Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Review of Discretionary Decisions by Administrative Courts

100%

Artymionek P.

Scientific Journal of Bielsko-Biala School of Finance and Law

|

2017

|

nr nr 2

128-141

EN

The paper concerns reviews conducted by administrative courts of decisions issued by public administration authorities on the basis of their administrative discretion. The author presents decisions of the administrative law doctrine and case-law of administrative courts, with particular regard to the current views. The author reflects on admissibility of the review of discretionary decision. He indicates the differences and similarities between a constrained decision and a discretionary decision, and also answers the questions whether it is admissible to conduct the review of the discretionary decision by administrative courts on the basis of the criterion of expediency and it is possible that the court considers only the criterion of legality. According to the main conclusions of the paper, there are no differences between the constrained decision and discretionary decision in terms of the review by administrative courts; the criterion of expediency is permitted if it results from the regulations empowering the authority to issue discretionary decisions; it has also been observed that administrative courts increasingly expand the review capacity to ensure the compliance with law, so that any such review could also be used to verify the correctness of the discretionary decision which has been issued.(original abstract)

2

Glosa do postanowienia Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 19 marca 2008 r. (sygn. akt II FZ 105/08; niepublikowane)

75%

Kręcisz W.

Administracja : teoria, dydaktyka, praktyka

|

2008

|

nr nr 2(11)

251-269

XX

Glosowane postanowienie podjęte zostało w rezultacie rozpatrzenia zażalenia pełnomocnika strony postępowania na postanowienie sądu pierwszej instancji odmawiające przywrócenia terminu do wniesienia skargi kasacyjnej. Naczelny Sąd Administracyjny uchylił zaskarżone postanowienie przywracając jednocześnie termin do wniesienia skargi kasacyjnej. (fragment tekstu)

3

Glosa do wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 25 czerwca 2007 r., I SA/Wr 817/07 (niepubl.)

75%

Kobak M.

Administracja : teoria, dydaktyka, praktyka

|

2008

|

nr nr 3(12)

232-247

XX

Problem, przed jakim stanął Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu dotyczył prawidłowości obciążenia zobowiązanego kosztami postępowania egzekucyjnego w sytuacji, gdy w jego toku naczelnik urzędu skarbowego będący jednocześnie organem egzekucyjnym uwzględnił złożony przez niego jeszcze przed wszczęciem postępowania wniosek o rozłożenie zaległości na raty. Rozstrzygające w sprawie było więc ustalenie, czy przed rozpoznaniem takiego wniosku przez organ można w ogóle mówić o tym, że zobowiązany uchyla się od wykonania ciążącego na nim obowiązku i w konsekwencji, czy uprawnione było wszczynanie postępowania egzekucyjnego. Analizowane przez Sąd zagadnienie miało zatem charakter uniwersalny, nie ograniczało się wyłącznie do kosztów postępowania egzekucyjnego lecz także, a raczej przede wszystkim, do podstaw jego wszczęcia i prowadzenia. (fragment tekstu)

4

O różnych sposobach dążenia do specjalizacji sędziów orzekających w sprawach administracyjnych

75%

Piątek W.

Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny

|

2020

|

nr nr 2

63-76

XX

Punktem wyjścia opracowania jest teza o potrzebie specjalizacji, fachowości sędziów orzekających w sprawach administracyjnych. Następnie przedstawiono różne sposoby, przy zastosowaniu których cel ten może zostać osiągnięty, zarówno w ramach wyodrębnionej gałęzi sądownictwa administracyjnego, jak i w obrębie jednolitego systemu sądownictwa powszechnego. W artykule wskazano ponadto podnoszone w literaturze negatywne strony nadmiernej specjalizacji sędziowskiej, co jednak nie powinno prowadzić do zanegowania samej idei znajomości coraz bardziej szczegółowych obszarów prawa administracyjnego, która dla wydawania zgodnych z prawem i społecznie akceptowalnych rozstrzygnięć jest niezbędna. (abstrakt oryginalny)

EN

The starting point of the study is the thesis on the need for the specialization and expertise of judges adjudicating in administrative matters. Then various methods by means of which this goal can be achieved are presented, both within a separate branch of the administrative judiciary and within the uniform system of the ordinary judiciary. The paper also indicates the negative aspects of excessive judicial specialization that are raised in the literature, which should not, however, negate the idea of being knowledgeable of more and more specific areas of administrative law, which is necessary for issuing lawful and socially acceptable decisions. (original abstract)

5

Brak zdolności prawnej osoby zmarłej w świetle orzecznictwa sądów administracyjnych

75%

Szczęch N.

Problems of Economics and Law

|

2020

|

nr nr 5

1-12

XX

Cel: Przedstawienie orzecznictwa sądów administracyjnych obejmującego zagadnienie braku zdolności prawnej osoby zmarłej, które dotyczy decyzji administracyjnych skierowanych wobec takich osób. Jako decyzje wydane z rażącym naruszeniem prawa, są one obarczone wadą nieważności. Materiały i metody: Krytyczna analiza orzecznictwa sądów administracyjnych oraz literatury krajowej. Artykuł uwzględnia stan prawny na dzień 13 stycznia 2021 r. Wyniki: Usystematyzowano wiedzę z zakresu zagadnienia nieważności decyzji administracyjnych skierowanych do osoby zmarłej w świetle orzecznictwa sądów administracyjnych. Scharakteryzowano problematykę decyzji administracyjnej nieważnej ale istniejącej, postępowania administracyjnego nieistniejącego i decyzji nieistniejących, doręczenie decyzji osobie zmarłej, doręczenie a skierowanie decyzji do osoby zmarłej, problem uczestnictwa spadkobierców w postępowaniu, skutki prawne w postaci nieważności lub wznowienia postępowania, nieważność przedmiotowych decyzji w całości lub w części. Wnioski: Wartość niniejszego opracowania polega na dokonaniu analizy orzecznictwa sądów administracyjnych dotyczącego decyzji skierowanych wobec osoby zmarłej i wskazanie punktów węzłowych tegoż orzecznictwa, co stanowi prawdopodobnie pierwszą tego typu publikację w literaturze przedmiotu. (abstrakt oryginalny)

EN

The article discuses lack of legal capacity of a deceased person in light of the jurisprudence of administrative courts in Poland. Critical analysis of said jurisprudence regarding administrative decisions addressed to a deceased person reveals some key points: such a decision is an existing administrative act, although it is void due to gross violation of the law; such violation does not occur if heirs of a deceased person have status of sides in the administrative proceedings; gross violation of the law is caused by regulating matters involving legal interest of the deceased, it does not occur if such a person is only named in the decision, without affecting their legal interest; gross violation of the law causes the decision to be void, so resumption of the proceedings is not possible; the whole decision is void unless legal interests of other sides of the proceedings are completely separated from the legal interest of a deceased person, then only a part of the decision which is addressed to a deceased person should be deemed as void. (original abstract)

6

Dyscyplinowanie organów administracji przez Naczelny Sąd Administracyjny

75%

Gruszecki K.

Samorząd Terytorialny

|

2001

|

nr nr 3

45-54

XX

Artykuł wymienia i omawia środki służące dyscyplinowaniu organów administracji: 1. środki dyscyplinujące sensu stricto, 2. środki represyjne.

7

The Position and Role of So-called "Mixed Offices" in the Governorate Administration of the Kingdom of Poland after the January Uprising

75%

Smyk G.

Studia Iuridica Lublinensia

|

2019

|

nr Vol. 28, nr 1

133-159

XX

Rosyjski model nadzoru i kontroli administracji został wprowadzony w Królestwie Polskim równocześnie z reorganizacją zarządu gubernialnego i powiatowego po powstaniu styczniowym. Funkcje nadzorcze przejęły nowo utworzone organy administracji gubernialnej i powiatowej poszczególnych pionów resortowych, dla których ostateczną instancją decydującą byli ministrowie rezydujący w Petersburgu. Natomiast zniesienie Rady Stanu Królestwa Polskiego w 1867 r. oznaczało ostateczną likwidację sądownictwa administracyjnego opartego na modelu francuskim, istniejącego na tych ziemiach od czasów Księstwa Warszawskiego. Jego zadania przejęły tzw. urzędy mieszane, wypełniając jedynie częściowo powstałą lukę. W odróżnieniu od sądów administracyjnych urzędy te stanowiły integralną część administracji gubernialnej, a ich urzędniczy skład osobowy oraz biurokratyczny sposób funkcjonowania wykluczał ich niezależność orzeczniczą. Ponadto tryb postępowania w przypadku rozstrzygania kwestii spornych w tych urzędach miał charakter postępowania wewnątrzadministracyjnego, które nie znało pojęcia strony, a jego dyskrecjonalny przebieg wykluczał możliwość stosowania zasady kontradyktoryjności, jawności czy dyspozytywności. Specyfiką "urzędów mieszanych" w Królestwie Polskim, wynikającą wyłącznie z powodów politycznych, było ograniczenie ich składu personalnego jedynie do elementu biurokratycznego oraz pełne podporządkowanie merytorycznej i formalnej strony postępowania ich kolegiów decyzyjnych kontroli władz gubernialnych. W rezultacie działalność orzecznicza "urzędów mieszanych" w sprawach administracyjnych w Królestwie Polskim była zależna w zdecydowanie większym stopniu od aktualnych kierunków polityki władz carskich reprezentowanych i nadzorowanych bezpośrednio przez gubernatorów niż w wewnętrznych guberniach Cesarstwa. Połączenie tych czynników z dyskrecjonalnymi regułami postępowania wewnątrzadministracyjnego, stosowanymi w tych urzędach, pozbawiało mieszkańców Królestwa Polskiego gwarancji bezstronnej obrony ich praw i interesów w sporach z obcą i z założenia nieufną wobec nich administracją.(abstrakt oryginalny)

EN

The Russian model of supervision and control of administration was introduced in the Kingdom of Poland concurrently with the reorganisation of the governorate and district administration after the January Uprising. The supervisory functions were taken over by the newly established bodies of the governorate and district administration of individual sectors of ministerial administration, for which the ministers residing in St. Petersburg were the final decisive body. On the other hand, the abolition of the Council of State of the Kingdom of Poland in 1867 entailed the final liquidation of the administrative justice system based on the French model, which had operated on these lands since the times of the Duchy of Warsaw. Its tasks were taken over by so-called "mixed offices" which filled the resulting gap only partially. Unlike administrative courts, these offices formed an integral part of the governorate administration, and their clerical staff as well as the bureaucratic method of operation compromised their judicial independence. Moreover, the procedure for dispute resolution in these offices had the character of an intra-administrative procedure which did not employ the concept of a party, and its discretionary course excluded the possibility of applying the principles of adversarial process, openness to the public or dispositiveness. The peculiarity of "mixed offices" in the Kingdom of Poland, resulting solely from political reasons, was the reduction of their staffing only to the bureaucratic element and full subordination of their substantive and formal side of the proceedings to the governorate authorities. As a result, the judicial activity of "mixed offices" in administrative matters in the Kingdom of Poland was much more dependent on the current policies of the tsarist authorities represented and supervised directly by the governors than in the interior governorates of the Empire. The combination of these factors with the discretionary rules of intra-ministerial proceedings applied in these offices deprived inhabitants of the Kingdom of Poland of a guarantee of impartial defence of their rights and interests in disputes with the administration that was foreign and distrustful to them.(original abstract)

8

Wezwanie do usunięcia naruszenia prawa - zbędny element w przepisach procedury sądowoadministracyjnej?

75%

Szewczyk E.

Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny

|

2019

|

nr nr 3

101-114

XX

Polski model sądowej kontroli administracji zakłada, że stanowi ona element wieńczący system weryfikacji działań administracji. W związku z tym samo uruchomienie postępowania sądowoadministracyjnego wymaga wyczerpania środków zaskarżenia, bądź - do niedawna - zwrócenia się z wezwaniem do usunięcia naruszenia prawa. W wyniku reformy sądownictwa administracyjnego w połowie 2017 r. ten środek prawny został wyeliminowany z przepisów ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (u.p.p.s.a.). Autorka udziela odpowiedzi na pytanie, w jakiej mierze zabieg wyeliminowania wezwania do usunięcia naruszenia prawa - z przepisów u.p.p.s.a. - warunkujący dotychczas skuteczność wniesienia skargi do sądu administracyjnego był uzasadniony i czy zerwanie z utrwalonym sposobem kwestionowania aktywności i braku aktywności administracji publicznej można ocenić pozytywnie. Przy tej okazji wskazuje, że mimo wykluczenia tego środka prawnego z przepisów u.p.p.s.a. nadal funkcjonuje on w polskim prawodawstwie. (abstrakt oryginalny)

EN

The Polish model of judicial control of the administration assumes that it is the element crowning the system of verification of administrative activities. Therefore, the mere launch of court administrative proceedings requires the exhaustion of appeals or, until recently, a call to remove the infringement. As a result of the reform of the administrative courts in mid-2017, this legal measure was eliminated from the provisions of the Act on Proceedings before Administrative Courts (APAC). The author answers the question of the extent to which the procedure of eliminating the summons to remove the violation of law from the provisions of the APAC - which had hitherto conditioned the effectiveness of lodging a complaint to the administrative court - was justified, and whether breaking with the fixed way of challenging acts and actions referred to in Article 3 para. 2 item 4 and 4a may be assessed positively. On this occasion, she indicates that despite the exclusion of this legal measure from the provisions of the APAC, it still functions in Polish legislation. (original abstract)

9

Glosa do uchwały Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 3 listopada 2016 r. (II OPS 1/16, LEX nr 2116795)

75%

Zwolak S.

Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska. Sectio G. Ius

|

2019

|

tom 66

|

nr nr 2

205-216

XX

Glosa dotyczy uchwały Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 3 listopada 2016 r. (II OPS 1/16, LEX nr 2116795), która odnosi się do stosowania przepisów prawa budowlanego mających zastosowanie do robót budowlanych i obiektów budowlanych, których realizacja nie jest objęta prawną reglamentacją. Zgodnie z poglądem wyrażonym przez Naczelny Sąd Administracyjny właściwy organ może nakazać zaniechanie takich robót budowlanych, rozbiórkę obiektu budowlanego lub jego części bądź doprowadzenie go do stanu poprzedniego albo może nałożyć obowiązek wykonania w określonym terminie czynności lub robót budowlanych w celu doprowadzenia wykonywanych robót budowlanych do stanu zgodnego z prawem. (abstrakt oryginalny)

EN

Gloss concerns the resolution of the Supreme Administrative Court of 3 November 2016 (II OPS 1/16, LEX No. 2116795) which refers to the application of building regulations, applicable to construction works and buildings objects the implementation of which is not subject to legal regulation. According to the view expressed by the Supreme Administrative Court, the competent organ may order the abandonment of such construction works, order the demolition of a building or part thereof, or order it to its previous state or impose the obligation to perform construction works or works in a given period in order to carry out construction works to comply with the law. (original abstract)

10

Problematyka opłat za odholowywanie pojazdów w działalności Rzecznika Praw Obywatelskich

75%

Heleniak G.

Samorząd Terytorialny

|

2019

|

nr nr 4

61-70

XX

Artykuł porusza temat opłat za odholowywanie pojazdów z punktu widzenia działalności Rzecznika Praw Obywatelskich. Szczegółową analizę wskazanej problematyki poprzedza przedstawienie roli Rzecznika Praw Obywatelskiej w systemie kontroli aktów prawa miejscowego i kontekstu normatywnego opłat za odholowywanie pojazdów. Następnie autor opisuje zasadnicze motywy skargi Rzecznika na uchwałę Rady Miejskiej w Łodzi z 18.11.2015 r. w sprawie ustalenia wysokości opłat za usuwanie i przechowywanie pojazdów usuniętych z dróg na terenie miasta Łodzi w 2016 r., rozstrzygniętej prawomocnie przez NSA wyrokiem z 13.01.2017 r. (I OSK 1916/16). Stanowisko NSA, wyrażone w związku ze skargą Rzecznika, pozwala wyprowadzić pogląd, że prawidłowa realizacja normy upoważniającej, zawartej w art. 130a ust. 6 ustawy - Prawo o ruchu drogowym, wymaga uprzedniego dokonania analizy cen usług holowania pojazdów w danym powiecie świadczonych przez podmioty komercyjne. Oznacza to zatem konieczność uzasadnienia przyjętych stawek opłat w kontekście ww. ustawowych przesłanek, tak aby legalność sposobu ustalenia stawek mogła podlegać kontroli społecznej. Przy czym kryterium kosztów usuwania pojazdów na obszarze danego powiatu nie może obejmować kosztów obsługi zadania usuwania pojazdów, w tym kosztów administracyjnych związanych z funkcjonowaniem straży miejskiej i zatrudnieniem pracowników samorządowych. Przedmiotowa opłata nie powinna stanowić źródła dochodu samorządu czy sposobu karania kierowców, a tylko uczciwy zwrot kosztów realizacji tego zadania przez samorząd. (abstrakt oryginalny)

EN

The article addresses the topic of charges for towing away vehicles from the point of view of the Ombudsman. The detailed analysis is preceded by the presentation of the role of the Ombudsman in the system of control of acts of local law and the normative context of charges for towing away vehicles. The author then describes the fundamental motives of the Ombudsman's complaints about the resolution of the Łódź City Council of 18 November 2015 on the setting of the level of charges for towing away and storing vehicles removed from roads within the City of Łódź of 2016, which was settled with a final judgment by the Supreme Administrative Court of 13 January 2017 (I OSK 1916/16). The position of the Supreme Administrative Court expressed in connection with the Ombudsman's complaint enables the view to be introduced that the correct fulfilment of the authorizing norm contained in Article 130a, para. 6 of the Road Traffic Act requires the prior analysis of the prices of the services of towing away vehicles in the given county by commercial entities. Therefore, this means the need to justify the accepted charges in the context of these statutory acts so that the legality of the method of setting the rates could be subject to public control. However, the criterion of costs of towing away vehicles within a given county cannot include the costs of supporting the task of towing away vehicles, including administrative expenses related to the functioning of the city wardens and the employment of self-government employees. This charge should not constitute a source of income of the self-government or a method of penalizing drivers, but needs to be purely a fair reimbursement of the costs of fulfilment of this task by the self-government. (original abstract)

11

Sądowa kontrola realizacji polityki rozwoju - dziesięć lat praktyki

75%

Gilowska A.

Przegląd Prawa Administracyjnego

|

2019

|

tom 2

41-53

XX

W artykule podjęto temat sądowej kontroli rozstrzygnięć z zakresu polityki rozwoju (polegających na niezakwalifikowaniu konkretnego projektu do uzyskania dofinansowania) i dokonano próby oceny funkcjonowania tej instytucji w dziesiątą rocznicę jej wprowadzenia do krajowego systemu realizacji tej polityki. Analiza aktów prawnych, doktryny i orzecznictwa z zakresu polityki rozwoju prowadzi do wniosku, że akt realizacji polityki, jakim jest wyłonienie do dofinansowania konkretnego projektu, stanowi sui generis działanie administracji niepodlegające przepisom kodeksu postępowania administracyjnego. Najistotniejszym kryterium oceny tego działania powinna być jego efektywność, rozumiana jako najwyższy stopień realizacji celu założonego w ramach polityki rozwoju. Stąd też przyjęty w Polsce model kontroli dokonywanej przez sądy administracyjne, powołane do badania legalności kontrolowanych aktów, nie spełnia pokładanych w nim oczekiwań. Artykuł stanowi próbę oceny przyjętego modelu kontroli pod względem jej wpływu na efektywność systemu prowadzenia polityki rozwoju oraz na skuteczność udzielonej ochrony.(abstrakt oryginalny)

EN

The article addresses the issue of judicial review of decisions in the area of development policy (that consist in not qualifying a specific project for funding) and an attempt is made to assess the functioning of this measure on the tenth anniversary of its introduction into the national system for implementing this policy. The analysis of legal acts, doctrine and case law in the field of development policy allows one to draw the conclusion that the act of implementing the policy, i.e. selection of a specific project for financing, is a sui generis operation of administration, not subject to the provisions of the Code of Administrative Procedure. The most important criterion for assessing this measure should be its effectiveness, understood as the highest degree of implementation of the objective assumed under development policy. Hence, the model of review adopted in Poland and applied by administrative courts, appointed to examine the legality of reviewed acts, does not meet the expectations. The article is an attempt to assess the adopted review model in terms of its impact on the effectiveness of the development policy system and the effectiveness of protection granted(original abstract)

12

Posiadacz informacji a wytwórca informacji : glosa krytyczna do wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z 18 lipca 2018 r. (I OSK 374/18 )

75%

Sitniewski P.

Samorząd Terytorialny

|

2020

|

nr nr 1-2

170-175

XX

Glosa jest krytyczna w zakresie, w jakim Naczelny Sąd Administracyjny proponuje, że obowiązanym do udostępnienia informacji jest ten tylko podmiot o którym mowa w art. 4 ust. 1 i 2 ustawy o dostępie do informacji publicznej, który informację wytworzył. Takie podejście do treści art. 4 ust. 3 jest skrajnie odmienne od dotychczasowych opinii sadów i powszechnej praktyki rozumienia treści art. 4 ust 3 u.d.i.p. (abstrakt oryginalny)

EN

The commentary is critical to the extent to which the Supreme Administrative Court proposes that only the entity referred to in Article 4, clauses 1 and 2 of the Act on access to public information, which generated the information, is obliged to provide access to the information. Such an approach to the wording of Article 4, para. 3 radically differs from the opinions of the courts to date and the general practice of understanding the wording of Article 4, para. 3 of the Act on access to public information. (original abstract)

13

Kognicja sądowoadministracyjna a odmowa powołania na stanowisko sędziego - kilka refleksji na tle postanowienia NSA z dnia 7 grudnia 2017 r. o sygn. akt I OSK 857/17

75%

Kowalski M.

Krytyka Prawa

|

2019

|

nr T. 11, Nr 3

186-205

XX

W artykule wskazano najbardziej istotne argumenty podnoszone przez uczestników sporu dotyczącego możliwości kontroli przez sądy administracyjne postanowień Prezydenta RP o odmowie powołania na stanowisko sędziego oraz podjęto próbę dokonania ich merytorycznej oceny. Zdaniem autora odmowa powołania na stanowisko sędziowskie oraz niewyrażenie zgody na dalsze zajmowanie stanowiska sędziego przewidziane na gruncie znowelizowanych przepisów ustawy o SN powinny mieć charakter ściśle wyjątkowy i w zasadzie znajdować swoje uzasadnienie na płaszczyźnie konstytucyjnej, w czym należy upatrywać realizacji obowiązku Prezydenta czuwania nad przestrzeganiem Konstytucji. Zarówno jedno, jak i drugie rozstrzygnięcie powinno zawierać motywy, jakimi kierował się Prezydent, co czyniłoby ten akt, przy całej jego arbitralności, bardziej transparentnym. Jest to istotne nie tylko z punktu widzenia samego zainteresowanego, ale ma także ważny wymiar społeczny. Społeczeństwo ma bowiem prawo wiedzieć nie tylko, którzy kandydaci spełniający wymogi do objęcia urzędu sędziego i rekomendowani przez KRS nie zostali powołani przez Prezydenta, ale także jakie przyczyny legły u podstawy takiej decyzji Głowy Państwa.(abstrakt oryginalny)

EN

The paper indicates the most important arguments raised by the participants in the dispute concerning the possibility of control by the administrative courts of decisions of the President of the Republic of Poland on the refusal to appoint a judge and an attempt to make a substantive evaluation of them. In my opinion, the refusal to appoint a judge, as well as refusal to accept the judge's position under the amended Act on the Supreme Court (SC) should be strictly exceptional and in principle be justified at the constitutional level, which should be seen as the duty of the President to ensure compliance with the Constitution. Both of these resolutions should contain the motives of the President, which would make this act, with all its arbitrariness, more transparent. This is important not only from the point of view of the person concerned, but this also has an important social dimension. The public has the right to know, not only which candidates, who met the requirements for the appointment as a judge and were recommended by the National Council of the Judiciary of Poland (NCJ), were not appointed by the President, but also what reasons were at the heart of such a decision of the Head of State. (original abstract)

14

Historyczna ewolucja systemu sądownictwa administracyjnego Tajwanu

75%

Kaneko H.

Krytyka Prawa

|

2015

|

nr T. 7, Nr 1

177-193

XX

Artykuł przedstawia tajwańską percepcję prawa kultury zachodniej, historyczne pochodzenie procedury administracyjnej Tajwanu oraz jej rozwój od końca XIX wieku do czasu reformy w 1998 roku. Przedmiotem analizy jest rosnący zakres ochrony praw jednostki wprowadzany w drodze kolejnych reform - w kontekście tajwańskiej demokracji.(abstrakt oryginalny)

EN

This article discusses the Taiwanese reception of Western law; it investigates the historical origin of the administrative procedure and litigation in Taiwan, as well as its development from the late XIX century until the 1998 reform. It also analyses the growing scope of protection of individual rights by successive reforms in the context of the Taiwanese democracy.(original abstract)

15

Glosa do uchwały składu siedmiu sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego z 16.02.2016 r., I OPS 2/15

75%

Cebera A.

Przegląd Prawa Publicznego

|

2018

|

nr nr 12

118-126

16

Social Insurance Courts in the Polish People's Republic

75%

Nowakowski M.

Ubezpieczenia Społeczne. Teoria i praktyka

|

2020

|

nr nr 2 (145)

85-114

XX

Artykuł przybliża podstawowe zagadnienia związane z genezą, okolicznościami utworzenia, działalnością, wreszcie też likwidacją istniejącego w Polsce w latach 1945-1975 sądownictwa ubezpieczeń społecznych. Na instytucje tę składały się działające w wybranych miastach wojewódzkich okręgowe sądy ubezpieczeń społecznych - jako sąd pierwszej instancji oraz Trybunał Ubezpieczeń Społecznych w Warszawie - jako sąd drugiej instancji. W tekście omówiono kluczowe materie związane z ustrojem, organizacją, a ponadto zakresem właściwości rzeczowej i kompetencjami orzeczniczymi sądownictwa ubezpieczeń społecznych, które determinowały jego charakter. Autor również dowodzi, że przed utworzeniem Naczelnego Sądu Administracyjnego sądy ubezpieczeń społecznych były w Polsce Ludowej jedynymi sądami o charakterze administracyjnym. (abstrakt oryginalny)

EN

The article introduces basic issues relating to the genesis, circumstances surrounding the creation, activity and finally the liquidation of the social insurance judiciary as it existed in Poland in the years 1945-1975. This institution was comprised of regional social insurance courts operating in selected voivodeship cities - as the court of first instance with the Social Insurance Tribunal in Warsaw [Trybunał Ubezpieczeń Społecznych w Warszawie] - as the court of second instance. The text discusses key issues related to the system, organization, and scope of material property as well as the judicial competence of the social security judiciary determining its character. Author also demonstrates that social insurance courts were the only administrative courts in existence in the Polish People's Republic before the creation of the Supreme Administrative Court [Naczelny Sąd Administracyjny]. (original abstract)

17

Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z 11 czerwca 2013 r. (II SA/Po 341/13) : glosa (krytyczna)

75%

Rulka M.

Samorząd Terytorialny

|

2015

|

nr nr 6

88-93

XX

Sąd administracyjny, badając uchwałę o stwierdzeniu wygaśnięcia mandatu radnego z punktu widzenia zgodności z art. 25a ustawy o samorządzie gminnym, niedopuszczającym do brania udziału w głosowaniu radnego, jeżeli dotyczy ono jego interesu prawnego, powinien dokonać analizy tego, czy głos oddany przez radnego nieuprawnionego do głosowania miał wpływ na podjęcie uchwały. (abstrakt oryginalny)

EN

When examining a resolution confirming the expiry of a councillor's mandate from the point of view of compliance with Article 25a of the Act on municipal self-government, preventing a councillor from taking part in voting if it applies to his legal interest, an administrative court should analyse whether a vote cast by a councillor not authorized to vote had an impact on the passage of the resolution. (original abstract)

18

Jakość polskiego prawa administracyjnego w świetle orzecznictwa Naczelnego Sądu Administracyjnego

75%

Chaba D.

Samorząd Terytorialny

|

2018

|

nr nr 11

16-25

XX

Jednym z fundamentów demokratycznego państwa prawa jest wpływ władzy sądowniczej na działania władzy wykonawczej. Ma to istotne znaczenie, gdyż sądy administracyjne spełniają swoje zadanie, jakim jest ochrona praw podmiotowych jednostki. Kolejną ważną funkcją jest zabezpieczenie porządku prawnego. Warto zauważyć, że prawo administracyjne należy do gałęzi prawa, które dynamicznie się zmieniają. Doprowadza to do jego niestabilności, w świetle czego wydawać by się mogło, że jednolite orzecznictwo sądów administracyjnych zapewni gwarancję pewności prawa. Z założenia bowiem orzecznictwo sądów administracyjnych, na które składa się wykładnia prawa, powinno usuwać wady czy też wypełniać luki systemu prawa, co wpływa na proces legislacyjny. Weryfikacja przepisów dokonywana przez sądy prowadzi niejako do rozwoju prawa i umacniania procesu jego stanowienia. Jednak ugruntowane poglądy sądów zmieniają się wraz z wprowadzaniem nowych regulacji i instytucji, a także poprzez ciągle nowe i skomplikowane stany faktyczne. Należy więc zadać pytanie, jak oceniać jakość procesu tworzenia i stosowania prawa w świetle nie zawsze jednolitego orzecznictwa? (abstrakt oryginalny)

EN

One of the foundations of a democratic state of law is the impact of the judiciary on the activities of the executive. This is of particular importance because the administrative courts perform their task of protecting the legal rights of the entity. Another important function is the protection of the legal order. It is worth noting that administrative law is a branch of law that changes regularly. This makes it unstable, as a result of which it would seem that the established judicial practice of the administrative courts gives a guarantee of legal certainty. This is because, by assumption, the judicial practice of the administrative courts, which includes the interpretation of the law, should fix defects or fill the gaps in the system of law which affect the legislative process. In a way, the verification of the regulations by the courts leads to the development of the law and the strengthening of the process of law-making. However, the well-established views of the courts change with the introduction of new regulations and institutions, as well as by increasingly new and complex facts. Therefore, the question that needs to be posed is how to assess the quality of the process of creating and applying the law in the light of not always uniform judicial practice? (original abstract)

19

Zarządzenia wójta (burmistrza, prezydenta miasta) w orzecznictwie sądów administracyjnych

75%

Chlipała M.

Samorząd Terytorialny

|

2010

|

nr nr 12

17-24

XX

Artykuł zawiera analizę wybranych orzeczeń sądów administracyjnych wydanych w okresie 2007-2009, w którym przedmiotem oceny były zarządzenia organu wykonawczego gminy. Omówione orzeczenia dotyczą rozbieżności w doktrynie i orzecznictwie związanej z zakresem kompetencji organów nadzoru do stwierdzania nieważności zarządzeń wójta (burmistrza, prezydenta miasta). (abstrakt oryginalny)

EN

The article contains an analysis of selected administrative court judgements issued in 2007-2009 in which the by-laws of the executive bodies of municipalities were assessed. The judgements under review apply to differences in the doctrine of the law and jurisprudence related to the scope of competence of supervisory authorities for confirming that a mayor's orders are invalid. (original abstract)

20

Skarga na bezczynność organu administracji do sądu administracyjnego - przesłanki dopuszczalności

75%

Lewandowska K. , Lewandowski T.

Samorząd Terytorialny

|

2010

|

nr nr 5

62-68

XX

Artykuł analizuje możliwość wniesienia skargi na bezczynność organu administracyjnego. W doktrynie prawa procesowego administracyjnego oraz judykaturze słusznie zauważa się, że zwłoka w załatwieniu sprawy powoduje wiele następstw procesowych, może uzasadniać odpowiedzialność organu administracji zarówno za opóźnienie, jak i z powodu szkody wyrządzonej stronie. Za pomocą procedury zażalenia, zgodnie z art. 37 kodeksu postępowania administracyjnego, prawodawca zmierza do przymuszenia organu niższego stopnia poprzez czynności organu wyższego rzędu do wydania rozstrzygnięcia w sprawie "głównej", które strona będzie mogła zaskarżyć odwołaniem (innym właściwym środkiem zaskarżenia), a następnie skargą do sądu. (abstrakt oryginalny)

EN

The article analyses the possibilities of filing a complaint about the inaction of an administrative body. The doctrine of administrative procedural law and case law rightly point out that a delay in settling a case causes numerous procedural consequences and can justify the administrative body's liability for both the delay and for the damage caused to the party. The legislator intends to use the complaint procedure of Article 37 of the Administrative Procedures Code to force a lower level body to issue a settlement in the "main" case through the actions of a higher level body. (original abstract)