Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl
Ograniczanie wyników
Czasopisma help
Lata help
Autorzy help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 78

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 4 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  European monetary integration
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 4 next fast forward last
XX
W opracowaniu podjęto próbę oceny potencjalnych korzyści procesu integracji gospodarki polskiej z Europejską Unią Walutową. Przedstawiono podstawy prawne przyszłego członkostwa Polski w strefie euro, zaprezentowano ogólne uwagi dotyczące stopnia wypełnienia przez Polskę kryteriów konwergencji nominalnej i realnej, w porównaniu z pozostałymi krajami UE-10. Należy zwrócić uwagę, że ważniejsze jest wypełnianie kryteriów konwergencji realnej, gdyż to właśnie ich realizacja powoduje przyśpieszenie tempa wzrostu gospodarczego, a w konsekwencji niwelowanie dystansu rozwojowego do wysoko rozwiniętych krajów Unii Europejskiej. Dalej zawarto wnioski końcowe odnośnie do przewidywanych korzyści i kosztów członkostwa Polski w strefie euro. W podsumowaniu wyszczególniono podstawowe warunki, jakie powinna spełnić gospodarka Polska w celu maksymalizacji korzyści i minimalizacji negatywnych efektów członkostwa w Europejskim Systemie walutowym.(fragment tekstu)
2
Content available remote Droga Litwy do strefy euro
75%
XX
Przedmiotem opracowania jest droga, jaką przebyła Litwa w okresie od zapoczątkowania transformacji gospodarczej na początku lat 90. XX wieku do wprowadzenia euro 1 stycznia 2015 r. Przeprowadzono krótką analizę czynników dynamizujących i hamujących rozwój gospodarki litewskiej, a następnie przed-stawiono działania podjęte w celu przezwyciężenia kryzysu, który bardzo bole-śnie dał się Litwinom we znaki w 2009 r., oraz opisano wysiłki na rzecz spełnienia kryteriów konwergencji zapisanych w Traktacie z Maastricht. W końcowej części opracowania skoncentrowano się na aspektach technicznych wprowadzenia euro i nakreślono oczekiwane korzyści z przystąpienia Litwy do strefy euro. (abstrakt oryginalny)
EN
The main purpose of this paper is to show the Lithuanian way to European Monetary Union in the period since the initiation of the economic transformation in that country in the early 1990s. At first, a brief analysis of the factors which impede and make the development of the Lithuanian economy more dynamic is made. Then the measures taken to overcome the crisis which badly affected the Lithuanian economy in 2009, and efforts to meet the convergence criteria of the Maastricht Treaty, are described. The final part of the study focuses on the technical aspects of the introduction of the euro and outlines the expected benefits for Lithuania related to the accession to the eurozone. (original abstract)
3
Content available remote (A)symetryczne szoki popytowe i podażowe w krajach Europy Środkowo-Wschodniej
75%
XX
Celem pracy jest zbadanie podobieństwa reakcji gospodarki w krajach Europy Środkowo-Wschodniej na szoki pochodzące ze strefy euro i reakcji obserwowanej w grupie krajów, które przyjęły wspólną walutę. W badaniu wykorzystano szeregi czasowe kwartalnych wartości PKB oraz stopy inflacji. Dane zaczerpnięto z bazy Eurostatu za okres od I kwartału 1998 r. do I kwartału 2014 r. Metodologię badania oparto na strukturalnym modelu wektorowej auto-regresji (SVAR), a dekompozycję szoków przeprowadzono z wykorzystaniem podejścia Blancharda i Quaha. Otrzymane wyniki świadczą o relatywnie wysokiej korelacji reakcji badanych krajów i strefy euro na szoki popytowe, przy czym najwyższe współczynniki tego rodzaju osiągnęły Czechy i Polska. W przypadku szoków podażowych współczynniki korelacji kształtowały się na niższym poziomie, a najlepsze dopasowanie reakcji na zakłócenia ze strefy euro zaobserwowano w Polsce i na Węgrzech. (abstrakt oryginalny)
EN
The aim of the paper is to examine the similarity of responses of the economies of Central and Eastern Europe countries to the shocks in euro area and response observed in the group of countries that adopted common currency. The study used time series of quarterly GDP values and inflation rate. Data were extracted from the Eurostat database for the period from 1st quarter 1998 to 1st quarter 2014. The methodology of the research was based on a structural model of vector autoregression (SVAR) and shock decomposition was carried out using the Blanchard and Quah approach. The results obtained show a relatively strong correlation between the responses of the examined countries and the euro area to demand disturbances, with the highest coefficients for the Czech Republic and Poland. In the case of supply shocks, the correlation coefficients achieved a lower level, while the best adjustment of the response to the euro area disturbances was observed in Poland and Hungary. (original abstract)
XX
W artykule przedstawiono teoretyczne ujęcie zagadnienia Unii Gospodarczej i Walutowej w Europie. Omówiono powody, dla których państwa powinny starać się o członkostwo w UGW.
5
Content available remote Does Monetary Integration Have an Effect EU's Trade Change During Economic Crises?
75%
EN
This paper contributes to the discussion about economic effects of monetary integration and the problem of model stability during economic crisis. The fundamental goal of this research is twofold: firstly, to investigate the effect of different stages of economic integration on export to EU and non-EU countries, from becoming a member of the European Union (EU) to the Eurozone (EZ). Secondly, to check whether the functional form of the model can be considered stable over time as in the meantime the world entered the crisis phase. For an empirical test a data set covering the period from 1994 to 2010 has been used. The standard factors of gravity models, such as the size of the markets of trade partners, GDP per capita of trade partners etc. have been tested in the log-linear specification of the gravity model. In order to control the effect of monetary integration, several dummy variables indicating the process of monetary integration were added. Positive effects of growing GDP and GDP per capita, as usual, are expected. What is also assumed is that participation in amonetary union does not enhance exports to the EU and Eurozone countries. To test for this hypothesis, and to exercise control over additional factors, a model based on panel data with the use of Hausman-Taylor method was estimated. Surprisingly, it was found out that even though the impact of joining the EU and ERM on export has been positive, joining the Eurozone has given the opposite result. It will also be demonstrated that some of the parameters could be considered stable in the long run, but this is not relevant to all of them. (original abstract)
6
Content available remote Polityka pieniężna państw nadbałtyckich - nowych członków Unii Europejskiej
75%
XX
1 maja 2004 r. w obszarze Unii Europejskiej znalazły się nowe państwa członkowskie z Europy Środkowej i Centralnej, które dokonały znaczącego przełomu w systemie społeczno-gospodarczym. Zasadniczą decyzją o kapitalnym dla ich przyszłości znaczeniu było przekształcenie gospodarek centralnie planowanych w rynkowe. Wymagało to ogromnej determinacji, konsekwencji i wyrzeczeń oraz pociągało za sobą różne koszty społeczne i ekonomiczne. Wśród wielu niezbędnych reform, jakich dokonały transformujące się gospodarki, były przemiany w funkcjonowaniu sektora bankowego, zbudowaniu tożsamości niezależnego banku centralnego oraz wyboru określonej strategii polityki pieniężnej. Podstawowym problemem w polityce monetarnej nowych państw członkowskich z Europy Wschodniej i Centralnej była konieczność opanowania wysokiej inflacji oraz kształtowanie wiarygodności narodowych walut w obliczu zmiennych warunków zewnętrznych, jak i zróżnicowania sytuacji politycznej, gospodarczej i społecznej tych krajów. Stabilizacja cen na niskim poziomie stała się głównym kryterium w procesach dostosowawczych tych krajów, mających na celu akcesję w struktury Wspólnoty Europejskiej. Kryterium to stało się głównym wyznacznikiem polityki pieniężnej i jej strategii realizowanych w poszczególnych państwach kandydujących do Unii. Opracowanie skupia uwagę na prezentacji sposobu realizacji polityki pieniężnej w grupie państw nadbałtyckich z Europy Wschodniej. W rozważaniach przedstawiono zatem politykę pieniężną Litwy, Łotwy i Estonii. Kraje te wyróżniają się wśród nowych członków Unii Europejskiej położeniem geopolitycznym, gdyż powstały po rozpadzie ZSRR, tworząc relatywnie homogeniczną grupę gospodarek transformujących się. Pewnie elementy homogeniczności można dostrzec także w przyjętej przez nie strategii polityki pieniężnej. W pierwszej części opracowania scharakteryzowano istotę strategii kursu walutowego, którą w praktyce stosują analizowane nowe nadbałtyckie kra-je członkowskie UE. Następnie w związku z tym, iż najważniejszymi warunkami istotnymi z punktu widzenia polityki pieniężnej, a związanymi z wejściem analizowanych krajów do Eurosystemu, są niezależność banku centralnego oraz określenie głównego celu polityki pieniężnej zgodnie z celem Europejskiego Banku Centralnego, przybliżono genezę realizacji polityki pieniężnej w poszczególnych państwach, skupiając się na kwestii niezależności instytucjonalnej banku centralnego oraz głównych celach i instrumentach polityki pieniężnej. Prześledzono też przebieg procesów inflacyjnych w latach 1997-2005. (fragment tekstu)
EN
On 1 May 2004, new East and Central European states that had made a major breakthrough in their social and economic system found themselves within the European Union area. A fundamental decision of capital importance for their future had been the transformation of centrally planned economies into market economies. This required an extreme determination, consistence and sacrifices, and entailed different social and economic costs. The economies in transformation carried out many indispensable reforms and among them changes in the functioning of the banking sector, development of an independent central bank and choice of a defined monetary policy strategy. The fundamental problem in the monetary policy of the East and Central European countries was the necessity to get under control the high inflation and build up the credibility of their national currencies in the face of both the changing external conditions and the differentiation of the political, economic and social situation in the group of the countries in question. Stabilization of prices on a low level became the main criterion in the adaptation processes of those countries on their road to integration with the European Community structures. This criterion also became the most important determinant of the monetary policy and its strategies adopted by the individual countries running for the EU membership. The paper focused on presentation of the methods adopted by the group of East European Baltic countries in the conduct of their economic policy. Thus, the monetary policy of Lithuania, Latvia and Estonia was presented. These three countries distinguish themselves among the new EU members by their geopolitical situation because all of them have emerged from the disintegration of the Soviet Union and constitute a relatively homogeneous group of economies in transformation. Certain elements of homogeneity can also be observed in the monetary policy adopted by them. In the first part of the paper, the essence of the exchange rate strategy applied in practice by the new Baltic EU member countries was characterized. Then, in consideration of the fact that the most important conditions substantial from the point of view of the monetary policy, and related to the accession of the countries in question to the Eurosystem, were the independence of the central bank and the definition of the main goal of their monetary policy so as to make it compatible with the goal of the European Central Bank, the process of shaping the monetary policy in the individual countries was presented in more detail, in concentrating on the problem of institutional independence of the central bank and on the main goals and instruments of the monetary policy. Also, the course of the inflationary processes over the period of 1997-2005 was monitored. (original abstract)
7
Content available remote Kryzys w strefie euro - geneza zjawiska
75%
XX
Strefa euro miała zapobiec politycznym konfliktom i stanowić podstawy dalszej integracji w Europie, ale obecny kryzys finansowy ujawnił niedoskonałości tej unii walutowej. W publikacji została przeprowadzona analiza przyczyn niepowodzenia koncepcji eurostrefy w kontekście teorii optymalnego obszaru walutowego, koncepcji kosztów i korzyści oraz koncepcji endogeniczności kryteriów optymalnego obszaru walutowego. (abstrakt oryginalny)
EN
The euro area should have prevented to political conflicts and should have become a basis for further integration in Europe, but the current financial crisis revealed the shortcomings of this monetary union. The publication analyses the causes of failure of the euro zone's concept in the context of the theory of optimum currency area, the costs and benefits approach and the endogeneity of the optimum currency area criteria. (original abstract)
8
Content available remote Polska w strefie euro a utrata niezależności polityki pieniężnej
75%
XX
Przystąpienie Polski do Unii Europejskiej 1 maja 2004 roku otworzyło drogę do przyjęcia w Polsce wspólnej europejskiej waluty - euro. Od tego momentu Polska, zgodnie z traktatem akcesyjnym, stała się uczestnikiem trzeciego etapu tworzenia Unii Gospodarczej i Walutowej oraz zyskała status kraju z derogacją. Oznacza to, że zadaniem kraju jest dążenie do spełnienia kryteriów konwergencji i przyjęcie euro, ale termin graniczny, w którym należy przyjąć wspólną walutę, nie został wyznaczony. Obowiązek wprowadzenia w Polsce euro stał się przyczyną powstania Raportu na temat pełnego uczestnictwa Rzeczypospolitej Polskiej w trzecim etapie Unii Gospodarczej i Walutowej oraz licznych dyskusji o możliwych do osiągnięcia przez kraj korzyściach i wiążących się z tym kosztach. Niniejszy artykuł ma na celu przeanalizowanie tego, jaki wpływ na gospodarkę może mieć utrata niezależności polityki pieniężnej - będąca największym ryzykiem integracji monetarnej - a także ocenienie kosztów utraty autonomii. Pierwsza część pracy przedstawia etapy tworzenia Unii Gospodarczej i Walutowej (UGiW), czyli cały proces integracyjny, który doprowadził do powstania strefy euro. W drugiej części omówiono korzyści, jakie może przynieść Polsce przyjęcie wspólnej waluty, oraz koszty, które w związku z tym Polska może ponieść. Trzecia część dotyczy teorii optymalnego obszaru walutowego i wskazuje, dlaczego konieczna jest rezygnacja z własnej polityki pieniężnej. W kolejnej części zostały przytoczone wyniki analizy synchronizacji cykli koniunkturalnych Polski i strefy euro, na podstawie których dokonano analizy mechanizmów absorpcyjnych, mogących złagodzić skutki negatywnych wstrząsów w gospodarce. Ostatnia część dotyczy aspektów utraty suwerenności monetarnej. (fragment tekstu)
XX
Kryzys strefy euro ujawnił różnice polityczne wewnątrz UE, ale także intelektualne zamieszanie w głowach. Autor przedstawia sytuację krajów europejskich związanych wspólną walutą w dobie kryzysu finansowego. Zastanawia się również nad płynnością strefy euro i Unii Europejskiej.
XX
Omówiono postępy Polski w wypełnianiu kryteriów konwergencji. W 2007 r. Polska spełniła cztery spośród pięciu podstawowych kryteriów. Następnie zaprezentowano argumenty za i przeciw przystąpieniu Polski do strefy euro oraz przybliżono wybrane wskaźniki finansów publicznych naszego kraju w latach 2002-2006.
EN
Poland formally became a member of the euro zone upon the EU accession, but the membership is derogated up to the fulfilment of all five criteria of participation in the EMU. In 2007, the criteria of public finance deficit, debt, of the level of inflation and long-term interest rate were nearly fulfilled. It does not mean, however, that Poland is prepared to start the two-year stay in the ERM II because the problem is how to secure the sustainable country's development in the situation of membership in the EMU, especially that Polish zloty strongly appreciates towards the euro and the US dollar. Therefore it is necessary to start the third wave of economic reforms in Poland in order to increase the share of high value added items in the production and export structure. It means that nominal convergence of Polish economy with the economies of euro zone countries will be sustainable and will permit a high development rate if the actual accession is preceded at least by the start of the broadly interpreted innovation process. It should be realised mainly in real sphere of economy (employment, agriculture, R&D, energy) that would cause a sustainable sanation of public finances, especially a bigger share of funds for investment projects. (original abstract)
XX
Koncentracja ma miejsce, gdy mała liczba firm wykazuje duży proporcjonalnie udział w sprzedaży danego produktu czy też w innym zakresie, mówiącym o ekonomicznym znaczeniu w danej dziedzinie (gałęzi). Wzrost koncentracji w handlu jest wynikiem rozwoju dużych przedsiębiorstw handlowych, przejmowania jednych przedsiębiorstw przez inne, nawiązywania współpracy przez przedsiębiorstwa. W wielu krajach członkowskich UE od lat występują procesy koncentracji w handlu. Na przykład, poziom koncentracji w handlu detalicznym artykułami żywnościowymi jest w wielu państwach dość wysoki i w skali wieloletniej wykazuje tendencje wzrostowe (udział w handlu detalicznym artykułami żywnościowymi pięciu największych przedsiębiorstw wzrósł w latach 90. w większości państw członkowskich UE). Trzeba jednak zauważyć, że mimo wyraźnej tendencji do wzrostu koncentracji w handlu detalicznym artykułami żywnościowymi, poziom koncentracji jest zróżnicowany w zależności od kraju (np. w Szwecji jest znacznie wyższy niż we Włoszech i w Grecji). Istnienie UE ułatwia europejskim przedsiębiorstwom handlowym dostęp do rynków państw członkowskich. W efekcie, rośnie koncentracja w handlu detalicznym nie tylko w poszczególnych krajach członkowskich, ale także w UE jako całości. Integracja ekonomiczna, dokonująca się w UE, sprzyja rozwojowi dużych przedsiębiorstw. Ułatwienie im dostępu do rynków państw członkowskich UE powoduje, że mogą zwiększyć skalę działania. Generalnie, łatwiej jest wykorzystać możliwość zwiększenia skali działania, jeśli ma się duże zasoby kapitałowe. Przewiduje się, że w najbliższych kilku latach na świecie będzie wzmacniać się pozycja rynkowa niewielkiej liczby dużych przedsiębiorstw handlu detalicznego, a wzrost wielkości przedsiębiorstw handlu detalicznego artykułami żywnościowymi w UE będzie się dokonywał w znacznej mierze w wyniku fuzji i przejmowania przedsiębiorstw.(fragment tekstu)
12
Content available remote Euroizacja jako skutek spowolnienia integracji monetarnej w Unii Europejskiej
75%
XX
Celem artykułu jest zwrócenie uwagi na kwestię utrwalonej pozycji euro w gospodarkach krajów Unii Europejskiej z derogacją w nawiązaniu do osłabienia przekonania o znacznych korzyściach z nieodwołalnej i pełnej zmiany pieniądza krajowego na wspólną walutę. Kwestia ta stała się szczególnie istotna, gdyż wprowadzono wiele ułatwień sprzyjających stosowaniu euro w obiegu krajowym, mimo trudności w spełnieniu kryteriów konwergencji nominalnej. Trwało to wystarczająco długo, aby np. część konsumentów i przedsiębiorców nauczyła się osiągać korzyści z prawnie dopuszczonego stosowania waluty euro obok pieniądza krajowego bez nadmiernych ograniczeń (głównie w sferze kredytów, depozytów i różnych transakcji). W ten sposób ukształtowała się nieprzewidziana możliwość osiągania korzyści z niepełnego odejścia od waluty krajowej (stan ten można nazwać rodzajem euroizacji wynikającej np. z bliskości strefy euro i związanych z tym więzi handlowych).(abstrakt oryginalny)
EN
The aim of this article is to draw attention to the issue of the established economies of the euro in the European Union countries with a derogation in relation to the weakening of belief in the significant benefits irrevocable and complete changes of domestic currency to a common currency. This issue has become particularly important because it introduced a lot of facilities supporting the use of the euro in national circulation, in spite of difficulties in meeting the nominal convergence criteria. It lasted long enough to make some adjustments in favor of the use of the euro meant that there was an unexpected opportunity to obtain benefits from the incomplete departure from the national currency (this can be called a kind of euroisation).(original abstract)
XX
CEL NAUKOWY: Głównym celem tego artykułu jest prezentacja wyniku porównania dostępnych krótko- i długoterminowych rozwiązań kryzysu strefy euro. Zasadniczą kwestię stanowi zbadanie, czy rozwiązania krótkoterminowe są wystarczające w porównaniu z długoterminowymi. PROBLEM I METODY BADAWCZE: Polityka monetarna Europejskiej Unii Walutowej na początku kryzysu zostanie przeanalizowana w powiązaniu ze środkami zastosowanymi tuż po jego powstaniu, podobnie jak jej perspektywy na przyszłość. Badanie oparte jest na przeglądzie literatury przedmiotu. PROCES WYWODU: Polityka monetarna ukazała strukturalne problemy, które wskazują jasno, że strefa euro nie była gotowa, by sprostać temu kryzysowi. Pierwsze środki zaradcze podjęto kilka miesięcy po wystąpieniu kryzysu. Zastosowane rozwiązania krótkoterminowe nie spełniły wymogów polegających na odzyskaniu utraconego zaufania i determinacji. W rezultacie środki powzięte na krótką metę okazały się niewystarczające. WYNIKI ANALIZY NAUKOWEJ: Z jednej strony czyniono pewne wysiłki, by znaleźć rozwiązania krótkoterminowe; te jednak nie były w stanie rozwiązać kłopotów finansowych dotkniętych nimi krajów strefy euro. Z drugiej zaś strony, dyskutowano żywo o rozwiązaniach długoterminowych w literaturze, jednak nie zastosowano ich. Dlatego też jedynie unia polityczna i monetarna może rozwiązać strukturalne problemy strefy euro. W przewidywalnej przyszłości politycy muszą jednak włożyć więcej wysiłku w realizację tego celu. WNIOSKI, INNOWACJE, REKOMENDACJE: Artykuł podkreśla potrzebę jedności politycznej i monetarnej. Na dłuższą metę pierwszy krok polegałby na wprowadzeniu Europejskiego Funduszu Monetarnego, a następnie obligacji monetarnych. (abstrakt oryginalny)
EN
RESEARCH OBJECTIVE: The main objective of this article is to present the result of the comparison of the short-run and the long-run solutions available for the Eurozone crisis. The main focus lies in examining if the provisions provided for the short-term are sufficient compared to the long-term solutions. THE RESEARCH PROBLEM AND METHODS: The existing monetary policy in the European Monetary Union at the beginning of the crisis will be examined together with the measures pursued immediately following the crisis as well as future prospects. The study is based on a literature review. THE PROCESS OF ARGUMENTATION: The monetary policy showed structural problems clearly emphasizing that the Eurozone was not prepared to address this crisis. The first reactive measures were taken several months after the start of the crisis. The implemented solutions on the short-run did not meet the requirements to garner lost trust and determination. In summary, the decided provisions on the short-run solutions were not sufficient. RESEARCH RESULTS: On the one hand, some efforts were made to find short run solutions. But these short-run solutions could not solve the financial difficulties of the affected Eurozone countries. On the other hand, long-run solutions are highly discussed in the literature but are not set in place. Therefore, only a political and monetary union can solve the structural problems of the Eurozone. However, in the foreseeable future, politicians need to spend more efforts into this aim. CONCLUSION, INNOVATION AND RECOMMENDATION: The paper underlines the need for a political and monetary union. A first step in the long-term would be the introduction of the European Monetary Fund and later on the Eurobonds. (original abstract)
14
Content available remote Przesłanki za i przeciw przystąpienia Szwecji do strefy euro
75%
XX
Utworzenie Unii Gospodarczej i Walutowej (w skrócie UGiW) było niewątpliwie ukoronowaniem długoletnich wysiłków integrującej się Europy. Projekt wprowadzenia wspólnej waluty w krajach Unii Europejskiej miał, zdaniem europejskich decydentów, wprowadzić ją na ścieżkę wspólnego, długoletniego wzrostu gospodarczego. Z drugiej strony nie brakowało sceptycznych opinii (np. słynna deklaracja 155 niemieckich profesorów ekonomii z 9 lutego 1999 r. "orderly postponement"), wskazujących na brak wystarczającej spójności gospodarczej między poszczególnymi krajami i skazujących projekt europejskiej unii walutowej na porażkę. We wszystkich krajach Unii Europejskiej toczyły się od początku lat 90. XX w. debaty, których przedmiotem były potencjalne koszty i korzyści związane z członkostwem w strefie euro. Ostatecznie UGiW utworzyło 11 państw, wyłączając Danię, Wielką Brytanię, Grecję oraz Szwecję. Dwa pierwsze zapewniły sobie tzw. klauzulę opt-out, dającą im prawo wyboru uczestnictwa w strefie euro. Z kolei Grecja i Szwecja są zobowiązane traktatem z Maastricht do przyjęcia wspólnej waluty. Grecja spełniwszy kryteria konwergencji stała się członkiem UGiW w 2001 r., zaś Szwecja, jak podkreśla wielu ekonomistów, nie starała się dopełnić stawianych wymagań. Celem artykułu jest poznanie przyczyn, które skłoniły Szwecję-jednego z najbardziej rozwiniętych krajów UE do pozostania przy własnej walucie. (fragment tekstu)
EN
Sweden is required by EU law to fulfill the criteria specified in the Maastricht Treaty and adopt the euro. Nevertheless, the Swedish Parliament decided in 1997 that Sweden would not enter the third stage of Economic and Monetary Union. The aim of the article is to present the causes that stood behind this decision. Both the reports of special governmental commissions and the social attitude are analyzed. (original abstract)
PL
Celem pracy jest zbadanie podobieństwa reakcji gospodarki w krajach Europy Środkowo-Wschodniej na szoki pochodzące ze strefy euro i reakcji obserwowanej w grupie krajów, które przyjęły wspólną walutę. W badaniu wykorzystano szeregi czasowe kwartalnych wartości PKB oraz stopy inflacji. Dane zaczerpnięto z bazy Eurostatu za okres od I kwartału 1998 r. do I kwartału 2014 r. Metodologię badania oparto na strukturalnym modelu wektorowej autoregresji (SVAR), a dekompozycję szoków przeprowadzono z wykorzystaniem podejścia Blancharda i Quaha. Otrzymane wyniki świadczą o relatywnie wysokiej korelacji reakcji badanych krajów i strefy euro na szoki popytowe, przy czym najwyższe współczynniki tego rodzaju osiągnęły Czechy i Polska. W przypadku szoków podażowych współczynniki korelacji kształtowały się na niższym poziomie, a najlepsze dopasowanie reakcji na zakłócenia ze strefy euro zaobserwowano w Polsce i na Węgrzech.
EN
The aim of the paper is to examine the similarity of responses of the economies of Central and Eastern Europe countries to the shocks in euro area and response observed in the group of countries that adopted common currency. The study used time series of quarterly GDP values and inflation rate. Data were extracted from the Eurostat database for the period from 1st quarter 1998 to 1st quarter 2014. The methodology of the research was based on a structural model of vector autoregression (SVAR) and shock decomposition was carried out using the Blanchard and Quah approach. The results obtained show a relatively strong correlation between the responses of the examined countries and the euro area to demand disturbances, with the highest coefficients for the Czech Republic and Poland. In the case of supply shocks, the correlation coefficients achieved a lower level, while the best adjustment of the response to the euro area disturbances was observed in Poland and Hungary.
16
Content available remote Perspektywa poszerzenia strefy euro o Danię, Szwecję i Wielką Brytanię
75%
XX
W tekście podjęto problem ewentualnego przystąpienia do strefy euro trzech krajów Unii Europejskiej: Danii, Szwecji i Wielkiej Brytanii. Wspólne powody pozostawania tych krajów poza UGW związane są przede wszystkim z czynnikami natury społeczno-politycznej, które są pochodną braku poparcia społecznego dla wspólnej waluty. Wielka Brytania jest raczej zwolenniczką poszerzania integracji europejskiej, a dopiero na drugim planie stawia pogłębianie integracji, a więc tworzenie bliższych więzi politycznych i ekonomicznych. Na gruncie czynników ekonomicznych kwestia przedstawia się tak, iż gospodarka brytyjska jest w większym stopniu związana handlowo z krajami spoza UGW niż ze strefą euro. Argumentem ekonomicznym przemawiającym za pozostaniem Danii poza strefą euro może być specyficzna cecha finansowania gospodarki duńskiej o znacznym udziale kredytów hipotecznych opartych na długoterminowych, stałych stopach procentowych. W takich warunkach oddziaływanie jednolitej polityki pieniężnej Europejskiego Banku Centralnego mogłoby się wiązać z ryzykiem odmiennych efektów zmian stóp procentowych niż w pozostałych krajach UGW, a to z kolei mogłoby pogłębiać różnice między nimi. W Szwecji czynnikiem sprzyjającym pozostawaniu poza strefą euro są silne powiązania handlowe z krajami spoza UGW. Ponadto brakuje konsensusu politycznego co do wejścia do strefy euro. Przed referendum w sprawie przyjęcia euro w 2003 nawet rząd był podzielony w sprawie wprowadzenia euro, co z kolei jest odzwierciedleniem podziału szwedzkiego społeczeństwa w sprawie przystąpienia do UE. (abstrakt oryginalny)
XX
Minęło kilkanaście lat od przystąpienia Grecji do Unii Europejskiej. Możemy więc pokusić się o ocenę efektów tego aktu. Podejmując się takiej analizy należy sobie zdawać sprawę z pewnych ograniczeń związanych z tego typu rozważaniami. Trudno jest wyobrazić sobie, jak rozwinęłaby się gospodarka grecka bez udziału tego kraju w UE i które zmiany w gospodarce oraz polityce są rezultatem członkostwa, a które wystąpiłyby bez faktycznego udziału procesów integracyjnych. Trudno jest również oddzielić źródła zmian i determinanty zachowania się podmiotów gospodarczych - czy ich podstawą była polityka gospodarcza państwa, czy też ukształtowała je przynależność do Unii. Należy również wziąć pod uwagę, że recesja światowa lat 80., która najbardziej dotknęła kraje słabe spowodowała znaczny spadek konkurencyjności Grecji na arenie międzynarodowej. (fragment tekstu)
EN
The main case which was considered by this article was the social and economic problems of the poorest member of the EU - Greece - on basis of the constant bad state of its economy. Analysing the main economic indicators like: GDP growth and value, unemployment rate, inflation rate, industrial production growth, balance of the foreign trade, condition of Greek economy before and after an adhesion has been described. The article discusses the premises of joining EU by Greece, characterizes hopes, which Greece has put in the membership and describes the barriers to tackle with. The aim of the article is also a description of the industrial and agricultural conditions and an assessment of taking the advantage of the European financial assistance which EU has allocated in Greece. The main factor of the bad state of the Greek economy seems to be a wrongly guided economic policy as well as the economic and technological gap between Greece and other EU members. The article also touches on an issue of the Greek missed access to the third stage of European Economy and Monetary Union in 1999. (original abstract)
XX
Opisano doświadczenia Słowacji po wejściu do strefy euro. Przedstawiono perspektywy dotyczące wprowadzenia wspólnej waluty w Polsce oraz zwrócono uwagę na szanse i zagrożenia wynikające ze wstąpienia do Eurolandu.
EN
The one of the basic elements of the common market of the European Union is free movement of capital and products. Free movement of capital and products is possible in common currency. This article is a summarization chances and hazards connected with interpretation has been concidered in common currency.(original abstract)
19
Content available remote Strefa euro : scenariusz alternatywny
63%
XX
Celem niniejszego opracowania jest wskazanie, że jedną z ważnych przyczyn kryzysu w strefie euro było przedwczesne wprowadzenie wspólnej europejskiej waluty. Gdyby pozwolono na znacznie dłuższe funkcjonowanie Europejskiego Systemu Walutowego (ESW) - w jego kształcie, jaki przybrał w 1993r. - a więc po rozszerzeniu pasma wahań kursowych z +/-2,25% do +/-15% i umożliwiono krajom ESW wykorzystanie tej zmiany do zwiększenia autonomii ich polityki pieniężnej, to uwolniłoby to w znacznej mierze strefę euro (zakładamy, że powstałaby ona znacznie później) od problemów, jakie wywołało rosnące różnicowanie się konkurencyjności krajów członkowskich i długotrwałe utrzymywanie się w części krajów euro niestabilnych boomów kredytowych, których załamanie spowodowała recesję, spadek wpływów podatkowych i kryzys fiskalny w strefie euro. (fragment tekstu)
EN
The process of European monetary integration would have been longer but much less costly, had euro zone been created at least a decade later. Had Europeans decided to extend the period of functioning of the ERM mechanism with the 15% band (introduced in 1993), central banks might have been able to use the extended autonomy of monetary policy to cope with the unsustainable lending booms before the creation of the monetary union. This might have saved Europe from paying a very high cost of the twin bank and fiscal crises. Had the tightening of monetary policy turned out to be insufficient to cope with the unsustainable lending booms in several European countries, central banks could have earlier employed macroprudential policies as a second weapon of their stabilization policy. Had the euro zone been created at least a decade later, the experiences with the unsustainable lending booms would have forced Europeans to create monetary union with a better institutional setup. (original abstract)
XX
Pierre Werner, pełniący obowiązki premiera i ministra finansów Luksemburga, był autorem pierwszego raportu przyjętego na poziomie Wspólnoty Europejskiej, przedstawiającego scenariusz ustanawiania unii gospodarczo-walutowej. Jego zaprezentowanie 8 października 1970 r. przywódcom ówczesnej szóstki państw członkowskich Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej (EWG) było wydarzeniem ogromnej wagi, nie tylko ze względu na atrybuty unii gospodarczo-walutowej jako ostatniego etapu integracji gospodarczej, lecz także z uwagi na odmienne poglądy państw członkowskich odnośnie do sposobów dochodzenia do planowanej unii. Celem artykułu jest analiza raportu Wernera nie tylko w kontekście jego znaczenia dla rozwoju procesów integracji gospodarczo-walutowej w Europie, ale także w kontekście współczesnego kryzysu gospodarczego. P. Wernera można bowiem uznać za wizjonera, gdyż niektóre jego propozycje są aktualnie przywoływane przez polityków europejskich. (fragment tekstu)
EN
This paper is an attempt to analyze the meaning of Pierre Werner Report of 1970 for the concept of economic and monetary union, and above all the use of its objectives in today's plans of the European Union to recover from the eurozone economic crisis. The author attempts to answer the question whether statements included in the Werner Report about the need to establish the decision-making center for economic policy in the name and interest of the entire Community and political union have been deliberately omitted in developing the European economic and monetary union; moreover he investigates if they have not become a main cause of problems for individual states and the entire eurozone with regard to its present crisis. The article is divided into three parts. The first one presents the specifi city of the Werner Report, the second - meaning of the document in modern times, and the third - its visionary qualities. (original abstract)
first rewind previous Strona / 4 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.