Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Pachnica dębowa Osmoderma eremita s.l. (Scopoli, 1763) na Opolszczyźnie – aktualny obraz rozmieszczenia i perspektywy ochrony

100%

Kadej M. , Nowak K. , Pietruszewska E. , Zajac K. , Regner J. , Stajszczyk M. , Smolis A. , Tarnawski D.

Przyroda Sudetów

|

2017

|

tom 20

2

Kto pierwszy ten lepszy, czyli o modelach rozmieszczania sie zwierzat w przestrzeni

100%

Zajac T.

Chrońmy Przyrodę Ojczystą

|

2010

|

tom 66

|

nr 6

464-472

PL

W teorii ekologii istnieje kilka bardzo ważnych modeli opisujących zasady osiedlania się organizmów. Poniżej przedstawiono najważniejsze z nich wskazując na występujący we wszystkich wspólny element: lepsze siedliska są zawsze zajmowane przez osobniki wcześniej niż siedliska gorsze. Wskazuje to na prosty mechanizm oceny jakości siedlisk – powinny one być oceniane na podstawie kolejności zasiedlania

EN

The article presents the theoretical background for the model of ideal pre-emptive distribution: the difference between contest and scramble competition, the buffer population regulation model, the principles of Ideal Free and Ideal Dominance Distribution, finally presenting the model of settlement based on individual sites, analyzed in the spatial scale of individuals. The article presents the simple but very important theoretical implication of these models: in each of them the better habitats or individual sites are occupied earlier. Thus, the time of settlement of individuals of given species should be used in practice in environmental impact assessments, to judge the quality of given species habitat

3

Chrząszcze z nadrodziny Chrysomeloidea (Coleoptera) w Sudetach Środkowych

86%

Niedojad K.

Przyroda Sudetów

|

2012

|

tom 15

4

Rozmieszczenie i liczebność bobra w Wigierskim Parku Narodowym

86%

Borejszo J. , Skorzynska U.

Przegląd Zoologiczny

|

1991

|

tom 35

|

nr 3-4

5

Liczebność i rozmieszczenie lisa pospolitego (Vulpes vulpes L.) w okręgu włocławskim w latach 2000-2004

86%

Skoczylas B. , Jablonski R. , Brudnicki W. , Ziolkowska I. , Nowicki W. , Kirkillo-Stacewicz K.

Prace Wydziału Nauk Przyrodniczych. Seria B. Prace Komisji Nauk Rolniczych i Biologicznych

|

2009

|

tom 52[66]

6

Wirtualne pędzenia

86%

Borkowski J.

Łowiec Polski

|

2011

|

nr 04

7

Atlas ssaków Polski

86%

Okarma H. , Bogdanowicz W. , Rychlik L. , Szuma E.

Chrońmy Przyrodę Ojczystą

|

2011

|

tom 67

|

nr 1

8

Kazda wazka na wage zlota, czyli i ty mozesz byc wspoltworca 'Atlasu rozmieszczenia wazek w Polsce'

86%

Buczynski P.

Kraska. Biuletyn Mazowieckiego Towarzystwa Ochrony Fauny

|

2005

|

nr 1-2[12]

63-65

9

Koncepcja rozmieszczenia idealnie swobodnego: czy tylko zasoby?

86%

Maszczyk P.

Wiadomości Ekologiczne

|

2008

|

tom 54

|

nr 3

113-141

EN

The model of ideal free distribution (IFD, Fretwell and Lucas 1970, Fretwell 1972) can predict the optimal distribution of individuals of a given animal population between patches of different resource profitability. The two most important assumptions of the IFD model are that (1) each individual is able to assess the level of resources and chose the most proficient location which offers the highest possible fitness gain, and (2) each individual is free to move from one patch to another with no costs involved in its relocation. The IFD model predicts that the density of an animal population reflects resource profitability: the higher the resource levels (resource productivity), the higher the population density (Figs. 1 and 2a). While early examples demonstrated the great predictive value of the IFD model, more recent studies have shown that the model is too robust to accurately reflect animal distribution. Considerable empirical data have shown that there are consistent deviations from the IFD, and that densities in proficient sites are often lower than expected from the outcome of this model, and vice versa. The original imperfect IFD model (Fig. 2a) has therefore been gradually replaced by various modifications, including those that consider the inability to correctly assess the resource profitability level (Fig. 2b), the effect of competitive interference (Fig. 3), differences in superiority in resource competition (Fig. 4), and other factors such as travel costs. However, the aforementioned modifications are not as important for individual fitness as the separate components of individual growth P, either by reduced assimilation A or elevated respiration R (P = A - R).

10

Atlas rozmieszczenia nietoperzy w południowo-zachodniej Polsce stanowiska zimowe z lat 1982-2002

86%

Szkudlarek R. , Paszkiewicz R. , Hebda G. , Gottfried T. , Cieslak M. , Mika A. , Ruszlewicz A.

Nietoperze

|

2002

|

tom 03

|

nr 2

11

Rozmieszczenie populacji nornika zwyczajnego Microtus arvalis w Tatrach

86%

Cichocki J. , Wazna A. , Mierczak Z. , Zwijacz-Kozica T.

Chrońmy Przyrodę Ojczystą

|

2014

|

tom 70

|

nr 6

PL

Nornik zwyczajny Microtus arvalis (Pallas, 1778) jest jednym z najliczniejszych kręgowców lądowych Polski, szeroko rozprzestrzenionym zwłaszcza w nizinnej części kraju. Występuje głównie na terenach wykorzystywanych rolniczo: łąkach, pastwiskach, uprawach. Dotychczas nornik zwyczajny nie został stwierdzony w polskiej części Tatr. Odłowy prowadzone w latach 2004–2012 wykazały obecność tego gatunku na dziesięciu powierzchniach próbnych w Tatrzańskim Parku Narodowym oraz na niżej położonych terenach przyległych. Wszystkie stanowiska zlokalizowane były w reglu dolnym na śródleśnych polanach, na których prowadzony był wypas bądź wykaszanie. Gryzonie odłowiono w Tatrach na wysokościach od 910 do 1090 m n.p.m. W słowackiej części Tatr Wysokich norniki zwyczajne rejestrowano do wysokości 1320 m n.p.m.

EN

The common vole Microtus arvalis is one of the most common rodents in Poland. The results of the previous studies have not confirmed the presence of the species in the Polish Tatra Mountains. The presence of the species was confirmed only in the 1950s in the Slovak Tatra Mountains where sheep were pastured. The catches were conducted in 2004–2012 in all the vegetation zones in the Tatra Mountains and in the foothills of the mountains. The presence of the vole was confirmed at 10 sites only, including 7 sites located in the Tatra Mountains and 3 sites located in the Subtatran Ditch, in the close proximity of the Tatra National Park. Eight sites of common vole were located at 910–990 m above see level. The highest two sites of the common vole were located at the Chochołowska Glade (1090 m a.s.l.) and at the Huciska Glade (1050 m a.s.l.). Most of the glades where the common vole occurred were used as pasturelands. The species was not found at the glades where grazing was ceased 20 or 30 years ago. The prevalence of the common vole can be related to the arable farming. The presence of the species is limited to the glades of the Tatra Mountains

12

Rozmieszczenie i liczebność pójdźki Athene noctua w zachodniej części Niziny Mazowieckiej w latach 2016-2018

86%

Jablonski P.

Kulon

|

2019

|

tom 24

13

Przyczynek do poznania rozsiedlenia wybranych gatunków saproksylicznych chrząszczy (Insecta, Coleoptera) na Dolnym Śląsku

72%

Smolis A. , Szczepanski W. T. , Kadej M. , Szczepanski W. , Malkiewicz A. , Zajac K. , Karpinski L. , Tarnawski D.

Przyroda Sudetów

|

2016

|

tom 19

14

Zajac - ginacy gatunek cz.2

72%

Jezierski W.

Łowiec Polski

|

2004

|

nr 07

21-23

15

Nowe dane o ekspansji dlugoskrzydlaka Phaneroptera falcata [Poda, 1761] [Orthoptera: Ensifera: Tettigoniidae] na Slasku

72%

Smolis A. , Malkiewicz A. , Adamski A.

Przyroda Sudetów

|

2009

|

nr 12

57-60

16

Liczebność i rozmieszczenie czajek Vanellus vanellus i siewek złotych Pluvialis apricaria w Polsce jesienią 2008 roku

72%

Meissner W. , Sikora A. , Antczak J. , Guentzel S.

Ornis Polonica

|

2011

|

tom 52

|

nr 3

17

Liczebność i rozmieszczenie żurawi Grus grus na jesiennych noclegowiskach w Polsce w latach 2009–2013

72%

Sikora A. , Lawicki L. , Wylegala P. , Lenkiewicz W.

Ornis Polonica

|

2015

|

tom 56

|

nr 1

18

Rozmieszczenie, liczebność i preferencje siedliskowe pomurnika Tichodroma muraria w polskich Tatrach

72%

Stepniewski K. , Cichocki W.

Chrońmy Przyrodę Ojczystą

|

2011

|

tom 67

|

nr 5

PL

Pomurnik Tichodroma muraria (L.) gniazduje obecnie w Polsce wyłącznie w Tatrach. Są to najbardziej na północ wysunięte stanowiska lęgowe tego gatunku. W artykule zestawiono dawniejsze i współczesne obserwacje tego taksonu w polskiej części Tatr, a obszerniej omówiono wyniki inwentaryzacji przeprowadzonych w latach 1995–1997 i 2006. Pomurniki są stwierdzane w Tatrach od roku 1835 (w polskiej części od r. 1850), obecnie głównie w Tatrach Zachodnich. Najważniejszymi ostojami gatunku są: Dolina Kościeliska – zwłaszcza rejon Kominiarskiego Wierchu i Wąwóz Kraków, Dolina Kasprowa i Kościelec. Liczebność gatunku w latach 90. XX wieku oceniono na 16–19 par, z tego w granitowych Tatrach Wysokich (w latach 1995–1997) wykryto jedynie rewiry trzech par. W trakcie cenzusu w 2006 roku stwierdzono brak ptaków na niektórych stanowiskach, a obecny stan liczebny oceniono na 10–15 lub nawet tylko na 5–10 par. Tatrzańska populacja lęgowa podlega fluktuacjom związanym prawdopodobnie z ekstremalnymi warunkami pogodowymi zwłaszcza wiosną. Pomurniki gniazdują w Tatrach Zachodnich przede wszystkim na skałach wapiennych, bogato urzeźbionych i porośniętych roślinnością zielną oraz trawami. Głównym zagrożeniem dla populacji, obok drapieżników i niekorzystnej pogody, może być niepokojenie ptaków przez alpinistów. Istnieje pilna potrzeba rozpoczęcia regularnego monitoringu pomurnika, by dokładniej określić jego liczebność w polskich Tatrach

EN

The Wallcreeper Tichodroma muraria (L.) is a unique and highly specialized Passerine species. It inhabits rock faces in the mountain ranges of southern Europe, Middle East and Central Asia. In Poland its breeding is recorded now only in the Tatra Mountains. The paper reports historical and recent observations of the species in the Polish part of the range (detailed results of the research conducted in 1995–1997 and again in 2006 are included). The Wallcreepers have been observed in the Polish Tatra Mountains since 1850, recently mostly in the Western Tatras; the main refugia are: the Kościeliska Valley (particularly Kominiarski Wierch and Wąwóz Kraków), the Kasprowa Valley and Kościelec Mt. Their estimated numbers in the late 1990s was 16–19 breeding pairs. However, some of the previously known breeding sites were not occupied in 2006, and the numbers of the species are thought to be lower now, either 10–15 or even 5–10 pairs; probably the population fluctuations connected with weather conditions. The Wallcreepers breed mainly on limestone rock faces with structured surface and clumps of vegetation; thus their habitat preferences are consistent with the observations from other mountain ranges. The main threat to the population, apart from predators and harsh weather conditions, is the disturbance of the breeding birds by climbers. There is an urgent need for a regular species monitoring programme to determine its actual numbers and to study the condition of the population in the Polish Tatra Mountains.

19

Skoczek uszaty Ledra aurita (Linnaeus, 1758) (Hemiptera: Cicadomorpha: Cicadellidae) – nowy gatunek dla fauny Sudetów

72%

Zajac K.

Przyroda Sudetów

|

2016

|

tom 19

20

Rozmieszczenie i morfometria podkowca dużego Rhinolophus ferrumequinum (Schreber, 1774) z terenu Polski

72%

Ruprecht A. , Szkudlarek R.

Nietoperze

|

2008

|

tom 09

|

nr 1