Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Osoba czy przypadek kliniczny? Podmiotowe postrzeganie pacjenta przez psychoterapeutę a pozytywna zmiana u pacjenta w toku psychoterapii.

100%

Tarnowska M. , Kofta M. , Jedliński K.

Roczniki Psychologiczne

|

2015

|

tom 18

|

nr 3

381-431

PL

W ramach dynamicznie rozwijającego się nurtu badań nad czynnikami warunkującymi efektywność psychoterapii wyodrębniono nie tylko techniki terapeutyczne o dowiedzionej skuteczności w terapii określonych zaburzeń, lecz także te elementy relacji terapeutycznej, które w istotny sposób wiążą się ze skutecznością psychoterapii. Do tych ostatnich zaliczono sojusz terapeutyczny oraz empatię terapeuty. Oba te pojęcia są złożonymi, wielowymiarowymi konstruktami, których wspólnym elementem wydaje się podmiotowy stosunek terapeuty do klienta – przypisywanie mu psychologicznej głębi oraz sprawczości. W tym kontekście zadajemy pytanie o czynniki mogące owo podmiotowe postrzeganie facylitować oraz takie, które mogą je utrudniać czy wręcz hamować. Odpowiedzi na powyższe pytanie poszukujemy w literaturze dotyczącej psychoterapii, a także w obszarze psychologii społecznej. Uwzględniając wnioski płynące z badań prowadzonych w ramach obu tych dziedzin, formułujemy przesłanki dla praktyki klinicznej, ukierunkowane na wzmacnianie dwupodmiotowej relacji między terapeutą a klientem, a także pytania badawcze mające na celu ich weryfikację.

EN

The dynamic development of research focusing on effective elements in psychotherapy has revealed not only which therapeutic techniques are particularly effective in treating specific disorders, but also which elements of the therapeutic relationship make psychotherapy work. The latter include therapeutic alliance and therapist’s empathy. Both of these concepts are complex, multidimensional constructs; they seem to share one crucial element – the humanization (mentalization) of the client: the fact that the therapist ascribes psychological depth and agency to his / her patient. In this context, we formulate a question concerning the factors that might facilitate or interfere with this kind of therapist’s attitude. We look for an answer to this question not only in the literature on psychotherapy but also in the area of social psychology. Taking into consideration the conclusions derived from both research domains, we formulate recommendations for clinical practice intended to humanize the relationship between the therapist and his / her client. We also formulate research questions aimed at empirical verification of the recommendations.

2

Cechy pacjenta, jego doświadczenia z przebiegu psychoterapii i skuteczność psychoterapii

84%

Szymańska A. , Dobrenko K. , Grzesiuk L.

Roczniki Psychologiczne

|

2016

|

tom 19

|

nr 3

583-625

PL

W prezentowanych badaniach postawiono pytania o związki (1) cech pacjentów z ich doświadczeniami z przebiegu psychoterapii oraz (2) doświadczeń z psychoterapii z dokonywaną przez pacjentów oceną jej skuteczności. Pomiar zmiennych przeprowadzono przy użyciu ankiety katamnestycznej, którą wysłano do 1210 byłych pacjentów ośrodka psychoterapii. Uzyskano odpowiedzi od 276 osób (55% kobiet i 45% mężczyzn), w większości poniżej 30. roku życia. Do analizy danych zastosowano modele strukturalne i analizę korespondencji. Wyniki wskazują, że: (1) zmienne grupują się wokół dobrej i niedobrej relacji psychoterapeutycznej; zbudowano dwa modele – jeden dla dobrej, drugi dla niedobrej relacji z psychoterapeutą; (2) podgrupy pacjentów stwierdzających poprawę, pogorszenie i brak zmian różnią się pod względem cech przed psychoterapią i doświadczeń z psychoterapii.

EN

In the presented research, questions were asked concerning the associations (1) between patients’ characteristics and their experiences from psychotherapy as well as (2) between experiences from psychotherapy and the patients’ assessment of its effectiveness. The variables were measured using a catamnestic survey, which was sent to 1,210 former patients of a psychotherapy center. We received answers from 276 people (55% women and 45% men), most of them aged under 30. Data were analyzed by means of structural models and correspondence analysis. The results indicate that: (1) variables group around good and bad psychotherapeutic relationship; two models were built – one for a good relationship and the other for a bad relationship with the psychotherapist; (2) the subgroups of patients reporting improvement, deterioration, and no change differ in terms of characteristics before psychotherapy and in terms of experiences from psychotherapy.

3

Financialization may affect the therapeutic relationship in psychotherapy

84%

Jabłoński M. J. , Murawiec S. , Bielas J. , Jach R. , Pilecki M. W.

Psychiatria i Psychologia Kliniczna

|

2015

|

tom 15

|

nr 1

13-18

EN

Background: The therapeutic relationship is one of the most important and independent predictors in psychotherapy. Therapeutic relationships take place in a social environment, which shapes the mentality of therapists. One of the important aspects of this environment is financialization, which is considered to be the most significant socioeconomic phenomenon characteristic of capitalism. The aim of this paper is to discuss the effect of financialization on the attitudes of psychotherapists and on the quality of care they provide. Discussion: The paper presents a theoretical analysis of the relationship between the primary constituents of the therapeutic relationship (i.e. trust, realness, individuality of approach, honesty, truth, ethics, the good of the patient) and the phenomena characteristic of the process of financialization (such as replacement of relationship for transaction, distrust, advertisement, statistics, profitability, acceptance of a lie, relativism, consumptionism, perception of own benefits). Summary: Financialization can change the therapeutic relationship through indiscriminate introjection of financialization by the therapist. The primary cognitive and behavioural effect of this process is a shift in the proportions between the foundations of therapeutic relationship towards the foundations of financialization (as defined in this article). To the best of our knowledge, this is the first article presenting the correlation between financialization and psychotherapy.

PL

Wprowadzenie: Relacja terapeutyczna jest szczególnym związkiem terapeuty i pacjenta. Dobrze rozwinięty związek terapeutyczny należy do najważniejszych niespecyficznych technik wszystkich podejść terapeutycznych. Relacje terapeutyczne z definicji rozgrywają się w środowisku społecznym, kształtującym mentalność zarówno terapeutów, jak i pacjentów. Jednym z dominujących w tym środowisku procesów jest szeroko obecnie dyskutowane zjawisko finansjalizacji, czyli podporządkowania całej organizacji nowoczesnych społeczeństw wymogom rynków finansowych. Celem niniejszej pracy jest podjęcie dyskusji na temat potencjalnego wpływu finansjalizacji na osobiste postawy i zachowania psychoterapeutów, jak również na jakość świadczonych przez nich usług terapeutycznych. Omówienie: Została podjęta teoretyczna analiza korelacji zasadniczych składowych relacji terapeutycznej, którymi są: zaufanie, realność, indywidualność podejścia, przejrzystość, uczciwość, prawda, dobro pacjenta, ze zjawiskami charakterystycznymi dla procesu finansjalizacji, takimi jak: zamiana relacji na transakcję, nieufność, reklama, podejście statystyczne, zyskowność, akceptacja kłamstwa, relatywizm, konsumpcjonizm, dostrzeganie własnych korzyści przed postawami utylitarnymi. Podsumowanie: Finansjalizacja może wpływać na relację terapeutyczną poprzez niezreflektowaną przez terapeutę „introjekcję finansjalizacji”. Głównym skutkiem poznawczo-behawioralnym tego procesu może być zmiana proporcji pomiędzy fundamentami relacji terapeutycznej a definiowanymi w pracy fundamentami finansjalizacji na korzyść tych ostatnich, co może prowadzić do systematycznego obniżania jakości terapii, zacierania się jej indywidualnego charakteru, co staraliśmy się wykazać. Według naszej wiedzy jest to pierwszy artykuł opisujący potencjalną korelację pomiędzy zjawiskiem finansjalizacji a psychoterapią.

4

Rola relacji terapeutycznej w pomocy dzieciom krzywdzonym

84%

Ambroziak K.

Dziecko krzywdzone. Teoria, badania, praktyka

|

2018

|

tom 17

|

nr 4

51-81

PL

Często twierdzi się, że terapeuci poznawczo-behawioralni nie przykładają dostatecznej wagi do kwestii relacji terapeutycznej i osoby terapeuty. W artykule badam wpływ relacji terapeutycznej na pomoc dzieciom krzywdzonym. W szczególności rozważam wpływ przekonań terapeutów na jakość ich pracy. Przedstawiam opis przypadku superwizji i na jego podstawie pokazuję wpływ przekonania terapeuty o własnej niekompetencji na proces diagnostyczny wykorzystania seksualnego dziecka. Przekonanie takie powoduje znaczny poziom lęku, który prowadzi do obniżenia empatii. Zachowania zabezpieczające (skupienie na celu lub narzędziach diagnostycznych) utrudniają nawiązanie poprawnej relacji. Na podstawie doświadczeń superwizyjnych i trenerskich prezentuję listę przekonań, które mogą utrudniać pomoc dzieciom krzywdzonym (dotyczą one przeważnie własnej kompetencji i szczególnej trudności pomocy dzieciom krzywdzonym). Jeżeli przekonania terapeutów mają wpływ na przebieg leczenia, to trzeba mocno się na nich skupić w trakcie superwizji i szkolenia terapeutycznego. Należy sprawdzać i korygować nieprawdziwe przekonania dotyczące krzywdzenia dzieci, ale również zwracać uwagę na przekonania dotyczące własnej niekompetencji i lęków terapeutów. Superwizja powinna dostarczać nie tylko wiedzy merytorycznej, ale również emocjonalnego wsparcia.

EN

It is said that cognitive-behavioral therapists do not pay sufficient attention to the issue of the therapeutic relationship and the person of therapist. The article examines the impact of a therapeutic relationship on helping abused children. In particular, I consider the influence of therapists’ beliefs on the quality of their work. I present the case of supervision and on its basis I show the influence of the belief about therapist’s incompetence on the diagnostic process of child sexual abuse. The conviction of their own incompetence results in a significant level of anxiety that leads to lowering empathy. Security behaviors (focus on purpose, using the diagnostic tools) make it difficult to establish a correct relationship. On the basis of supervisory and coaching experiences, I present a list of beliefs that may make it difficult to help abused children (they mostly concern one’s own competence and a particular difficulty of helping abused children). If the therapists’ beliefs have an impact on the course of treatment, then you need to focus strongly on them during supervision and therapeutic training. You should check and correct false beliefs about child abuse, but also pay attention to beliefs about your own incompetence and fears therapists. Supervision should provide not only substantive knowledge but also emotional support.

5

Patient Rights Within the System of Legal Aid. A Starting Point Towards Medical Anthropology

84%

Bartnik A. S. , Kmieciak B. , Kowalska K. J.

Studia Iuridica

|

2019

|

tom 82

53-69

EN

Paper expounds upon the problem of patient rights, taking particular account of the right to information: on one’s state of health, examination, diagnosis, proposed and practicable diagnostic methods, proposed and practicable medical methods, prognosis. The authors also pinpoint that, in a broader context, free legal aid centres operating under the 2015 Act might face up to issues pertaining to patient rights. An answer is also sought to the question of how the realization of the right to information could be enhanced, and the authors furnish recommendations on the matter.

6

Edukacyjne aspekty języka formulicznego w doradztwie wielokulturowym

67%

Uysal H. , Cakmakci H.

Forum Pedagogiczne

|

2016

|

nr 2/2

289-303

EN

Having command of formulaic language, one of the linguistic elements related to the culture, is critical for self-expression and understanding the interlocutor. Thus counselors who are ESL (English as a Second Language) learners might benefit from having skills in formulaic language for providing quality service to their clients. Audio-visual materials which mostly contain formulaic language forms and cultural aspects might be used to help counseling sessions be more helpful and effective. This multidisciplinary study aims at presenting a brief review of the literature about formulaic language and multicultural counseling and then discussing the possible effect of integrating TV shows into ESL classes in the connection between counselor and client. In conclusion we suggest that TV shows might be effective tools to boost figurative language skills and to encourage immersion of ESL learners into culture, which is interrelated with conceiving cultural aspects of communication. As an implication, we present possible approaches to curriculum design, multicultural counseling and teaching English for specific purposes.

PL

Znajomość języka formulicznego, który stanowi jeden z elementów kulturowych, jest kluczowy w autoekspresji i w zrozumieniu rozmówcy. Umiejętność posługiwania się językiem formulicznym przez doradców, którzy wcześniej uczyli się języka angielskiego jako drugiego (ESL), może okazać się cenna w świadczeniu wysokiej jakości usług. Użycie materiałów audiowizualnych, które w większości czerpią z języka formulicznego z aspektów kulturowych, może zwiększyć efektywność i profesjonalizm spotkań z doradcą. Niniejsze opracowanie ma na celu przedstawienie krótkiego przeglądu literatury dotyczącej języka formulicznego oraz doradztwa wielokulturowego. Następnie, niniejsza praca przedstawi dyskusję na temat konsekwencji włączania programów telewizyjnych do zajęć ESL dla późniejszej relacji doradcy z pacjentem. W konsekwencji, pragniemy zalecić programy telewizyjne jako skuteczne narzędzie w doskonaleniu znajomości języka figuratywnego, a także zachęcić do imersji uczniów ESL w kulturze, która jest ściśle związana z tworzeniem kulturowych aspektów komunikacji. W konkluzji, przedstawimy możliwe podejścia do tworzenia podstawy programowej, wielokulturowego doradztwa i nauczania języka angielskiego specjalistycznego.

7

The characteristics of the relationship between patients and therapists in relaxing massage as complementary treatment - the author's own experience

67%

Szczuka E.

Physiotherapy

|

2010

|

tom 18

|

nr 3

15-24

PL

Opierając się na własnym doświadczeniu fizjoterapeutycznym, autorka analizuje ontologiczne, metodologiczne i humanistyczno-behawioralne aspekty masażu relaksacyjnego o charakterze oddziaływania komplementarnego w odniesieniu do relacji pacjent-terapeuta.

EN

Basing on her own physiotherapeutic experience the author analyses the ontological, methodological as well as humanistic and behavioural aspects of relaxing massage as complementary treatment in the patient-therapist relationship.

8

Relacja terapeutyczna. Definicje stosowane we współczesnych modalnościach psychoterapeutycznych

67%

Piórkowski K. K.

Teologiczne Studia Siedleckie

|

2016

|

nr XIII/13

177-186

EN

The article presents set of definitions of the relationship which develops in a therapeutic con-tact. The author shows understanding of the therapeutic relationship typical of psychoanalysis, cognitive-behavior therapy, humanistic currents and Gestalt therapy. He also mentions the results of the study conducted in the period of 2004-2012 oriented on the identification of those factors which significantly influence on the efficiency of the running psychotherapy. Among the variety of groups of factors featured in the study the attention is paid to the fact of independence of the results of the running psychotherapy from the theoretical assumptions of the current in which the therapist works.