Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Czynnikowa struktura jakości życia młodzieży

100%

Oleś M.

Polskie Forum Psychologiczne

|

2010

|

tom XV

|

nr 2

262-279

EN

The goal of this article is to introduce factor structure of subjective quality of life in adolescents investigated by means of four questionnaires: Youth Quality of Life – Research Version (YQOL -RV) by Topolski et al., Quality of Life Profile: Adolescent Version (QOLP -AV) by Raphael et al., The KIDSCREEN -52 Questionnaire by the KIDSCREEN Group, and Subjective Quality of Life Questionnaire for Children and Adolescents. Two exploratory factor analyses were conducted on the results of two samples of adolescents: healthy, N = 333 (178 girls and 155 boys, mean age M = 14,99 lat, SD = 2,10), and chronically ill for several diseases, N = 266 (164 girls and 102 boys, M = 14,71 lat, SD = 1,69). Both factor analyses revealed four factor solutions, each explaining over 60% of variance. Factor structure for healthy group was adequate to the methods: Developmental Quality of Life (23%), Heath Related Quality of Life (15%), Positive Attitude Towards the Self, Others and Life (14%), and General Life Satisfaction (8,5%). Factor structure for chronically ill group was in some aspects similar in some other different: Developmental Quality of Life (21,5%), Self-Environment Relationship (16%), Coping and Support (11,5%), and Heath Related Quality of Life (11%). Discussion of the results is focused on specificity of four aspects of quality of life delivered in healthy sample and their similarities and differences to the factors in chronically ill sample.

2

Psychologiczna charakterystyka dzieci o wysokim i niskim poczuciu osamotnienia

100%

Oleś M.

Roczniki Psychologiczne

|

2006

|

tom 9

|

nr 1

121-140

PL

Tematyka artykułu koncentruje się wokół problemu osamotnienia u dzieci. Porównano dzieci o wysokim i niskim poczuciu osamotnienia w zakresie wybranych cech osobowości (CPQ R. B. Cattella), samooceny (SES M. Rosenberga i SEI S. Coopersmitha), asertywności (CABS L. Michelsona i R. Wooda) i zmiennych klinicznych ważnych z punktu widzenia prawidłowych relacji interpersonalnych: depresja (DSRS P. Birlesona i CDI M. Kovacs), pesymizm (HPLS A. E. Kazdina). Dodatkowo chodziło o wykrycie zmiennych warunkujących poczucie osamotnienia u dzieci w wieku szkolnym. Rezultaty przeprowadzonych badań dzieci w wieku 11-13 lat (N = 90; w tym dziewcząt N = 41, chłopców N= 49) wskazują, że dzieci o wysokim poczuciu osamotnienia są bardziej zamknięte w sobie, emocjonalnie wrażliwe, nieśmiałe, submisyjne i refleksyjne w porównaniu z dziećmi towarzyskimi. Charakteryzuje je podwyższone napięcie nerwowe, skłonność do obwiniania siebie i niska samoocena. Wykazują obniżony nastrój i pesymistyczne nastawienie do przyszłości. Obniżone poczucie własnej wartości, pesymizm i nieśmiałość - to główne uwarunkowania poczucia osamotnienia u dzieci; istnieje w tym względzie specyfika z uwagi na płeć. Uzyskane rezultaty przedyskutowano w świetle teorii cech oraz teorii społeczno-poznawczej. Implikacje praktyczne z badań wskazują na potrzebę opracowania programów interwencyjnych dla dzieci o wysokim poczuciu osamotnienia, które uwzględniałyby umacnianie poczucia własnej wartości oraz kształtowanie umiejętności społecznych.

EN

The article focuses on the issue of loneliness in children. Children with high and low levels of loneliness were compared on a range of measures pertaining to personality (Cattell's CPQ), self-esteem (Rosenberg's SES and Coopersmith's SEI), assertiveness (Michelson and Wood's CABS) and clinical variables crucial from the point of view of normal interpersonal relationships: depression (Birleson's DSRS and Kovac's CDI) and pessimism (Kazdin's HPLS). Additional analyses were carried out to identify the variables determining loneliness o school-age children. The study involved N = 90 children (41 girls and 49 boys) aged 11-13. The results showed that children with high loneliness are more closed, emotionally sensitive, shy, submissive and reflexive, as compared to non-lonely children. They were found to have increased emotional tension, tendency for self-blame and low self-esteem. They also showed lowered mood and pessimistic attitude towards future. Low self-esteem, pessimism and shyness were found to be the main factors accounting for loneliness in children, although in this respect gender-specific differences were also found. The results were discussed in terms of traits theory and social-cognitive theory. Practical implications of this study point to the need for development of intervention programmes designed for children with high loneliness. Such programmes should address action towards enhancement of self-esteem and development of social skills.

3

Sprawozdanie z konferencji „Aktualia 2001”

100%

Oleś M.

Roczniki Psychologiczne

|

2001

|

tom 4

285-286

4

Subiektywna jakość życia, poczucie własnej wartości i postrzegane wsparcie społeczne u nastolatków z zaburzeniami endokrynnymi

100%

Oleś M.

Endokrynologia Pediatryczna

|

2014

|

tom 13

|

nr 2 (47)

35-48

EN

Objectives. Aim of the study is to evaluate quality of life, self-esteem and social support in hospitalized teenagers. Material and methods. Adolescents aged 11-18 years (N=69 diabetes, N=48 obesity, and N=31 short stature) were investigated by means of YQOL, CSEI and MSPSS. Main questions: 1) What is the level of adolescents’ quality of life, self-esteem and perceived social support in teenagers with chronic illness? 2) What is the relationship between self-esteem and social support and quality of life? Results. Teenagers with diabetes, obesity and short stature differ in their levels of quality of life, self-esteem and perceived social support. Youth with obesity feel less social support in comparison to adolescents with diabetes and short stature. There is relationship between self-esteem, social support and quality of life. Conclusion: The results of the study imply common and specific phenomena for the adolescents under investigation which are discussed on the base of the theories and empirical findings. Pediatr. Endocrinol. 13/2014;2(47):35-48.

PL

Wstęp. W ramach tzw. podejścia holistycznego w leczeniu ocena jakości życia w odniesieniu do chorych przewlekle jest szczególnie ważna. Choroba przewlekła w przypadku dzieci i młodzieży stanowi sytuację zagrożenia dla prawidłowego rozwoju fizycznego, psychospołecznego i emocjonalnego. Celem badań jest ocena subiektywnej jakości życia, poczucia własnej wartości i postrzeganego wsparcia społecznego u młodzieży hospitalizowanej z powodu chorób przewlekłych. Materiał i metody. Badania obejmują młodzież w wieku 12–18 lat z cukrzycą typu 1 (N=69), otyłością (N=48) i niskorosłością (N=31) celem uzyskania odpowiedzi na pytania: 1) Jaki jest poziom subiektywnej jakości życia, poczucia własnej wartości i postrzeganego wsparcia społecznego u nastolatków chorych przewlekle? 2) Jaki jest związek pomiędzy poczuciem własnej wartości, wsparciem społecznym i subiektywną jakością życia? W badaniach zastosowano Skalę Jakości Życia dla Młodzieży, Inwentarz Poczucia Własnej Wartości i Skalę Postrzeganego Wsparcia Społecznego. Wyniki. Istnieją różnice pomiędzy grupą młodzieży z cukrzycą, otyłością i niskorosłością w zakresie subiektywnej jakości życia, poczucia własnej wartości i spostrzeganego wsparcia społecznego. Młodzież z otyłością cechuje niższy poziom wsparcia społecznego w porównaniu z nastolatkami z cukrzycą i niskorosłością. Istnieją istotne zależności pomiędzy poczuciem własnej wartości, wsparciem społecznym i subiektywną jakością życia. Podobieństwo i specyfikę badanych zjawisk przedyskutowano w świetle teorii i badań. Endokrynol. Ped. 13/2014;2(47):35-48.

5

Asertywność u dzieci i młodzieży: Problemy teoretyczne i metody pomiaru

100%

Oleś M.

Roczniki Psychologiczne

|

1998

|

tom 1

73-95

EN

The paper deals with the theoretical issues related with the problems of assertiveness and its studies in children and adolescents. Assertiveness is treated as one of the basic social skills, which makes it possible for a person to act in conformity with his or her own interest, to defend his or her rights without unnecessary fear or to express one’s own beliefs, emotions and thought in a frank, open and direct manner, without encroaching upon others’ rights. Assertive behaviour is linked with a good mood and mental well being. Now aggressiveness or submissiveness are opposite to assertiveness. Many psychological methods draw on to this distinction, including the methods of self-assessment. A. Bandura’s social-cognitive theory is especially useful in explaining assertive behaviour. It lays theoretical foundations for the programmes of training social skills. A review of methods includes: R. Deluty’s Children’s Action Tendency Scale (CATS), L. Michelson’s and R. Wood’s Children’s Assertive Behaviour Scale (CABS) as adapted by M. Oleś, Adolescent Assertion Expression Scale (AAES) by J. Connor et al., and T. Ollendick’s Children’s Assertiveness Inventory (CAI). Methodological problems of assertiveness measurement have been discussed on the basis of several examples of scales, with a view to their possibilities and limitations, and how they can be used under Polish conditions.

6

Poczucie własnej skuteczności i subiektywna jakość życia u chłopców z ADHD w wieku wczesnoszkolnym

63%

Ksiądz-Gołębiowska N. , Oleś M.

Polskie Forum Psychologiczne

|

2019

|

tom XXIV

|

nr 2

225-240

EN

Celem badań była analiza poczucia własnej skuteczności i subiektywnej jakości życia u chłopców z ADHD. W badaniach wzięło udział 60 chłopców w wieku 9–12 lat: 30 chłopców z diagnozą ADHD i 30 chłopców nieprzejawiających zaburzeń neurorozwojowych, stanowiących grupę porównawczą. Główne pytania badawcze skoncentrowano wokół analizy różnic między grupą kliniczną i grupą porównawczą oraz wokół oceny zależności między badanymi zmiennymi. Uzyskane wyniki pozwoliły na potwierdzenie części z przyjętych założeń. Chłopcy z ADHD prezentują niższe poczucie jakości życia i niższe przekonanie o własnej skuteczności, jednak tylko w wybranych aspektach. Co więcej, poczucie jakości życia koreluje z samoskutecznością jedynie w jednym wymiarze. Prezentowane rezultaty badań mają istotne znaczenie w planowaniu terapii dzieci z ADHD.

7

POSITIVE ORIENTATION AND GENERALIZED SELF-EFFICACY

38%

Oleś P. K. , Alessandri G. , Oleś M. , Bak W. , Jankowski T. , Laguna M. , Caprara Gian V.

Studia Psychologica

|

2013

|

tom 55

|

nr 1

47 – 59

EN

The beliefs that people hold about themselves, their life and future are important and mutually related constituents of psychological functioning and well-being. In this paper, we investigated the relationship between positive orientation and generalized self-efficacy. The sample consisted of 672 participants aged 15-72 years (274 males). The results confirmed the first hypothesis that positive orientation and generalized self-efficacy constitute two distinct but correlated constructs. The results were confirmed across the three age groups and, contrary to the second hypothesis, age was not confirmed as a moderator of the relationship between positive orientation and self-efficacy.