Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 25

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Impatiens walleriana
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
PL
Doświadczenie przeprowadzono w okresie od 4 marca do 5 maja 2000 roku. Rozsadę aksamitki rozpierzchłej ‘Jumbo Gulden Yellow’ i niecierpka Walleriana ‘Cajun Lilac’, ‘Lilac’ i ‘Impuls Scarlet’ posadzono 4 marca do doniczek o średnicy 9 cm. Zastosowano daminozyd, chloromekwat i flurprimidol 1 - 3 razy w odstępach 14-dniowych. Zastosowane retardanty różniły się wpływem na cechy morfologiczne roślin. Najsłabsze właściwości skarlające miał preparat daminozyd. Chloromekwat i flurprimidol działały silniej niż daminozyd. Flurprimidol hamował wzrost niecierpka Walleriana ‘Cajun Lilac’ o 14,9 - 42,1%, a ‘Impuls Scarlet’ o 12,9 - 27,5%. Retardanty powodowały intensywniejsze kwitnienie roślin niecierpka Walleriana w porównaniu z roślinami kontrolnymi.
EN
The experiment was carried out in a greenhouse from March to May 2000. Young plants of Tagetes patula L. and Impatiens walleriana Hook, were planted in 9 cm pots. Plants were sprayed with daminozyd, chloromequat and flurprimidol. All the preparations were applied 1 - 3 times with a 2 week interval. The applied retardants differed in their effect on morphological traits. Daminozyd was found to have the weakest retarding properties. Chloromequat and flurprimidol produced a stronger effect than daminozyd. Flurprimidol reduced the plant height by 14.9 - 42.1% in Impatiens walleriana ‘Cajun Lilac’ and 12.9 - 27.5% in Impatiens walleriana ‘Impuls Scarlet’. Treating with retardants resulted in better flowering plants of Impatiens walleriana than the control plants.
PL
Badania nad reakcją roślin rabatowych na stres suszy przeprowadzono w sezonie wegetacyjnym 2004 roku w szklarniach Katedry Roślin Ozdobnych SGGW. Materiałem doświadczalnym były dwa gatunki roślin: niecierpek Walleriana (Impatiens walleriana ‘Deep Rose’) i pelargonia rabatowa (Pelargonium X hortorum 'Deep Red’). Określono wpływ 3 poziomów SWC, 3 stężeń chlorku wapnia (0%, 0,1% i 1%) oraz 3 okresów suszy na zawartość chlorofilu i amoniaku w liściach badanych roślin. Pod wpływem suszy zwiększyła się zawartość amoniaku u niecierpka i pelargonii oraz zmniejszyła zawartość chlorofilu w liściach niecierpka. Niski poziom SWC nie miał wpływu na zawartość chlorofilu u pelargonii. Dolistne zastosowanie 1% roztworu CaCl₂ wpłynęło korzystnie na jakość roślin w warunkach stresu suszy, co wyraziło się zmniejszeniem strat chlorofilu i ograniczeniem wzrostu poziomu amoniaku.
EN
The experiment on the effect of drought on bedding plants was carried out in the greenhouses of the Department of Ornamental Plants during the vegetative season of 2004. The experimental material was two plant species: Impatiens walleriana ‘Deep Rose' and Pelargonium x hortorum ‘Deep Red’. The effect of three SWC levels, three calcium chloride concentrations (0%, 0.1% and 1%) and three drought cycles on chlorophyll and ammonium contents was examined. The ammonium content increased in both species under drought stress. Chlorophyll content decreased in Impatiens walleriana while there was no effect of low SWC on the pigment content in Pelargonium X hortorum. Spraying plants with of 1% calcium chloride reduced chlorophyll loss and ammonium accumulation.
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.