Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Spór o interpretację w literaturoznawstwie – nie taki radykalny, jak go malują

100%

Tarkowski K.

Przestrzenie Teorii

|

2017

|

nr 28

EN

This review of Tomasz Szymon Markiewka’s book, entitled Interpretation Argument in Literary Studies. Analysis of Selected Theoretical Conceptions of 20th Century, focuses on reconstruction of its main theses, as well as on evaluate their methodological aspects. The first part deals with theoretical issues, mainly of terminological decisions and relation between the literature studies and philosophy. Next, article assesses the pros and cons of the main part of the book, which contains analysis of five selected theorists’ ideas of interpretation. The final part of the review raises the issue of the method of interpretation literary texts.

2

Antyk w prozie J. R. R. Tolkiena

92%

Piętka R.

|

nr 1

95-117

EN

The article tends to analyse the problems concerning the reception of classical texts and ideas in twentieth century, using as an example the prose works of J. R. R. Tolkien. Tolkiens’s oeuvre and its problematic relationships with classical tradition serve in this paper as an illustration of the diverse approaches, methods, and styles of lecture concerning the nature of literary allusivity. As a point of departure in the paper has been taken the reflection on the common phrase about “antiquity in something” deployed broadly in the reception studies. The questions raised here are as follows: what does precisely “in” mean in that metaphor? Or, to put in more general terms, when an allusion to another text can be treated as an inherent part of interpretation? Answer to these questions was possible due to Umberto Eco’s statements in the well-known dispute relating to the interpretation and overinterpretation; in conclusion the author was trying to show that Eco’s criterion of textual economy in interpretation justifies somehow (in author’s opinion) the new look on the essential Tolkien’s symbol, i.e. the ring of power, as a symbol of the Roman imperial rule. This means (in the context of the translatio imperii and cultural change from pagan to Christian empire) that ‘The Lord of the Rings’ can be seen in a way as a novelistic version of Augustine’s ‘The City of God’

3

Inna teoria

80%

Krajewska A.

|

nr 29

7-11

EN

The article contains reflections on “a different theory of literature”. By emphasising the impossibility of maintaining a vision of theory as a history of courses, research methods, academic disciplines and other ‘isms’ and ‘turns’, the author suggests replacing this with ‘a different theory’. This is ‘different’ in that it is written as dramatography; different because it does not comprise uniform subject matter, but various interwoven discourses; different because it consolidates individual experiences and frequently develops away from one concept. This issue of “Przestrzenie Teorii” deals with theory emerging from art, theory rooted in and rooting itself in art.

4

Dispersing the Field as “Reciprocal Healing”: A Response to Mena Mitrano “American Studies as Italian Theory”

70%

Martinez C.

|

2017

|

tom 10

|

nr 1

EN

Carlo MartinezUniversità "Gabriele d'Annunzio," Dispersing the Field as “Reciprocal Healing”: A Response to Mena Mitrano “American Studies as Italian Theory”A Response to Mena Mitrano “American Studies as Italian Theory.” (In the present issue of RIAS). Keywords: reflexivity, American studies as Italian Theory, literary theory, cultural theory, American Studies, the New Americanists

5

Augustine’s Confessions as Autobiography

70%

Šubrt J.

|

nr 1-2

171-185

EN

The Confessions of St. Augustine still raises doubts about its generic classiﬁcation. Some scholars, ignoring the last three books, consider the whole text as an autobiography with an additional philosophical appendix. Others take this work for a philosophical treatise with a disproportionately expanded autobiographical introduction. And there are also scholars who think that the Confessions represents an autonomous genre which they label “confessions” or “confessional literature”. This article does not pretend to solve this long-standing issue; its aim is only to show that it is not necessary to challenge the classiﬁcation of the Confessions as an autobiography on the basis of its particular use of facts from the author’s life, combined with the prominence of philosophical reﬂection in it. Augustine uses autobiographical passages and philosophical reﬂections in the Confessions to construct his inner self, and by trying to understand himself he also tries to understand God. The resulting construction of Augustine’s own personality thus represents a new way of understanding God and the redemptive effect of divine grace in human life. Autobiography and theology in the Confessions therefore go hand by hand, and to separate one from the other comes at the cost of misinterpreting the work as a whole.

6

Teoria (literatury) to było coś innego. Z Profesor Teresą Cieślikowską rozmawia Irena Hübner

70%

Cieślikowska T. , Hübner I. , Uniwersytet Łódzki W. F. , Teresa Cieślikowska – prof. dr hab. e. p. U. Ł. W. k.-r. K. T. L. o. d. I. T. L. , Irena Hübner – starszy wykładowca w Katedrze Teorii Literatury w Instytucie Kultury Współczesnej UŁ. Jej zainteresowania naukowe koncentrują się wokół problemów interpretacji s. k. , imhibner@gmail.com

|

tom 04

PL

Teresa Cieślikowska, emerytowana profesor Uniwersytetu Łódzkiego, wybitna teoretyk literatury w rozmowie z Ireną Hübner opowiada o swoich studiach na łódzkiej polonistyce i pracy naukowej.

EN

Teresa Cieślikowska, retired professor at the University of Łódź and a prominent theorist of literature talks to Irena Hübner about studying Polish Studies in Łódźand her academic career.

7

Shaftesbury’s Dictionary of Terms of Art

70%

Kern U.

|

2020

|

nr XLV

8

Kosmos teorii. Wprowadzenie do konceptu

66%

Regiewicz A.

|

2019

|

tom 7

16-25

EN

Each social group – including the scientific community – creates a series of internal tensions that determine the relations within that group. They can be explained by social theories, but some phenomena transcend the boundaries of sociology. Theories of the universe provide an interesting perspective in the interpretation of systems within the group. Looking at cosmological models and theories, the article attempts to conceptualize the cosmological metaphor in theoretical and literary reflection. On the basis of Guth’s, Bondi’s or Gödel’s models, the dynamics of development in literary studies is being considered.

PL

Każda grupa społeczna – w tym środowisko naukowe – wytwarza szereg wewnętrznych napięć, które determinują relacje wewnątrz tejże grupy. Można je tłumaczyć teoriami społecznymi, jednak niektóre zjawiska wykraczają poza granice socjologii. Ciekawą propozycję w interpretacji układów wewnątrz grupy przynoszą teorie wszechświata. Przyglądając się modelom i teoriom kosmologicznym, artykuł podejmuje próbę konceptualizacji metafory kosmologicznej w refleksji teoretycznoliterackiej. Na bazie modeli Gutha, Bondiego czy Gödla rozważa się dynamikę rozwoju kierunków badań literaturoznawczych.

9

Votum separatum. O głosach sprzeciwu wobec Postmodernizmu

66%

Heck D.

|

2019

|

tom 7

26-37

EN

For theory-conscious scholars, Theory is the key to understanding the scope and nature of their philosophies, because the chosen theory determines problems to be called academic and to be investigated. Though no perfect theory of literary studies has yet been found, the search for such a theory appears inevitable. Rejection of postmodernism and poststructuralism sometimes leads literary scholars to the so-called cultural wars. Conservatism of some critics makes the discussion on the alternative to the impasse more and more interesting. In the early years of the new millennium the anthologies Theory’s Empire and Beyond Poststructuralism set the standards of this debate.

PL

Zdaniem świadomych pod względem teoretycznym badaczy Teoria jest kluczem do zrozumienia zakresu oraz natury ich filozoficznych przekonań, ponieważ wybrana teoria przesądza, jakie zagadnienia mogą zostać uznane za naukowe i zasługiwać na zbadanie. Aczkolwiek nie istnieje idealna teoria badań literackich, poszukiwanie jej wydaje się nieuniknione. Odrzucenie postmodernizmu i poststrukturalizmu doprowadza niekiedy literaturoznawców do problematyki, którą określa się mianem wojen kulturowych. Coraz bardziej interesującą czyni debatę o wyjściu z impasu konserwatywne stanowisko niektórych literaturoznawców. Na początku nowego tysiąclecia antologie Theory’s Emprte [ Imperium teorii] oraz Beyond Poststructuralism [Poza poststrukturalizm] wyznaczyły poziom owej dyskusji.

10

Gry (dy)wersyfikacyjne, czyli o praktykowaniu poetyki w dydaktyce uniwersyteckiej

66%

Grądziel-Wójcik J.

Polonistyka. Innowacje

|

2016

|

nr 4

97-108

EN

The article discusses poetics’ significant place and role in the university literary didactics – it is a subject which introduces students into rudiments of literary theory and prepares them to practice the art of interpretation. The author focuses on the role of versification in philological education and underlines its structuralist tradition and tendency towards semantization and antropologization versificational devices. Researching verse enables desirable closeness of literature and theory which results in functionalizing versificational choices in concrete, historically and socially definite context – in this aspect versification becomes an object of modern humanistic thought. The author proclaims the necessity of enhancing the status of this problematics in academic training as well as its diversification through discussing versology also within historic-literary curricula.

PL

Artykuł omawia miejsce i zadania poetyki w uniwersyteckim kształceniu polonistycznym, która wprowadza studentów w podstawy teorii literatury oraz przygotowuje do praktykowania sztuki interpretacji. Szczególną uwagę autorka poświęca roli wersyfikacji w edukacji filologicznej, podkreślając jej strukturalistyczne tradycje oraz dążenie do semantyzacji i antropologizacji wersologicznych chwytów. Dzięki badaniom form wierszowych możliwe jest pożądane zbliżenie teorii do literatury, które pociąga za sobą sfunkcjonalizowanie wyborów wersyfikacyjnych w konkretnym, historycznie i społecznie określonym kontekście, tym samym włączając wersologię w przestrzeń współczesnej refleksji humanistycznej. Konieczne jest także dowartościowanie tej problematyki w kształceniu akademickim i jej dywersyfikacja poprzez przywoływanie również na przedmiotach historycznoliterackich.

11

Karel Hausenblas a teorie literatury

58%

Sládek O.

|

nr 5

624-639

EN

This study discusses the approach of Karel Hausenblas (1923–2003), an important Czech linguist and Bohemist, towards literary theory. The main objectives of the study are: 1) to outline the basic theoretical and methodological principles of Karel Hausenblas’s scholarly research; 2) to present Hausenblas’s conception and treatment of selected terms from literary theory (especially “theme”, “literary character” and “space”). The author of the study demonstrates that the theoretical assumptions and methodological principles on which Hausenblas based his stylistic research draw significantly from Czech structuralism, formulating six of his most important theoretical and methodological principles. The outline of his treatment of such literary-theory concepts as “theme”, “literary character” and “space” make it clear that Hausenblas was not looking for a fundamentally new conception, but was much more concerned about their precise definition and correlation.

12

Mezi analýzou, revizí a popularizací: historie literární teorie podle Lubomíra Doležela

58%

Fořt B.

|

tom 72

|

nr 2

185-203

EN

This study focuses on one of the most central leitmotifs in Lubomír Doležel’s lifetime work, the history of literary theory. This leitmotif offers an opportunity to follow the development of a substantial part of the work delivered by one of the most prominent theoreticians of Czech origin. Hence this leitmotif is followed from the author’s early involvement in analyses of contemporary and historic linguistic concepts, through his analyses of concepts based on the traditions of formalist and structuralist poetics and aesthetics, to his insights into post-modernist and post-structuralist theoretical issues. The study is based on the author’s studies and monographic works of which Occidental Poetics: Tradition and Progress, published in 1990, is the most highly acclaimed in the international context. All the concepts and terms used in the study are viewed and analysed in the broader context of the development of Doležel’s own theoretical work.

13

Kilka uwag o filozoficzności i jej relacji z literackością

58%

Piatigorski A.

|

nr 31

EN

Taking the differentiation between linguistic philosophy and philological philosophy, the article outlines the emergence of respective types of philosophers, whose self-awareness of the philosophical object is characterized as either textual or linguistic. This particular distinction is supported by the conviction of the evolving nature of 20th century philosophy precisely from linguistic to philological/textual. This distinction in turn redefines a number of traditional philosophical perspectives, the most important of which is the question of the object of philosophical contemplation.

PL

Rozróżniając na filozofię jezykoznawczą i filozofię filologiczną, niniejszy artykuł wskazuje na pojawienie się filozofów, którzy mogą być przyporządokwani do obu kategorii i których świadomość przedmiotu filozoficznego jest kształtowana tekstualnie lub językowo. Powyższe rozróżnienie jest oparte na przekonaniu o ewolucyjnym charakterze dwudziestowiecznej filozofii, rozwijającej się właśnie od paradygmatu językowego do filologicznego (tekstualnego). Tym samym, redefiniuje ono liczne tradycyjne poglądy filozoficzne, wliczając w to ten najważniejszy, pytający o przedmiot namysłu filozoficznego.

14

Er(r)go...

58%

Kalaga W.

|

nr 31

EN

Er(r)go… ,contemporary Russia-but only in its literary-theoretical aspect-from the inside and from the outside. Internal perspectives, but also those from Tartu, Tallinn, and the West.If a literary-theoretical Russia, then, naturally, Bakhtin, and that which follows. A scientific description of reality? Impulses against poststructuralist skepticism? Algorithms and pattern analyses of the main literary genres? Paradigms of artistic value? Narratology: actants, world pictures, points of view, singularity, fractals, variants, stages, etc., and neo-rhetoric against the postmodernist “chaotisation” of culture. But also the aesthetic object clad in silence, the aesthetics of address and the increasing importance of the Third, the discourse of responsibility, the long term, great time, great dialogue, genre memory and other Bakhtinian traces.Moreover, as usual, disputes over the nature of discourses: is philosophy the Other of literature or does the Other transform into non-Other; philosophy as a protective zone for dialectics, literature as a kingdom of ambiguity; the secret of literature as cannon fodder for readers. Philology of philosophy and the textual hunger of a philological philosopher; philology as a text about a text, philosophy as a text on thinking as a non-text. Do not texts think, however? The hypothesis of a trickster and his original image, also doctor Zhivago, Myshkin, Raskolnikov, Strelnikov, Bezukhov, Bolkonsky in various configurations. Hegel and Kant in the deep structures of Russian thought, Bakhtin and Lotman on the surface; the philosopher as an eater of spices, the artist as a torero. Intimations of poststructuralism and symptoms of academic anti-foundationalism: deconstruction, cultural and intertextual studies, feminist and gender criticism, new historicism, postcolonialism. Postcolonial methodology and the post-Soviet subaltern; the postcolonial without the colonial; people of the trans-diaspora and internal Others; and the imperative: the decolonisation of postcolonialism -de-Sovietization of the post-Soviet. The avant-garde and pragmatics, and their contextual corrida, the temporal nonsense of postmodernity, Russian postmodernism as a paralogical compromise of a dyad and a triad and as an omelette made without breaking the eggs. Deconstruction and authorial infamy, the inevitable dumbness of the reader, one’s own word experienced as another’s, the aesthetics of militant passivity, and the strength of the postmodernist found in female logic. The boundaries of the postmodernist play as a perforated tape of explosions; 9.11-the revenge of the real, of authenticity, of irreproducibility; ground zero. Signs blow up signification. Cultural explosions: transculturalism instead of multiculturalism; suicidal explosions of cultures. Explosive aporia and the paralogy of presenting the unpresentable, the life-after-death of trash, trash as a zone between memory and forgetting, the modeling of chaos and chaos put in order. The search for the heart: the paradigm of cabbage and the paradigm of onion. Life and excrements, the outhouse as home. The bankruptcy of sovietology. And, of course, motifs of martyrdom. Also Russia, yet already non-Russia. Estonian semiotics in Tartu and Tallinn still drawing on Lotman’s genius and continuing (in Tartu) its struggles in the sphere of semiotic systems. Its influence in the East and the West and its dilemmas after Lotman’s departure. The present issue is guest edited by professor Piotr Fast from the University of Silesia in Katowice, Poland.

PL

Er(r)go… ,Rosja współczesna – ale tylko teoretycznoliteracka – od środka i z zewnątrz. Perspektywy wewnętrzne, ale też tartuskie, tallińskie i zachodnie. Jeśli Rosja teoretycznoliteracka, to oczywiście Bachtin i to, co po nim. Naukowe odzwierciedlanie rzeczywistości? Impulsy przeciw sceptycyzmowi poststrukturalistów? Algorytmy i wzorcowe analizy podstawowych rodzajów literackich? Paradygmaty artyzmu? Narratologia: aktanty, obrazy świata, punkty widzenia, jednokrotność, fraktalność, wariantywność, stadialność itp., a także neoretoryka przeciw postmodernistycznej chaotyzacji kultury. Jednak też przedmiot estetyczny obleczony w milczenie, estetyka adresowania i wzrost znaczenia trzeciego, dyskurs odpowiedzialności, długie trwanie, wielki czas, wielki dialog, pamięć gatunku i inne ślady Bachtina. Poza tym jak zwykle spory o naturę dyskursów: czy filozofia jest Innym literatury czy też dochodzi do przemiany Innego w nie-Inne; filozofia jako strefa ochronna dialektyki, literatura jako królestwo dwuznaczności; tajemnica literatury jako armatniego mięsa czytelniczego. Filologiczność filozofii i tekstowy głód filozofa filologicznego; filologia jako tekst o tekście, filozofia jako tekst o myśleniu jako nie-tekście. Czy jednakowoż teksty nie myślą? Hipoteza trickstera i jego obraz pierwotny, a także doktor Żywago, Myszkin, Raskolnikow, Strelnikow, Bezuchow i Bołkoński w różnych konfiguracjach. Hegel i Kant w głębokich strukturach rosyjskiego myślenia, Bachtin i Lotman na powierzchni; filozof jako zjadacz przypraw, twórca jako torreador. Prześwity poststrukturalizmu i przejawy naukowego antyfundamentalizmu: dekonstruktywizm, badania kulturowe i intertekstualne, krytyka feministyczna i genderowa, nowy historyzm, postkolonializm. Metodologia postkolonialna a post-sowiecki subaltern; postkolonialność bez kolonizacji; ludzie transdiasporalni i wewnętrzni Inni; i imperatyw: dekolonizacja postkolonializmu – desowietyzacja postsowietyzmu. Awangarda i pragmatyka oraz ich kontekstowa korrida, temporalny nonsens postmodernizmu, rosyjski postmodernizm jako paralogiczny kompromis diady i triady i jako omlet zrobiony bez rozbijania jajek. Dekonstruktywizm i hańba autora, nieuchronna niepojętność czytelnika, swoje słowo przeżywane jako cudze, estetyka walczącej bierności i siła postmodernisty w kobiecej logice. Granice postmodernistycznej gry jako perforowana taśma wybuchów; 11 września – zemsta realności, autentyczności, niepowtarzalności; stan zerowy. Znaki wysadzają w powietrze znakowość. Kulturowe eksplozje: transkulturowość zamiast wielokulturowości; samobójcze eksplozje kultur. Wybuchowa aporia i paralogia nieprzedstawialnego w przedstawieniu, życie śmieci po śmierci, śmieci jako strefa między pamięcią i zapomnieniem, modelowanie chaosu i chaos uporządkowany. Poszukiwanie głąba: paradygmat kapusty i paradygmat cebuli. Życie i ekskrementy, szalet jako dom. Bankructwo sowietologii. I oczywiście wątki ofiarnicze.A także Rosja, a już nie-Rosja. Estońska semiotyka w Tartu i Tallinnie nadal czerpiąca z Łotmanowskiego geniuszu i kontynuująca (w Tartu) swoje Trudy w sferze semiotycznych systemów. Jej wpływy na Wschodzie i Zachodzie i dylematy po odejściu Łotmana. Numer ten ukazuje się pod gościnną redakcją profesora Piotra Fasta z Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach.

15

Narratologia w systemie wiedzy o literaturze

58%

Tiupa W. I.

|

nr 31

EN

Identifying two vital aspects of narratology – poetics and rhetoric – the article then proceeds to highlight their nature and interpretive consequences some of which are embodied in the post-structuralist desire to reach beyond the internally structured text and reach the level of communicative intersubjectivity. Any narrative discourse is characterised by the combination of the referential event and the communicative event, which are both determined by three basic factors: the actant, the world-view and the point-of-view. Such a perspective, as the article suggests, opens up a series of new interpretive possibilities as they redefine the traditional and historical approach to literary studies.

PL

Uznając poetykę i retorykę za dwa fundamenty narratologii, niniejszy artykuł uwypukla ich naturę i interpretatywne konsekwencje, z których część ujawnia się w poststrukturalistycznym pragenieniu uchwyceniu tego, co co znajduje się poza wewnętrznie ustrukturyzowanym tekstem, a także tego, co można by określić jako komunikacyjną inter-podmiotowość. Każdy dyskurs narracyjny pozwala się rozpoznać jako kombinacja wydarzenia referencyjnego oraz wydarzenia komunikacyjnego. Oba zaś są zdeterminiowane przez trzy podstawowe czynniki: aktanta, punkt widzenia oraz Weltanschauung. Perspektywa przyjęta przez niniejszy artykuł pozwala otworzyć serię nowych możliwości interpretacyjnych, które umożliwiają przedefiniowanie tradycyjnych i historycznych metodologii badań literackich.

16

Istność rzeczy w poezji anglosaskiej i spekulatywnym realizmie

58%

Czemiel G.

|

tom Rzeczy 1(18)/2017

41-59

PL

Artykuł stawia sobie za cel wykazanie, że we współczesnej literaturze anglojęzycznej wyodrębnić można tradycję, którą cechuje specyficzne przywiązanie do rzeczy, w wielu aspektach zbieżne z dociekaniami prowadzonymi przez przedstawicieli filozofii zwróconej ku przedmiotom (object-oriented philosophy). Pewne aspekty twórczości omawianych poetów – Gerarda Manleya Hopkinsa, Seamusa Heaneya i Jorie Graham – można interpretować jako zwrot ku rzeczom, głównie ze względu na przywiązanie tych autorów do konkretu i szczegółu, co nie powstrzymuje ich jednak przed rozwijaniem swoich zainteresowań w pełnoprawną spekulację metafizyczną. W tym wymiarze, postantropocentryczna filozofia spod znaku realizmu spekulatywnego, a zwłaszcza myśl Grahama Harmana, dostarcza narzędzi konceptualnych pozwalających ująć zagadnienie „istności rzeczy” w perspektywie nowoczesnej, radykalnie zdemokratyzowanej ontologii posthumanistycznej. Krytyka automatyzmów językowych i poznawczych nie jest tu jednak ujęta w kategoriach „śmierci podmiotu”, ale raczej otwiera pole do rozważań nad istotnym miejscem estetyki, a zwłaszcza funkcji metafory

EN

This paper aims to show that within contemporary English-language poetry it is possible to discern a tradition characterized by a specific attachment to things, which in many ways runs parallel to the investigations of philosophers representing object-oriented philosophy. Certain aspects of poems by authors discussed here – Gerard Manley Hopkins, Seamus Heaney and Jorie Graham – can be interpreted as a turn towards objects, mainly due to the devotion of these poets to particulars and details, which nevertheless does not hinder their further explorations of objects and things, often leading to full-blown metaphysical speculation. In this sense, the post-anthropocentric philosophy of speculative realism, especially the thought of Graham Harman, supplies conceptual tools allowing to grasp the “thingness” from the perspective of a modern, democratic post-human ontology. However, such criticism of automatism in language and cognition is not reduced here to the “death of the subject,” but rather serves as means of further opening the field for consideration, especially regarding the important function of aesthetics and the role of a metaphor.

17

“The Judgment of Hercules”. Shaftesbury at the Crossroads of Art Theory

58%

Jaźwierski J.

|

2020

|

nr XLV

18

Profesor Ryszard Łużny jako badacz poezji rosyjskiej XIX wieku

58%

Kowalczyk W.

|

tom 61

|

nr 7: Słowianoznawstwo

53-63

EN

This article discusses the works of the renowned Polish scholar Ryszard Łużny devoted to the 19th-century Russian poetry. These are predominantly his reflections on the works by A. Pushkin and F. Tiutchev. Having analysed the ideas expressed by Łużny, the author of this article concludes that they are still relevant and topical. They can be of much use to contemporary researchers and students of Russian studies, since they provide outstanding research models thanks to their epistemological and methodological solutions.

19

W stronę poetyki gier wideo

58%

Kubiński P.

|

nr 4-5

20-29

EN

The article shows how video games fit into the spectrum of poetic inquiry and tackles the question of how the tools of traditional poetological studies can be expanded in the context of digital texts. The author considers the interpretative potential that can be discovered in video games. He also points to the specific problems involved in manifesting metaphorical discourse in games without recourse to the medium of language.

PL

Artykuł przedstawia, w jaki sposób gry wideo lokują się w spektrum zainteresowań poetyki, i podejmuje kwestię rozszerzania narzędzi tradycyjnych badań poetologicznych w kontekście tekstowości cyfrowej. Autor podejmuje rozważania na temat potencjału interpretacyjnego, jaki można odnaleźć w grach wideo. Wskazuje także na specyfikę realizowania się w grach dyskursu metaforycznego w oderwaniu od medium języka.

20

Literackość sieci, literackość w sieci. Perspektywy badań

50%

Winiecka E.

|

nr 4-5

30-45

EN

The author of the article presents the current situation and perspectives for future development of literary scholarship relating to the changing media environment and the development of new forms of writing activity on the Internet. She looks for answers to the question of where the borders of literariness online lie and how it is defined. The author further presents the current state of literary scholarship on the subject of the transformation of literature under the influence of digital media and related problems. The author cites a concept developed by Sandy Baldwin, who in the book Internet Unconsious (2015) shows new potential areas of study relating to these phenomena, demonstrating conclusively that this new interactive medium not only poses no threat to literature, but constitutes a natural area for its expansion. This calls for readiness on the part of literary scholars to embrace new theoretical and technological solutions.

PL

Autorka artykułu prezentuje sytuację i perspektywy rozwoju literaturoznawstwa w związku ze zmieniającym się środowiskiem medialnym i rozwojem nowych aktywności piśmiennych w Internecie. Szuka odpowiedzi na pytanie o granice i definicję literackości w sieci. Prezentuje stan literaturoznawczej wiedzy na temat przemian literatury pod wpływem mediów cyfrowych oraz problemy z nimi związane. Odwołuje się do koncepcji Sandy’ego Balwina, który w książce Internet Unconscious (2015) pokazuje nowe perspektywy badania wskazanych zjawisk, dowodząc, że nowe interaktywne medium nie tylko nie zagraża literaturze, lecz stanowi dla niej naturalny teren ekspansji. Wymaga to od badaczy literatury gotowości do podejmowania nowych wyzwań teoretycznych, a także technologicznych.