Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Socjologiczne niekonsekwencje filozofii. Kilka uwag o aporiach teorii społecznej

100%

Kulas P.

Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria

|

2012

|

nr 2

257-270

EN

Zawarte w tytule tekstu „socjologiczne niekonsekwencje” oznaczają zarówno możliwe społeczne oraz etyczne skutki przedsięwzięcia Husserla, jak i to, w jaki sposób znalazło to przedsięwzięcie zastosowanie i rozwiązanie w teorii socjologicznej. Socjologia fenomenologiczna jawi się jednak nie tylko jako przedsięwzięcie naukowe, ale także jako jeden ze sposobów, który stara się podtrzymać wiarę w świat intersubiektywny. Pod tym względem wyróżnia się na tle innych kierunków zapoczątkowanych przez fenomenologię.

2

Rozumienie granic Granice rozumienia Fenomenologicznie inspirowane interwencje w polu sztuki i humanistyki. Wprowadzenie

100%

Biały K. , Instytut Socjologii W. E.-S.

Władza sądzenia

|

2017

|

tom 13

PL

Prezentowane „Wprowadzenie” oraz materiał wizualny są częścią będącej w druku książki pod redakcją Kamili Biały i Marka Domańskiego „Rozumienie granic. Granice rozumienia. Fenomenologicznie inspirowane interwencje w polu sztuki i humanistyki”. Red. Kamila Biały i Marek Domański Wydawnictwo ASP ISBN: 978-83-65403-88-9 Łódź 2018

3

Conception phénoménologique de la corporéité émotionnelle de la conscience chez Sartre

100%

Abramciów R.

Horyzonty Wychowania

|

2014

|

tom 13

|

nr 27

85-93

FR

L'anthropologie philosophique moderne s'est penché sur la question du corps humain. Le but de cet article est donc de mettre de l'ordre dans un concept de la corporéité dans la phénoménologie de Sartre, préoccupé par la question du corps humain dans la perspective de l'objet. Une analyse de ce champ métathéoriques prouve qu'il est possible de le faire à l'aide d'un outil que l'on appelle ici une dimension de corporéité.

PL

Od początku swojej historii antropologia filozoficzna interesowała się zagadnieniem cielesności człowieka i jego emocjonalnej świadomości. Celem niniejszego artykułu jest przedstawienie jednej z najbardziej znaczących we współczesnej antropologii koncepcji cielesności człowieka – mianowicie fenomenologicznej koncepcji J.P. Sartre’a. Koncepcja ta analizuje cielesność człowieka przede wszystkim z perspektywy ludzkiego podmiotu. Jest również metateoretyczną analizą emocjonalnej świadomości człowieka ukazującą jej znaczenie dla budowania wiedzy na temat ludzkiego ciała.

4

Edmunda Husserla idea nauki i projekt fenomenologii jako nauki

100%

Czarnooka M.

Filozofia i nauka. Studia filozoficzne i interdyscyplinarne

|

2020

|

tom 8/2

57-79

PL

W tym tekście analizuję ideał nauki wypracowany przez Edmunda Husserla w późniejszym okresie jego twórczości, głównie w Medytacjach kartezjańskich i w Kryzysie nauk europejskich. Analiza ta jest drugą częścią rozważań przedstawionych w: M. Czarnocka, Edmunda Husserla idea nauki i projekt fenomenologii jako nauki ścisłej, Filozofia i nauka. Studia filozoficzne i interdyscyplinarne, 7 (2), 2019, s. 247-264. Husserl twierdzi, że przeobrażenie filozofii w naukę ścisłą, główne zamierzenie jego intelektualnej aktywności, wiąże się z reformą wszystkich nauk pozytywnych. Nauki pozytywne są według niego ściśle związane – przez wspólne fundowanie i wspólny ideał – z filozofią. W pracy porównuję też Husserlowski projekt filozofii jako nauki fundamentalnej z trendami obecnie panującymi w filozofii i wielością jej szkól, pól problemowych i metod.

5

Trudna lekcja kosmogonii. Metafizyka Tuwima i fenomenologia Ingardena

100%

Michałowski P. , Uniwersytet Szczeciński Z. T. i. A. L. , Piotr Michałowski – teoretyk i historyk literatury zajmujący się głównie poezja współczesną k. l. i. t. , karapet@poczta.wp.pl

Czytanie Literatury. Łódzkie Studia Literaturoznawcze

|

2014

|

tom 03

PL

Próba interpretacji wiersza Tuwima Przyglądając się gwiazdom zostaje podjęta w kontekście Romana Ingardena fenomenologicznej teorii dzieła literackiego. Problem genezy świata i człowieka wpisuje się w szerokie konteksty: zarówno aktualnego stanu wiedzy naukowej z dziedziny kosmologii i astrofizyki, jak koncepcji ontologicznych filozofii, mitologii i religii. Zagadkowe obrazowanie poety ujawnia wysiłek w pokonywaniu oporu niewyrażalności języka i programowanych przezeń pojęć, logiki, a także wyobrażenia, jaki stanowi abstrakcja nicości, poprzedzającej genezę Wszechświata i tajemnicę życia.

EN

An attempt to interpret Julian Tuwim’s poem Looking at the stars is made in the con- text of Roman Ingarden’s phenomenological theory of literary work. The problem of the origin of the world and man is part of a broad context: both the current state of scientific knowledge in the field of cosmology and astrophysics, as well as onto - logical concepts of philosophy, mythology and religion. Mysterious imaging reveals the poet's effort to overcome the resistance of ineffability of language and linguisti- cally programmed concepts, logic, as well as the idea that an abstract nothingness, prior to the creation of the universe and the mystery of life.

6

Sens i znaczenie relacji intymnej w narracjach par w kohabitacji

100%

Błendowska M. , Wydział Nauk Pedagogicznych U. M. K. w. T. , m.blendo@doktorant.umk.pl

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Sociologica

|

2014

|

tom 51

PL

Sfera małżeńsko-rodzinna współczesnego człowieka podlega nieustannym zmianom pod względem sposobu jej realizacji oraz form wspólnego życia. Najlepszą egzemplifikacją przemian w tej sferze jest kohabitacja. Artykuł prezentuje wyniki badań jakościowych dotyczących właśnie tego obszaru. Celem niniejszego tekstu jest próba odpowiedzi na pytanie, co przeżycie czy przeżywanie bycia w kohabitacji znaczy dla osób, które w niej funkcjonują. Zastosowanie w prowadzonych badaniach metodologii fenomenologicznej pozwoliło na dotarcie do sensów i znaczeń, jakie swojej relacji intymnej nadają osoby badane, a tym samym umożliwiło uzyskanie rozumiejącego wglądu w badaną rzeczywistość. Do tej pory obszary te były ,,nieobecne” w polskich badaniach pedagogicznych. W artykule omawia się znaczenie tego rodzaju związku dla badanych, składniki tego doświadczenia, takie jak tworzenie własnej definicji związku oraz uczucie jako podstawę relacji intymnej.

7

Edyta Stein - nauczycielka milosci

100%

Biberstajn E.

Scripta Comeniana Lesnensia. Seria A. Miscellanea. Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa im.Jana Amosa Komeńskiego w Lesznie

|

2006

|

nr 04

123-145

8

Apragmatyczna metodologia badań doświadczalnych

100%

Oziemski S.

Górnictwo Odkrywkowe

|

2007

|

tom R. 49, nr 3-4

100-102

PL

Gdy czas realizacji i konkurencja nas goni, podejmujemy coraz to wyższe ryzyko, że wyniki badań doświadczalnych -próbnych - nie sprawdzą się. Wnioskowanie indukcyjne wsparte wieloletnimi badaniami zastępujemy badaniami rozpoznawczymi a wykorzystując doświadczenie, umiejętności i intuicję dedukcyjnie tworzymy obraz rzeczy jeszcze nie wykonywanych. Wspomaga nas w tym metodologia zawierająca strategię, strukturę, atrybuty, abstrakcje połączone fenomenologicznym poszukiwaniem istoty rzeczy. Powstaje układ systemów logiczny i fizyczny, w którego budowie wspomóc nas mogą intensywnie rozwijam metody obiektowe.

EN

When the deadline and our competition is chasing us we tend to take even a greater risk that the result of our empirical research will fail us. Inductive way of drawing conclusions supported by years of research is replaced with cognitive research and by means of our experience, skills and intuition we deduct the picture of things that have not been done. In this we support ourselves with methodology consisting of strategy, structure and attributes and abstraction connected with phemonologicd search of the heart of things. It creates a system set both logical and physical in the creation of which we can be supported k intensively developed object methods.

9

FENOMENOLOGICZNA DEFINICJA ZABYTKU

100%

Szumakowicz E.

Ochrona Zabytków

|

2008

|

nr 2

93-100

EN

The author of the article tackles the task of perceiving the phenomenon of the qualities of a historical monument in a perspective different from the commonly accepted one, namely, a philosophical or, more precisely, a phenomenological viewpoint. This is why the point of departure for his reflections is a brief characteristic of phenomenology not so much as a research domain as a research method. The typical features of the latter include experiencing the object, which is the focus of interest, and constructing such theoretical references that will reveal the essence of the object. In our case, we are concerned with the historical monument as such. In Polish, in contrast to other languages, the term itself suggests a certain ontological reference: za-byt-ek – byt corresponds to the English ”being”. By following this line of thought, the author draws attention to the prime enemy of the ”being” properties of the monument, i.e. time. The fundamental mission of the conservator of monuments appears to be a sui generis revolt aimed against the erosion caused by the passage of time and the loss of the architectural, artistic and aesthetic objects mandatory for endowing human life with a certain superior quality. While pursuing this mission it is useful to conceive the monument as multi-strata, with a base composed of construction material and other substances, and further strata possessing the nature of what in the phenomenological interpretation is known as an ”intentional” structure, one that grants meaning to the material construction. Further on, the author demonstrates upon concrete examples how whole systems of intentional reference are constituted on a material basis, striving towards assorted values or meanings. Upon certain occasions, the latter two compete, as in the case of ”Wawel according to Długosz” and ”Wawel according to Wyspiański”. Such situations make us aware of the necessity of an active and dynamic role of the conservator as a mediator, an arbiter and an author of a synthesis.

10

Duchowa styczność osób w ujęciu Dietricha von Hildebranda. Implikacje pedagogiczne

88%

Ryk A.

Studia Paedagogica Ignatiana

|

2021

|

tom 24

|

nr 1

PL

Rzeczywistość duchowa ma charakter niezwykle złożony i można na nią patrzeć z bardzo wielu perspektyw, zarówno teoretycznych, jak i praktycznych. Jedną z takich propozycji daje nam filozoficzna myśl Dietricha von Hildebranda. W jednej ze swoich licznych prac dokonuje on analizy tożsamości duchowej styczności, jaka tworzy się pomiędzy osobami, rozumianymi również jako istoty duchowe. Znamienny rys analizie dodaje jej fenomenologiczne ujęcie inspirowane zarówno myślą samego Edmunda Husserla, jak i Maxa Schelera. Przedmiotem niniejszego artykułu jest duchowa styczność osób w jej rozumieniu u Dietricha von Hildebranda.Celem teoretycznym prowadzonych analiz będzie ukazanie tożsamości tej styczności w jej różnorodnych aspektach, dotyczących przede wszystkim zróżnicowanej i wielowątkowej tożsamości samej relacji między osobami, rozumianymi właśnie jako duchowa styczność osób. Celem praktycznym zaś jest aplikacja wyników prowadzonych analiz do teorii i praktyki pedagogicznej. Podstawową metodą badawczą użytą w badaniu jest analiza tekstów, w tym przypadku treści zawartych w wybranych pracach Hildebranda.

11

„To jest prawda". Droga Edyty Stein do Boga w świetle teologii Hansa Ursa von Balthasara.

88%

Jędraszewski M.

Filozofia Chrześcijańska

|

2011

|

tom 8

61-76

EN

The crucial moment in Edith Stein’s life was the reading of Therese from Avila’s autobiography in 1921. Having read it, she declared this well-known sentence: Das ist die Wahrheit – „This is truth!”. In the first part the article shows Edith Stein as a person passionately and consequently searching the truth. The second part is an attempt to interpret of what the truth itself is. There is also an analysis of the meaning for Edith Stein of her confession uttered in the moment of her conversion in the light of Hans Urs von Balthasar’s theology (truth as áëçoeaéá and truth as emeth) and in consequence what the essence of her being a theological person was.

12

Jana Patočki doświadczenie „jedności pierwotnego świata” jako przesłanka myślenia i działania pedagogicznego – rekonstrukcje (część pierwsza)

88%

Gara J.

Forum Pedagogiczne

|

2019

|

tom 9

|

nr 1

181-202

PL

Jan Patočka swoim życiem i twórczością w pełni zasłużył na miano współczesnego Sokratesa. Bieg jego życia i meandry twórczości tworzyły puzzle doskonale się uzupełniające i zależne od siebie. Zainteresowania filozoficzne czeskiego fenomenologa oscylowały wokół doświadczenia „jedności pierwotnego świata”, w którego centrum znajdował się świat naturalny. Poddając analizie strukturę doświadczenia tego świata, autor niniejszego opracowania bada takie kategorie, jak: czas, cielesność, dom, otwartość, praca. Następnie rekonstruuje jedną z opcji odczytywania filozofii wychowania Patočki i ewolucji jej podstawowych zagadnień. Kluczową ideą w tej filozofii jest ruch, jako coś, co specyfikuje otwartą strukturę istnienia człowieka. W tym kontekście w sposób heurystyczny zostały sformułowane podstawowe kierunki myślenia i działania pedagogicznego, które implikuje tytułowe doświadczenie „jedności pierwotnego świata”. Artykuł publikowany jest w dwóch częściach, które stanowią integralną całość autorskiego ujęcia tytułowego problemu. Część pierwsza artykułu ma charakter studialnej rekonstrukcji. Część druga publikacji ma charakter autorskich implementacji twórczości Jana Patočki.

13

Jana Patočki doświadczenie „jedności pierwotnego świata” jako przesłanka myślenia i działania pedagogicznego – implementacje (część druga)

88%

Gara J.

Forum Pedagogiczne

|

2019

|

tom 9

|

nr 2/1

175-192

PL

Jan Patočka swoim życiem i twórczością w pełni zasłużył na miano współczesnego Sokratesa. Bieg jego życia i meandry twórczości tworzyły puzzle doskonale uzupełniające się i zależne od siebie. Zainteresowania filozoficzne czeskiego fenomenologa oscylowały wokół doświadczenia „jedności pierwotnego świata”, w którego centrum znajdował się świat naturalny. Poddając analizie strukturę doświadczenia tego świata, autor niniejszego opracowania bada takie kategorie, jak: czas, cielesność, dom, otwartość, praca. Następnie rekonstruuje jedną z opcji odczytywania filozofii wychowania Patočki i ewolucji jej podstawowych zagadnień. Kluczową ideą w tej filozofii jest ruch, jako coś, co specyfikuje otwartą strukturę istnienia człowieka. W tym kontekście w sposób heurystyczny zostały sformułowane podstawowe kierunki myślenia i działania pedagogicznego, które implikuje tytułowe doświadczenie „jedności pierwotnego świata”. Artykuł publikowany jest w dwóch częściach, które stanowią integralną całość autorskiego ujęcia tytułowego problemu. Część pierwsza artykułu ma charakter studialnej rekonstrukcji. Część druga publikacji ma charakter autorskich implementacji twórczości Jana Patočki.

14

Świadectwo uniwersalizmu myśli: listy Edyty Stein do Romana Ingardena

88%

Garlej B.

Studia Wschodniosłowiańskie

|

2017

|

tom 17

EN

The core of the article constitute the letters that Edith Stein (who later became St. Teresa Benedicta of the Cross) and Roman Ingarden, whom she met in Gottingen, exchanged between 1917 and 1939. When they met they were both students of Edmund Husserl and were among the members of so-called Gottingen Phenomenologists’ Club that was not only of international nature but also accepted females as its members, which was quite an exception in the first two decades of the 20th century. The issues addressed in Stein’s letters to her friend from Poland centered on two aspects: behind-the-scenes functioning of the phenomenologists gathered around their master (Husserl), as well as the inner path in the course of which Stein’s spiritual metamorphosis takes place. It is obvious that with reference to the former issue, the works and the philosophical views of Edmund Husserl served as the source of intellectual inspiration. The young scholar reached beyond them though. Her philosophical achievements as well as her inner development were deeply influenced by another professor of philosophy, Adolf Reinach, thirty four years of age at that time. The latter problematic plane discussed in the letters confirms that “[t]he biography of Edith Stein is one of the most fascinating life stories not only in modern times. It is connected both with the content of her thought as well as with her life path that was bold climbing towards perfection as well as a great transformation; this transformation has been defined both as the grandest and the most complex one since the change that was the part of St Paul’s, or Saul of Tarsus, life” [in: Anna Grzegorczyk, Ponad kulturami. Uniwersalizm Edyty Stein, Poznań 2010, p. 37; own translation]. This duality of thought, seemingly referring to the realms so distant that virtually impossible to combine, become connected by one feature: the author’s universality of thought which points clearly that Edith Stein’s philosophical attitude reaches the intercultural dimension. Consequently, the brilliance of the author and philosopher becomes obvious, and „stems from the unique combination of cognitive passion with transcendent sense” [Ibid, p. 41]

15

TEORIA WYCHOWANIA MORALNEGO A FILOZOFICZNA KONCEPCJA SUMIENIA: TOMASZ Z AKWINU – MAX SCHELER – JURGEN HABERMAS

88%

Horowski J.

Forum Pedagogiczne

|

2012

|

tom 2

|

nr 2

103-121

EN

The research has been carried out with the objective of providing characteristics for the concept of conscience influence over the moral theory shape. The research scope will focus on philosophical concepts of conscience which have been formulated upon reflections of Thom ism, phenomenology as well as the critical reflection based in Habermas’ communication theory and the respective pedagogical discourses. In the case of the Thomism theory the conscience development is first and foremost associated with the experience which thus shapes mental capabilities of cognition and desire (the intellect and the will) and of senses. A reference to Jürgen Habermas’ communication theory results in a rationalistic concept of conscience developed in a social dialogue. However the phenomenology as it has been proposed by Max Scheler recognises feelings in the process of conscience shaping. Each of these theories brings about specific consequences for the theory of upbringing. In the first case the moral development is associated with the experience of an act; in the second case the moral development is associated with interpersonal communication, however in the subjective dimension it is of the intellectual profile; in the third instance it is also the experience of reality and in particular of the values which are generally recognized as objective.

PL

Podjęte badania mają na celu scharakteryzowanie wpływu zakładanej koncepcji sumienia na kształt teorii wychowania moralnego. Przedmiotem badań będą filozoficzne koncepcje sumienia, sformułowane w ramach refleksji tomistycznej, fenomenologicznej i krytycznej, która bazuje na teorii działania komunikacyjnego Habermasa, oraz odpowiadające im dyskursy pedagogiczne. W przypadku teorii tomistycznej rozwój sumienia związany jest przede wszystkim z doświadczeniem, które kształtuje poznawcze i pożądawcze władze umysłowe (intelekt i wolę) oraz zmysłowe. Odwołanie do teorii działania komunikacyjnego Jürgena Habermasa skutkuje racjonalistyczną koncepcją sumienia, które rozwija się w dialogu społecznym. Z kolei fenomenologia w wersji zaproponowanej przez Maxa Schelera prowadzi do docenienia udziału uczuć w formacji sumienia. Każda z tych teorii przynosi określone konsekwencje w dziedzinie teorii wychowania. W pierwszym przypadku rozwój moralny związany jest z doświadczeniem czynu, w drugim jest łączony z komunikacją interpersonalną, ale w wymiarze podmiotowym przybiera profil intelektualistyczny, w trzecim jest to również zetknięcie z rzeczywistością, a szczególnie z wartościami, które postrzegane są jako istniejące obiektywnie.

16

Nicolaia Hartmanna projekt syntezy dyskursu i intuicji

88%

Pietras A.

Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria

|

2013

|

nr 1

335-350

EN

W swojej filozofii Nicolai Hartmann stara się przezwyciężyć utrwalone za sprawą neokantyzmu i fenomenologii przekonanie o opozycyjności myślenia i naoczności. Dyskurs i intuicja w ujęciu Hartmanna nie są dwoma opozycyjnymi sposobami poznania, lecz raczej abstrakcyjnie wyróżnionymi, w rzeczywistym poznaniu zawsze współwystępującymi, a z logicznego punktu widzenia równoważnymi, momentami poznania. W ujęciu Hartmanna wszelkie poznanie jest syntezą naoczności i myślenia. Opisywane przez Kanta poznanie charakterystyczne dla przyrodoznawstwa jest syntezą naoczności empirycznej i myślenia. Podobnie poznaniu stricte filozoficznemu, którego sam Kant nie sproblematyzował, a które jest poznaniem czysto intelektualnym, także musi przysługiwać pewien typ naoczności. W tym przypadku naocznością uzupełniającą myślenie jest naoczność intelektualna.

17

Geografia jako dziedzina przyrodniczo-humanistycznego consensusu

88%

Wilczynski W.

Przegląd Geograficzny. Polska Akademia Nauk

|

1996

|

tom 68

|

nr 1-2

193-202

18

Fenomenologia. Między przeszłością a przyszłością

88%

Zakrzewska K.

Przegląd Humanistyczny

|

2018

|

tom 62(3 (462))

195-202

PL

-

19

Wpływ elementów koncepcji fenomenologicznej na rozwój organizacji dealerskich

75%

Ząbek J.

Zarządzanie Przedsiębiorstwem

|

2015

|

tom Vol. 18, nr 4

31--38

EN

There is a relationship between selected factors of creation of authorized car organization and phenomeno-logical conception. In marketing, this philosophical method is used in qulitative research. Mixed research methods are used in studies connected with the existence of dealership organization. The research done among the clients of the authorized car service shows, that customers do not want to in-dependently tell their opinion about the organization. This happens, because there are so many technical indicators in car service organization. Customers who indicate the reason themselves for the visit in car ser-vice organization assess the quality service worse than those who choose the reason from the questionnaire. In addition, customers who are independent in determining actions needed it to be improved, later assess the quality of service better. In summary, mixed research methods allow to determine the strengths and weaknesses of the organization.

20

Das Problem des Bösen in der Philosophie Józef Tischners

75%

Gadacz T.

ARGUMENT: Biannual Philosophical Journal

|

2011

|

tom 1

|

nr 2

259-274

PL

Problem zła w filozofii Józefa Tischnera. Artykuł prezentuje różne aspekty zła w filozofii Józefa Tischnera (zło aksjologiczne, zło agatologiczne i zło strukturalne). Podkreślając fenomenologiczne nastawienie badań Tischnera, autor ukazuje zło jako zjawę, która towarzyszy najbardziej źródłowej postaci doświadczenia, jaką – zdaniem Tischnera – pozostaje wydarzenie spotkania z innym człowiekiem. W tej perspektywie zło jako zjawa okazuje się równie źródłowym, jak samo spotkanie, warunkiem zaistnienia dobra i wolności. Pierwotne doświadczenie nie mówi nam bowiem, że coś jest czy też, że coś powinno być, mówi nam natomiast, że jest coś, czego powinno nie być.