Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Rosemary essential oil nanoemulsion, formulation, characterization and acaricidal activity against the two-spotted spider mite Tetranychus urticae Koch (Acari: Tetranychidae)

100%

Mossa A.-T. H. , Afia S. I. , Mohafrash S. M. M. , Abou-Awad B. A. , Mossa A.-T. H. , Afia S. I. , Mohafrash S. M. M. , Abou-Awad B. A.

|

nr 1

2

The influence of powdered rosemary on the quality of fish oil during storage

100%

Glowacz A. , Wielesik B. , Kolodziejska I.

|

tom 61

|

nr Suppl.1

3

Effect of dietary supplementation with extracts of rosemary, olive leaves, pine bark and quercetin on selected performance indices of broiler chickens and microbiological status of their ileum

67%

Sierzant K. , Orda J. , Korzeniowska M. , Malicki A.

|

nr 04

EN

A total of 180 1-day-old male Hubbard Flex broiler chickens were used in a 32-day model experiment to determine the effects of dietary supplementation with quercetin (Q) and with polyphenolic extracts of rosemary (RO), olive leaves (OL) and pine bark (PB) on the performance of the birds and the microbiological status of their ileum. The chickens were randomly allocated into 9 groups: the control group (with 6 replicates, 6 birds per cage) and 8 treatment groups (with 3 replicates in each, 6 birds per cage), and fed ad libitum throughout the experimental period with a basal isoenergetic and isoprotein control diet or with the same basal diet containing two concentrations of RO, OL and PB extracts (2.50 and 5.00 g/kg), and Q (0.25 and 0.50 g/kg). The body weight gain (BWG) and the feed conversion ratio (FCR) were determined during the experiment. At day 32, two randomly selected birds from each cage were slaughtered, and 5-centimetre-long pieces of the ileum beginning from the Meckel's diverticulum were collected to analyze the number of microorganisms in the intestinal content. Chickens’ weight gain and FCR were not affected by the OL-, PB- and Q-enriched diets, but supplementation with RO significantly (P < 0.05) impaired FCR. BWG was significantly (P < 0.05) reduced when chickens were fed with mixtures containing 2.50 and 0.25 g/kg of the polyphenolic additives. The number of CFUs of intestinal microorganisms was not significantly affected (P > 0.05) by the diet modification. However, a large decrease (P > 0.05) was observed in the CFUs of coliform bacteria (up to 96%), E. coli (up to 93%), Lactobacillus spp. (up to 89%), molds and yeasts (up to 95%) and anaerobic Clostridium spp. (up to 52%) in the ileum content of chickens supplemented with the additives containing polyphenols.

4

Effect of various pH conditions simulated in vivo on the activity of lipophilic antioxidants isolated from selected spices

67%

Gawlik-Dziki U. , Swieca M.

Polish Journal of Food and Nutrition Sciences

|

2007

|

tom 57

|

nr 3[A]

EN

Extracts of rosemary (Rosemarinus officinalis), thyme (Thymus vulgaris) and marjoram (Origanum majorana) before and after simulated digestion were investigated for their antiradical activity, iron chelation, iron reduction and inhibition of lipid peroxidation. The changes of total phenolic compounds, phenolic acids, quercetin, kaempferol and luteolin contents were measured as well. Digestion in vitro caused a significant increase in the content of total phenolics in all samples. The rosemary extract showed the highest ability to scavenge free DPPH radicals (91.97%). The activities of marjoram and thyme samples were much lower (32.55 and 24%, respectively). Digestion in vitro caused a decrease of activity in all samples. The highest decrease (88.47%) occurred after rosemary extract digestion. The activity of thyme and marjoram extracts decreased about 71.05% and 29.24% respectively. The extracts obtained from marjoram and thyme showed significant chelating power (>76%), whereas the rosemary extract was less active (19.26%). No interchangeable effect of hydrolysis under variable pH conditions on the chelating power was noticed in the study. In vitro digestion had no significant effect on the ability of the rosemary extract to inhibit linoleic acid autooxidation, the activity of this sample was high (about 87%). In the case of the other samples a significant decrease in their activity was observed after the in vitro digestion. The highest losses of activity were observed in the case of the marjoram extract. Reducing power of thyme and marjoram extracts was lower than the activity of rosemary extract but the differences were not truly significant. After digestion the activity of all samples decreased dramatically. In the case of rosemary and marjoram extracts digestion caused about 83% decrease of their activity. The thyme extract after hydrolysis retained 12.26% of its reducing power.

PL

W ekstraktach z rozmarynu (Rosemarinus officinalis), tymianku (Thymus vulgaris), i majeranku (Origanum marjorana) przed i po symulowanym trawieniu określono aktywność przeciwrodnikową, zdolność do chelatowania jonów żelaza, zdolność do redukcji żelaza i inhibicji peroksydacji lipidów a także zmiany zawartości związków fenolowych ogółem, fenolokwasów, kwercetyny, kempferolu i luteoliny. Trawienie in vitro spowodowało znaczący wzrost zawartości związków fenolowych we wszystkich próbach. Najwyższą zdolnością do neutralizacji wolnych rodników DPPH charakteryzował się ekstrakt z rozmarynu (91,97%). Aktywność prób z rozmarynu i majeranku była znacznie niższa (odpowiednio 32,55 i 24%). Trawienie in vitro spowodowało spadek aktywności wszystkich prób. Najwyższy spadek aktywności (88,47%) nastąpił po trawieniu ekstraktu z rozmarynu. Aktywność ekstraktów z tymianku i majeranku spadła odpowiednio o 71,05% i 29,24% (rys. 1). Ekstrakty otrzymane z majeranku i tymianku wykazywały znaczącą zdolność do chelatowania (>76%), ekstrakt z rozmarynu był mniej aktywny (19,26%). Nie stwierdzono jednoznacznego wpływu hydrolizy w zmiennych warunkach pH na zdolność do chelatowania (rys. 2). Trawienie in vitro nie wpłynęło na zdolność do hamowania samoutleniania kwasu linolowego przez ekstrakt z rozmarynu; jego aktywność była wysoka i kształtowała się na poziomie około 87% (rys. 3). W przypadku pozostałych prób po trawieniu in vitro nastąpił znaczący spadek aktywności. Największe straty aktywności zaobserwowano w przypadku ekstraktu z majeranku. Siła redukcji ekstraktów z tymianku i majeranku była niższa niż aktywność ekstraktu z rozmarynu, ale różnice nie były znaczące (rys. 4). Po trawieniu aktywność wszystkich prób drastycznie zmalała. W przypadku ekstraktów z majeranku i tymianku trawienie spowodowało około 83% spadek aktywności. Ekstrakt z tymianku po hydrolizie zachował 12,26% zdolności do redukcji.

5

Ziola o dzialaniu afrodyzjakalnym

59%

Poprawska-Leska J.

Biuletyn Informacyjno-Handlowy. Ośrodek Doradztwa Rolniczego Boguchwała

|

2005

|

nr 10

10

6

Wpływ parametrów mikrokapsułkowania na stabilność aromatu rozmarynowego podczas przechowywania

59%

Janiszewska E. , Witrowa-Rajchert D.

|

tom 552

PL

W pracy przedstawiono wpływ parametrów mikrokapsułkowania oraz stężenia i rodzaju zastosowanego nośnika na ilość aromatu rozmarynowego znajdującego się wewnątrz i na powierzchni mikrokapsułek otrzymanych metodą suszenia rozpyłowego. Suszenie przeprowadzono w temperaturze powietrza wlotowego 200°C, przy dwóch strumieniach surowca 1,07·10-6 i 1,33·10-6 m3·s-1. Wykazano, że zastosowanie gumy arabskiej w składzie nośnika powodowało lepsze zachowanie aromatu wewnątrz mikrokapsułek bezpośrednio po procesie suszenia (30-70%) oraz nieznaczną ilość aromatu rozmarynowego na zewnątrz kapsułek (maksymalnie 7%). Na ilość aromatu zawartą zarówno na powierzchni, jak i wewnątrz kapsułek miała wpływ średnica cząstek proszków, zależna od strumienia podawania i rodzaju użytego nośnika. Im średnica była mniejsza, tym więcej aromatu znajdowało się wewnątrz kapsułki. Ścianki proszków na bazie 30% roztworu maltodekstryny szybciej ulegały degradacji, co powodowało szybszą dyfuzję aromatu z wnętrza kapsułki. Ilość aromatu na ich powierzchni po przechowywaniu wyniosła od 3,5 do 3,8%. Natomiast w przypadku 25% roztworu maltodekstryny wartości te nie przekroczyły 0,5%. Po roku przechowywania mikrokapsułki zawierające gumę arabską miały zdecydowanie mniej aromatu na powierzchni niż bezpośrednio po suszeniu. Niezależnie od zastosowanego rodzaju nośnika, po przechowywaniu proszki aromatu rozmarynowego wykazały dużą stabilność.

EN

The influence of microencapsulation parameters, concentration and type of carrier on the amount of rosemary aroma inside and on the surface of the microcapsules obtained by spray drying was presented in this article. Drying was carried out in the inlet air temperature 200°C, with two feed flux 1.07·10-6 and 1.33·10-6 m3·s-1. It was shown that using Arabic gum as a carrier caused higher aroma retention inside capsules immediately after spray drying (30-70%) and slight amount of rosemary aroma on the surface (maximum 7%). Powder particle diameter, depending on the feed stream and the type of carrier, had influence on the amount of aroma contained both on the surface and inside the capsules. The diameter was smaller, the more aroma inside the capsule. Walls of powders based on 30% maltodextrin solution underwent faster degradation, resulting in faster diffusion of the aroma from inside the capsule. The amount aroma on their surface after storage ranged from 3.5 to 3.8%. These values did not exceed 0.5% for 25% maltodextrin solution. Microcapsules containing Arabic gum after a year of storage had significantly less aroma on the surface than directly after drying, of storage media after rosemary flavor powders, showed high stability. The rosemary aroma powders showed high stability after a year of storage, regardless of the kind of carrier.

7

Wplyw zastosowania preparatow bialek tkanki lacznej jako nosnikow ekstraktu rozmarynu na utlenianie lipidow oraz zmiany zawartosci tiaminy w pulpetach z miesa wieprzowego podczas przechowywania

42%

Waszkowiak K. , Szymandera-Buszka K.

|

tom 38

|

nr Supl.

467-471

PL

Wprowadzenie ekstraktu do przetworów mięsnych przy użyciu preparatów białek tkanki łącznej w większym stopniu ograniczało utlenianie lipidów niż bezpośredni dodatek tego przeciwutleniacza. Ponadto spowodowało zmniejszenie strat tiaminy podczas przechowywania. Lepszy efekt uzyskano stosując jako nośnik preparat kolagenu niż preparat elastyny.

EN

The aim of the work was investigation how the utilization of connective tissue proteins (collagen and elastin) as carriers of rosemary extract in production of meat dishes (cooked meat balls) influenced of the antioxidant action. It was estimated by determination of lipid oxidation and thiamine content during chilling storage of the product. It was confirmed the distribution of rosemary extract in meat balls using of connective tissue proteins more limited lipid oxidation than direct addition of the antioxidant. Moreover it caused reduction of thiamine loses during storage. The better effect was obtained when collagen was used as carrier.

8

Próby podwyższenia stabilności oksydatywnej olejów tłoczonych na zimno przy użyciu wybranych oleożywic przypraw

42%

Wroniak M. , Marcinkowska M. , Ratusz K.

Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych

|

2010

|

tom 553

PL

Wykonano próby podwyższenia stabilności oksydatywnej olejów rzepakowego i słonecznikowego tłoczonych na zimno przy użyciu oleożywic z rozmarynu, oregano, tymianku, papryki, czosnku, majeranku i pieprzu. Materiałem badawczym były handlowe oleje tłoczone na zimno słonecznikowy i rzepakowy oraz handlowe preparaty oleożywic. Zastosowano dodatek ekstraktów do oleju w dawkach: 0,1% i 0,2%. W celu oceny jakości olejów zastosowano następujące metody analityczne: spektrofotometrycznie oznaczenie barwy, oznaczenie liczby kwasowej, nadtlenkowej, anizydynowej, obliczenie wskaźnika TOTOX, absorbancja w ultrafiolecie oraz w celu oceny stabilności oksydatywnej przeprowadzono test Rancimat w 120°C. Aktywność przeciwutleniającą wyrażono współczynnikiem ochronnym (WO). Największy efekt przeciwutleniający wykazała oleożywica rozmarynu, która spowodowała wzrost stabilności oksydatywnej oleju rzepakowego o 34-37%, a słonecznikowego o 25-28%. Pozostałe zastosowane ekstrakty przypraw w znacznie mniejszym stopniu poprawiły stabilność oksydatywną badanych olejów tłoczonych na zimno, niektóre z nich działały nawet proutleniająco. Efektywność przeciwutleniająca badanych ekstraktów (w dawce 0,2%) w stosunku do oleju słonecznikowego tłoczonego na zimno, malała w następującej kolejności: rozmaryn > czosnek > oregano > pieprz > papryka > majeranek. Natomiast w przypadku oleju rzepakowego rozmaryn > papryka > czosnek > oregano > tymianek > majeranek > pieprz. Stabilność oksydatywną obniżyły - w oleju słonecznikowym oleożywica tymianku (w obu zastosowanych dawkach), a w oleju rzepakowym oleożywica czosnku, tymianku oraz majeranku (w mniejszej dawce 0,1%).

EN

The aim of this work was to improve an oxidative stability of cold pressed rapeseed and sunflowerseed oils with the oleoresins of rosemary, oregano, thyme, paprika, garlic, marjoram and pepper. A commercially available samples of cold pressed rapeseed and sunflower oils from local plant and oleoresins were used. They were used at the doses: 0.1% and 0.2%. In order to assess the quality of oils the following analytical methods were used: color by spectrophotometry, acid value, peroxide value, anisidine value, TOTOX index, absorbance in the ultraviolet and to assess the oxidative stability the Rancimat test was carried out at 120°C. The antioxidant activity was expressed as a protective factor (F). The highest anitoxidant efficiency was demonstrated by rosemary oleoresin, which caused in increase of oxidative stability by 34-37% for rapeseed oil and 25-28% for sunflower oil. Other oleoresins of spices improved the oxidative stability of the tested cold-pressed oils to a much lesser extent, some of them even worked prooxidative. The effectiveness of oleoresins (at a dose of 0.2%) in cold pressed sunflower oil, decreased in the following order: rosemary > garlic > oregano > pepper > paprika > marjoram. In contrast, in rapeseed oil it was: rosemary > pepper > garlic > oregano > thyme > marjoram > pepper. The decreased oxidative stability of oils in the sunflower oil - thyme oleoresin (in both used doses), and in rapeseed oil - oleoresin garlic, thyme and marjoram (in a smaller dose of 0.1%).