Obrzęk limfatyczny jest spowodowany zaburzeniem transportu chłonki w układzie limfatycznym. Może być skutkiem nieprawidłowej budowy i funkcji naczyń chłonnych (obrzęk limfatyczny pierwotny) lub może być związany z chorob otworową (obrzęk wtórny), najczęściej po usunięciu raka piersi, w wyniku powikłań po usunięciu lub napromienieniu węzłów chłonnych. Stopniowo powiększają się obwody kończyny po stronie operowanej. Występują: zmniejszenie ruchomości, zmiany zapalne i ból. Brak odpowiedniego leczenia prowadzi do stopniowego narastania obrzęku, co rzutuje na sprawność fizyczną pacjentek (ograniczenie ruchomości kończyny, osłabienie siły mięśniowej) oraz ich psychikę (względy estetyczne, dyskomfort, stres). Celem pracy jest ocena skuteczności metod terapii przeciwobrzękowej w redukcji obrzęku limfatycznego u kobiet po mastektomii stosowanych w zakresie Kompleksowej Fizykalnej Terapii Udrażniającej. Przebadano 33 kobiety z obrzękiem limfatycznym po mastektomii z powodu raka w wieku 36 do 73 lat (52,0 ± 8,1 roku). Chore były leczone w Zakładzie Rehabilitacji Świętokrzyskiego Centrum Onkologii w Kielcach. Ze względu na konsystencję obrzęku wyróżniono dwie grupy: 1. grupę stanowiły 23 kobiety z I○ obrzęku limfatycznego, w 2. grupie z II○ obrzęku było 10 chorych. Przed rozpoczęciem terapii i po 10 zabiegach oceniano obwody kończyn górnych oraz zakresy ruchu w stawach kończyny po stronie operowanej. U wszystkich pacjentek stosowano program Kompleksowej Fizykalnej Terapii Udrażniającej (masaż wibracyjny, masaż wirowy, drenaż limfatyczny klatki piersiowej i kończyny górnej, pneumatyczny masaż kończyny górnej, ćwiczenia czynne wolne i izomeryczne, ćwiczenia oddechowe). U pacjentek z grupy 2. dodatkowo stosowano kompresję kończyny zajętej obrzękiem. Po terapii stwierdzono w obu badanych grupach istotne zmniejszenie obwodów kończyny strony operowanej i poprawę ruchomości. Większą redukcję obrzęku i poprawę ruchomości kończyny obserwowano w grupie 2. Metody zastosowane w terapii przeciwobrzękowej istotnie wpływają na zmniejszenie obwodów kończyn dotkniętych obrzękiem u kobiet po mastektomii. Zmniejszenie obrzęku wpływa na poprawę zakresu ruchów w stawach i sprawność kończyny po stronie operowanej. Kompleksowa Fizykalna Terapia Udrażniająca jest skuteczną metodą zwalczania obrzęku limfatycznego u kobiet po mastektomii.
EN
Lymphoedema is caused by disturbances in transport of lymph in the lymphatic system. It may result from an abnormal structure and function of lymphatic vessels (primary lymphoedema) or it may be related to cancer (secondary lymphoedema), most frequently after mastectomy with lymphadectomy or after irradiation of lymph nodes. The circumference of the limb on the operated side gradually increases. Lack of proper treatment leads to gradual growth of lymphoedema, which in turn affects the patients' physical condition (limitation of limb mobility, weakening of muscles) and psychological state (aesthetic conditions, discomfort and stress). The aim of the research was to evaluate the efficiency of Complex Decongestive Physical Therapy in reducing lymphoedema in women after mastectomy. 33 women aged 36-73 (mean 52.0 ± 8.1) with lymphoedema following mastectomy were examined. The patients underwent treatment at the Rehabilitation Department of Świętokrzyskie Centre for Oncology in Kielce. The patients were divided into two groups according to the consistency of lymphoedema: 23 women with first degree lymphoedema in Group 1 and 10 women with second degree lymphoedema in group 2. Lymphoedema, circumferences and mobility of the limbs were assessed before the treatment and after 10 applications of Complex Decongestive Physical Therapy (vibration message, water rotational message, chest and upper limb lymphatic drainage, upper limb pneumatic message, free active and isometric exercises, breathing exercises). Additionally, in Group 2, compresses were applied on the affected limb. It was observed that the oedema of the treated limbs was significantly reduced and the mobility in the limbs increased in both groups. A more significant reduction of the oedema and improvement of mobility in treated limbs were observed in group 2. The methods used in anti-oedematous therapy significantly decrease the circumferences of the upper limb with lymphoedema in women after mastectomy. The decrease of lymphoedema enhances mobility in joints and the performance of the affected limb. The Complex Decongestive Physical Therapy is an effective method of treatment of lymphoedema in women after mastectomy.
Wstęp: Nowotwór piersi jest najczęstszym nowotworem występującym u kobiet w Polsce, stanowiąc około 20% ogółu zachorowań na nowotwory złośliwe. Jednym z powikłań po leczeniu operacyjnym (mastektomii) jest zastoinowa niewydolność układu chłonnego. Jej kliniczną manifestacją jest obrzęk limfatyczny. Celem pracy była ocena skuteczności kompleksowego leczenia fizjoterapeutycznego obrzęku limfatycznego kończyny górnej po zabiegu mastektomii u kobiet. Materiał i metody: Badania zostały przeprowadzone w Zakładzie Rehabilitacji Centrum Ziemi Lubelskiej w Lublinie. Grupa badawcza liczyła 40 kobiet w wieku od 39 do 76 lat (średnia wieku 59,3 lat) leczonych z powodu raka piersi, u których wystąpił obrzęk limfatyczny. Każda z pacjentek poddana została leczeniu fizjoterapeutycznemu przez 10 dni w okresie dwóch tygodni. Terapia składała się z: kąpieli wirowej miejscowej kończyny górnej, rytmicznego masażu pneumatycznego, masażu za pomocą aparatu Aquavibron, manualnego drenażu limfatycznego według Voddera, miejscowej krioterapii oraz ćwiczeń zbiorowych kończyn górnych. Oceniono zmianę wielkości i konsystencji obrzęku limfatycznego, zmianę stopnia nasilenia bólu, wpływ zastosowanej terapii na zmianę objawów towarzyszących obrzękowi i na zakres ruchomości stawów kończyny górnej objętej obrzękiem limfatycznym. Wyniki: Przed rozpoczęciem terapii średnie nasilenie dolegliwości bólowych w skali VAS wynosiło 3,9±1,9, natomiast po jej zakończeniu 2,7±1,7. Średnia wartość pomiarów obwodów w dziewięciu miejscach na kończynie objętej obrzękiem zmniejszyła się o 0,9 cm (3,5%). Pod wpływem zastosowanych metod fizjoterapeutycznych uzyskano średnią poprawę zakresu ruchów w stawie łopatkowo– ramiennym o 5,1º (9%), w stawie łokciowym o 5,2º (3,9%) i nadgarstkowym o 3,6º (12%). Wnioski: Zastosowanie metod fizjoterapeutycznych w znacznym stopniu wpłynęło na zmniejszenie obrzęku limfatycznego kończyny górnej u kobiet po mastektomii. Użyta kompleksowa terapia wpływa pozytywnie na zmianę konsystencji obrzęku limfatycznego kończyny górnej. W badanej grupie zmniejszenie obrzęku limfatycznego przyczyniło się do poprawy zakresu ruchomości we wszystkich stawach kończyny górnej i zmniejszenia odczuwanych dolegliwości bólowych.
EN
Introduction: Lymphoedema (congestive insufficiency of the lymphatic system) is one of the complications occurring after mastectomy. The aim of this study was to assess the effectiveness of comprehensive physical therapy. Materials and methods: The study was conducted at the Department of Rehabilitation and Psychotherapy at Medical University of Lublin with a group of 40 women aged 39 to 76 years (mean age 59.3 years) who developed lymphoedema after treatment for breast cancer. The two-week physical therapy involved a whirlpool bath, rhythmic pneumatic massage, massage using an Aquavibron massager, Vodder’s manual lymphatic drainage, local cryotherapy, and collective physical exercises of the upper limbs. The aim of the study was to assess changes in lymphoedema size and consistency, pain intensity, movement range in upper limb joints, and other symptoms accompanying lymphoedema. Results: Mean pain intensity on the VAS scale was 3.9±1.9 prior to the therapy and 2.7±1.7 after it. Mean girth value measured at nine different locations on the lymphoedemic limb decreased by 0.9 cm (3.5%). Mean improvement in movement range amounted to 5.1º (9%) in the shoulder joint, 5.2º (3.9%) in the elbow joint, and 3.6º (12%) in the wrist joint. Conclusions: The therapy had a beneficial effect on the size and consistency of upper limb lymphoedema. Furthermore, an improvement in movement range and a reduction of pain intensity in the upper limb joint were observed.
Breast cancer is the most common malignant tumour developing in Polish women. Each year, over 11,000 new cases are registered in our country. Breast cancer is the leading cause of mortality due to malignant neoplasms in the females. The aim of paper, apart of presenting extremely advanced clinical cases of breast cancer and management strategies implemented, is to highlight the complexity of this problem, due overlapping of several medical and social factors. Inoperable, locally advanced breast cancer usually presents clinically as a giant primary tumour, frequently with extensive metastases in the axillary fossa. Giant breast tumour, with a diameter exceeding 5 cm, frequently extensively invading skin and deeper tissues, is usually accompanied by lymphatic oedema. Occurrence of such clinically advanced and morphologically gigantic forms of breast cancer in the material of Palliative Care Unit is most often due to one of the following: dynamic progression or recurrence of the disease, refusal of cause-oriented treatment or its interruption and extreme neglect. The main treatment option in this group of patients is aggressive induction chemotherapy. If surgery is contraindicated, patients undergo radical radiotherapy. Principal goal of therapy at a palliative care unit is relief of symptoms and improvement of quality of life, realized by medical and non-medical means. Psychological and spiritual support aims at creating a positive attitude of the patient towards his or her condition. The key factor is partner-like relations with patients, preservation of their autonomy and respect for their decisions concerning continuation of further treatment.
PL
Rak piersi jest najczęstszym nowotworem złośliwym występującym u kobiet w Polsce. Każdego roku w naszym kraju rejestruje się ponad 11 000 nowych zachorowań. Rak piersi jest także przyczyną największej liczby zgonów spowodowanych przez nowotwory złośliwe u kobiet. Celem pracy - oprócz przedstawienia krytycznie zaawansowanych obrazów klinicznych raka piersi i metod postępowania leczniczego - jest zwrócenie uwagi na złożoność problemu i nakładanie się różnorodnych czynników zdrowotnych i społecznych. Nieoperacyjny, miejscowo zaawansowany rak piersi obejmuje przypadki, dla których typowe są duży pierwotny guz oraz najczęściej rozlegle przerzuty w dole pachowym. Olbrzymi guz piersi - o średnicy przekraczającej 5 cm - często nacieka rozlegle skórę, tkanki położone głębiej, zazwyczaj towarzyszy mu obrzęk limfatyczny. Występowanie zaawansowanych klinicznie - często olbrzymich morfologicznie - postaci raka piersi w analizowanym materiale Oddziału Opieki Paliatywnej ma najczęściej trzy źródła: krytyczny rozwój lub nawrót choroby, odmowę leczenia przyczynowego lub jego zaniechanie oraz krytyczne zaniedbania. Podstawowym leczeniem systemowym w tej grupie chorych jest agresywna chemioterapia indukcyjna. W przypadku przeciwwskazań do zabiegu operacyjnego leczeniem z wyboru jest radykalna radioterapia. Zasadniczy cel leczenia na oddziale opieki paliatywnej to przede wszystkim łagodzenie objawów choroby oraz poprawa jakości życia, co uzyskuje się na drodze postępowania medycznego i niemedycznego. Poprzez wsparcie psychologiczne i duchowe dąży się do tego, aby pacjent osiągnął pozytywną ocenę swojego stanu. Istotne jest podmiotowe traktowanie chorego, dbałość o zachowanie jego autonomii i szanowanie jego decyzji co do dalszego postępowania terapeutycznego.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.