem domu Jeanne. Przestrzenie, granice i drzwi w filmie Jeanne Dielman Chantal Akerman

51%

Łomanowska I.

Przegląd Humanistyczny

|

2015

|

tom 59(4 (451))

155-162

PL

The text is an analysis of the metaphors of space, borders and doors in the film Jeanne Dielman by Chantal Akerman. The author combines Thomas Elsaesser’s theoretical considerations on a metaphor of door and screen in the cinema with Erving Goffman’s, among others, analysis of social behaviour to interpret the stratifications of space in the film and their reference to the main character’s mental situation. The article also discusses various kinds of borders in Akerman’s work, which have spatial, cultural, physical and mental dimension.

13

Staropolskie ciało, jakie było, każdy przeczyta

51%

Obremski K.

Przestrzenie Teorii

|

2013

|

nr 19

211-222

EN

The 9th issue of the magazine published by the Faculty of Languages, Nicolaus Copernicus University, i.e. “Litteraria Copernicana” is the subject of this review. The issue is entitled “The body in early modern Polish literature”. The informative value of this magazine mostly lies in the fact that early modern Polish literature has begun to be read in a manner that is characteristic of the contemporary humanities which are concerned with this peculiar topic of studies, i.e. the body.

14

Ciało i duch w pismach Andrzeja Towiańskiego

51%

Stanisz M.

Colloquia Litteraria

|

2013

|

tom 15

|

nr 2

7-27

PL

Body and spirit in Towiański’s writings Relationship between the body and the soul is one of the crucial issues that romantic anthropology, whose representatives included Andrzej Towiański, is concerned with. The founder of Koło Sprawy Bożej was convinced, just like other romanticists, that material world was subordinate to spiritual reality, as well as that the spirit unquestionably preceded over the body. Towiański underscored the key role that the body should play in one’s striving to achieve Christian perfection, which he believed to be a state of full maturity of a human being. According to Towiański, the body can only serve a man appropriately, when it is subject to the will of the spirit. Thus, the body should be appreciated and seen as a means to spiritual improvement and the entrance gate to a higher reality. On the one hand, this improvement should be achieved through offering a ‘three-fold Christian sacrifice’, recognising God’s intention in suffering that is being experienced and observing strict ethics in marital life, and on the other hand appreciation of bodily needs: cultural entertainment, proper fun and fitness.

15

THE SOCIAL METAPHOR OF THE HUMAN BODY: Sociology of the Body. What Next?

51%

Breczko S.

Miscellanea Anthropologica et Sociologica

|

2015

|

tom 16(1)

13-22

EN

Since the 1980s, sociology of the body has been criticized for its small contribution to mainstreamsociology. And despite the fact that the subject of “the body” in sociology has sincepassed, on the example of the analysis of the annual edition of volumes of “Body & Society”from the years 2011–2013 I will show that sociology of the body still has a lot to offer.

16

W poszukiwaniu śladów cielesności Boga. Próba filozofii pozaortodoksyjnej

44%

Pawliszyn M.

Humanistyka i Przyrodoznawstwo

|

2016

|

nr 22

191-206

PL

Czy Bóg posiada ciało w sensie materialnym? Odpowiedź jest oczywista. Bóg nie posiada ciała podobnego do tego, które mają istoty znane nam z codziennego doświadczenia; nie posiada ciała, które można dotknąć, zobaczyć, wymierzyć, poddać badaniu i ocenie. Można jednak mówić o tym, że w sensie analogicznym dane nam są jakieś ślady jego cielesności, szczególnie wówczas gdy dochodzi do czegoś, co określić można aktem religijnym. Bez nich staje się on niemożliwy do jakiegokolwiek ujęcia, uchwycenia, wreszcie, co chyba najważniejsze, wejścia w relację. „Ciało” to jest też dla samego Boga czymś w rodzaju pomostu, bądź inaczej: sposobu komunikowania się ze światem. Autor artykułu próbuje zanalizować postawiony problem.

17

Aleksander z Afrodyzji: problem relacji między duszą a ciałem

44%

Komsta M. A.

Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria

|

2012

|

nr 3

413-422

EN

Aleksander z Afrodyzji w swoim traktacie De anima przedstawia kilkakrotnie wzajemny stosunek między ciałem a duszą jako zależność polegającą na powstawaniu duszy na bazie składników materialnych. Z drugiej strony występują u niego tezy wyraźnie antymaterialistyczne, jak na przykład o istnieniu czystych form, które nie są aktami żadnego ciała. Całość traktatu wskazuje na to, że Aleksander mówiąc o powstawaniu duszy ma na myśli nie powstawanie absolutne, ale raczej dopasowanie wzajemne duszy i ciała, tak aby mogły razem współdziałać.

18

Teologiczne i filozoficzne uzasadnienie zmartwychwstania ciała u Ojców Apostolskich i Apologetów

44%

Szram M.

Verbum Vitae

|

2009

|

tom 15

265-294

PL

Most of the works of the Church Fathers and apologists contain a critique of the views of the Docetist or pagan debaters who reject the Resurrection. Apart from the main theological argument which is the resurrection of Christ, in writings of this period, arguments refer to the Incarnation of the Logos as the event giving the human body exceptional dignity, as well as stressing the role of God the Father as the author of the new creation in the final age, who will once again show His creative strength (Clemens of Alexandria, Ignatius of Antioch). In the mid-II century, the authors of "Pastor" and the "Letter of Pseudo-Barnabas" draw attention to the spiritual and moral condition of the return of the entire person to life. They emphasize that those people who "maintain their bodies in purity" - meaning being faithful in earthly life to Christ, will receive this, understood as a spiritual resurrection. After the middle of the II century, there appeared an almost general in the surviving Christian writings (Justin, Pseudo-Justin) anthropological dualism coming from Platonism which appeared in stressing that a person is composed of an immortal soul and a mortal body, but this relationship is not commented on more fully. This will become a domain of treaties about the Resurrection written at the tum of the II and III centuries, which on account of its apologetical assumptions will have to adjust to Greek debating anthropology which attacks the doctrine of Christians, as well on account of accepting unavoidable - from the point of view of accommodating - the missionary trial of expressing main truths of the Christian faith with the help of Greek philosophy. The first expression of applying such an article is the treaty "On the Resurrection of the Deceased" of Atenagoras.

19

Zmartwychwstanie umarłych jako jeden z dynamicznych wymiarów eschatologii

44%

Dańczak A.

Verbum Vitae

|

2009

|

tom 15

343-368

PL

The understanding of the bodily resurrection used to cause many problems during the history of the Christian theology. Also the catholic area was a scene of an interesting and wide discussion on the interpretation of the event, aiming at the elimination of many paradoxes present in eschatology. The debate unfortunately bas not bad a satisfactory result and bas not led the research to common conclusions. One of the possibilities of the solution is a wider and dynamic understanding of the resurrection, based on anthropological and biblical data. It requires a transposition of some traditional dimensions of the resurrection to other areas. Many aspects of the traditional contents of the theological meaning of the resurrection are in fact present already in the meaning of the event of death. It is there that a person experiences a total collapse of all vital forces but also a passage to another life. Thus the non-finality of death itself becomes part of human experience. Besides, the situation immediately after death means the entrance to the dimension of a personal fulfillment. Both themes belong to the theological meaning of the resurrection of the dead. Some other aspects of the resurrection are also present in the description of the Christian life and spring from the mystery of baptism whose meanings expressed in the language of the New Testament, among other things, in the resurrectional terms. Thus the resurrection cannot be seen as a static event of the end of times but rather as a dynamic event, some aspects of which are present already by means of the participation in the paschal mystery of Christ accessible by baptism, with later gradual and continuous progress and also with gradual fulfillment in the eschatological stadium where the material dimension of the creation must be included in order to make it possible to speak of the new creation.

20

Kapłaństwo ministerialne w biblijnej symbolice tradycji chrześcijańskiej

44%

Bardski K.

Verbum Vitae

|

2007

|

tom 12

147-160

PL

The author shows the whole panorama of Biblical symbolism, which in an overly literal interpretation of the Bible referred to in the writings of ancient and medieval Church authors to sacramental priesthood, also called ministerial. Exegetes, in making Sacred Scripture actual, oftentimes used its selected fragments from their own existential situation or in priestly ministry in the broad meaning of the word. Many Biblical symbols were discovered, which on the overly literal level were in reference to priests. They place emphasis on their service to the word and liturgy, on their life and role in the Church. Some have deep roots in the historical sense of the Biblical text. The majority of them can inspire us also today, particularly those related with Paul’s metaphor of the Church as a Body. And in this way priests are perceived as the first in the Church, feeding the faithful with the Gospel; as eyes and eyelids reading the will of God; the head, which directs the body of the Church in the example of Christ; the face that shows the world the beauty of the Church; the cheeks of the Bride, whose purity astounds the Groom; the teeth and jaw, thanks to which the nourishment of the Word of God becomes digestible; the neck, which upholds the head, meaning Christ; the mouth and tongue proclaiming the teaching of the Gospel; the heart, thanks to which the blood of Christ in the Eucharist enlivens the whole Church; the legs and feet, carrying Christ even to the ends of the earth; even the navel, according to the spiritual interpretation of Sng 7,2. To the mentioned here symbols related with the body.