Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Transición y decadencia en el teatro alternativo o vanguardista español y polaco

100%

Kacprzak K.

Zeszyty Naukowe Uczelni Vistula

|

2019

|

nr nr 65(2)

46-56

XX

W artykule autorka podsumowuje trzy przypadki awangardowych grup teatralnych, których prace odgrywały rolę rytuałów przejścia w okresach przemian demokratycznych w Polsce i Hiszpanii. Są to: Teatr Ósmego Dnia, La Fura dels Baus i Els Joglars. Tekst udowadnia, że grupy te nie zawsze cieszyły się pozytywnymi wynikami projektu "teatralnego przejścia do demokracji". Najpierw wprowadziły nowe języki sceniczne, rozliczyły się z przeszłością, aby otworzyć drogi do przyszłości, podsumowały bezpośrednie konsekwencje zmian, zaproponowały nowe paradygmaty czy wartości. Potem pracowały w nowych strukturach, ale zapłaciły znaczną cenę. Ofiarami procesów dekadencji padły: metoda kreacji zbiorowej, wartości solidarności i grupowej pracy artystycznej oraz najwyższa jakość artystyczna. (abstrakt oryginalny)

EN

The author shows how three avant-garde theater groups created works that played a notable role of rites of passage in their respective periods of transition to democracy. Troupes Teatr Ósmego Dnia of Poznań, Barcelona's La Fura dels Baus and Els Joglars are analysed. The essay shows that transition brought a hefty price to pay. Initially, those groups introduced new performance codes, closed the past accounts and opened future ahead with new paradigms and values in view. Later, while they continued working within those new paradigms, they lost much of the drive. Collective creation, values of solidarity and group work suffered with quality, vigour and imagination all staled. (original abstract)

2

Dos estrategias del teatro posdramático: Fausto 3.0 de La Fura dels Baus y Wycinka. Holzfällen de Krystian Lupa

100%

Kacprzak K.

Zeszyty Naukowe Uczelni Vistula

|

2017

|

nr nr 52(1)

55-66

XX

Autorka zastanawia się nad niektórymi cechami tzw. teatru postdramatycznego (pojęcie wprowadzone przez Hans-Thiesa Lehmanna), występującymi w twórczości hiszpańskiej grupy La Fura dels Baus oraz polskiego reżysera Krystiana Lupy. W artykule analizowane są elementy dwóch spektakli tych artystów (Fausto 3.0 oraz Wycinka. Holzfällen), które można by zamknąć w kategoriach "dramaturgii wizualnej" i "montażu za pomocą wariacji". Oba te elementy możemy uznać za cechy teatru postdramatycznego. Choć w poniższym tekście zarówno La Fura dels Baus, jak i Krystian Lupa są uznani za przedstawicieli tego właśnie rodzaju teatru, dowodzi się jednocześnie, że pod wspólną nazwą mogą kryć się dwie, dość różne strategie. (abstrakt oryginalny)

EN

The Author inquires into the Hans-Thies Lehmann's postdrama concept features that appear in the performances of the Spanish La Fura dels Baus troupe and those of Krystian Lupa, a Polish theatre director. The paper discusses two performances: Fausto 3.0 of La Fura dels Baus and Wycinka. Holzfällen of Lupa. The productions reveal the features of "visual dramaturgy" and "variations driven montage". Both belong to the postdrama repository. However, the Author argues that this common denominator conceals different strategies of the artists. (original abstract)

3

Law and damnation in the last judgment from the late medieval chester mystery plays

100%

Wiącek T.

Zeszyty Naukowe Uczelni Vistula

|

2017

|

nr nr 52(1)

67-76

XX

W sztuce pt. The Last Judgment z późnośredniowiecznego cyklu angielskich misteriów z miasta Chester, dusze zmarłych stają przed sądem ostatecznym w parach, jako Salvatus i Damnatus, co pozwala odróżnić skruszonych grzeszników dostępujących zbawienia, od tych zasługujących na wieczne potępienie. Jednakże Iusticiarius Damnatus oraz Mercator Damnatus, czyli sędzia i kupiec, jako jedyni występują bez pary Salvatus, co sugeruje brak możliwości odkupienia ich grzechów i zbawienia duszy. W artykule zbadano powody takiego traktowania tych dwóch postaci w kontekście dydaktycznej funkcji średniowiecznego angielskiego teatru przez analizę związku między brakiem możliwości zbawienia a nietypowym, w przypadku pozostałych występujących w sztuce dusz, prawnym charakterem wyznanych win. Wymienione nadużycia i praktyki niegodne zawodów sędziego i kupca, takie jak korupcja, krzywoprzysięstwo, stronniczość i oszustwo, skutkują potępieniem nie tylko ze względu na ich grzeszny charakter, ale przez wzgląd na związane z nimi poważne społeczne konsekwencje, takie jak podważanie obowiązującego prawnego porządku, wprowadzanie niepokojów i braku sprawiedliwości oraz wykorzystywanie biednych i słabych dla własnych celów. W tym kontekście, sposób w jaki traktowani są Iusticiarius Damnatus oraz Mercator Damnatus staje się ważną lekcją nie tylko o charakterze moralnym, ale też prawnym i społecznym. Postawiona teza wspierana jest pracami historyków prawa średniowiecznego, takich jak Richard H. Helmholz i James A. Brundage, oraz średniowiecznymi traktatami, takimi jak Decretum Gracjana oraz Summa Teologiczna św. Tomasza z Akwinu. (abstrakt oryginalny)

EN

In "The Last Judgment", an English play from the late medieval Chester mystery cycle, souls stand for final judgment in Salvatus and Damnatus pairs, distinguishing the damned sinners from the penitent and redeemed. However, Iusticiarius Damnatus and Mercator Damnatus, the Judge and the Merchant, appear alone, their Salvatus counterparts missing, and as such suggesting the lack of a possibility of redemption for their sins. This paper investigates the reasons for such disparity in the context of didactic function of medieval English theatre by analyzing the relation between the apparent lack of redemption and unusual legal character of confessed transgressions. The specific abuses of the law and abandonment of legal and moral principles governing the damned souls' trades, such as corruption, perjury, bias and fraud to which the two confess, lead to the damnation of soul not only because of their sinful aspect, but also due to the grave social consequences, such as undermining the governing legal order, inducing strife, injustice, and extortion of the weak for own particular interests. Therefore, the harsh treatment of Iusticiarius Damnatus and Mercator Damnatus becomes an important lesson not only in morality, but most significantly in law and social order. The analysis is supported by works of legal historians, such as Richard H. Helmholz and James A. Brundage, as well as medieval treatises, i.e. Gratian's Decretum and St. Thomas Aquinas' Summa theologica. (original abstract)

4

Actors in the Social World of Public Drama Theatre in Poland during the Communist Period and in the Period 21st Century. A Compara Tive Analysis

80%

Zimnica-Kuzioła E.

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Sociologica

|

2020

|

nr nr 73 Cinema, Film, Hero, Actor in Sociological Analyses and Research

111-126

XX

Celem artykułu jest analiza porównawcza kondycji społecznej aktorów w okresie PRL-u i po transformacji ustrojowej 1989 roku. Materiałem empirycznym, jaki wykorzystuje Autorka, są publikacje popularnonaukowe poświęcone aktorom polskich publicznych teatrów dramatycznych i przeprowadzone przez nią - w latach 2015-2017 - wywiady swobodne z twórcami teatralnymi, reprezentującymi sześć polskich ośrodków teatralnych. Aktorzy, którzy dobrze pamiętają okres PRL-u, z nostalgią wspominają miniony czas w życiu teatralnym, pamiętają familiarne stosunki w zespołach, antyrankizm, włączanie pracowników technicznych i administracyjnych do wspólnoty twórców, bez podkreślania jakiejkolwiek hierarchii. Współcześnie podziały społeczne, ideologiczne i polityczne w zespołach są bardziej widoczne. Młodzi aktorzy częściej kwestionują autorytety, w minionej epoce zasłużeni aktorzy darzeni byli wielkim szacunkiem. Współcześnie multiaktywni aktorzy demitologizują profesję aktorską, zwracają uwagę na upadek zawodowego etosu.(abstrakt oryginalny)

EN

This article aims to provide a comparative analysis of the social condition of actors during the communist era in Poland and after the political transformation of 1989. The empirical material used by the author includes popular science publications devoted to actors of Polish public drama theatres as well as free-flowing interviews conducted by the author in 2015-2017 with theatre artists representing six Polish theatrical centres. Actors who remember the period of the People's Republic of Poland well are nostalgic about the past theatrical life, they remember being on familiar terms within theatre teams, anti-rankism, and the inclusion of technical and administrative staff in the community of artists without emphasising hierarchies. Today, the social, ideological and political divides in theatre teams are more noticeable. Distinguished actors are being challenged by young colleagues, while they were held in high regard in the past. Nowadays, multi-active actors demythologise the profession of an actor and point to the decline of the professional ethos.(original abstract)

5

Artystka niestała w uczuciach

80%

Sulimowicz A.

Awazymyz. Pismo historyczno-społeczno-kulturalne Karaimów

|

2013

|

nr 4 (41)

4-7

PL

Z niewyraźnych kadrów niemego filmu dama w stylowej sukni posyła widzom piękny uśmiech. Zapomniana aktorka i pieśniarka, bratanica słynnego burmistrza, niewierna żona znanego aktora – wciąż pozostaje zagadką...

6

Morfologia marki organizacji niekomercyjnych na przykładzie polskich teatrów

80%

Hernik J.

Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego. Problemy Zarządzania, Finansów i Marketingu

|

2012

|

nr nr 24

303-316

XX

Odbiór różnego rodzaju apeli, które organizacje mogą kierować do poszczególnych grup odbiorców, będzie ułatwiony, jeśli zostanie wsparty rozpoznawalną i niosącą pozytywne wartości marką. Stąd celem niniejszego artykułu jest analiza i ocena budowy marek rozumianych jako oznaczenia ułatwiające odróżnienie jednego podmiotu od innych. Wnioski przedstawione w artykule odnoszą się zarówno do konstruowania nazw teatrów, jak i oznaczeń graficznych. Ponadto umieszczono tu konkluzje odnoszące się do trzech sfer, do których odwołują się marki: funkcjonalnej, symbolicznej i odczuwania. Podkreślono, Ŝe wykreowanie dobrej marki jest procesem wielowymiarowym i czasochłonnym, ale bardzo istotnym w działalności teatrów, konkurują one bowiem ze sferą kultury masowej i innymi formami spędzania wolnego czasu.(oryginalny abstrakt)

EN

Receiving various appeals that organizations may address to particular audiences will be facilitated if supported by well known and delivering positive values brands, understanding as signs enabling distinguishing one organization from the other. Therefore the objective of this paper is the analysis and evaluation of brands morphology. Conclusions discussed in the paper refer to the issues of creating theatres' names as well as graphics. Moreover, the paper contains conclusions concerning three spheres of brands: functional, symbolic and perceptional. It is underlined that a good brand creation is a multidimensional and time consuming process but, as theaters compete with mass culture and other forms of spending leisure time, it is a very important activity of such kinds of organizations.(abstract original )

7

Some Anthropological Elements in Chekhov's Theatre

80%

Bosun P.

International Letters of Social and Humanistic Sciences (ILSHS)

|

2015

|

tom 2 (1)

81-85

EN

The theatre, an enigmatic world in which the actors can transform for a couple of hours the reality of the spectators in an astonishing universe. Anton Chekhov, Russian dramatist is reveling his magical wings over the creation of the theatre with one of his plays, The Seagull. The time in his plays seems unbearable and it continues endlessly without novelty. One of the character from the theatre play The Seagull is Nina Zarecinaia and represents the single woman in this play that has the power to convert her life. The Chekhov's character, Nina chose to live, love and suffer a manner to win wisdom and to find her way in life. She is more powerful that she thinks and is capable to endure her hard life without giving the possibility to come back to her old home. In this case, she is showing courage to take life as it is. Most important things about this character is that she comes back for a short period and penetrate the quiet space of the other characters, leaving behind at her leaving the appearance of death. Relying on the actions that Nina takes, we can find four elements of anthropology: empathizing, expression patterns, releasing the psychic energies and the art to detect and to avoid the unconscious traps.(original abstract)

8

Все позволенно. "Братья Карамазовы" в современном театре

80%

Lappo I.

Colloquia Litteraria

|

2017

|

nr 23

PL

Irina Lappo, “Everything is Permitted. «The Karamozov Brothers» in contemporary Theatrical performances” The paper, after a brief analysis of the basic motifs and structural features of Dostoyevsky’s novels, opens with the description of the historical performance of The Karamazov Brothers from 1910 presented in Moscow Artistic Theatre (MCHAT) and directed by Niemirovitsch-Dancenko. The main theme of this paper are three key performance of Dostoyevsky’s final novel: by Janusz Opryski (2010), Sylwa Kricikene (2011) and Lev Erenburg (2016).

9

Detonacja nadziei. O fundamentalnej frakturze opowiadania przemocy w twórczości Heinera Müllera

80%

Raddatz F. M. , Wojtyra W.

Facta Ficta. Journal of Theory, Narrative & Media

|

2018

|

tom 1

|

nr 1

178-201

EN

In the paper, Detonation of Hope, translated by Wiktoria Wojtyra, Frank M. Raddatz attempts to explain the origins of Heiner Müller’s late texts, renowned for their non-dialogue characteristics that have become the basis for the post-dramatic theater. However, this basis has been corrupted by the capitulation to violence now deeply integrated onto it. Furthermore, in Hamletmachine, Müller utilized post-utopian aesthetics as a manifestation of the thwarted hope of the end to violence in history. This fundamental structure of his narrative of violence is preceded by the long struggle against violence and the possibility of overcoming or eradicating it entirely. A profound shock ensues from a sensitization stemming from the regulation of violence set against a pandemic. However, this only succeeds until the moment in which the fight against bestiality will give way for a new desire for violence. History, it turns out, becomes a cul-de-sac as represented by the renaissance of the ice-age which marks a farewell to a utopian world free of violence. At the same time fails an alliance of art and politics. The same alliance, that on behalf of The Absolute Other once hammered out the historical expectations horizon.

10

Cambios sociales, cuerpo, género y communitas en las obras de la Fura dels Baus

80%

Kacprzak K.

Zeszyty Naukowe Uczelni Vistula

|

2018

|

nr nr 58(1)

106-117

XX

La Fura dels Baus, jedna z najdłużej istniejących grup teatralnych w demokratycznej Hiszpanii, powinna być analizowana jednocześnie jako zjawisko kulturowe i socjologiczne. Stała się jednym z kanałów komunikujących długo tłumione lęki społeczeństwa postfrankistowskiego oraz zdobyła popularność wynikającą nie tylko z jakości jej spektakli. Na ciekawego rodzaju konglomerat składają się: poetyka grupy, jej problematyczna "ideologia" oraz zmiany jej statusu z perspektywy gender. Autorka tekstu starała się wykazać, jak zespół wspomógł proces pokonywania traum w społeczeństwie postfrankistowskim oraz polemizuje z Mariët de Korver nt. czy grupie udało się przywrócić Hiszpanom tzw. "poczucie przynależności do communitas". (abstrakt oryginalny)

EN

La Fura dels Baus, a theatre group born with Spain's transition to democracy, inspires both the culture criticism and social science research. They became one of the channels venting the long suppressed fears of post-Franco society and thus exerted influence far beyond the reach of their performance. This, rather eclectic assembly of teasers include the poetics, controversial ideology, and transformation of their status from a gender perspective. The author aims to examine the role of the troupe in the process of overcoming the traumas the post-Franco society had experienced. And she argues with Mariët de Korver about the 'sense of belonging' - if the troupe succeeded in restoring the so-called 'communitas' to the Spanish. (original abstract)

11

Problemy finansowania instytucji kultury w Polsce na przykładzie teatru im. St.I. Witkiewicza w Zakopanem

80%

Suchowian J.

Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego. Finanse, Rynki Finansowe, Ubezpieczenia

|

2011

|

nr nr 38

175-184

XX

Kultura jest jedną ze sfer realizacji ludzkiej wolności. Instytucje kultury - jednostki powołane do tworzenia i upowszechniania dorobku kulturowego - finansowane mogą być z różnych źródeł w zależności od struktury własnościowej. Dobra i usługi kultury tworzą i dostarczają społeczeństwu trzy grupy podmiotów: publiczne, pozarządowe (non profit) i przemysł kultury, które współdziałają i wzajemnie uzupełniają swoją działalność. Wśród wszystkich instytucji prowadzących w Polsce działalność kulturalną przeważają publiczne instytucje kultury. Instytucje kultury borykają się z problemami pozyskania środków finansowych na działalność bieżącą. Środki przekazywane przez organizatora są niewystarczające. Finansowanie działalności kulturalnej w Polsce jest podstawową słabością systemu zarządzania kulturą. Problemem jest zdefiniowanie, w jakim stopniu instytucje kultury powinny być dofinansowane przez państwo, a na ile powinny być samodzielne i czy kulturę należy urynkowić. W niniejszej pracy przedstawiono ogólne wskazanie zasad działania instytucji kultury w Polsce oraz możliwości pozyskiwania środków na finansowanie przedsięwzięć kulturalnych. (abstrakt oryginalny)

EN

Culture is an important element of social identification. It influences both a unit and a society and also the economic processes in the society. Cultural institutions - the organizations founded to create and protect the cultural heritage can be financed form different sources depending on the ownership structure. The public cultural institutions are under the protection of the state or local administration units which are their organizers and ensure the sources for their maintenance. The subventions are unfortunately not sufficient and the institutions need to look for other financial sources by taking part in the contests or seeking the private donors. Its aim is to point very generally the possibilities of gaining the additional sources for financing the cultural undertakings and present the current changes in managing and financing the culture. (original abstract)

12

Miejsce teatralne - współczesne przestrzenie kultury

80%

Starzyk A.

Zeszyty Naukowe Uczelni Vistula

|

2018

|

nr nr 61(4)

27-36

XX

Celem opracowania jest zwrócenie uwagi na nowe wyzwania stawiane przed projektantami w procesie kształtowania współczesnych przestrzeni kultury w związku ze zmieniającymi się standardami, oczekiwaniami społecznymi, a może przede wszystkim w związku ze zmieniającą się szeroko rozumianą kulturą. Zmiana jest normą, stąd postawiony problem nie może mieć definicji skończonej, jest procesem ciągłym wymagającym bieżących aktualizacji. Zastosowano metody badań niezbędne do zdefiniowania problemu naukowego, jako wyjściowego dla dalszych opracowań, a w efekcie wskazania wytycznych wdrożeniowych: metodę analizy krytycznej, metodę obserwacji bez interwencji, metodę intuicyjną opartą na doświadczeniach osobistych. Wyniki badań pozwoliły na wyciągnięcie wniosków dotyczących kierunków kształtowania współczesnych przestrzeni kultury. (abstrakt oryginalny)

EN

The aim of the study is to draw attention to new challenges posed to designers in the process of shaping contemporary cultural spaces in connection with changing standards, social expectations, and perhaps primarily in connection with the changing widely understood culture. Change is the norm, hence the problem can't have a finite definition, it is a continuous process that requires ongoing updates. The research methods necessary to define the scientific problem as the starting one for further studies were applied, and as a result the implementation guidelines were indicated: the method of critical analysis, the method of observation without intervention, the intuitive method based on personal experience. The results of the research allowed to draw conclusions regarding the directions of shaping contemporary cultural spaces. (original abstract)

13

Kapitoly z dejin divadelného života v spišskom regióne

80%

Kušnírová E.

Humanum. Międzynarodowe Studia Społeczno-Humanistyczne

|

2011

|

nr nr 6 (1)

397-419

EN

In the contribution we outline dramatics and activities of members of Jednota mládeže slovenskej (Union of Slovak Youth) in Levoča. In the national consciousness processes and in the struggle for a new society, followers of Ludovit Stur (so-called "štúrovci") attributed great importance to theatre. The then Slovak playwright (J. Chalupka) and the other nation's amusing type of drama (e. g. V. K. Klicpera, A. Kotzebue, K. Kisfaludy) were typical for their drama creation. Revolutionary years of 1848/49 caused termination of drama activities at The Spis region and ending of this important period. We outline the image of particular drama productions (from 1845 to 1847) realized by amateurs in Levoča. (original abstract)

14

Komunikacyjny wymiar performansu kulturowego

60%

Dorak-Wojakowska L.

Horyzonty Wychowania

|

2012

|

tom 11

|

nr nr 22

107-136

XX

W niniejszym artykule naszkicowano główne definicje performansu oraz wybrane teorie performatywności. Nakreślony został interdyscyplinarny zakres badań nad performansem. Wyróżniono aspekt medialny i komunikacyjny performansu kulturowego jako nośnika tradycji, uwzględniając procesy i akty komunikacyjne na przykładzie sztuki teatru. Wskazano również na możliwości zastosowania teoretycznych analiz zjawiska performatywności w praktyce teatralnej. Artykuł opisuje teatr jako medium ludzkie, którego twórcą, narzędziem, a zarazem tworzywem jest aktor, a także charakteryzuje rolę ciała oraz interakcji w kształtowaniu komunikatu scenicznego. Autorka podjęła próbę wyodrębnienia komunikacyjnych aspektów działania w teatrze, zwracając uwagę na postępującą depersonalizację w doświadczeniu komunikacji międzyludzkiej, traktując teatr jako model ludzkich zachowań.(abstrakt oryginalny)

15

Theatre Organization System in Poland since 1980s

60%

Prykowska-Michalak K.

Zarządzanie w Kulturze

|

2017

|

tom 18

|

nr z. 3

395-403

EN

The system of theatre organization in Poland should have basically changed after the political transformation in 1989. This year marked the break up with the central leadership of the Communist Party, followed by introduction of the Act on organizing and conducting cultural activities in 1991. Although the new system of public theatres attributed to appropriate levels of local government seemed fair, it was also deemed quite rigid. After more than twenty-five years, there are several elements that are more changeable than sustainable. (original abstract)

16

Polityka repertuarowa Teatru Polskiego w Bydgoszczy w latach 2006-2014. Aspekty edukacyjne i poznawcze

60%

Wenderlich P.

Zarządzanie w Kulturze

|

2016

|

tom 17

|

nr z. 2

147-157

XX

Na potrzeby niniejszego artykułu posługuję się określeniem "polityka repertuarowa", które wydaje się trafne i uzasadnione z kilku istotnych powodów. Po pierwsze, przez "politykę repertuarową" rozumiem spójność działań i jasno określonych, konsekwentnie realizowanych nurtów programowych (teatr jako instytucja kultury i sztuki), ale także aspekty dotyczące zarządzania, tworzenia spójnego, czytelnego dla widza wizerunku (teatr jako instytucja publiczna). Po drugie, polityka to również realizacja wyznaczonych celów w środowisku o zróżnicowanych poglądach. Teatr Polski w Bydgoszczy (TPB) nie stronił (i nadal nie stroni) od tematów społecznie istotnych, weryfikujących zastaną rzeczywistość, kontrowersyjnych, wzbudzających skrajne opinie i silne emocje, wybiegających daleko poza koncepcję ludyczną. Teatr, jako część sfery publicznej, jest więc miejscem dyskusji. Po trzecie, częścią założeń repertuarowych Teatru Polskiego jest aktywny udział odbiorców w tworzeniu oraz funkcjonowaniu przestrzeni społeczno-kulturowej, co daje możliwość realizacji dobra wspólnego. Analizę polityki repertuarowej TPB zdecydowałam się zawęzić do aspektów edukacyjnych i poznawczych. Wydają się one interesujące w kontekście patrzenia na teatr jako na instytucję spełniającą funkcje inne niż tylko rozrywkowa i kulturalna. Ponadto z racji publicznego charakteru teatr wywiera silny wpływ na życie kulturalne lokalnej społeczności. Cezury czasowe podejmowanej problematyki ograniczam do lat 2006-2014, kiedy funkcję dyrektora artystycznego i naczelnego teatru pełnił Paweł Łysak. (fragment tekstu)

EN

The purpose of this paper is to demonstrate the role of theatre education in creating a coherent and well-thought repertoire policy of an institution. In this context, questions arise about the role of culture in education and in shaping social attitudes as well as critical thinking skills. The author analyzed the research problem on the basis of selected educational activities (aimed at different audiences) carried out at the Polish Theatre in Bydgoszcz. The use of theatrical and quasi-theatrical forms in education/pedagogy implies not only the development of sensitivity to art, but above all, breaking down communication barriers and gaining new experience and knowledge. (original abstract)

17

Wstęp do rozważań na temat sytuacji bułgarskiego teatru po upadku komunizmu

60%

Szulborska-Łukaszewicz J.

Zarządzanie w Kulturze

|

2006

|

tom 7

163-172

XX

Na początku artykułu krótko opisano historię Bułgarii oraz przedstawiono liczbę działających w Bułgarii teatrów. Następnie omówiono problemy dyrektorów teatrów, związane z ich funkcjonowaniem, a przede wszystkim problem finansowania. Szczegółowo zaprezentowano działalność Narodowego Centrum Teatru, które odgrywa bardzo ważną rolę w finansowaniu działalności bułgarskich teatrów.

18

Festiwal Teatralny "Nowy Bułgarski Dramat" w Szumen

60%

Szulborska-Łukaszewicz J.

Zarządzanie w Kulturze

|

2006

|

tom 7

173-181

XX

Szumen to miasto położone w południowo-wschodniej Bułgarii. Artykuł poświęcono organizowanemu od 1966 r. corocznie w tym mieście festiwalowi teatralnemu "Nowy Bułgarski Dramat". Omówiono program festiwalu w 2005 roku, przyznane w ramach festiwalu nagrody oraz zmiany jakie corocznie zachodzą w programie.

19

Teatr zaniedbanej szansy

60%

Gawlik J. P.

Zarządzanie w Kulturze

|

2006

|

tom 7

131-139

XX

Na początku niniejszego artykułu opisano początki emisji telewizyjnych. Przedstawiono problemy stojące przed telewizją, które wtedy zaczęły się pojawiać. Następnie uwagę poświęcono coraz liczniej pojawiającym się w telewizji sztukom teatralnym, zwanym "teatrem telewizji". Szczególną uwagę zwrócono na problemy i różnice w definiowaniu i rozumieniu teatru.

20

Realizacja misji upowszechniania kultury na przykładzie kameralnej sceny Teatru "Bagatela" - scena Sarego 7

60%

Jaworska J.

Zarządzanie w Kulturze

|

2008

|

tom 9

83-93

XX

Na początku artykułu przedstawiono misję upowszechniania kultury realizowaną przez Teatr "Bagatela". Omówiono ideę i założenia powstania Sceny Sarego 7, budowanie repertuaru, strategie rozwoju oraz budowę "marki" tego przedsięwzięcia. Na koniec opisano wyzwania jakie w przyszłości staną przed tą placówką.