Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Dzieje brytyjskiej kawalerii w XIX w. w ujęciu Anthony’ego Dawsona

100%

Igielski R.

Przegląd Historyczno-Wojskowy

|

2017

|

tom XVIII (LXIX)

|

nr 3 (261)

195-200

PL

Rafał Igielski dokonał recenzji publikacji: Anthony Dawson, Real War Horses. The Experiences of the British Cavalry 1814–1914, Barnsley 2016.

2

Pulk 3 Strzelcow Konnych im. Hetmana Polnego Koronnego Stefana Czarneckiego

88%

Kukawski L.

Koń Polski

|

1996

|

tom 31

|

nr 12

41-42

3

„Czerwona konnica”. Stan organizacyjny kawalerii RKKA od połowy lat 30. do momentu wybuchu wojny niemiecko-sowieckiej w czerwcu 1941 r.

75%

Smoliński A.

UR Journal of Humanities and Social Sciences

|

2020

|

nr 4(17)/2020

52-71

PL

Kawaleria Robotniczo-Chłopskiej Armii Czerwonej stanowiła jej ważny komponent przeznaczony głównie do działań ofensywnych. Przez cały czas od zakończenia rosyjskiej wojny domowej aż do wybuchu wojny niemiecko-sowieckiej w czerwcu 1941 r. trwały prace nad rozbudową jej wielkich jednostek, mianowicie brygad, dywizji i korpusów – a nawet armii konnych. Poszukiwano też optymalnych metod wykorzystania kawalerii na nowoczesnym polu walki, gdzie miała działać wraz z nowoczesnymi formacjami zmechanizowanymi i pancernymi. W artykule autor na podstawie źródeł archiwalnych oraz bogatej literatury przedmiotu – głównie rosyjskojęzycznej – przedstawił stan organizacyjny oraz liczebność kawalerii, a także zmiany w tej formacji, które nastąpiły w drugiej połowie lat 30. oraz w przededniu wielkiej wojny ojczyźnianej z lat 1941–1945.

EN

The cavalry of the Workers ’and Peasants ’Red Army was an important component, meant mostly for offensive purposes. As a result, for the whole period from the end of Russian Civil War to the outbreak of German-Soviet war in June 1941 work was being done on the development of its large units, like brigades, divisions and corps - and even mounted armies. Ways to use them on a modern battlefield were searched for, in order to for them to cooperate with modern mechanized and armoured formations. That is why the author, based on archival sources and plentiful subject literaturemainly Russian, presented its state of organization and size, as well as the changes which occurred in the second half of the 1930’s and on the eve of the Great Patriotic War from 1941–1945.

4

Działalność Henryka Leliwy-Roycewicza w zakresie wojskowości, sportu i organizacji jeździectwa w Polsce

75%

Urban R.

Sport i Turystyka. Środkowoeuropejskie Czasopismo Naukowe

|

2018

|

tom 01

|

nr 2

PL

Henryk Roycewicz nie należy do postaci powszechnie znanych. Jego nazwisko trudno odnaleźć na kartach podręczników do historii Polski, nie ma go także w większości popularnych ency-klopedii. Kim więc był? Polakiem, pochodzącym z rodziny o tradycjach patriotycznych, ale uro-dzonym w czasach prześladowań w zaborze rosyjskim. Żołnierzem pierwszej wojny światowej, kawalerzystą Drugiej Rzeczypospolitej, sportowcem, jeźdźcem niemal doskonałym, medalistą olimpijskim, trenerem jeździectwa. Roycewicz był także żołnierzem kampanii wrześniowej, póź-niej Armii Krajowej, działaczem konspiracji, w końcu powstańcem warszawskim – dowódcą Ba-talionu „Kiliński”. Za dwa ostatnie „przewinienia” zapłacił wysoką cenę – oskarżeniem o zdradę ojczyzny, wyrokiem skazującym i sześcioletnim pobytem w stalinowskim więzieniu. Po zwolnie-niu i rehabilitacji, wrócił do jeździectwa i pozostał mu wierny niemal do końca życia. Mimo że zmarł ponad ćwierć wieku temu, nadal żyje we wspomnieniach starszego pokolenia jeźdźców, a przede wszystkim swoich towarzyszy broni, ich rodzin, środowisk kombatanckich, dla których jeszcze za życia stał się legendą. Celem artykułu było przedstawienie wybitnej postaci żołnierza-patrioty, sportowca-olimpijczyka, działacza sportowego.

EN

Henryk Roycewicz was not a well-known figure. His name would be difficult to find on the pages of textbooks for the history of Poland, he was also not included in the most popular encyclopedias. Who was he then? A Pole coming from a family with patriotic traditions, but born in times of persecution in the Russian partition. A soldier of the First World War, a cavalryman of the Second Republic, an athlete, an almost perfect rider, an Olympic medalist, a riding coach. Roycewicz was also a soldier of the September Campaign, then the Home Army, an activist of the underground, and finally a Warsaw insurgent – commander of the “Kiliński” Battalion. For the last two “offenses” he paid a high price – accusations of treason, sentence and a six-year stay in the Stalinist prison. After his release and rehabilitation, he returned to horse riding and remained faithful to it almost until the end of his life. Although he died more than a quarter of a century ago, he still lives in the memories of the older generation of riders, and above all his comrades-in- arms, their families, war veterans, for whom he has become a legend during his lifetime. The aim of the article was to present an outstanding figure of a soldier-patriot, sportsman-Olympian, sports activist.

5

Kon w armiach starozytnych - wybrane przyklady

75%

Janeczek M. , Chroszcz A.

Życie Weterynaryjne

|

2006

|

tom 81

|

nr 12

834-837

6

17 Pulk Ulanow Wielkopolskich im. Krola Boleslawa Chrobrego

75%

Kukawski L.

Koń Polski

|

1994

|

tom 29

|

nr 5

35-36

7

26 Pulk Ulanow Wielkopolskich im. Hetmana Jana Karola Chodkiewicza

75%

Kukawski L.

Koń Polski

|

1996

|

tom 31

|

nr 04

35-36

8

Koń nezajski - jego rola w kształtowaniu się ras koni w starożytności

63%

Janeczek M. , Chroszcz A. , Ozog T.

Życie Weterynaryjne

|

2009

|

tom 84

|

nr 11

9

Jeszcze włócznia, czy już kopia? Rozważania w kontekście dzieł sztuki europejskiej

63%

Sierosławski A. , Państwowe Muzeum Archeologiczne w Warszawie

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Archaeologica

|

2013

|

tom 29

EN

The lance is an instantly recognizable medieval weapon. It’s the primary weapon of a medieval knights, the primary he uses in battle. But it’s still not clear when the lance appeared. In most publications its appearance is dated to the 12th c. There are no preserved artifacts and the written sources are not clear on this subject. New informations can be drawn from works of medieval art, especially illustrated manuscripts and architectural decorations. For this deliberation I used iconography dated between the 8th and 14th c. There are three characteristics with which we can distinguish the spear and the lance. The first is the construction of the shaft end. The difference between spear shaft and lance shaft is that the lance shaft had a vamplate, a small circular plate. In many publications it can be read, that this plate was made for protecting the hand. This is of course a misunderstanding. It allowed a firmer grip of the shaft upon impact. There was no need to protect the hand during the duel, because knights were trying to hit the head or the torso of their opponents, not the hand. The second way to recognize the kind of weapon is to analyse how the horsemen uses them. The spears were manipulated with one hand. Horsemen were very often attacking by rising the spear over the head and then striking their opponents from above. Lances were used in a quite different way. Horsemen during the attack had the lances under their arms and struck their enemies facing them. These two polearm techniques can be found on medieval representations. The third characteristic is the shape of the spearhead. In many illustrations it is shown very schematically, therefore very often we can’t identify the type of weapon basing on the presentation of the tip. The only exception is the spearhead of type VI (by Nadolski). The characteristic crosspiece attached to (or slightly below) the bush is quite often marked on the illustrations. In these situations we can be sure, that this weapon is a spear. During the 8th–10th c. mounted units undoubtedly utilized spears, there is no argue about that. On every illustration made at that time which shows a mounted warrior armed with a pole weapon, this weapon is a spear. Around the middle of the 11th c. a very important change in the use of polearms occurred. The Bayeux Tapestry which was made around 1068 depicts horsemen using spears in a manner typical for the lance. One of knights represented in the battle scene holds his spear under his arm and hits his opponent in the face. This is an unquestionable evidence that the evolution of the lance started in the 11th, not the 12th c. Of course I don’t suggest, that the army of William the Conqueror was armed with lances, but that the mentioned work of early medieval art is the oldest evidence of the first step in the evolution of polearms. In this context we should look closer at some types of early medieval spearheads, especially of Nadolski’s type IX, which is relatively short, but massive. Could it be a type of an early lance head? In the 12th and 13th c. the shaft of the lance was developed, the weapon became longer and heavier. Knights represented in art from that time always use their polearms by holding them under their arms. Hunting scenes are the only exceptions. In these cases the horsemen uses their weapons holding them I one hand, above their heads. That proves that they’re using spears. Another important source for this discussion is the Manesse Codex, which was written in the first half of the 14th c. A few illustrations depict duel scenes and “portraits” of knights, who were the main characters of poems contented in the Codex. Some of those illustrations are very accurate, with important details clearly visible. Some of the lances represented here have an additional constructional element, a vamplate. As it was written in the beginning, its presence is one of the essential differences separating the lance from the spear. Is it possible to point the exact time when the lance appeared? Medieval iconography can bring us closer to the truth, but it only allows to identify the ante quem dating. Surely, the first step of the evolution of medieval polearms took place before 1066, before the battle of Hastings that is. But to say exactly how long before the battle took place mounted warriors had already been accustomed to the use of spears in a way specific for the lance – this cannot be determined.

10

Koń bojowy w średniowieczu

63%

Janeczek M. , Chroszcz A. , Ozog T.

Życie Weterynaryjne

|

2010

|

tom 85

|

nr 11

11

"Jedyną pomocą służył mi pewien Hindus, który uprawiał grę w polo". Polskie konie w malezyjskiej kawalerii

63%

Korzeniewska M.

Koń Polski

|

1998

|

tom 33

|

nr 04

12

Proces formowania 1. pułku jazdy płockiej w powstaniu listopadowym

63%

Augustyniak K.

Zeszyty Naukowe Ostrołęckiego Towarzystwa Naukowego

|

2014

|

tom Zeszyt

|

nr XXVIII

23-35

EN

This article discusses the process of forming 1. cavalry regiment Plock in the November uprising. This issue has not yet been researched. Create a troop in the voivodeship of Plock proceeded relatively quickly. This effect was achieved, among others things through a combination of „quotes riders” with volunteers which allowed to hide shortcomings. Very important was the attitude of the population that was relatively favorable to the uprising and ready to make sacrifices. Cases of dislike were sporadic.

PL

Artykuł omawia proces formowania 1. pułku jazdy płockiej w powstaniu listopadowym. Zagadnienie to nie zostało dotychczas zbadane. Tworzenie oddziału w województwie płockim przebiegało stosunkowo sprawnie. Taki efekt udało się osiągnąć m.in. dzięki połączeniu „jeźdźców dymowych” z ochotnikami, co pozwoliło ukryć niedociągnięcia. Bardzo ważna była również postawa ludności, która była stosunkowo przychylna powstaniu i gotowa do poświęceń. Przypadki niechęci były na początku powstania sporadyczne.

13

Oddzialy kawalerii polskiej II Rrzeczypospolitej. Tatarski Pułk Ułanów im. Pułkownika Mustafy Achmatowicza

63%

Kukawski L.

Koń Polski

|

1998

|

tom 33

|

nr 04

14

Jeszcze o służbie weterynaryjnej w kawalerii polskiej w 1939 r.

63%

Kaczorowski T.

Życie Weterynaryjne

|

1989

|

tom 64

|

nr 07

15

7. Pulk Ulanow Lubelskich im.gen.Kazimierza Sosnkowskiego

63%

Kukawski L.

Koń Polski

|

1992

|

tom 27

|

nr 3

29-32

16

Powrot kawalerii

63%

Woronowicz R.

Koń Polski

|

1999

|

tom 34

|

nr 01

45-47

17

11 Pulk Ulanow im. Marszalka Edwarda Smiglego-Rydza

63%

Kukawski L.

Koń Polski

|

1993

|

tom 28

|

nr 3

33-36

18

9 Pulk Strzelcow Konnych im. gen. Kazimierza Pulaskiego

63%

Kukawski L.

Koń Polski

|

1997

|

tom 32

|

nr 12

37-38

19

19 Pulk Ulanow Wolynskich im. Gen. Edmunda Rozyckiego

63%

Kukawski L.

Koń Polski

|

1995

|

tom 30

|

nr 1

31-32

20

16 Pulk Ulanow Wielkopolskich im.Generala Dywizji Gustawa Orlicz-Dreszera

63%

Kukawski L.

Koń Polski

|

1994

|

tom 29

|

nr 4

35-36