In this presentation a review of starch thermoplasticization methods has been made. It focused on the most attractive and current methods permitting to obtain products using extruding and injection moulding processes. Such products should exhibit high initial polymer content, satisfactory strength parameters, biodegradability and low price. Main directions of application of such polymeric materials are described. Preliminary results on thermoplastic starch research performed in the author's laboratory will be presented.
3
Dostęp do pełnego tekstu na zewnętrznej witrynie WWW
Badano wodorozcieńczalne kompozycje i powłoki epoksydowe z ciekłej dianowej żywicy epoksydowej Epidian 6 (produkt Zakładów Chemicznych Organika - Sarzyna w Nowej Sarzynie) z samoemulgującym utwardzaczem aminowym Anquamine 401 (produkt Air Products, USA). Jako napełniacze nanocząstkowe stosowano montmorylonit (Bentonit Specjal Extra, produkt ZGM "Zębiec" w Zębcu), modyfikowany solami amoniowymi pochodnych polioksypropylenodiamin: Jeffamine D-230 i Jeffamine D-400 (produkty Huntsman ICI, Holandia). Do układów powłokotwórczych dodawano 0,5 i 2 cz. wag. napemiacza na 100 cz. wag. kompozycji żywica Epidian 6/utwardzacz Anquamine 401. Oceniano rozlewność i czas życia otrzymanych kompozycji. Powłoki, wykonane za pomocą pędzla na płytkach stalowym, przebadano pod kątem czasu schnięcia oraz odporności na zarysowanie, przyczepności i odporności na wodę po 7 oraz 28 dniach schnięcia w temperaturze pokojowej. Stwierdzono, iż dodatek modyfikowanego montmorylonitu powoduje nieznaczne obniżenie rozlewności oraz czasu życia kompozycji i wpływa w różny sposób na czas schnięcia otrzymanych z nich powłok (tab. 1). Obecność w kompozycji napełniacza nanocząstkowego wpływa ogólnie na poprawę właściwości wytrzymałościowych i barierowych utwardzonych wymalowań. Powłoki takie wykazują wyższą odporność na zarysowanie, lepszą przyczepność oraz charakteryzują się większą odpornością na działanie wody i mniejszą nasiąkliwością (tabele 2 i 3). Najlepsze właściwości powłoko-twórcze stwierdzono dla emulsji zawierającej montmorylonit modyfikowany polioksypropylenodiaminą Jeffamine D-230 w ilości 2 cz. wag/100 cz. wag. układu Epidian 61 Anquamine 401.
EN
The epoxy waterborne coating compositions and coats filled with modified montmorillonites have been investigated. Self-emulsifing amine hardener Anquamine 401 (product of Air Products, USA) and bisphenol A - based liquid epoxy resin Epidian 6 (Chemical Works "Organika - Sarzyna" in Nowa Sarzyna) were used. The montmorillonite (Bentonit Specjal Extra, product of ZGM "Zebiec" in Zebiec) modified with monoammonium salts of Jeffamine D-230 and Jeffamine D-400 (both products of Huntsman ICI, Holland) as a nanofillers have been tested. The nanofillers were introduced to Epidian 6/Anquamine 401 compositions in amount ranging from 0.5 to 2 wt.%. Resulting compositions were applied with a brush on steel plates and cured at room temperature. The properties of filled and unfilled liquid coating systems are presented in Table 1. Addition of the modified montmorillonite slightly reduces a fluidity and a pot life and infuences hardening time in various way. The properties of cured coating compositions are shown in Tables 2 and 3. Coats containing nanoparticle fillers exhibit higher scratch resistance, adhesion, water resistance and lower water uptake. These features are dependent on the amount of added nanofillers and the kind of modifying ammonium compound (i.e. its hydrophilic character).
Artykuł stanowi przegląd literaturowy, w którym opisano otrzymywanie na drodze reaktywnego wytłaczania estrowych, eterowych bądź uretanowych (karbaminianowych) pochodnych skrobi oraz kopolimerów szczepionych a także skrobi utlenionej i skrobi kationowych; skoncentrowano się przy tym na podstawowych parametrach procesowych (profil temperaturowy, szybkość obrotowa, L/D). Przedstawiono zalety i ograniczenia metody reaktywnego wytłaczania w porównaniu z konwencjonalnymi procesami chemicznej modyfikacji skrobi metodami okresowymi oraz scharakteryzowano właściwości uzyskiwanych produktów.
EN
A review describes the preparation of various starch derivatives [ester, ether or urethane (carbamate) ones], graft copolymers, oxidized or cationic starch by reactive extrusion. Authors focused on the basic process parameters (temperature profile, rotational speed, L/D ratio). The advantages and limitations of reactive extrusion method in comparison with conventional processes of starch modification were presented. The properties of products obtained were characterized.
6
Dostęp do pełnego tekstu na zewnętrznej witrynie WWW
W cz. II. artykułu przedstawiono najnowsze osiągnięcia w dziedzinie otrzymywania błon i powłok polimerowych z nanostrukturami węglowymi, użytymi w roli zarówno napełniaczy, jak i odrębnych błon z materiału węglowego.
EN
In the second part of the article, the latest developments in the field of preparation of polymer films and coatings with carbon nanostructures, used both as fillers and separate layers of carbon material, have been presented.
7
Dostęp do pełnego tekstu na zewnętrznej witrynie WWW
Artykuł stanowi przegląd literaturowy. Cz. I obejmuje charakterystykę nanostruktur węglowych oraz sposoby ich funkcjonalizacji w celu wykorzystania w charakterze napełniaczy w matrycach polimerowych. Opisano również metody badań kompozycji i nanokompozytów zawierających struktury węglowe.
EN
In this study, we present a literature review on the polymer films and coatings with carbon nanoparticles. The first part of the article describes the characteristics of carbon nanostructures and methods used for their functionalization (noncovalent and covalent) with the aim of using them as fillers in polymeric matrices. The methods used to examine the compositions and nanocomposites with carbon nanostructures are also discussed.
Przedstawiono przegląd literatury dotyczącej hybrydowych układów typu polimer hydrofilowy (kationowy, anionowy lub niejonowy)/montmorylonit (MMT), sposobów ich otrzymywania, metod oceny oraz kierunków zastosowania. Synteza tego typu produktów pozwala na modyfikację właściwości użytkowych polimerów. Szczegółowo scharakteryzowano zawierające MMT materiały hybrydowe na podstawie poliakryloamidu (PAAm), kopolimerów akryloamidu, poliwinylopirolidonu (PVP), poli(kwasu akrylowego) (PAA), poli(tlenku etylenu) (PEO), oligomerów i polimerów glikolu etylenowego, a także polimeru pochodzenia naturalnego - skrobi.
EN
A literature review on hybrid systems consisted of hydrophilic polymer (cationic, anionic or nonionic one) and montmorillonite (MMT, Fig. 1 and 2) is presented. The methods of preparation, evaluation and applications directions are discussed. Preparation of such products let modify the functional properties of polymers. The hybrid systems based on polyacrylamide (PAAm) (Fig. 3-5), acrylamide copolymers, polyvinylpyrrolidone (PVP), poly(acrylic acid) (PAA) (Fig. 6), poly(ethylene oxide) (PEO), oligomers or polymers of ethylene glycol (Fig. 7) or polymer of natural origin - starch, containing montmorillonite were characterized in detail.
10
Dostęp do pełnego tekstu na zewnętrznej witrynie WWW
The article presents results of application of ionic liquids {1-allyl-3-methylimidazolium chloride ([AMIM]Cl) as well as deep eutectic solvents: choline chloride/urea, choline chloride/citric acid, choline chloride/succinic acid} as plasticizers and solvents for potato starch. Rheometric measurements and morphology changes of thermoplasticized starch/ionic liquid systems and solubility tests for 5 wt. % starch solutions in ionic liquids have been performed. Dry starch was dissolved in ionic liquids at high temperatures (80—135 °C). [AMIM]Cl, choline chloride/urea and choline chloride (for moisturized starch) displayed best plasticizing abilities.
PL
W artykule przedstawiono wyniki badań nad zastosowaniem cieczy jonowych {chlorku 1-allilo-3-metyloimidazoliowego ([AMIM]Cl) oraz mieszanin eutektycznych: chlorek choliny/mocznik, chlorek choliny/kwas cytrynowy, chlorek choliny/kwas bursztynowy} jako plastyfikatorów i rozpuszczalników skrobi ziemniaczanej. Badania obejmowały analizę zmian reologicznych i morfologii termoplastyfikowanych układów skrobiowych oraz testy rozpuszczalności 5 % mas. roztworów skrobi w cieczach jonowych. W badanych cieczach jonowych sucha skrobia ulegała rozpuszczeniu w temperaturze należącej do przedziału 80—135 °C. Najlepsze właściwości plastyfikujące wykazały [AMIM]Cl, chlorek choliny/mocznik oraz sam chlorek choliny (tylko dla skrobi wilgotnej).
11
Dostęp do pełnego tekstu na zewnętrznej witrynie WWW
Chemical degradation of PET scrap was performed by amino-glycolysis with triethanoloamine (TEA) at 180-220°C for 90-360 min and PET/TEA mole ratio 1:2. The reaction products were separated with 2-buta-nol or isopropanol as solvent into the alcohol-soluble epiphase and the alcohol-insoluble hypophase fractions. Each fraction was evaporated for 6-9 h at 60-80°C in vacuo to remove the solvent. Viscosity, hydroxyl number, size exclusion chromatograms, FTIR and :H and 13C-NMR spectra were measured for the original PET/TEA product and for the fractions. Property differences between the products were explained in terms of side reactions of dehydration of -N(CH2CH2OH)2 groups. Rheometric curves were ascertained at room temperature to 200°C to follow the crosslinking processes in the Epidian 6 compositions containing the PET/TEA product as hardener used with the ratios 1:4-1:8 of hardener's tertiary N to resin's epoxy groups and of the Epidian 6 (Bisphenol A) compositions containing one PET/TEA fraction (115S or 115P) or the nonfractionated PET/TEA product as hardener (N/epoxy ratio 1:5). Heat effects accompanying the crosslinking reaction run in the above compositions were followed by DSC. The thermograms disclosed that, in terms of the reaction enthalpy, the product most reactive toward epoxy resin was the alcohol-soluble PET/TEA fraction.
PL
Odpadowy PET degradowano w reakcji aminoglikozy trie-tanoloaminą (TEA) (PET/TEA = 1:2 molowo), w temp. 180, 200 lub 220°C w ciągu 90-360 min. Produkt rozdzielano w 2-butanolu lub izopropanolu na dwie frakcje - rozpuszczalną i nierozpuszczalną w alkoholu. Określono lepkości i liczby hydroksylowe, wykonano chromatogramy SEC, zarejestrowano widma w podczerwieni FTIR oraz widma 'H- i 13C- NMR pierwotnego produktu degradacji PET/TEA oraz rozdzielonych alkoholem frakcji. Stwierdzono, że każda badana substancja stanowi mieszaninę wieloskładnikową. Różnice oznaczonych właściwości tych substancji przypisano obecności produktów reakcji ubocznych, głównie dehydratacji grup -N(CH2CH2OH)2. Wyznaczono krzywe reometryczne w temp. 20-200°C aby prześledzić proces sieciowania zachodzący w kompozycjach Epidianu 6 z pierwotnym produktem degradacji PET/TEA oraz z dwiema wydzielonymi jego frakcjami jako utwardzaczami. W przypadku pierwotnego produktu degradacji określono też wpływ stosunku trzeciorzędowego atomu azotu w utwardzaczu do grup epoksydowych żywicy na przebieg krzywych reometrycznych. Metodą różnicowej mikrokalorymetrii skaningowej (DSC) określono efekty cieplne towarzyszące reakcjom sieciowania zachodzącym w powyższych kompozycjach. Na tej podstawie ustalono, że utwardzaczem najbardziej reaktywnym w stosunku do żywicy epoksydowej spośród przebadanych jest rozpuszczalna w alkoholu frakcja produktu degradacji PET/TEA.
12
Dostęp do pełnego tekstu na zewnętrznej witrynie WWW
In this paper possibility to apply a product of poly(ethylene terephthalate) (PET) degradation with triethanolamine as (TEA) water-thinnable hardener is presented. This hardener which contains not only hydrophilic groups and tertiary atoms of nitrogen but also aromatic rings, shows simultaneous affinity for epoxy resins; this permits easy emulsification of epoxy resins with water. Paints on epoxy resins and hardener PET/TEA bases (compositions shown in Table 1) were hardened at 90°C.
13
Dostęp do pełnego tekstu na zewnętrznej witrynie WWW
Cationic acrylamide copolymers with diallyldimethylammonium chloride and terpolymers of the both monomers with N-vinylformamide were synthesized, characterized by capillary viscometry and their flocculation efficiency evaluated by extinction, sludge volume and solid matter recovery measurements. The polymerization reactions were carried out either as thin-layer processes in aqueous solutions or as microsuspension polymerization. The results from the numerous flocculation tests performed on model aqueous suspensions of fine coal, colloidal silica and talc have been presented and discussed. Flocculation efficiency was determined taking into account the type and dose of the used copolymer.
PL
Kationowe kopolimery akryloamidu z chlorkiem diallilodimetyloamoniowym oraz terpolimery tych dwóch monomerów z N-winyloformamidem (schemat A) otrzymywano dwoma metodami: w cienkiej warstwie roztworu wodnego bądź w postaci mikrosuspensji (tabela 1). Scharakteryzowano je metodami wiskozymetrii kapilarnej (tabela 2) a także oceniono ich efektywność flokulacyjną na drodze pomiaru ekstynkcji oraz objętości i masy osadu poflokulacyjnego. Przedstawiono i przedyskutowano wyniki licznych testów flokulacyjnych przeprowadzonych na modelowych wodnych zawiesinach miału węglowego (tabela 3, rys. 1), krzemionki koloidalnej (tabela 4, rys. 2) oraz talku (tabela 5, rys. 3). Efektywność flokulacyjną porównywano uwzględniając typ i dawkę użytego flokulantu.
14
Dostęp do pełnego tekstu na zewnętrznej witrynie WWW
Poddano ocenie celowość i dostępne metody recyklingu odpadowego PMMA. W powiązaniu ze szczególnymi cechami PMMA wskazano na istotne zalety technik recyklingu surowcowego tego polimeru. Omówiono podstawy procesu depolimeryzacji PMMA a także techniczne sposoby realizacji tego procesu. Zreferowano wyniki wybranych eksperymentów technologicznych przeprowadzonych w skali wielkolaboratoryjnej lub zbliżonej do petnotechnicznej. Ciągle procesy depolimeryzacyjne, prowadzone w zto-żach fluidalnych, lub instalacjach wykorzystujących reaktory w rodzaju wytłaczarek dwuślimakowych zidentyfikowano jako najbardziej odpowiednie metody mogące zastąpić w przyszłości klasyczne metody odzysku MMA, takie jak sucha destylacja i proces Clementi.
EN
Reasonability as well as different techniques for waste PMMA recycling were evaluated. In concern with specific properties of the polymer the usefulness of the feedstock recycling was identified. Basic chemistry of the de-polymerisation process and selected technical means for it were discussed with reference to the results of some large-scale experiments. It was concluded, that continuous depolymeriastion processes, such as fluidized bed based ones, or processes employing twin-screw extruding reactors, are most promising supersedes for today best known dry distillation and Clementi processes.
15
Dostęp do pełnego tekstu na zewnętrznej witrynie WWW
Badano kompozycje klejowe epoksydowe (jako żywicy użyto Epidianu 6, produkt Zakładów Chemicznych Organika -Sarzyna w Nowej Sarzynie) utwardzane produktem aminoglikolizy poli(tereftalanu etylenu) trietanoloaminą (PET/TEA). Jako napełniacze stosowano modyfikowane (silanizowane) krzemionki Silbond EST: W12 i 800 (różniące się średnią wielkością ziarna), produkty firmy Quarzwerke (Frechen, Niemcy), oraz nanonapełniacz: Organobentonit, produkt Zakładów Górniczo-Metalowych "Zębiec" S.A., Starachowice. Do kompozytów wprowadzano 5 części wagowych napełniaczy na 100 części wagowych żywicy epoksydowej. Utwardzacz PET/TEA stosowano w różnych udziałach wagowych od 10 do ok. 30 g na 100 g żywicy. Badano przebieg procesu sieciowania oraz wytrzymałości spoin klejowych w temperaturze pokojowej. Dodatkowo dokonano oceny porównawczej układów epoksydowych sieciowanych za pomocą przemysłowego utwardzacza Z-1, produktu Zakładów Chemicznych Organika - Sarzyna w Nowej Sarzynie (trietylenotetramina).
EN
The epoxy adhesive compositions hardened with the product of chemical degradation of poly(ethylene terephthalate) with triethanolamine have been investigated. Epoxy resin used was Epidian 6 (product of Chemical Works "Organika Sarzyna" in Nowa Sarzyna) and as fillers were applied modified silicas, products of Quarzwerke (Frechen, Germany), and nanofiller: Organobentonite, product of ZG-M "Zebiec" S.A., Starachowice. The fillers were introduced to the compositions in amounts 5 g per 100 g of the epoxy resin. The hardeners were applied in different weight ratios since 10 to ca. 30 g per 100 g of the resin. Crosslinking process and mechanical properties of the adhesive joints have been investigated at room temperature. For comparison epoxy systems hardened with Z-1 hardener (triethylenetetramine) were evaluated. Figures 1 and 3 present rheometric curves measured during crosslinking process of the epoxy compositions without (Fig. 1) and with the fillers (Fig. 3). Addition of 5 wt. % of the fillers (Fig. 3) does not influence crosslinking process significantly. However, introduction of the nanofiller (Organobentonite) causes extension of the gelation time in comparison with the same parameter for other investigated systems. Figures 2 and 4 show the shear strength of the unfilled adhesive joints hardened with PET/TEA and Z-1 (Fig. 2) and with the fillers (Fig. 4). The adhesive compositions hardened with the product of PET chemical degradation exhibit considerably larger values of the shear strength than that hardened with the industrial hardener Z 1. Particularly high values of the strength have been found for the adhesive containing ca. 14 g PET/TEA per 100 g of resin and 5 wt. % of Organobentonite.
16
Dostęp do pełnego tekstu na zewnętrznej witrynie WWW
Na podstawie danych z literatury dokonano przeglądu sposobów recyklingu chemicznego odpadowych poliestrów nasyconych (głównie PET) i poliuretanów, prowadzonego w celu otrzymania surowców do produkcji polimerów uretanowych. Najczęściej spotykanym sposobem recyklingu chemicznego poliestrów jest ich glikoliza, w której stosuje się zazwyczaj glikol etylenowy, dietylenowy, propylenowy lub dipropylenowy. Otrzymane w tym procesie produkty można wykorzystać do syntezy pianek, elastomerów i kitów poliuretanowych. Degradacje poliuretanów prowadzi się także metodą glikolizy, bądź też aminoglikolizy przy użyciu alkanoloamin, a jej produkty mają podobne zastosowania. Większość opisanych sposobów realizuje się w skali przemysłowej. Uzyskane produkty degradacji pozwalają na otrzymanie nowych materiałów poli-uretanowych o dobrych właściwościach użytkowych i korzystnej cenie.
EN
Chemical recycling techniques of waste saturated polyesters (mainly PET) and of waste polyurethanes to produce polyurethanes are reviewed. The most frcquent technique used for polyesters involves glycolysis with ethylene, diethylene, propylene or dipropylene glycol. The recyclate is uscd to mąkę polyurethane foams, elastomers and sealants. Waste polyurethanes also can be degraded by glycolysis or alcoholysis with alkanolamines and the recyclates reprocessed in a similar manner. Most techniques described have been applied industrially. The reprocessed-polyurethane articles have good properties and are cheap.
17
Dostęp do pełnego tekstu na zewnętrznej witrynie WWW
Przedstawiono wyniki badań zastosowania nanonapełniaczy montmorylonitowych w wodorozcieńczalnych lakierach epoksydowych. Kompozycje lakierowe otrzymywano z ciekłej dianowej żywicy epoksydowej Epidian 6 (Zakłady Chemiczne „Organika-Sarzyna” S.A. w Nowej Sarzynie) i samoemulgującego utwardzacza Epilink 661 (Air Products, USA), będącego adduktem amin z żywicą epoksydową. Jako nanonapełniacz stosowano modyfikowany montmorylonit wapniowy (MMT Ca) opracowany w Instytucie Polimerów Politechniki Szczecińskiej. Modyfikacji dokonywano za pomocą związków amoniowych, pochodnych poli(oksypropyleno)diaminy Jeffamine D-230 (Huntsman, USA). Zawartość modyfikowanego glinokrzemianu w układach powłokowych wynosiła ok. 1% wag. Dodatek modyfikowanego montmorylonitu nie wpływał na rozlewność kompozycji, powodował jednak nieznaczne skrócenie ich czasu życia oraz czasu schnięcia w temperaturze pokojowej. Powłoki zawierające modyfikowany napełniacz nanocząstkowy charakteryzowały się dobrą przyczepnością do podłoża stalowego, porównywalną z adhezją powłok nienapełnionych, oraz poprawioną odpornością na zarysowanie, przy nieznacznie mniejszej nasiąkliwości i odporności na działanie wody.
EN
Montmorillonite nanofiller in amout of 1 wt. % was used to fill, water-thinnable epoxy compns. prepd. from a liq. epoxy bisphenol A resin and a self-emulsifying curing agent (an epoxy resin–amine adduct). Ca montmorillonite was modified with com. poly(oxypropylene)diamine ammonium derivs. The montmorillonite did not affect the spreadability; it shortened slightly the pot life and room-temp. drying time of the coating system. The filled coatings adhered as well to a steel substrate as did the unfilled; they were more resistant to scratch, but slightly less water-resistant and more water uptaking.
18
Dostęp do pełnego tekstu na zewnętrznej witrynie WWW
Molecular ionic liquid, i.e. 1-ethyl-3-methylimidazolium chloride ([EMIM]Cl) and eutectic mixture of imidazole with choline chloride (IM + ChCl) have been used as epoxy resin hardeners. An influence of [EMIM]Cl and IM + ChCl content on pot life of epoxy compositions and runs of crosslinking process has been evaluated using DSC and ARES rheometry techniques. Epoxy compositions with [EMIM]Cl showed latent properties (pot life up to 50 days) while the systems with IM + ChCl gelled after few days. Comparative measurement of thermomechanical (Tg, tan d) and mechanical properties (tensile, flexural and shear strength on aluminum substrates) as well as thermal decomposition of epoxy composites have been performed. Composite epoxy materials crosslinked with [EMIM]Cl exhibited more elastic properties (lower Tg and higher tan d values) and generally better mechanical features than those hardened with imidazole + choline chloride eutectic mixture.
PL
W artykule opisano zastosowanie molekularnej cieczy jonowej: chlorku 1-etylo-3-metyloimidazoliowego ([EMIM]Cl) i mieszaniny eutektycznej imidazolu z chlorkiem choliny (IM + ChCl) jako utwardzaczy żywicy epoksydowej. Metodami DSC oraz reometrii ARES zbadano wpływ zawartości [EMIM]Cl i IM + ChCl na czas życia kompozycji epoksydowej oraz przebieg procesu sieciowania. Kompozycje epoksydowe z [EMIM]Cl cechowały się długim czasem życia (do 50 dób w temperaturze pokojowej), podczas gdy układy z IM + ChCl żelowały po kilku dniach. Dokonano także porównawczej oceny właściwości termomechanicznych (Tg, tg d), mechanicznych (wytrzymałość na rozciąganie, zginanie oraz ścinanie spoin klejowych na podłożu aluminiowym) oraz odporności termicznej kompozytów epoksydowych. Kompozytowe materiały sieciowane wobec [EMIM]Cl wykazywały większą elastyczność (niższe wartości Tg i większe wartości tg d) oraz ogólnie lepsze właściwości mechaniczne niż utwardzane mieszaniną eutektyczną imidazolu i chlorku choliny.
New deep eutectic solvents (DESs) based on choline chloride (ChCl) and aromatic amines: m-phenylenediamine (MPDA) and 2,4-diaminotoluene (DAT) were prepared for the first time and applied for bisphenol A-based low molecular epoxy resin curing. Some physicochemical features of both DESs were presented and discussed on a basis of literature data. Curing process of epoxy compositions with stoichiometric and substoichiometric amounts of amine hydrogens was characterized via differential scanning calorimetry (DSC). The resulting cured materials possess acceptable thermomechanical properties. Advantages of DES based on ChCl and MPDA allowed to determine possible application areas of this epoxy resin curing agents.
PL
Nowe ciecze głęboko eutektyczne (DESs – ang. deep eutectic solvents) z chlorku choliny (ChCl) i aromatycznych amin: m-fenylenodiaminy (MPDA) i 2,4-diaminotoluenu (DAT) otrzymano po raz pierwszy i zastosowano do sieciowania małocząsteczkowej żywicy epoksydowej na podstawie bisfenolu A. Przedstawiono wybrane właściwości fizykochemiczne DESs oraz przedyskutowano je w odniesieniu do danych literaturowych. Proces sieciowania kompozycji epoksydowych ze stechiometrycznym oraz substechiometrycznym udziałem aminy scharakteryzowano metodą różnicowej kalorymetrii skaningowej (DSC). Przedstawiono także wyniki analizy termomechanicznej utwardzonych materiałów epoksydowych. Zalety DES otrzymanej z ChCl i MPDA pozwoliły na określenie możliwości zastosowania tego środka sieciującego do utwardzania żywic epoksydowych.
In this work preliminary characteristics of thernoplastic starch derivatives has been presented. Natural starch was modified in reactions with urea or alkyl crabmeans performed in suspension or in bulk. FTIR spectra of alkyl carbonate modified starch differ essentially from spectra of natural starch in range of wavenumbers 1200 - 1750 cm-1. Modyfication efficiency in dependence on the kind of solvent used (dimethyl sulfoxide, N-methyl-2-pyrrolidione), temperature and polymer content has been evaluated.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.