Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl

Ograniczanie wyników

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Fenomenologicko-existenciálna analýza krásy

100%

Démuth A.

Filosofický časopis (Philosophical Journal)

2019

tom 67

nr 4

561-575

The article presents a phenomenological-existential analysis of the experience of beauty (the aesthetic experience) through Heidegger’s approach to the examination of mood. It thematizes a subject that Heidegger undoubtedly had an immense interest in, but which he himself didn’t address with the methods that he developed in his work Being and Time (Sein und Zeit). The text therefore attempts to present what Heidegger’s answer to the question, “What is beauty?” might have looked like in this period of his work. The analysis that is presented respects the original structure of the question about mood and investigates beauty from three points of view concurrently: 1) what do beautiful objects have in common and what is it that characterizes them, 2) what characterizes the experience of living through an aesthetic experience and, for that matter, 3) what happens to us when we have an aesthetic experience. Thus, it attempts to interpret beauty in the spirit of Heidegger’s understanding of Dasein and being before the turn. The study points to the cognitive aspects of the aesthetic experience in the sense of the understanding of beauty as an uncovering of being and the worldliness of the world.

Predkladaný text sa pokúša predstaviť fenomenologicko-existenciálnu analýzu prežívania krásy (estetickej skúsenosti) prostredníctvom Heideggerovho prístupu k skúmaniu rozpoloženia. Tematizuje tému, ktorá Heideggera nepochybne nesmierne zaujímala, ku ktorej však sám nepristúpil metódou, ktorú ponúkol vo svojom diele Bytie a čas. Text sa tak pokúša predostrieť, ako by mohla vyzerať Heideggerova odpoveď na otázku „Čo je to krása?“ v tomto období jeho tvorby. Predkladaná analýza pritom rešpektuje pôvodnú štruktúru otázky o rozpoložení a krásu skúma z troch hľadísk: 1) čo majú krásne objekty spoločné a čo ich charakterizuje, 2) čím je charakteristické prežívanie estetickej skúsenosti, a napokon 3) o čo nám v estetickej skúsenosti ide. Krásu sa tak pokúša interpretovať v intenciách Heideggerovho chápania pobytu a bytia pred obratom. Štúdia poukazuje na kognitívne aspekty estetickej skúsenosti v zmysle porozumenia kráse ako odkrývaniu bytia a svetskosti sveta.

Der vorliegende Text stellt einen Versuch dar, eine phänomenologisch-existenzielle Analyse der Erfahrung von Schönheit vermittels Heideggers Denkansatz zur Befindlichkeit vorzustellen. Die Schönheit ist ein Thema, das Heidegger zweifellos sehr interessierte, dem er sich jedoch nicht mit derselben Methode näherte, die er in seinem Werk Sein und Zeit verwendete. Im vorliegenden Text wird daher versucht zu zeigen, wie Heideggers Antwort auf die Frage: „Was ist Schönheit?“ in seiner damaligen Schaffensperiode hätte aussehen können. In der Analyse wird dabei die ursprüngliche Struktur der Frage nach der Befindlichkeit respektiert und der Schönheitsbegriff aus drei Perspektiven untersucht: 1) Was ist schönen Objekten gemeinsam und wodurch zeichnen sie sich aus? 2) Wodurch zeichnet sich die ästhetische Erfahrung aus? 3) Worum geht es uns in der ästhetischen Erfahrung? Schönheit soll hier in den Intentionen von Heideggers Auffassung zu Dasein und Sein vor der Wende interpretiert werden. In der Studie wird auf die kognitiven Aspekte der ästhetischen Erfahrung im Sinne des Verstehens der Schönheit als Aufdeckung des Seins und der Weltlichkeit der Welt hingewiesen.

Problems of interdisciplinarity (metaphysical and methodological issues)

63%

Démuth A. , Démuthová S.

Studia Philosophiae Christianae

2011

tom 47

nr 3

93-104

The authors of the study focus their attention on some metaphysical and epistemological aspects of cognitive science which is the typical example of an interdisciplinary approach in philosophy. The first problem discussed is the question of compatibility of methods. Many philosophers trust in one reality only. They believe that certain sciences reveal some aspects of this reality. We can see more of reality from a variety of aspects by using different methods. This (Platonic) point of view supposes that all research methods are compatible as they explore the only one reality. Another group of thinkers confirms that background of explanation and methods used determine the object of research. They show that method of research has a great influence on what we can see. The method can be understood by metaphor of optic: it shows us something and at the same time it hides other aspects from our view. The first problem is thus whether we can combine the variety of methods if they possibly show different realities. Relevance of the first mentioned problem lies in the question of constitution (creation) or revelation of objects. The classical point of view assumes that an object of research exists even without research while constructivism affirms that an object is generated by research. It means that different sciences analyze different objects. The consequence of this idea points to a problem of the first and the third person standpoints. Phenomenology of mind needs to use the subjective approach from the first person standpoint with introspection and qualia. The scientific approach prefers objective language and research of the brain (not mind), without possibility to explain qualia. Is it then ever possible to get over difficulties emerging from the explanatory gap? Is there only one cognitive science exploring all problems of cognition or is the problem of cognition the subject of research of various sciences?

Autorzy koncentrują się na wybranych metafizycznych i epistemologicznych aspektach nauk kognitywnych, które są typowym przykładem podejścia interdyscyplinarnego w filozofii. Pierwszym dyskutowanym problemem jest kwestia kompatybilności metod. Wielu filozofów uznaje tylko jedną rzeczywistość. Sądzą, że poszczególne dyscypliny naukowe odkrywają pewne aspekty tej rzeczywistości. Używając różnych metod można uchwycić więcej aspektów tej jedynej rzeczywistości. Ten (platoński) punkt widzenia zakłada, że wszystkie metody badawcze są kompatybilne, ponieważ służą badaniu jedynej rzeczywistości. Inni twierdzą, że zasady wyjaśniania i używane metody determinują obiekt badania. Wskazują, że metoda badawcza ma ogromny wpływ na to, co postrzegamy. Metoda może być ujęta w metaforze widzenia: coś ukazuje, a jednocześnie inne aspekty ukrywa. Pojawia się zatem pytanie czy można łączyć różnorodne metody badawcze, jeśli mogą one ukazywać różne rzeczywistości. Istotne jest więc pytanie o to, czy obiekt badań jest konstruowany (tworzony) czy odkrywany. Klasyczny punkt widzenia zakłada, że obiekt taki istnieje niezależnie od badań, podczas gdy konstruktywizm twierdzi, że jest on tworzony przez samo badanie. Znaczyłoby to, że różne nauki badają odmienne obiekty. W konsekwencji pojawia się problem pierwszo- i trzecio-osobowego punktu widzenia. Fenomenologia umysłu wymaga podejścia subiektywnego z pierwszoosobowego punktu widzenia, przy użyciu introspekcji i subiektywnych jakości zmysłowych (qualia). Podejście naukowe preferuje język obiektywny i badanie mózgu (a nie umysłu), bez możliwości wyjaśnienia qualiów. Zatem, czy w ogóle można pokonać trudności pojawiające się ze względu na tę fundamentalną różnicę w sposobie wyjaśniania? Czy istnieje tylko jedna kognitywistyka badająca wszystkie problemy poznania, czy też kwestia poznania jest przedmiotem badań różnych nauk?