PL
 |
EN
Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl
Ograniczanie wyników
Czasopisma help
  1. 7 Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica
  2. 3 Roczniki Humanistyczne
  3. 2 Nauka
  4. 2 Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo
  5. 2 Przestrzenie Teorii
Więcej...
Lata help
  1. 2 2021
  2. 9 2020
  3. 3 2019
  4. 5 2018
  5. 5 2017
Więcej...
Autorzy help
  1. 2 Głowiński M.
  2. 2 Wołowiec G.
  3. 1 Berkan-Jabłońska M.
  4. 1 Borkowska G.
  5. 1 Bratičević I.
Więcej...
Preferencje help
Polish version English version Język
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 49

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 3 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  history of literature
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 3 next fast forward last
1
Content available Dublin na (tekstualnej) scenie. O dramatyzacji przestrzeni w Ulissesie Jamesa Joyce’a
100%
Kozłowski P.
Przestrzenie Teorii
|
2020
|
nr 34
165-190
EN
The author investigates how James Joyce stylizes the space in his novel Ulysses for drama. For this purpose he carries out a comparative analysis of some episodes in this book. This analysis leads to the conclusion that Joyce transposes some dramatic genres and specifically dramatic writing techniques, especially associated with August Strindberg. Kozłowski emphasizes the dramatic character of some motifs that create spatial conditions in Joyce’s novel. Furthermore, he compares these motifs with the literary works of the greatest modern dramatists.
2
Content available Maria Janion’s obituary
80%
Borkowska G.
Nauka
|
2020
|
nr 4
EN
Maria Janion (1926–2020), an oustanding humanist, scholar, critic, historian of literature; a professor at the Institute of Literary Research in the Polish Academy of Sciences, author of twenty books and several hundred articles; expert on Polish and European Romanticism; the tutor of the many generations of humanists. She died in Warsaw on August 23rd, 2020.
3
„Na przełęczy” Stanisława Witkiewicza w syntezach dziejów literatury polskiej
80%
Wójcik W. A.
Góry, Literatura, Kultura
|
2016
|
tom 10
173-185
EN
The overview, presented in the article, of opinions by historians of Polish literature about Witkiewicz’s writings about the Tatras, especially his flagship work — Na przełęczy [On a Mo­untain Pass] — clearly shows that most of them, comparing Witkiewicz’s oeuvre to that of other Polish writers at the time, appreciated his artistic and social significance, his role in building readers’ sensitivity to the beauty of the Tatra landscape, to the exoticism of the culture of Podhale highlanders. This seems to be the central idea of fragments of these studies cited in the article as examples. In addition, all of them — indirectly or explicitly — point to the untypical structure Witkiewicz’s book of the Tatras, hindering its genological typology and making it impossible to unequivocally assign it to a specific kind or genre of literature.
4
Trzydzieści ton polskiej, polskiej literatury queerowej
70%
Stępniak G.
Pamiętnik Teatralny
|
2021
|
nr 3(278)
203-212
EN
This article is a review of the book Dezorientacje: Antologia polskiej literatury queer [Disorientations: An Anthology of Polish Queer Literature] (Warsaw 2020). The author discusses the ideological premises of the volume and presents its contents, commenting in particular on the selection of excerpts from theater texts. He points out that the methodology of queer studies is used here in a somewhat anachronistic way, narrowed down to the analysis of models of (homo)sexuality. Appreciating the editors’ efforts and emphasizing the need for such initiatives in Polish culture, he suggests minor shifts in the approach to minority literature, which could help deconstruct the traditional ways of establishing the history of literature and culture.
5
Content available Wymyślona Janczewska
70%
Szargot B.
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Poetica
|
2016
|
tom 4
51-65
EN
The text describes the relation between Jadwiga Janczewska and Henryk Sienkiewicz. The writer was corresponding with Janczewska for many years. At the beginning of this friendship he “imagined” his addressee – his letters appear more like an autobiography than an exchange of opinions. The following essay is about this relation.
6
Content available Дослідження експресіонізму в сучасному українському літературознавстві
70%
Radavska O.
Studia Ucrainica Varsoviensia
|
2017
|
tom 5
243-251
PL
The article refers to the work of Ukrainian researchers devoted to expressionism, such as O. Chernenko, M. Moklytsi, A. Biloi, O. Osmak, G. Yastrubetskoyi and others. It defi nes the main directions of research and characterizes researchers by their theoretical concepts, focusing on the names of the writers who are called the representatives of Ukrainian literary expressionism. Attention is paid to the fact that the theories may often be similar but researchers represent diff erent series of names and works. This requires further development of the theory of expressionism and the Ukrainian literature study in this aspect.
7
Content available Światło i jego ekwiwalenty w wybranych utworach ostatniego okresu twórczości Juliusza Słowackiego
70%
Ciechańska M.
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica
|
2012
|
tom 18
|
nr 4
43-52
EN
One of the basic components of the world created by Juliusz Słowacki in his late works is the light. In the poet’s mystical work the light is closely connected with the sphere of the sacrum, which is directly unapproachable for the ghost imprisoned in matter. On the night April of 20th and 21st in 1845 the poet experienced mystical vision, so called vision of the fiery. God reveals himself to a passive subject not in the light, but in the fire, fiendish streak. The first part of the article is an attempt to answer the question why in Juliusz Słowacki’s mystical work God reveals in fire, which is fiendish streak, and not in sanctifying light. In the second part the position of colours in the Genesis universe and their relation with the light was described.
8
Content available O sztuce krasomówczej w Ćwiczeniach krasomówsko-prawnych Jana Bielskiego
70%
Mieszek M.
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica
|
2012
|
tom 18
|
nr 4
23-31
EN
The work at hand deals with the art of orations in Jan Bielski’s Ćwiczenia krasomówsko-prawne. The analysis focused on the author›s remarks concerning rhetoric, which are to be found in the foreword, and in selected “juridical cases”. Rhetoric is perceived as helpful field in getting honours. Moreover, it is useful in unmasking the falsehood and reconciling antagonists. On the other hand, rhetoric is also shown as the “craft” which can serve vile, godless cells and which, “uncontrollable”, causes the disaster. Bielski’s Ćwiczenia... made young people aware, that acquaintance of rhetoric has a real influence on the outside world.
9
Content available Duchowe zaślubiny z Boskim Oblubieńcem na podstawie siedemnastowiecznych medytacji norbertańskich
70%
Kaczor-Scheitler K.
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica
|
2012
|
tom 18
|
nr 4
5-21
EN
This article presents the image of a spiritual wedding between soul-Bride and Divine Bridegroom which is featured in anonymous meditations from the XVII century. They are bunched in manuscript form and stored in the archives of the Sisters of St. Norbert’s Order in Cracow. Therefore, it is proper to make the thesis that the author of this manuscript belonged to this abbey. The primary origin of these meditations is The Song of Songs which shows the special way mystics merge with God. This article also reveals meditations about ”spiritual marriage” that contain visible influences of the Fathers of Church and Żywoty świętych of Piotr Skarga. All these influences are evident not only about the authoress erudition but most of all about her need of strong effect, by means of suggestive images of figures, for the attitude of practitioners of meditations. With the aid of the idea of mutual love between Divine Bridegroom and human being-Bride, meditations were presented standing before God demanding from man spiritual transformation and pose of the human being who desires to internally change yourself for Him.
10
Content available Przyszedłem rozłączyć... Jana Dobraczyńskiego jako obraz „świętości bezwiednej”
70%
Mazan-Mazurkiewicz A.
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica
|
2012
|
tom 18
|
nr 4
115-130
EN
The works by Dobraczyński, once a very popular Polish catholic author have become almost completely forgotten. There are only two novels still known among readers: Listy Nikodema i Cień Ojca. The aim of this article is to remind one of the forgotten novels Przyszedłem rozłączyć... which presents the hagiographic trend, especially important in Dobraczyński’s works. Despite some artistic inadequacies, the novel still seems interesting because of the depiction of holiness and problems emerging from it, which are dubious, although the author’s overall tendency was to be explicit.
11
Content available Miłosz: autorefleksja jako temat poetyckiego opisu
70%
Stelmaszczyk B.
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica
|
2012
|
tom 18
|
nr 4
161-176
EN
Czesław Miłosz’s poetry displays two reverberating topics which may be defined as two contradictory existence and world experiences. One of those is admiration for the beauty of the world and awe consequent upon capturing the simultaneous existence of individual entities (Awe), whilst the other is the topic of lack of fulfilment, torment, the feeling of lack of authenticity, blame, and shame (This). Miłosz depicts his “I” (represented by various personae), split between individual consciousness, a strong sense of individuality, distinct from the commune of ordinary people (a strand salient in the pre-war volume Three Winters), as well as nurturing a feeling of strong bonds with the society. The poet’s self-reflection holds for both topics, while the autobiographic discourse is orientated to the questions about the functions of poetic language and about the status and sense of poetry, thereby addressing self-topicality.
12
Content available Wspomnienie o prof. Stanisławie Jaworskim
61%
Burzyńska A.
Przestrzenie Teorii
|
2018
|
nr 29
EN
Professor Stanisław Jaworski, the prominent literary theoretician and historian, literary critic, poet, worker of the Faculty of Polish Studies at the Jagiellonian University and the long-time member of the editorial board and editor-in-chief of “Ruch Literacki” died on 15th July 2018.
13
Content available Literary Collectors as Literary Scribes: The Case of Đuro Ferić (1739–1820)
61%
Lupić I. , Bratičević I.
Poznańskie Studia Slawistyczne
|
2018
|
nr 14
PL
The essay reconstructs the scribal collection of Ragusan literature compiled by Đuro Ferić (1739–1820) and currently scattered across various libraries. It argues that the focus on individual scribes is the best way of understanding Ragusan manuscript culture and of identifying relationships among different manuscript witnesses. Once scribal collections are reconstructed, it is possible to determine to what extent scribes understood their job as involving specific editorial decisions rather than just mechanical copying of the text in front of them. The approach is recommended not just to scholars interested in manuscript culture but to those interested in the larger questions of literary history as well.
14
Content available remote Żyć w intelektualnej aktywności : o profesorze Zdzisławie Liberze
60%
Stasiewicz-Jasiukowa I.
Kwartalnik Historii Nauki i Techniki
|
1998
|
tom R. 43, nr 3/4
7--30
PL
W końcu lipca 1998 r„ gdy zastanawiałam się, od czego zacząć artykuł o Profesorze Zdzisławie Liberze, którego portret chciałam nakreślić - w miarę moich możliwości-jak najwierniej, otrzymałam od Jego Małżonki, p. Heleny Liberowej, świeżo opublikowaną monografię pióra Profesora o ulicy Królewskiej1. Ten piękny tekst, odznaczający się głęboką, wszechstronną erudycją i umiłowaniem Warszawy - rodzinnego miasta Autora, jest dedykowany znakomitemu varsavianiście - Juliuszowi Wiktorowi Gomulickiemu, zaprzyjaźnionemu od lat ze Zdzisławem Liberą, Monografia ta, moim zdaniem, znacznie bardziej niż inne publikacje Profesora odzwierciedla typ Jego osobowości i to właśnie zadecydowało, że postanowiłam przybliżyć czytelnikom jej treść, która przy tym zainteresuje z pewnością historyków różnych dyscyplin, tyle tu bowiem prawdziwych perełek informacyjnych. Studium o ulicy Królewskiej jest również bliskie mojemu sercu z tej przyczyny, że miałam rzadką okazję być świadkiem dojrzewania w myślach i ucieleśniania w słowach tego tekstu o jednej z głównych ulic Warszawy. W ciągu ostatniego roku, a może nawet i dwóch lat, nie zdarzyło się na żadnym z towarzyskich spotkań z Państwem Liberami, ażeby w rozmowie Profesora z moim Mężem Jerzym Jasiukiem, rozmiłowanym także w zabytkach Warszawy, nie pojawił się temat ulicy Królewskiej. Zdzisław Libera mówił, że chciałby, aby ta ulica miała swoją monografię podobną do napisanej przed laty o ulicy Marszałkowskiej przez Stanisława Herbsta2, którego jako uczonego i kolegę cenił Profesor wysoko. Życzliwy stosunek do kolegów ze środowisk naukowych, literackich i artystycznych był - chcę to podkreślić - piękną cechą Jego osobowości. Szczerze mówiąc, nie przypominam sobie, ażeby o kimkolwiek i kiedykolwiek mówił źle; co najwyżej anonimowo krytykował pewne postawy obce Mu psychicznie. Po tej dygresji, istotnej w szkicowaniu portretu Profesora, powracam do tekstu o ulicy Królewskiej. Jeden z biograficznych wątków, który zapamiętałam z rozmów podwieczorkowych, nie pojawił się w opublikowanym tekście. Przypomnę go więc. Był to fragment rozmowy o Ogrodzie Saskim, związanym wszak nierozłącznie z ulicą Królewską. Zdzisław Libera w latach dziecinnych wraz ze swoim bratem bawił się często właśnie w Ogrodzie Saskim pod opieką babci. Atrakcją było wówczas znajdujące się w Ogrodzie stoisko z kefirem z firmy Klaudii Sigaliny, której zakład kefirowy znajdował się na Królewskiej pod numerem 31. Pod numerem 27, naprzeciw Ogrodu Saskiego, mieszkał od urodzenia do 1940 r. Zdzisław Libera; jest to zresztą jedyna wzmianka autobiograficzna w całej publikacji. Dowiadujemy się natomiast wiele o najbliższych i dalszych sąsiadach. Autor nie ogranicza się bowiem do topografii, do opisu wyglądu ulicy w różnych okresach historycznych, poczynając od XVIII stulecia, lecz zagląda do poszczególnych domów i mieszkań, ukazując nieznane często lub mało znane szczegóły z życia wybitnych przedstawicieli świata nauki, literatury, techniki, gospodarki i polityki. Monografia ta jest kopalnią wiedzy o historii miasta w bardzo szerokim przekroju historycznym i tematycznym. Historyka nauki, oświaty i szeroko rozumianej kultury zainteresuje np. niewątpliwie opowieść o kamienicy na rogu Królewskiej i Marszałkowskiej, gdzie w końcu XIX w. i w początkach XX stulecia mieściła się jedna z najlepszych ówczesnych prywatnych szkół dla dziewcząt, tj. pensja Jadwigi Sikorskiej. Wykładali tu wówczas wybitni uczeni, jak Władysław Smoleński - autor znakomitego dzieła Przewrót umysłowy w Polsce XVIII wieku', Bronisław Chlebowski -historyk literatury polskiej, redaktor Słownika geograficznego Królestwa Polskiego', Ignacy Dąbrowski - literat, autor głośnych wtedy powieści Helka i Śmierć. Dużą uwagę zwracano tu na języki obce, na lekcjach robót ręcznych czytano Pana Tadeusza i gawędy Syrokomli. Do szkoły tej uczęszczały między innymi Maria Skłodowska, Iza Moszczeńska i Karolina Beylin. W 1918 r. przekazano szkołę władzom pruskim i przekształcono w Gimnazjum Królowej Jadwigi, zaś Jadwiga Sikorska została jego dyrektorką. Przy ulicy Królewskiej 27 (w tej samej kamienicy, gdzie spędził dzieciństwo i młodość Zdzisław Libera) mieszkał Ludwik Fryde, wybitny krytyk literacki, którego m.in. odwiedzał Gustaw Herling Grudziński. W kamienicy przy Królewskiej 37mieszkała od roku 1871 Jadwiga Łuszczewska-Deotyma. W jej salonie literackim bywali nie tylko znani przedstawiciele świata literackiego, jak np. Artur Oppman czy Hipolit Stemborowicz, lecz także wybitni historycy, tj. Tadeusz Korzon, Stanisław Kętrzyński i Aleksander Kraushar. Badaczy polskiego Oświecenia zainteresuje zapewne informacja o kamienicy przy Królewskiej 35, gdzie mieszkał Adam Smoliński, posiadający ostatni portret pośmiertny Stanisława Augusta Poniatowskiego3. Historykom techniki przypomina Zdzisław Libera, że ważną datą w dziejach ulicy Królewskiej był rok 1866, kiedy to w grudniu oddano do publicznego użytku „żelazną drogę konną czyli tramwaj konny". „[...] Długość trasy wynosiła około 6 km i przebiegała od Dworca Warszawsko-Wiedeńskiego ulicą Marszałkowską, Królewską, Krakowskim Przedmieściem, przez Most Kierbedzia do Dworca Wschodniego (Terespolskiego), z trzema odnogami: 1. do Dworca Wileńskiego (Petersburskiego) i ulicą Wileńską do rogatek wileńskich; 2. do wybrzeża Wisły przy moście Kierbedzia [...] oraz 3. od rogu Marszałkowskiej i Królewskiej do Placu Grzybowskiego..."4. Sześćdziesiąt lat wcześniej, w roku 1806, również przy ulicy Królewskiej, w ogrodzie na tyłach Pałacu Bielińskich, opadł balon, którym wystartował ponoć z ulicy Foksal Jordaki Kuparenko. Pisząc o ulicy Królewskiej opowiada Zdzisław Libera co najmniej o kilkudziesięciu, a - być może - i o większej liczbie wybitnych postaci związanych z kamienicami tej tak interesującej historycznie warszawskiej ulicy - poczynając od Kazimierza Władysława Wójcickiego (1807 -1879) i hrabiego Leona Łubieńskiego (1812 - 1860) - jednego z redaktorów „Biblioteki Warszawskiej", kończąc zaś na zapisie dziejów z czasów Powstania Warszawskiego. Ożywiając w wyobraźni dzisiejszych czytelników dawnych mieszkańców ulicy Królewskiej, nie zapomniał Zdzisław Libera o barwnej postaci Lucyny Ćwierciakiewiczowej, autorce słynnej książki kucharskiej: 365 obiadów, lokatorce kamienicy pod numerem 3. Profesor Libera przywołał tu wspomnienia Józefa Galewskiego5, ,,[...]który zapamiętał jej olbrzymią tuszę (ważyła ponoć około 200 kilogramów) i sposób, w jaki schodziła ze schodów i w jaki ją wnoszono na górę. [...] Ćwierciakiewiczowa schodziła ze schodów tyłem, stopień po stopniu, co trwało pół godziny. Gdy wracała do domu wnoszono ją na specjalnym krześle [...] i trzeba było do tego dwóch silnych ludzi..."6.
EN
The article attempts to portray the person of Professor Zdzisław Libera, seen through his intellectual background, his multi-faceted research work, his teaching, and his activity in scholarly institutions. Zdzisław Libera belonged to a generation of scholars with very broad intellectual interests and he did not retsrict himself to some narrow area of research which could have limited his intellectual horizons. In this he followed his masters, Professor Tadeusz Kotarbiński, Józef Ujejski, Julian Krzyżanowski and Wacław Borowy. Although as a historian of literature and culture Zdzisław Libera had a special regard for the "siecle des Lumieres" and devoted most of his publications to that period, he also included the literature of the 19th and 20th centuries in his scope of interest, especially the works of Romanticist poets and Realist prose-wrietrs. Apart from belle-lettres, Professor Libera took an interest in the problems of science, philosophy, sociology and art. He was indeed a historian of culture who would enage in wide-ranging comparative research. He insisted on thoroughness in approaching the objects of his studies: be it literary work or cultural phenomena, and tried to link them with the realities of political, social and economic life; he presented specific Polish problems against the background of general Eureopean phenomena. The number of publications by Zdzisław Libera runs well into the hundreds, and all of the publications give testimony to the rich personality and the intellectual class of their author. Professor Zdzisław Libera never had any difficulties in choosing between his research work and his teaching. He was always strongly in favour of combining the two, as is the case of university professors. He was also very active as member of learned societies in Poland and abroad. Among the functions that he held, Professor Libera felt especially honoured to chair the Adam Mickiewicz Literary Society. He sat on Councils and Committees of the Polish Academy of Sciences, was a member of the Warsaw Learned Society, as well as of learned societies abroad, such as the Société Française d'Etude du XVIIII siecle and Société Européenne de la Cuture. He was editor-in-chief of the interdisciplinary journal "Wiek Oświecenia" [The Age of Enlightenment], published on an annual bais by the University of Warsaw. His intellectual activeness and active participation in research and cultural life were a hallmark of Professor Zdzisław Libera. Above all, however, he was a teacher, a man who has educated several generations of students of Polish literature and culture.
15
Content available Гiсторыя беларускай лiтаратуры: знакi i прабелы
60%
Кiсялëва Л.
Białorutenistyka Białostocka
|
2016
|
tom 8
PL
W artykule omówiono czasowe, przestrzenne, ideowe, językowe i estetyczne granice kanonu literackiego. Autorka przeanalizowała historię literatury białoruskiej na różnych etapach jej rozwoju, zwłaszcza wówczas gdy charakterystyczne luki zostały wypełniane treścią.
EN
The article discusses temporal, territorial, ideological, linguistic and aesthetic boundaries of a literary canon. The author analyzes the history of Belarusian literature within various periods, during which certain “gaps” were created and filled.
16
Content available Tendencje epoki oraz indywidualny rys w kształtowaniu bohatera literackiego w romansopisarstwie Wacława Potockiego
60%
Woron J.
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica
|
2012
|
tom 18
|
nr 4
33-41
EN
The subject of the article is the study of the formation of the literatery hero in the baroque novel written by Waclaw Potocki. The aim of the work is the establishing the following questions: Did the the poet realise general tendences obligatoring in baroque romances? Or did he depart from the arisen rules and thus his characters were named by individual feature? The periphrasis of the following questions like the look of the character, personality, the model of love and the docere function realised by some heros help in solving the problem. Six lyrics Judyta, Tressa and Gazela, Wirginia, Syloret, Argenida and Lidia attributet to Potocki were this way analysed.
17
Content available On Polish structuralism
60%
Głowiński M. , Wołowiec G.
Nauka
|
2018
|
nr 3
EN
The object of our deliberations is structuralism in literary studies, whose beginnings in Poland can be traced back to the thirties of the 20th century. It was developing at two centres at the time: at the Stefan Batory University in Vilnius, around Professor Manfred Kridl, and at the University of Warsaw. Structuralism was reborn in Poland in the sixties and it impacted all of literary studies; its main centres were: the Institute of Literary Research of the Polish Academy of Sciences and the Adam Mickiewicz University in Poznań. Focusing on the analysis of literary systems, it combined them with theory of text and interpretation of individual works, emphasizing their broadly understood linguistic, discursive and rhetorical properties. In the culmination stage of its advancement, it tackled the fundamental problems of our discipline, including those that were only starting to emerge, such as reception of literary works as intended by its structural properties, or intertextuality. Structuralism had (and still has) a strong impact on the entirety of literary studies in Poland. It also became a sphere of reference for researchers of the younger generation, who prefer newer methodological tendencies.     
18
Content available Dzierganie wierszy. Salonowe błahostki czy bunt poetki? – na marginesie trzech utworów Gabrieli Puzyniny (1815-1869)
60%
Berkan-Jabłońska M.
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica
|
2012
|
tom 18
|
nr 4
55-66
EN
The article presents three little-known poems of the Lithuanian poet and diarist of the first half of the nineteenth century, Gabriela Puzynina. The seemingly trivial subject related to knitting needlework and conventional form of the poems gain a new value, if considered in the context of sociology and anthropology literature. The analysis, beyond the traditional genre study, are subject to the following issues: the poet as a distinct entity and her membership to women’s environment, the process of building the women’s identity, everyday life and its literary reflection, material culture in the comparison with the anthropocentric approach of the past. There is also raised a question about the way of reception such an occasional literature today. According to the author of the article, reading Puzynina’s poems only as “the literary trifles” wrongfully condemned them to oblivion, yet they are interesting and credible testimony of historical time and a medium for exploring the individual human life from the past.
19
“Journeys are Meaningful” (Travelling, Travellers, Literary Periods, Literary Journeys)
60%
Fried I.
Acta Universitatis Sapientiae, Philologica
|
2015
|
tom 7
|
nr 1
7-19
EN
If the changes of the “discourse networks” (Aufschreibesysteme) from 1800 to 1900 model the relations pertaining to the personality, to the cultural determinedness of technology and personality as well as to their interconnections (Kittler 1995), especially having in view the literary mise en scène, it applies all the more to travelling - setting out on a journey, heading towards a destination, pilgrimage and/or wandering as well as the relationship between transport technology and personality. The changes taking place in “transport” are partly of technological, partly (in close connection with the former) indicative of individual and collective claims. The diplomatic, religious, commercial and educational journeys essentially belong to the continuous processes of European centuries; however, the appearance of the railway starts a new era at least to the same extent as the car and the airplane in the twentieth century. The journeys becoming systematic and perhaps most tightly connected to pilgrimages from the Middle Ages on assured the “transfer” of ideas, attitudes and cultural materials in the widest sense; the journeys and personal encounters (of course, taking place, in part, through correspondence) of the more cultured layers mainly, are to be highly appreciated from the viewpoint of the history of mentalities and society.
20
Content available Kulturowo, lokalnie. Kilka uwag o badaniu literatury polskiej po II wojnie światowej
57%
Galant J.
Forum Poetyki
|
2017
|
nr 10
54-65
EN
The aim of this article is to put forth two exemplary methods for writing about literature from the PRL period and, in a broader context, two forms of constructing a history of literature by this model. Enumerating the basic premises for a contemporary history of literature (the loss of neutrality for critical languages, the blurring of borders that define the object of literary studies, and the the altered state of the human sciences), this article’s author proposes the form of the single year study as well as studies inspired by the conceptual apparatus of new regionalism. These approaches offer a chance to investigate thematics that have thus far been ignored in scholarship on PRL-era culture (local culture, the relationship between official and local culture, and the persistence of the internal borders of partitioned Poland in postwar culture) as well as an intimate approach to postwar experience through the multifaceted representation of an isolated moment in time (the single year study).
PL
Celem artykułu jest prezentacja dwu przykładowych sposobów pisania o literaturze okresu PRL i, w szerszym kontekście, dwu form uprawiania historii literatury jako takiej. Wskazując na podstawowe przesłanki istnienia współczesnej historii literatury (utrata neutralności języka badawczego, nieostrość granic przedmiotu badań literaturoznawczych, zmieniona sytuacja nauk humanistycznych), autor artykułu prezentuje formę studium jednego roku (a single year study) oraz badania inspirowane koncepcjami nowego regionalizmu. Dają one możliwość prześledzenia tematyki dotąd słabo obecnej w badaniach nad kulturą PRL (kultura lokalna, relacje między kulturą oficjalną i lokalną, trwałość podziałów porozbiorowych w kulturze powojennej) oraz przybliżenia powojennego doświadczenia poprzez wieloaspektową prezentację pojedynczego momentu w czasie (studium jednego roku).
first rewind previous Strona / 3 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.