Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Zdzislaw Palczynski - z mikrofonem wsrod ptakow. cd wywiadu z 'Ptakow' nr4'2005 ze znanym autorem i wydawca nagran glosow ptakow

100%

Radziszewski M.

Ptaki. Biuletyn Ogólnopolskiego Towarzystwa Ochrony Ptaków

|

2006

|

nr 1

22-23

2

Ptaki, nie tylko domowe. Raport-2013

88%

Pawlak M.

Polskie Drobiarstwo

|

2013

|

tom 21

|

nr 12

3

Nietypowo śpiewające ortolany Emberiza hortulana w Wielkopolsce

88%

Jakubowska A. , Losak K. , Osiejuk T. S.

Ornis Polonica

|

2015

|

tom 56

|

nr 4

4

Ona tylko poszla po mikrofon czyli wstep do bioakustyki ptakow

88%

Osiejuk T. S.

Notatki Ornitologiczne

|

2004

|

tom 45

|

nr 1

21-40

5

Ewolucja kulturowa w badaniach spiewu ptakow. I. Badania zmiennosci przekazu kulturowego

88%

Zajac T.

Wiadomości Ekologiczne

|

1993

|

tom 39

|

nr 4

209-217

6

Changes in the duration of Great Tit Parus major wladiwostokensis Kleinschm. song in the breeding season

75%

Woon-Kee P. , Hahm K. H.

Acta Ornithologica

|

1996

|

tom 31

|

nr 2

155-159

PL

Badano zmiany długości czasu śpiewu bogatki (podgatunek P. m. wladiwostokensis Kleinschm.), w zależności od stadium cyklu lęgowego, czasu kalendarzowego oraz pory dnia. Badania prowadzono w okresie 20.II-29.VI.1993, w lesie sosnowym (40 ha, 800 m n.p.m.) rezerwatu Mount Chiri stanowiącym część parku narodowego Chirisan w Płd. Korei (ryc. 1). Badana populacja gnieździła się w skrzynkach. Badane samce z 7 gniazd, różniących się kalendarzowym czasem lęgów (tab. 1) oznaczono indywidualnymi obrączkami oraz określono ich terytoria i lokalizację stanowisk śpiewu. Skrzynki, w których ptaki gnieździły się kontrolowano w okresie zajmowania (do 18 marca) codziennie, a później — co trzeci dzień. Badania długości śpiewu poszczególnych samców prowadzono od 15 marca do 29 czerwca. Rozpoczynano je 30 min. przed wschodem słońca i kończono 20 min. po zachodzie. Śpiew nagrywano przez pierwsze 30 min. każdej godziny i z tego czasu obliczano średnią długość trwania każdego śpiewu. Przerwy poniżej 2 sekund nie były uwzględniane jako rozdzielające na dwie oddzielne jednostki śpiewu. Ogółem nagrano 136.5 godz. trwania śpiewu. Przy analizie materiału cykl lęgów, w których uczestniczyły badane samce, podzielono na 6 stadiów: — zaloty, budowa gniazda, znoszenie jaj, wysiadywanie, wychów piskląt, koczowanie rodzin po wylocie z gniazda. Najdłuższy średni czas śpiewu stwierdzono w okresie zalotów, a najkrótszy — podczas wychowu piskląt (ryc. 2). W okresie wysiadywania samce śpiewały prawie wyłącznie rano — do godz. 10 (ryc. 3). W ostatnim stadium cyklu lęgowego długość śpiewu była najdłuższa zaraz po wschodzie i zaraz po zachodzie (ryc. 3). Średni czas śpiewu bogatki w badaniach autora był dłuższy niż stwierdzony w badaniach Krebs'a et al. (1981). Stwierdzone zmiany długości śpiewu w różnych stadiach cyklu lęgowego autor wiąże z jego znaczeniem dla zdobycia i utrzymania terytorium lęgowego oraz dla zapobieżenia łączeniu się samicy z obcymi samcami.

EN

The duration of song in male Great Tits was studied on the basis of data gained from sites inhabited by the species in Chirisan National Park, South Korea. The duration of song in the course of 30-minute periods was measured between March and July in relation to breeding stage. Male Great Tits sang from early morning almost to sunset in early April, but did not sing during the daytime in the later part of that month. In early May, song was restricted to dawn only, and there was a minor increase in the duration of daytime song at the end of that month. In June, males sang only at dawn. Song lasted longer in the coutship period than in other stages of the breeding cycle, with the duration being greatest of all before and during the egg- laying period. Song was seldom heard during the family-flocking period. It is concluded that the song of the Great Tit serves in the establishing of territories, in the defence of territory and in the deterring of extra-pair copulation.

7

Ptak i czlowiek - inspiracje muzyczne

75%

Czerwinska-Rydel A.

Ptaki. Biuletyn Ogólnopolskiego Towarzystwa Ochrony Ptaków

|

2001

|

nr 3

11-12

8

Czy ptasi śpiew to rodzaj rozmowy

75%

Skierczynski M.

Ptaki. Biuletyn Ogólnopolskiego Towarzystwa Ochrony Ptaków

|

2010

|

nr 4

9

Nagrywanie i analiza spiewu ptakow

75%

Osiejuk T. S.

Notatki Ornitologiczne

|

1997

|

tom 38

|

nr 2

151-164

10

Kilka uwag o sonografii

75%

Zimowski M.

Notatki Ornitologiczne

|

1991

|

tom 32

|

nr 1-2

11

Zdzislaw Palczynski - z mikrofonem wsrod ptakow

75%

Radziszewski M.

Ptaki. Biuletyn Ogólnopolskiego Towarzystwa Ochrony Ptaków

|

2005

|

nr 4

24-25

12

Zależność między jakością śpiewu a kondycją i immunokompetencją u ptaków śpiewających

75%

Herdegen M.

Ornis Polonica

|

2011

|

tom 52

|

nr 1

13

Spiew jako dowod osobisty

75%

Krynski K.

Kraska. Biuletyn Mazowieckiego Towarzystwa Ochrony Fauny

|

2007

|

nr 1[14]

32-35

14

Vocalization of the Barred Laughing-thrush Garrulax lunulatus [Timalidae] in China - a preliminary study

63%

Rusun L. , Quing Y. , Fumin L.

Acta Ornithologica

|

1998

|

tom 33

|

nr 3-4

127-133

EN

Calls, duetting songs and antiphonal singing of the Barred Laughing-thrush, an endemic species of birds in China, were recorded and analysed sonagraphically for the first time. The male can give several kinds of calls, each of which has a simple structure with obvious elements and with little variation. The female repeats her call 2-5 times with little variation. Both sexes give a separate feeding call which sounds like "miao, miao, miao". This call has a fundamental frequency range from 1.5- 2.5 kHz and lasts 0.22 sec. A first harmonic ranges from 1.5-2.5 kHz and lasts 0.4 sec. The birds react to a playback of the feeding call. When duetting, the vocalizations of both the male and the female are simple. The duet is initiated by the female, whereas antiphonal singing is initiated by the male.

PL

Sójkowiec prążkowany, gatunek z rodziny kurtodrozdów (Timalidae) jest endemicznym gatunkiem występującym w górskich lasach na środkowo-zachodnim obszarze Chin (ryc. 1). Badania prowadzono od marca do maja 1995 w rezerwacie Foping (prowincja Shaanxi) usytuowanym na wysokości 1100-1350 m n.p.m. Autorzy dokonali pierwszych znanych nauce nagrań magnetofonowych głosów tego gatunku. Podstawowy materiał pracy stanowią sonogramy głosów, śpiewu oraz śpiewu duetowego i antyfonalnego — t.zn. duetu, w którym oba ptaki nie śpiewają równocześnie lecz na przemian. Zapisano i poddano analizie 255 różnych rodzajów głosów i 214 śpiewów pochodzących od 16 samców i 7 samic. Głosy sójkowca prążkowanego mają stosunkowo prostą strukturę. Często składają się tylko z jednego elementu, niekiedy z kilku — najwyżej pięciu. Samiec wydaje kilka rodzajów głosów z wyraźnymi i mało zróżnicowanymi elementami (ryc. 2). Głosy samicy (ryc. 3) są prostsze niż samca — są to tylko pojedyncze dźwięki lub ich powtórzenia. Głosy, szczególnie nawoływania żerowiskowe (ryc. 4), słyszy się przez cały rok. Śpiew omawianego gatunku jest bardziej złożony (ryc. 5). Słyszy się go najczęściej od marca do kwietnia, kiedy na początku sezonu lęgowego zimowe stada rozbijają się na małe grupy lub pary. Zarejestrowano również 9 śpiewów duetowych (ryc. 6) samca i samicy, pochodzących od jednej pary. Zarejestrowano też 4 przypadki śpiewu antyfonalnego — przemiennego duetu samca i samicy (ryc. 7). Przedstawiono również zapis specyficznego głosu o niskim tonie (ryc. 8) i głosu alarmowego wydawanego przez niespodziewanie spłoszone samice (ryc. 9). Badania te będą kontynuowane.

15

Ewolucja kulturowa w badaniach spiewu ptakow. II. Zwiazki ewolucji kulturowej z darwinowska

63%

Zajac T.

Wiadomości Ekologiczne

|

1993

|

tom 39

|

nr 4

219-227

16

Makolągwa, urodziwa śpiewaczka

63%

Kruszewicz A. G.

Ogrody, Ogródki, Zieleńce

|

2010

|

nr 08

17

Rozpoznawanie mucholowki zalobnej Ficedula hypoleuca i bialoszyjej F.albicollis na podstawie spiewu

63%

Walankiewicz W. , Czeszczewik D.

Notatki Ornitologiczne

|

2004

|

tom 45

|

nr 4

269-271

18

Ptasi seks

63%

Pawlak M.

Polskie Drobiarstwo

|

2006

|

tom 14

|

nr 04

46-48

19

Song functions and territoriality in Eurasian Treecreeper Certhia familiaris and Short-toed Treecreeper Certhia brachydactyla

63%

Osiejuk T. S. , Kuczynski L.

Acta Ornithologica

|

2000

|

tom 35

|

nr 1

109-116

20

Chaffinch Fringilla coelebs song in western and southern Poland: Song types, repertoire sizes, and the terminal element kit

63%

Bohner J. , Wistel-Wozniak A.

Acta Ornithologica

|

1995

|

tom 30

|

nr 2

107-115

EN

84 male Chaffinches Fringilla coelebs were recorded in five areas of W, SW, and S Poland during the breeding season 1994. Songs were analysed on the basis of sonagrams. A total of 57 distinct song types was found, and between 10 and 21 song types were sung in each study site. Areas relatively close to each other shared more song types than areas separated by several hundred km. Within a study area, some song types were more frequent than others. However, even the most frequent song type within an area was shared only by 20 to 33% of all males, the lowest values noted for any population yet. The repertoire sizes of individual males were also among the lowest reported for Chaffinches and averaged 2.0 song types in four and 1.9 song types in one of the study sites. The characteristic "kit" as the terminal song element was found in all areas. The proportion of males singing the "kit" differed significantly between the study sites and varied from 8 to 100%, with highest values in the north-western populations.

PL

Badania śpiewu zięby na podstawie sonagramów zostały już przeprowadzone w różnych regionach Europy, szczególnie w Anglii, Szkocji i w Niemczech. Brakuje ich natomiast, dla znacznych obszarów Polski. Podczas sezonu lęgowego 1994 zarejestrowaliśmy śpiewy 84 samców zięby z 5-ciu populacji w zachodniej i południowo- zachodniej Polsce — w Międzyzdrojach, Wałczu, Karpaczu, Wiśle, Alwernii (ryc. 1). Dokonaliśmy analizy zasięgu typów zwrotek wewnątrz poszczególnych populacji i między nimi, wielkości repertuaru oraz występowania charakterystycznego elementu końcowego „kit". Struktura śpiewu nagranych przez nas ptaków nie odbiega od opisanej dla innych regionów Europy (ryc. 2). Ogółem stwierdziliśmy 57 typów zwrotek, z których 10-21 śpiewane były w poszczególnych rejonach badań. Najwyższa ich zgodność, mierzona ilością wspólnych typów zwrotek, występowała między MI i WA (48%) oraz między trzema regionami południowo-zachodniej i południowej Polski (40, 39 i 29%). Stąd wynika negatywna korelacja między udziałem wspólnych typów zwrotek, a odległością dwóch regionów z których one pochodzą. Współczynnik korelacji wg. Kendall wyniósł — 0,689, p<0,01 (ryc. 3). Podobne wyniki uzyskał także Freude (1984) dla populacji we wschodnich Niemczech. W poszczególnych regionach badań niektóre typy zwrotek występowały częściej od innych (ryc. 4). Jednakże nawet te najczęściej występujące udanym obszarze, śpiewane były przez zaledwie 20-30% samców. Wartości te są najniższe z dotychczas stwierdzonych dla populacji zięby. Nie można zatem scharakteryzować poszczególnej populacji za pomocą jednej, typowej dla niej, wyróżniającej się zwrotki. Rozpatrzono czynniki, które mogły mieć wpływ na częstotliwość występowania różnych typów zwrotek w ramach jednej populacji: zmiany budowy zwrotki w procesie nauki, stopień migracji, śmiertelność. Liczba typów zwrotek śpiewanych przez poszczególne samce była we wszystkich miejscach badań w wysokim stopniu zbliżona n.s., (test H Kruskal-Wallisa). Przeciętnie wielkość śpiewanego przez samce repertuaru wynosiła 2,0 zwrotek w MI, WA, WI i AL, 1,9 w KA oraz 2,0 dla wszystkich samców (tab. 1). Repertuar w zachodniej, południowo-zachodniej oraz południowej Polsce jest wyraźnie uboższy od stwierdzonego przez Freude (1984) i Mundry et al. (1994) dla wschodnich Niemiec (przeciętnie 2,3 zwrotki; p<0,01, test U Manna- Whitneya), oraz przez Marler (1956) i Slater et al. (1980) dla Anglii i Szkocji (przeciętnie 2,5 zwrotki; p<0,01 test U Manna-Whitneya), ale nie różni się od najniższych dotychczas ustalonych wielkości repertuaru dla jednej populacji w zachodnich Niemczech (Conrads 1979: przeciętnie 1,9 zwrotki; n.s.; test U Manna-Whitneya). W dalszych planowanych badaniach należałoby ustalić, czy podobnie ubogi repertuar będzie można spotkać także we wschodnich częściach Polski. Element końcowy "kit" występuje we wszystkich 5-ciu regionach badań u 58% samców (rys. 5). Poszczególne regiony różnią się jednak znacznie udziałem samców śpiewających "kit" (p<0,01 test chi²). Podczas gdy występował on u wszystkich lub prawie wszystkich samców Polski zachodniej: MI (100%) i WA (91%), to w populacji południowo- zachodniej i południowej element ten pojawił się znacznie rzadziej: AL (38%), WI (20%) i KA (8%); tab. 2. Sokołowski (1969) w swych szczegółowych opisach śpiewu zięby różnych rejonów Polski nie wspomina tego specyficznego elementu końcowego, co mogłoby na to wskazywać, że przed około 25-ciu laty "kit" nie był tak rozpowszechniony jak obecnie.