Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Polityka zapobiegania kryzysowi walutowemu. Przypadek Chile

100%

Ząbkowicz A.

Bank i Kredyt

|

2001

|

nr nr 6

30-34

XX

Międzynarodowy kryzys zadłużenia w latach 80. wymusił w wielu krajach wysoko zadłużonych politykę polegania na własnych oszczędnościach. W Chile strategia ta została utrzymana w latach 90. Przypadek Chile pokazuje, że istotne jest zarządzanie przepływem kapitału. Chile uniknęło kryzysu finansowego między innymi dlatego, że - przy zdrowych fundamentach (zdrowy budżet, wysokie stopy krajowych oszczędności i inwestycji) - rząd prowadził zróżnicowaną politykę wobec napływu kapitału i zniechęcał do kumulacji krótkoterminowych długów. Bardzo liberalne przepisy o bezpośrednich inwestycjach zagranicznych przyciągały bezpośrednie inwestycje zagraniczne w skali umożliwiającej niemal całkowite pokrycie deficytu obrotów bieżących. Ograniczanie napływu kapitału krótkoterminowego w Chile okazało się skuteczne i niełatwe do obejścia.

2

Druga dekada euro i perspektywy przezwyciężenia kryzysu w eurolandzie

100%

Gostomski E.

Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego. Finanse, Rynki Finansowe, Ubezpieczenia

|

2013

|

nr nr 57

185-198

XX

Euro jest drugą najważniejszą walutą międzynarodową na świecie. Pierwsza dekada jego funkcjonowania była pomyślna dla gospodarek krajów eurolandu, lecz na początku drugiej dekady zostały obnażone błędy konstrukcyjne strefy euro (brak wspólnej polityki finansowej i wspólnego budżetu). Dotknął ją głęboki kryzys gospodarczy i zadłużeniowy, ale zasadniczo nie zaszkodziło to międzynarodowej pozycji euro. Działania ratunkowe EBC i nowe rozwiązania instytucjonalne w strefie euro zaczynają już przynosić pozytywne efekty. Można oczekiwać dalszego wzrostu roli euro na rynkach międzynarodowych. (abstrakt oryginalny)

EN

The euro is the second most important international currency in the world. The first decade of its being in use turned out to be very favorable for the economies of the eurozone countries. However, the second decade of its operation showed the main failures in the construction of eurozone as lack of common fiscal policy and budget. In spite of the fact that the eurozone was clearly damaged by the economic and debt crisis, the international position of the euro was not basically disturbed. The efforts taken by the EBC in addition to new institutional arrangements that have been initiated in the euro area are starting to show positive effects. It seems that the further increase in the role of the international position of the euro will be in progress.(original abstract)

3

Wybrane konsekwencje kryzysu zadłużeniowego w Unii Europejskiej w obszarze długu publicznego

100%

Piątkowski P.

Prace Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu

|

2014

|

nr nr 346 Finanse publiczne

166-180

XX

Celem opracowania jest ocena skutków kryzysu zadłużeniowego w aspekcie długu publicznego. Analiza problemu została rozpoczęta od przedstawienia pojęcia długu publicznego z punktu widzenia prawa polskiego i unijnego, jak również teorii finansów publicznych. Następnie ocenie poddano zmiany poziomu deficytów budżetowych i długu publicznego w latach 2007-2013. Ostatnia część artykułu poświęcona została analizie zmian jakościowych w zakresie polityki zadłużenia publicznego, które są konsekwencją kryzysów gospodarczego i zadłużeniowego.(abstrakt oryginalny)

EN

This paper presents selected consequences of debt crisis in the Europeam Union. Special attention was paid to public debt. Firstly, the theory of public debt was presented, both: law regulations and scientific aspects of the debt. Secondly, changes in budget incomes, spendings, deficits and public debt were analized. Thirdly, the main activities of European governments and the European Commision in the area of fiscal policy and public debt management were shown.(original abstract)

4

Metody prognozowania kryzysów zadłużenia : przegląd literatury

75%

Krawiec J.

Studia Oeconomica Posnaniensia

|

2015

|

tom 3

|

nr nr 9

5-18

XX

Częstość i siła oddziaływania kryzysów zadłużenia stwarza potrzebę opracowania modelu, za pomocą którego możliwe będzie prognozowanie tego rodzaju zdarzeń. W literaturze przedmiotu wypracowano dwa rodzaje modeli. Są to modele parametryczne i nieparametryczne. Ich wspólna nazwa to systemy wczesnego ostrzegania. Mimo względnej popularności tematu w literaturze wciąż wybuchające kryzysy sugerują, że żaden z opracowanych modeli nie jest wystarczająco dobry lub jego użycie nie jest na tyle rozpowszechnione, aby pozwolić na uniknięcie kolejnych kryzysów. Niniejszy artykuł stanowi przegląd dotychczasowych osiągnięć w dziedzinie systemów wczesnego ostrzegania przed kryzysami zadłużenia i stanowi próbę odpowiedzi na pytanie, które z modeli są najbardziej skuteczne i jakie zmienne są najczęściej wybierane do modeli.(abstrakt oryginalny)

EN

The frequency and the impact power of sovereign debt crises create a need to develop a model which could be used to predict such events. The literature has developed two types of model: parametric and non-parametric. Their common name is the early warning systems. Despite the relative popularity of this subject recent crises suggest that none of the developed models is sufficiently effective, or its use not widespread enough to avoid further crises. This article provides an overview of the achievements in the field of early warning systems and tries to answer the question which of the models are most effective and which variables are most commonly used in the models.(original abstract)

5

Wpływ kryzysu zadłużeniowego w krajach strefy euro na gospodarkę Polski

75%

Gronicki M.

Zeszyty BRE Bank-CASE

|

2011

|

nr nr 117 Perspektywy polskiej gospodarki w latach 2012-2013

23-29

XX

Polska wyczerpała możliwości łatwego finansowania wzrostu gospodarczego. Łatwego w tym sensie, że mogliśmy korzystać z napływu kapitału oraz pożyczania pieniędzy. Unijne pieniądze (w następnej perspektywie finansowej) są pod znakiem zapytania. Prawdopodobnie pieniądze unijne mogą być przeznaczone na inne cele niż dopuszczano w obecnej perspektywie finansowej. Dlatego rząd powinien przemyśleć strategię obrony Polski przed długotrwałym spowolnieniem gospodarczym. A podstawowym problemem będzie zwiększenie oszczędności w gospodarce. Co wcale nie znaczy, że mamy zmuszać ludzi do oszczędzania. Zachęcać do oszczędzania powinny makroekonomiczne mechanizmy. (fragment tekstu)

6

Obligacje Brady'ego sposobem na rozwiązanie kryzysu zadłużeniowego krajów rozwijających się

75%

Dynus M.

Toruńskie Studia Międzynarodowe

|

2010

|

nr nr 1 (3) Międzynarodowe stosunki ekonomiczne

39-54

XX

Plan Brady'ego nie zlikwidował wprawdzie problemu ogromnego obciążenia krajów rozwijających się zagranicznymi długami, umożliwił jednak części z nich stopniowo odzyskać status wiarygodnego dłużnika, przyciągnąć inwestorów i zdynamizować wzrost gospodarczy, pozwalając tym samym na dalsze zwiększanie przepływów kapitału zarówno do krajów dłużników, jak i do krajów wierzycieli. Jednak konieczna jest dalsza restrukturyzacja zagranicznych długów krajów rozwijających się, zwłaszcza tych najbiedniejszych, zarówno z punktu widzenia dłużników, jak i wierzycieli, którzy przecież także mają interes w tym, by kraje rozwijające się przezwyciężały bieżące problemy gospodarcze i przeciwdziałały kryzysom. Niniejszy artykuł przybliża istotę obligacji Brady'ego jako głównego instrumentu, przy pomocy którego w latach 90. XX wieku dokonano restrukturyzacji zadłużenia zagranicznego największych dłużników wobec prywatnych banków. (abstrakt oryginalny)

EN

The Brady plan didn't eliminate problem of the foreign debt burden of developing countries, but this debt relief helped them to restore investment and growth and to become a reliable debtor, that resulted in increase of capital flows to all parties - debtor-countries and creditor- countries. The external debt burden should be further reduced - especially the debt of the low-income countries. It's necessary not only for the sake of the debtors, but also for the sake of the creditors, who have an important long-run stake in allowing the developing countries to surmount the current crisis and to avoid them in the future. This article present the clue of the Brady bonds - one of the main financial instruments that were issued in the 1990s by a middle-income developing countries as a result of restructuring of their defaulted commercial bank loans under the Brady Plan. (original abstract)

7

Koszty bankructwa państwa

75%

Gajda-Kantorowska M.

Nierówności Społeczne a Wzrost Gospodarczy

|

2017

|

nr z. nr 50

131-143

XX

Celem opracowania jest przedstawienie najważniejszych teorii oraz wybranych wyników badań empirycznych dotyczących kosztów bankructwa państwa. Oszacowanie potencjalnych kosztów bankructwa państwa stanowi niezbędną wiedzę dla rządów w celu podjęcia decyzji, w jak dużym stopniu w warunkach kryzysu zadłużenia opłacalne jest unikanie niewypłacalności w porównaniu z kosztami i korzyściami wywiązywania się ze zobowiązań. Z przeprowadzonej w opracowaniu analizy wynika, że w zależności od przyjętej metody ekonometrycznej oraz badanej próby krajów nadal występują olbrzymie rozbieżności odnośnie do wpływu bankructwa państwa na tempo wzrostu gospodarczego. Przykładowo koszty w krótkim okresie mogą wynosić od 0 do 10,5%, z kolei w średnim okresie od 0 do 10%. Podobnie znaczne rozbieżności dotyczą wpływu bankructwa na dostęp do międzynarodowych rynków kapitałowych i rozmiary handlu międzynarodowego. Najważniejszym potencjalnym kosztem ekonomicznym bankructwa państwa skłaniającym rządy do spłacania swoich zobowiązań jest negatywny wpływ bankructwa na sytuację krajowych firm, w tym głównie banków, co pośrednio wpływa na stan całej gospodarki kraju. Pogorszenie warunków funkcjonowania przedsiębiorstw prowadzi do ograniczenia prywatnych inwestycji, w tym szczególnie ważnych dla rozwoju współczesnych gospodarek inwestycji w kapitał ludzki, co zwrotnie obniża efektywność gospodarki, tempo wzrostu PKB i poprzez działanie automatycznych stabilizatorów pogłębia problemy fiskalne (głębokość i czas trwania kryzysu zadłużenia). Kolejnym ważnym kosztem motywującym rządy do unikania niewypłacalności są koszty polityczne, które są zazwyczaj długotrwałe i znaczne. Reasumując, należy podkreślić, że wyniki badań empirycznych wykazują skrajne rozbieżności, co utrudnia wykorzystanie ich przez rządy do podejmowaniu decyzji w warunkach kryzysów zadłużenia. (abstrakt oryginalny)

EN

The aim of this paper is to present the most important theories and selected empirical evidence on the costs of sovereign default. The evaluation of these costs is essential for countries facing a debt crisis for deciding how far they should go to avoid default compared with the costs and benefits resulting from the repayment of their debts. The analysis shows that depending on the selection of econometric model and sample of countries, there are still extreme differences regarding the impact of the sovereign default on economic growth. For example, the costs of not repaying debts can range from zero to 10.5% in the short run while in the medium term it can range from zero to 10%. Similarly, significant differences relate to the impact of sovereign default on the access to the international capital markets and on the size of international trade. The most important potential economic cost of sovereign default inducing governments to repay their debts is its negative impact on the domestic economy through the financial system, mainly banks, which indirectly affects the state of the whole economy. The deterioration of the business environment leads to a reduction in private investments, particularly the investments in human capital, which are very important for the development of modern economies. It leads to the reduction of the efficiency of the economy and GDP growth, and through the operation of automatic stabilizers- -exacerbates fiscal problems (the depth and the duration of the debt crisis). Another important incentive for governments to repay their debts are political costs, which are usually significant and long-lasting. In summary, the results of empirical studies show extreme differences, making it difficult for governments facing a debt crisis to use them to make optimal decisions.(original abstract)

8

Niemcy wobec kryzysu zadłużenia w strefie euro

75%

Ulatowski R.

Stosunki Międzynarodowe

|

2012

|

tom 45

|

nr nr 1

135-155

XX

Wybuch kryzysu zadłużenia w strefie euro datowany jest na przełom 2009 i 2010 r. Jego bezpośrednią przyczyną jest pomoc, jakiej rządy państw europejskich udzieliły pogrążonym w kryzysie bankom, po bankructwie banku Lehman Brothers. Wysiłki skierowane na zapobieżenie załamaniu się systemu finansowego strefy euro w latach 2008-2009 zakończyły się sukcesem. Jednak w konsekwencji tych działań wzrosło zadłużenie państw, którego rozmiary zaczęły budzić wątpliwości co do wypłacalności poszczególnych krajów. Nie należy jednak zapominać, iż już przed wybuchem kryzysu większość państw strefy euro miała wysoki poziom długu publicznego, a ich gospodarki charakteryzował brak równowagi. Strefa euro stanęła przed największym wyzwaniem w swojej historii. Zarządzanie kryzysowe nie było traktatowo przewidziane. Wynikało to z silnego przekonania twórców wspólnej waluty europejskiej, iż byłoby ono nie tylko zbędne, ale nawet kontrproduktywne, gdyż budziłoby niepotrzebne obawy, iż kłopoty gospodarcze w strefie euro są możliwe. Zwłaszcza Niemcy, główne mocarstwo gospodarcze na kontynencie europejskim, dążyły do redukcji unii monetarnej do jej fiskalnego, w formie kryteriów konwergencji, i monetarnego "kręgosłupa", w przekonaniu, iż możliwe jest osiągnięcie stabilnej sytuacji budżetowej i ekonomicznej poprzez zespół reguł. W strefie euro wprowadzono również zasadę, iż każde państwo jest odpowiedzialne jedynie za własne długi, jest to zasada no bailout. (fragment tekstu)

9

Analiza zjawiska upadłości banków i instytucji finansowych w kontekście światowego kryzysu i wydarzeń na rynkach kapitałowych

75%

Duraj A. N.

Prace Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu

|

2009

|

nr nr 48 Zarządzanie finansami firm : teoria i praktyka

164-172

XX

Zasadniczym celem artykułu była analiza zjawiska upadłości oraz fali bankructw banków i instytucji finansowych w kontekście wydarzeń na rynku kapitałowym od lipca 2007 roku do listopada 2008 roku. (fragment tekstu)

EN

The main goal of the article is to present bank and financial institutions bankruptcy between July 2007 and November 2008. The authors discuss the bankruptcy problem in a new context, taking into consideration the factor of financial system stability.(original abstract)

10

Zamiana długów na udziały kapitałowe jako nowa metoda rozwiązywania kryzysu zadłużeniowego

75%

Przybylska K.

Zeszyty Naukowe / Akademia Ekonomiczna w Krakowie

|

1991

|

nr nr 334 Prace z zakresu ekonomii politycznej i historii myśli ekonomicznej

9-21

XX

W niniejszym artykule przedstawiono zadłużenie krajów rozwijających się w latach 1982-1988 oraz podstawowe wskaźniki zadłużenia. Omówiono mechanizm zamiany długów na udziały kapitałowe. Na koniec przedstawiono wielkość zamienionych długów i ich ceny rynkowe.

EN

The attempts at solving the world indebtedness crisis have not brought the expected results yet. Now is the time for the indebtedness strategy to enter a new phase. One of the latest techniques of solving the problem of indebtedness is the exchange for assets in monetary which are placed as direct investments in indebted countries. It is to be hoped that it will contribute to the decrease in the indebtedness and the increase in the economic development of those countries. (original abstract)

11

Programy skupu aktywów Europejskiego Banku Centralnego w dobie kryzysu zadłużeniowego w strefie euro

75%

Grabowski W. , Stawasz E.

Ekonomia Międzynarodowa

|

2013

|

nr nr 4

5-21

XX

Przedmiotem artykułu jest analiza skuteczności programów skupu aktywów, które Europejski Bank Centralny wprowadził w odpowiedzi na kryzys zadłużeniowy części gospodarek strefy euro - tj. programów Securities Markets Programme i Outright Monetary Transactions. W artykule badana jest trwałość efektów wprowadzenia tych dwóch programów, mierzonych zmianą rentowności obligacji skarbowych. Wykorzystując kryterium informacyjne Akaike, dochodzimy do wniosku, że oddziaływanie programu Outright Monetary Transactions było dłuższe niż programu Securities Markets Programme. (abstrakt oryginalny)

EN

The aim of the article is to analyse the effectiveness of the asset purchase programs implemented by the European Central Bank during the sovereign debt crisis of some euro area countries (i.e. Securities Markets Programme and Outright Monetary Transactions). We examine how those programs translate into changes in sovereign bond yields. With the aid of the Akaike information criterion we conclude that the impact of the Outright Monetary Transactions was more durable. (original abstract)

12

Kryzys zadłużeniowy w Unii Europejskiej : analiza wybranych działań antykryzysowych i stabilizacyjnych w latach 2010-2013 - panaceum czy początek nowego kryzysu

75%

Zimejko R.

Studia i Prace Kolegium Zarządzania i Finansów / Szkoła Główna Handlowa

|

2013

|

nr z. 134

29-40

XX

Ostatni europejski kryzys zadłużeniowy, jakże często odmieniany we wszystkich przypadkach w mediach i pracach naukowych, zamierzałem przedstawić w dwóch odsłonach. Po pierwsze jako bolesne doświadczenie wielu państw, polegające na wyraźnym wyhamowaniu gospodarczym, pogorszeniu konkurencyjności oraz skokowym wzroście bezrobocia (rekordowo wysokie bezrobocie w Unii Europejskiej, najwyższe od 1995 r., czyli od daty, kiedy Eurostat zaczął publikować raporty z rynku pracy). Z drugiej zaś strony dążyłem do odpowiedzi na nurtujące mnie pytanie, czy podjęte działania antykryzysowe i stabilizacyjne w latach 2010-2013 to panaceum czy początek nowego kryzysu. Tu nie chciałbym rozpocząć nowego tematu, ale niestety odpowiedź na to pytanie jest bardziej skomplikowana niż się wydaje, bo z pewnością wiele z tych opisanych, a wprowadzanych przez europejskie władze działań będzie skutkowało redukcją zadłużenia i ograniczeniem deficytów lokalnych, to niestety, konsekwencje tych inicjatyw najbardziej dotkliwe są, i w najbliższym czasie będą, dla samych obywateli. To oni tracą pracę - dziś w 27 krajach Unii Europejskiej jest już 26,5 mln osób bez pracy, w tym ok. 6 mln osób do 25. roku życia. Dlatego też uważam, że poszczególne rządy państw starego kontynentu nie powinny przestawać na - w dużym stopniu - wprowadzaniu tylko fiskalnych działań antykryzysowych, a powinni położyć nacisk na odchudzenie wydatków związanych z administracjami rządowymi i samorządowymi, zmniejszyć obciążenia podatkowe, co poprawi konkurencyjność względem innych regionów świata i przede wszystkim ograniczyć bezrobocie - bo to właśnie ten problem może eskalować do miana kolejnego europejskiego kryzysu - kryzysu socjalnego.(abstrakt oryginalny)

EN

Although it seems that the debt crisis in Europe began with the subsequent collapses of economies of the EU member countries, with all the comprehensive social comment on the collapse of the economy of Ireland, Hungary, Greece, Spain or Portugal, the debt problem appears to date back to much earlier times. The best example is the political approval to introduce a common European currency on 1 January 1999 (at first in non-cash transactions) with the total public debt of the countries aspiring to become the members of the euro zone exceeding 71.6% of GDP. The end of 2010 and the beginning of 2011 turned out to be the time of escalation of problems connected with the public debt in some European Union countries. In such countries as Ireland, Greece or Portugal they have begun talking about bankruptcy and in the remaining countries such as Spain or Italy about a very likely insolvency. The representatives of Ireland, Greece and Portugal have applied for aid packages for their countries. In these countries there have been many strikes and social unrest, and international rating agencies dealing with creditworthiness of economies gave them a lower rating. The examples of Greece, Ireland and Portugal indicate clearly that the reasons for the crisis in the European Union are primarily mistakes in the economic policy. The governments of these countries were not able to adjust the programme and vision of the country to the actual economic situation in order to avoid their indebtedness, which is recently reflected in the bonds prices, reaching the highest levels in history, issued by these economies. Since the crisis appeared in the Union, the European Council undertook many actions to curb the public debt crisis, to rescue the euro currency and to strengthen the Economic Union. Apart from the aid package for the most indebted countries, i.e. Greece, Ireland and Portugal, a step to be made is the introduction of six legal acts called a six-pack. The debt crisis is affecting also the Polish economy, which although not connected through a common currency, like those countries, has dominating trade turnover with the European Union, which may weaken the Polish exports. On the other hand, the correlation of the zloty with the euro leads to the depreciation of the domestic currency, which gives rise to a higher inflationary pressure and increase in public debt (part of foreign debt) nominated in the common currency. The healing of public finance in the countries of the "old continent" should be solved in the mid-term perspective (3-5 years). Otherwise the aversion to the common currency will grow, which may lead to the collapse of the common market concept.(original abstract)

13

The Franco-German Alliance and Its Role in the Process of European Monetary Integration, 1944-2010 : Lessons for Today

75%

Syrrakos D.

Olsztyn Economic Journal

|

2016

|

nr nr 11 (2)

119-135

XX

Celem pracy jest ocena ewolucji sojuszu francusko-niemieckiego i prawdopodobnych kierunków jego rozwoju. Szczególnie omówiono kwestię, czy dobre stosunki między obydwoma państwami przetrwają, mimo obecnych trudności gospodarczych i politycznych. Nacisk położono na sprawdzenie, w jakim stopniu zawarcie sojuszu przyczyniło się utworzenia europejskiej unii walutowej. Pod tym kątem oceniono podpisanie traktatu rzymskiego, utworzenie europejskiego systemu walutowego, zawarcie jednolitego aktu europejskiego i traktatu z Maastricht. Podstawowym założeniem całej analizy jest to, że rozwój sojuszu oraz europejskiego systemu monetarnego będą iść w parze. Jeśli sojusz z powodzeniem nadal się będzie rozwijać, to proces europejskiej integracji gospodarczej będzie również postępował, jeżeli jednak stosunki między dwoma wspomnianymi krajami się pogorszą, to proces integracji gospodarczej w najlepszym razie ulegnie stagnacji. Główny wniosek jest taki, że w następstwie kryzysu zadłużenia strefy euro sojusz francusko-niemiecki zastąpiono "niemiecką hegemonią". To spowodowało, że główna siła napędowa Unii Europejskiej stała się nieskuteczna i jako taka osłabiła rozwój tej instytucji. (abstrakt oryginalny)

EN

The aim of this paper is to assess the evolution of the Franco-German alliance and the likely directions in its development. In particular, the question of whether the two countries' close relationship would survive the current economic and political obstacles is addressed. Emphasis is, placed on the way the alliance facilitated the creation of European Monetary Union. Therefore, the signing of the Treaty of Rome, the establishment of the European Monetary System, the creation of the Single European Act and the Maastricht Treaty are evaluated within this perspective. An underlying assumption throughout the analysis is that the prospects of the alliance and EMU will proceed in tandem. If the alliance continues to evolve successfully then the process of European economic integration will also progress, whereas if the two countries relations increasingly attenuate then the process of economic integration would at best stagnate. The main conclusion is that, following the Eurozone debt crisis the Franco-German alliance has been, replaced by "German Hegemony". This has rendered the main driving force of the European Union ineffective and as such has undermined the evolution of its institutions. (original abstract)

14

Reguły fiskalne a kryzys zadłużeniowy w krajach Unii Europejskiej

75%

Maciocha K.

Nauki o Finansach / Uniwersytet Ekonomiczny we Wrocławiu

|

2017

|

nr nr 1 (30)

42-53

XX

Celem niniejszego artykułu jest analiza realizacji reguł fiskalnych w krajach Unii Europejskiej. W latach 2008-2015 stan finansów publicznych większości krajów europejskich, zwłaszcza krajów strefy euro, pogorszył się w drastyczny sposób. W okresie tym średni poziom deficytu sektora finansów publicznych w Unii Europejskiej wyniósł prawie 7% PKB, a dług publiczny w 2014 r. kształtował się na poziomie ponad 85% PKB (dla krajów strefy euro wskaźnik ten wynosił 92% PKB). Wartości te znacznie przekraczają obowiązujące kryteria zadłużeniowe zawarte w traktacie z Maastricht, co wskazuje na brak dyscypliny fiskalnej wśród państw członkowskich Unii Europejskiej. Podstawową przyczyną naruszenia kryteriów zadłużeniowych był kryzys finansowy, którego początek datowany jest na 2008 rok. W warunkach recesji większość państw w celu ożywienia gospodarki zdecydowała się na poluzowanie polityki fiskalnej, co związane było bezpośrednio ze wzrostem wydatków publicznych. Sytuacja gospodarcza uległa pewnej poprawie, jednak działania te spowodowały wzrost deficytów budżetowych, co w konsekwencji przełożyło się na wzrost długu sektora finansów publicznych. Pracę oparto na analizie literatury przedmiotu, a także na analizie danych statystycznych pochodzących z Europejskiego Urzędu Statystycznego i Komisji Europejskiej.(abstrakt oryginalny)

EN

The aim of this article is to analyze the implementation of fiscal rules in the countries of the European Union. In the years 2008-2015, the state of public finances of most European countries, especially euro area countries, has deteriorated dramatically. In this period, the average level of the public finance sector deficit in the European Union reached almost 7% of GDP and public debt in 2014 was over 85% of GDP (92% of GDP for euro area countries). The main cause of the violation of the rules was the financial crisis, dated to 2008. Under conditions of recession, most states in order to revive the economy decided to loosen fiscal policy, which was directly related to increased public spending. The work was based on the analysis of the literature of the subject, analysis of statistic data from the European Statistical Office and the European Commission.(original abstract)

15

The Eurozone Crisis: Short-Run versus Long-Run Solutions

75%

Pickert J. , Narayanan V.

Horyzonty Polityki

|

2017

|

tom 8

|

nr nr 24 Globalne dobra publiczne

215-235

XX

CEL NAUKOWY: Głównym celem tego artykułu jest prezentacja wyniku porównania dostępnych krótko- i długoterminowych rozwiązań kryzysu strefy euro. Zasadniczą kwestię stanowi zbadanie, czy rozwiązania krótkoterminowe są wystarczające w porównaniu z długoterminowymi. PROBLEM I METODY BADAWCZE: Polityka monetarna Europejskiej Unii Walutowej na początku kryzysu zostanie przeanalizowana w powiązaniu ze środkami zastosowanymi tuż po jego powstaniu, podobnie jak jej perspektywy na przyszłość. Badanie oparte jest na przeglądzie literatury przedmiotu. PROCES WYWODU: Polityka monetarna ukazała strukturalne problemy, które wskazują jasno, że strefa euro nie była gotowa, by sprostać temu kryzysowi. Pierwsze środki zaradcze podjęto kilka miesięcy po wystąpieniu kryzysu. Zastosowane rozwiązania krótkoterminowe nie spełniły wymogów polegających na odzyskaniu utraconego zaufania i determinacji. W rezultacie środki powzięte na krótką metę okazały się niewystarczające. WYNIKI ANALIZY NAUKOWEJ: Z jednej strony czyniono pewne wysiłki, by znaleźć rozwiązania krótkoterminowe; te jednak nie były w stanie rozwiązać kłopotów finansowych dotkniętych nimi krajów strefy euro. Z drugiej zaś strony, dyskutowano żywo o rozwiązaniach długoterminowych w literaturze, jednak nie zastosowano ich. Dlatego też jedynie unia polityczna i monetarna może rozwiązać strukturalne problemy strefy euro. W przewidywalnej przyszłości politycy muszą jednak włożyć więcej wysiłku w realizację tego celu. WNIOSKI, INNOWACJE, REKOMENDACJE: Artykuł podkreśla potrzebę jedności politycznej i monetarnej. Na dłuższą metę pierwszy krok polegałby na wprowadzeniu Europejskiego Funduszu Monetarnego, a następnie obligacji monetarnych. (abstrakt oryginalny)

EN

RESEARCH OBJECTIVE: The main objective of this article is to present the result of the comparison of the short-run and the long-run solutions available for the Eurozone crisis. The main focus lies in examining if the provisions provided for the short-term are sufficient compared to the long-term solutions. THE RESEARCH PROBLEM AND METHODS: The existing monetary policy in the European Monetary Union at the beginning of the crisis will be examined together with the measures pursued immediately following the crisis as well as future prospects. The study is based on a literature review. THE PROCESS OF ARGUMENTATION: The monetary policy showed structural problems clearly emphasizing that the Eurozone was not prepared to address this crisis. The first reactive measures were taken several months after the start of the crisis. The implemented solutions on the short-run did not meet the requirements to garner lost trust and determination. In summary, the decided provisions on the short-run solutions were not sufficient. RESEARCH RESULTS: On the one hand, some efforts were made to find short run solutions. But these short-run solutions could not solve the financial difficulties of the affected Eurozone countries. On the other hand, long-run solutions are highly discussed in the literature but are not set in place. Therefore, only a political and monetary union can solve the structural problems of the Eurozone. However, in the foreseeable future, politicians need to spend more efforts into this aim. CONCLUSION, INNOVATION AND RECOMMENDATION: The paper underlines the need for a political and monetary union. A first step in the long-term would be the introduction of the European Monetary Fund and later on the Eurobonds. (original abstract)

16

Insolvency Risk of a Country - the Case of Greece Implications for European Union Member States

75%

Pera J.

Trends in the World Economy

|

2015

|

tom 7 Real Economy and Financial Sector in the Contemporary World

167-189

XX

Zły stan finansów publicznych państw UE, niedoskonałości systemu instytucjonalnego oraz niewystarczające reformy strukturalne i ewidentny brak procedur dotyczących potencjalnej renegacji kraju nadmiernie zadłużonego z UE negatywnie wpływają na stabilność gospodarczą państw zjednoczonej Europy. Do najważniejszych źródeł generujących ryzyko utrwalenia długoterminowej stagnacji gospodarczej państw UE należy zaliczyć naruszanie kryteriów konwergencji oraz brak skutecznych mechanizmów regulacyjnych, między innymi w sferze przestrzegania dyscypliny fiskalnej, czego skutkiem jest narastające zadłużenie i niespłacalne przez niektóre kraje. Przypadek Grecji jest przykładem takiego zadłużenia. Problem nierównowagi fiskalnej można zaobserwować w analizowanych latach 2007-2015. W konsekwencji do Grecji, która od wielu lat zmaga się z nadmiernym zadłużeniem, wkrótce mogą dołączyć kolejne kraje UE. Ryzyko takiego scenariusza jest bardzo realne, zatem niezbędne jest wypracowanie przez UE procedury renegacji zadłużenia przez dany kraj. Zaprezentowane wyniki badań nad wykorzystaniem warunków procedury nierównowagi makroekonomicznej dla Grecji. (abstrakt oryginalny)

EN

The poor state of public finances in EU Member States, imperfections of the institutional system, as well as insufficient structural reforms and obvious lack of procedures in terms of potential removal of excessively indebted country from the EU - have a negative effect on economic stability of EU Member States. The most important sources generating the risk of preserving long-term economic stagnation of EU Member States are: violating the convergence criteria and lack of effective regulatory mechanisms, e.g. related to respecting fiscal discipline, which result in a growing debt that is not paid by some countries. The case of Greece is an example of such debt. The problem of fiscal imbalance can be observed throughout the whole analysed period of 2007-2015. As a consequence, in the near future other EU Member States may join Greece that has been fighting over-indebtedness for many years. The risk of such scenario is very plausible, so it is necessary that the EU prepares a procedure of removing countries. This work shows the study results in a range of the examined topic that uses theterms of Excessive Imbalance Procedure for Greece. (original abstract)

17

Obecny poziom spłaty polskiego zadłużenia wobec Klubu Paryskiego i Klubu Londyńskiego

75%

Jędraszka A.

Studia i Prace Kolegium Zarządzania i Finansów / Szkoła Główna Handlowa

|

2010

|

nr z. 103

45-53

XX

Polskie zadłużenie zagraniczne wobec Klubu Paryskiego i Klubu Londyńskiego było dość znaczące. Mimo dosyć dużego poziomu tego zadłużenia sytuacja została opanowana. Zadłużenie spłacane jest terminowo i widoczny jest jego spadek, choć następuje przeniesienie zobowiązań z zadłużenia zagranicznego na zadłużenie wewnętrzne. Polska należy do grupy państw borykających się od lat z problemem rozwiązania zadłużenia zagranicznego. Wysokość zobowiązań wobec dłużników nie ukazuje w pełni problemu. Istotne jest powiązanie wysokości zadłużenia z innymi czynnikami, jak eksport czy wysokość rezerw walutowych. Potoczne bezwzględne rozumienie zadłużenia nie prowadzi do zrozumienia istoty zjawiska. W niniejszym artykule przedstawiono jedynie poziom spłaty zadłużenia wobec instytucji państw zrzeszonych w klubach, co jest tylko częścią składową polskiego zadłużenia. Należy oczekiwać, że w najbliższych latach nastąpią kolejne spłaty zadłużenia i ostatecznie problem ten zostanie rozwiązany.(fragment tekstu)

EN

The article is aimed at presenting the current level of Poland's public foreign debt to the Paris Club and the London Club. The statement itself that a given entity is in debt does not show the situation of the debtor. The presented debt is only part of the Polish foreign debt. At the moment a much higher level of indebtedness is found in treasury securities issued in foreign currencies on the foreign markets(original abstract)

18

Międzynarodowy Fundusz Walutowy wobec kryzysu finansowego w Europie

75%

Wróblewski M.

Prace Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu

|

2012

|

nr nr 267, t. 2 Handel i inwestycje w semiglobalnym otoczeniu

307-317

XX

Współczesny globalny kryzys finansowy spowodował w ostatnich latach wiele poważnych problemów ekonomicznych oraz społecznych w różnych regionach świata. Szczególnie niebezpieczne i dotkliwe implikacje kryzysu można jednak obserwować w wielu europejskich krajach, w tym głównie w obrębie UE. Z tego względu warto zwrócić szczególną uwagę na aktywność Międzynarodowego Funduszu Walutowego (MFW) w czasie analizowanych poważnych turbulencji finansowych w tym regionie świata. W konsekwencji celem tego syntetycznego opracowania jest próba zarysowania najważniejszych przejawów funkcjonalnego dostosowania MFW do globalnego kryzysu finansowego oraz jego uczestnictwa w procesach stabilizacji i sanacji finansowej w Europie. Należy bowiem zauważyć, że Fundusz - pomimo pojawiających się w ostatniej dekadzie licznych kontrowersji związanych z jego aktywnością operacyjną - jest nadal jedną z kluczowych organizacji międzynarodowych o globalnym zakresie działania i znaczącym potencjale.(abstrakt oryginalny)

EN

The global financial crisis has caused in recent years a lot of serious economic and social problems in different regions of the world. Particularly dangerous and severe implications of the crisis have been observed in many European countries, especially with reference to the euro zone members. For this reason it is worth paying special attention to the International Monetary Fund's activity in the time of the financial crisis in Europe. As a consequence of this conclusion the main research aim of the present paper is to outline the most important aspects of IMF functional accommodation to the global crisis as well as to present its participation in stabilization and recovery processes in Europe. It is also necessary to notice that although there are still many controversies connected with IMF's activities and decisions taken in past decades, this institution is still one of the most crucial international organizations with a global operational potential.(original abstract)

19

Kryzys gospodarczy i zadłużeniowy a zróżnicowanie integracji w Unii Europejskiej

75%

Kubin T.

Studia Europejskie / Centrum Europejskie Uniwersytetu Warszawskiego

|

2012

|

nr nr 3

71-91

XX

Skutki kryzysu gospodarczego i finansowego m.in. uwidoczniły słabości Unii Gospodarczej i Walutowej, w przypadku której mamy do czynienia, mówiąc najogólniej, z wyraźną różnicą między poziomem integracji w sferze walutowej (wspólna waluta i polityka pieniężna) i w płaszczyźnie gospodarczej (tylko koordynacja w niektórych dziedzinach polityk gospodarczych). Takie swoiste "niedokończenie" projektu unii walutowej w warunkach kryzysu wymusiło szereg działań (wskazanych wcześniej), które w istocie także pogłębiły integrację gospodarczą i polityczną. Jednakże innym skutkiem tych działań było to, że podział państw członkowskich UE ze względu na przynależność do UGiW, bardzo ważny i wyraźny już przed kryzysem gospodarczym i zadłużeniowym, od jego początku stał się jeszcze wyraźniejszy i głębszy. Zróżnicowanie to zostało ugruntowane szeregiem przyjętych uregulowań prawnych oraz praktyką działania instytucji UE. Przejawami pogłębienia i utrwalenia zróżnicowania państw UE pod względem formalnoprawnym są przede wszystkim tzw. sześciopak oraz "pakt fiskalny". Dwa wchodzące w skład "sześciopaku" rozporządzenia dotyczą tylko państw strefy euro, natomiast "pakt fiskalny" może pociągać za sobą również znacznie bardziej skomplikowane konsekwencje. (fragment tekstu)

EN

One of the major problems associated with the process of European integration is the issue of diversification of integration between the EU Member States. Initially, before the entry into force of the Maastricht Treaty, differences in integration between the members of the EC (EU) were relatively few and they were usually temporary in nature. The Schengen Agreement, the Maastricht Treaty and the Treaty of Amsterdam, and the possibility of establishing enhanced co-operation meant that the problem was becoming more and more important in the functioning of the EU - both theoretically and in the practice. The main thesis of the article is that the economic and financial crisis, which has lasted in the EU for several years has strongly contributed to the deepening of disparities between the EU Member States. The purpose of this paper is to analyse the effects of this crisis and the decisions made and actions taken in the context of the issue of diversity in the EU. Firstly, the paper deals with the legal basis of enhanced co-operation in the EU and examples of diversity in integration before 2010, and it presents two cases of establishing enhanced co-operation in the EU. Later, the article shows the actions and decisions taken by the EU Member States and the EU institutions in the context of the economic and debt crisis (such as the so-called 'six pack', the 'fiscal pact', and others). The summary contains the main conclusions. (original abstract)

20

Polska w kryzysie zadłużeniowym

75%

Jachowicz P.

Kwartalnik Kolegium Ekonomiczno-Społecznego Studia i Prace / Szkoła Główna Handlowa

|

2011

|

nr nr 3

89-104

XX

Po przejęciu władzy w 1970 r. ekipa Edwarda Gierka przyjęła program "dynamicznego rozwoju społeczno -gospodarczego kraju" i podniesienia standardu życia ludności. Nowe kierownictwo chciało osiągnąć te cele poprzez otwarcie na współpracę gospodarczą z zagranicą, a szczególnie z Zachodem. Planowano wzrost inwestycji i importu z wykorzystaniem kredytów zagranicznych. Zakup licencji służyć miał unowocześnieniu gospodarki. W pierwszej połowie lat 70. koncepcje te udało się częściowo zrealizować. Szybko rosły obroty handlu zagranicznego, a import z krajów kapitalistycznych finansowany był przede wszystkim kredytami. Szacuje się, że 55 % kredytów przeznaczono na inwestycje, głównie w przemyśle. Dalsze 30 % skierowano na import komponentów do bieżącej produkcji przemysłowej, a na import pasz i dóbr konsumpcyjnych przeznaczono kolejne 15 % kredytów. (fragment tekstu)

EN

The reason for indebtedness of socialist Poland were mistakes in economic policy combined with adverse situation in the world economy. When foreign financial relations came to a crisis in 1980-1981 it was combined with economic slump. The overcoming of debt called for market reforms. On the other hand, the condition for market reform was previous, at least partial, repayment of debt. A vicious circle emerged which couldn' t have been broken in political reality of the time. A chance to overcome the crisis came with the change of 1989. Then market reforms (Balcerowicz's plan) were introduced and the debts were written off (the 1991 and 1994 agreements) at the same time. The result of the reform was an increase in economic effectiveness and increase in income from export. Simultaneously, due to partial writing off of the debts, the burden of the repayment of debts decreased, which eased the transformation. (original abstract)