Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Przebieg ostrego zapalenia trzustki u pacjentów z otyłością

100%

Kebkalo A. , Tkachuk O. , Reyti A.

Polish Journal of Surgery

|

2019

|

tom 91(6)

28-34

PL

el: Celem niniejszego badania jest analiza: przebiegu ostrego zapalenia trzustki u otyłych pacjentów, rozwoju miejscowych i ogólnoustrojowych powikłań oraz współczynników śmiertelności. Materiały i metody: Przeanalizowano dokumentację medyczną 482 pacjentów z ostrym zapaleniem trzustki, leczonych w Regionalnym Szpitalu Klinicznym w Kijowie pomiędzy 1 stycznia 2011 r. a 2 lutego 2019 r. Dane poddano analizie statystycznej w programie Excel 2010, przy użyciu metody opisowej z uwzględnieniem: wartości bezwzględnych, średnich odchyleń standardowych i ich błędów. Analizę korelacji pomiędzy zmiennymi przeprowadzono z zastosowaniem kryterium Pearsona (R2). Różnice w poziomach istotności pomiędzy dwoma niezależnymi grupami obliczono przy zastosowaniu t-Studenta. Wyniki: Spośród 482 pacjentów grupę badaną stanowiło 260 pacjentów (54%) z otyłością. Do grupy kontrolnej włączono zaś 222 osoby (46%) z prawidłową masą ciała. Otyli byli starsi (średni wiek wynosił 55,4 ± 9,4 lat, p = 0,1) i częściej występowało u nich ostre zapalenie trzustki o ciężkim przebiegu [85 (32,7%) vs 16 (7,2%); p = 0,01*]. Zauważono, że wraz ze wzrostem masy ciała wzrasta częstość występowania ciężkiego przebiegu ostrego zapalenia trzustki (od 10,20% do 53,93%, p = 0,03*). Czas trwania hospitalizacji otyłych pacjentów był dłuższy niż tych z prawidłową masą ciała. Co więcej, zaobserwowano, że osoby otyłe dwukrotnie częściej były hospitalizowane w ramach oddziałów ratunkowych i intensywnej opieki medycznej (5,8 ± 0,8 vs 2,7 ± 0,5 dnia, p = 0,01*). Analiza współczynników śmiertelności wykazała, że głównymi przyczynami zgonów były: postępująca niewydolność narządowa [30 pacjentów (6,3%)], zatorowość płucna [15 pacjentów (3,1%)] oraz DIC [18 pacjentów (3,7%)]. Wnioski: Otyłość wiąże się z wysokim ryzykiem ciężkiego przebiegu ostrego zapalenia trzustki, a ryzyko to wzrasta wraz ze wzrostem współczynnika masy ciała (BMI). Ponadto, hospitalizacje pacjentów z otyłością oraz ich pobyty w ośrodkach leczenia stacjonarnego trwają dłużej, co zwiększa koszty ich leczenia i wymaga opracowania strategii oszczędnościowych. W związku z wysokim współczynnikiem śmiertelności otyłych pacjentów należy opracować skuteczniejsze algorytmy ich leczenia.

2

Wybrane czynniki wpływające na masę kostną uczniów łódzkich szkół w wieku 7–10 lat z rozpoznaną otyłością

80%

Łupińska A. , Chlebna-Sokół D.

Pediatria i Medycyna Rodzinna

|

2017

|

tom 13

|

nr 4

514-526

EN

Introduction: Obesity may be a risk factor for mineralisation and bone structure disorders, contrary to a common belief in its protective effects on bone tissue. Aim: The aim of the study was to assess the relationship between selected risk factors and obesity indicators and bone mass in obese children. Material and methods: The study included 80 children aged between 7 and 10 years with excessive body weight (60 obese and 20 overweight); the reference group included 37 children with body weight appropriate for height. All patients underwent physical examination with anthropometric measurements. Parents were asked to complete a questionnaire. The average daily intake of selected nutrients was analysed using Dieta 2 software package. Densitometry (dual-energy X-ray absorptiometry, DXA) was performed in all children to evaluate bone mass. Results: Obese and overweight children had statistically significantly higher total body BMD and total body BMD Z-score compared to control group. Most DXA parameters (except from volumetric bone mineral density) were positively correlated with body weight, height and waist circumference. A significant positive correlation was found between physical activity and total body BMD. There was a negative correlation between the average daily intake of proteins, carbohydrates, magnesium and phosphorus in obese children and most DXA parameters (p < 0.05). Conclusions: Bone mass in obese children is positively affected by somatic features (body weight, height, waist circumference and body composition) and physical activity, and negatively affected by increased intake of proteins, carbohydrates, phosphorus and magnesium. The calculated volumetric mineral bone density may reflect the actual bone mineral density and prevent DXA overestimation in obese children.

PL

Wstęp: Otyłość, wbrew powszechnej opinii o jej ochronnym działaniu na tkankę kostną, może stanowić czynnik ryzyka zaburzeń mineralizacji i struktury kości. Cel pracy: Celem pracy była ocena zależności między wybranymi czynnikami ryzyka i wskaźnikami otyłości a masą kostną dzieci otyłych. Materiał i metody: Badaniami objęto 80 dzieci w wieku 7–10 lat z nadmierną masą ciała (60 z otyłością, 20 z nadwagą); grupę porównawczą stanowiło 37 dzieci z masą ciała odpowiednią do wysokości. U wszystkich pacjentów przeprowadzono badanie lekarskie z pomiarami antropometrycznymi, rodzice badanych dzieci wypełniali kwestionariusz ankietowy. Średnie dobowe spożycie wybranych składników odżywczych analizowano, wykorzystując program komputerowy Dieta 2. U każdego dziecka oceniono masę kostną metodą densytometryczną (badanie densytometryczne metodą absorpcjometrii podwójnej energii promieniowania X – DXA). Wyniki: Dzieci z nadwagą i otyłością cechowały się istotnie statystycznie wyższymi wartościami BMD Total Body i BMD Total Body Z-score w odniesieniu do grupy porównawczej. Większość parametrów DXA (poza objętościową – wolumetryczną – gęstością mineralną kości) pozostawała w dodatniej korelacji z masą ciała, wysokością, obwodem talii. Zaobserwowano istotną dodatnią korelację między aktywnością fizyczną a BMD Total Body. Średnie dzienne spożycie białka, węglowodanów, magnezu i fosforu przez dzieci otyłe korelowało ujemnie (p < 0,05) z większością parametrów DXA. Wnioski: Na stan masy kostnej dzieci otyłych korzystny wpływ wywierają cechy somatyczne (masa ciała, wysokość, obwód talii i skład ciała) oraz aktywność fizyczna, natomiast nadmierne spożycie białka, węglowodanów, fosforu i magnezu oddziałuje na nią negatywnie. Wyliczona objętościowa (wolumetryczna) gęstość mineralna kości może odzwierciedlać rzeczywistą gęstość mineralną kości i zapobiegać przeszacowaniu wyniku pomiaru DXA u dzieci otyłych.

3

Znaczenie badań laboratoryjnych i wskaźnika masy ciała w rozpoznawaniu ostrego zapalenia wyrostka robaczkowego

80%

Ozkan A. , Gokce A. H. , Gokce F. S.

Polish Journal of Surgery

|

2020

|

tom 92(6)

7-11

PL

Wprowadzenie: Ostre zapalenie wyrostka robaczkowego jest najczęstszą przyczyną zespołu ostrego brzucha. Opóźnione rozpoznanie zwiększa śmiertelność i chorobowość. Cel: Celem niniejszej pracy było zbadanie wpływu: wskaźnika masy ciała na rozpoznanie ostrego zapalenia wyrostka robaczkowego oraz wpływu stosunku: (1) liczby neutrocytów do liczby limfocytów i (2) liczby płytek do liczby limfocytów na poziom stanu zapalnego oznaczany w tym schorzeniu. Materiały i metody: Retrospektywnej analizie poddano przypadki zabiegów appendektomii wykonywanych w naszej klinice w okresie od czerwca 2012 r. do grudnia 2018 r. W oparciu o badania histopatologiczne przypadki uwzględnione w badaniu podzielono na cztery grupy: grupę stadium początkowego (Grupa 1), grupę stadium kataralnego (Grupa 2), grupę stadium ropowiczo-zgorzelinowego (Grupa 3) i grupę stadium perforacyjnego (Grupa 4). Grupy porównywano pod kątem: wieku, wskaźnika masy ciała, liczby leukocytów, rozkładu objętości erytrocytów (RDW), stosunku liczby neutrocytów do limfocytów (NLR), stosunku płytek krwi do limfocytów (PLR) i średniej objętości płytek krwi (MPV). Wyniki: Do badania włączono 828 przypadków. W porównaniach międzygrupowych u pacjentów z grup 3 i 4 stwierdzono wyższe wartości PLR i NLR niż u pacjentów z grup 1 i 2. Nie stwierdzono różnic w wartościach RDW i MPV. W międzygrupowym porównaniu wskaźnika masy ciała (BMI) zaobserwowano istotny wzrost BMI skorelowany ze wzrostem stadium oznaczonego w badaniu histopatologicznym. Wniosek: W rozpoznaniu ostrego zapalenia wyrostka robaczkowego pomocne są: liczba leukocytów w krwi oraz podwyższone wartości PLR i NLR. Autorzy podkreślają, że u pacjentów z BMI powyżej 30 i/lub w wieku powyżej 40 lat rozpoznanie ostrego zapalenia wyrostka robaczkowego następuje z opóźnieniem, a odsetek przypadków perforacji wyrostka jest wyższy.

4

Problemy w diagnostyce pacjentów otyłych za pomocą rezonansu magnetycznego

80%

Trzcionka J. , Cholewka A. , Ślosarek K.

Inżynier i Fizyk Medyczny

|

2018

|

tom Vol. 7, nr 4

237--244

PL

W literaturze coraz częściej można znaleźć doniesienia zwracające uwagę na problemy w diagnostyce obrazowej wynikające z nadwagi pacjentów oraz związanych z tym faktem rozmiarami ciała. 2 listopada 2012 r. portal internetowy „gazeta.pl” w artykule: „Wielka Brytania: Brak skanerów MRI (Magnetic Resonance Imaging) dla chorobliwie otyłych. Będą badani sprzętem używanym w zoo?”, cytując za brytyjskim „The Telegraph” opublikował szokującą informację: „Brytyjskie szpitale będą zmuszone używać skanerów MRI z ogrodów zoologicznych, ponieważ standardowe urządzenia nie są w stanie poradzić sobie z pacjentami z poważną nadwagą (…)” [1]. Powstały przy współpracy z instytutem badawczym MillwardBrown, a prezentowany na stronie internetowej serwisu PotrafiszSchudnac.pl „Raport. Bieżące statystyki otyłości i nadwagi w Polsce na podstawie interaktywnej mapy otyłości Polski”, podając stan na drugie półrocze 2015 r. oszacował, że 49,55% Polaków ma nadwagę lub jest otyłych, w tym: 36,94% – to osoby z nadwagą, a 12,61% – z otyłością. Z raportu wynika, że niemal co drugi Polak ma nadwagę lub jest otyły, przy czym w województwach zachodnich jest więcej takich osób niż we wschodnich. Województwo śląskie znalazło się w tym rankingu na dziesiątym miejscu z odsetkiem 50,68% osób z nadwagą i otyłych [2, 3]. 16 marca 2016 r. „Puls Medycyny” opublikował artykuł pt. „Polacy ważą coraz więcej”, którego autorka, powołując się na źródła danych Głównego Urzędu Statystycznego GUS i Urzędu Statystycznego Unii Europejskiej EUROSTAT, podała, że 46% kobiet i 64% mężczyzn w Polsce choruje na nadwagę i otyłość, informując jednocześnie, że stawia to nas w pierwszej dziesiątce najbardziej otyłych narodów Europy [4]. Znany jest fakt, iż nadmierna otyłość może utrudniać poprawną i dokładną diagnostykę pacjenta. Otrzymane wyniki badań pacjentów o dużych rozmiarach charakteryzują się obniżoną jakością otrzymywanych obrazów (mniejszy SNR – Signal-to-Noise Ratio). Niektórzy badacze zwracają także uwagę na problem wpływu otyłości nie tylko w rezonansie magnetycznym, ale również w innych badaniach obrazowych: ultrasonografii, mammografii, radiografii i fluoroskopii, radiologii interwencyjnej, medycynie nuklearnej i pozytronowej emisyjnej tomografii komputerowej PET, praz CT [4, 5, 6].

5

Czy wśród studentów Uniwersytetu Medycznego w Lublinie występuje zjawisko otyłości?

80%

Wójtowicz-Chomicz K. , Borzęcki A.

Family Medicine & Primary Care Review

|

2011

|

nr 2

251-253

6

Wpływ zmiany stylu życia na wybrane parametry antropometryczne u otyłych kobiet

80%

Rajewski P. , Rajewski P. , Dobosz k. , Waleśkiewicz-Ogórek K.

Family Medicine & Primary Care Review

|

2012

|

nr 3

420-423

7

Percepcja przyczyn nadwagi wśród pacjentów oddziału leczenia otyłości – raport wstępny

80%

Nowicka-Sauer K. , Obara-Gołębiowska M. , Pietrzykowska M. , Jarmoszewicz K. , Siebert J.

Family Medicine & Primary Care Review

|

2014

|

nr 3

269-270

8

Problem nadwagi i otyłości – skala zjawiska oraz czynniki ryzyka

80%

Natalia G.

Wiadomości Statystyczne. The Polish Statistician

|

2020

|

tom 65

|

nr 2

9-29

PL

Nadwaga i otyłość należą do chorób cywilizacyjnych XXI w. Powszechność tych chorób uzasadnia potrzebę identyfikacji czynników wpływających na nieprawidłową masę ciała. Celem badania jest ustalenie skali zjawiska nadwagi i otyłości w krajach europejskich oraz czynników, które mogą mieć wpływ na nieprawidłową masę ciała. Rozpatrywano czynniki społeczno- ekonomiczne, spożycie owoców i warzyw, spożycie cukru i tłuszczów, palenie tytoniu i spożycie alkoholu, długość snu i czas spędzany przed telewizorem, dostarczaną dawkę energetyczną oraz poziom aktywności fizycznej. Posłużono się wskaźnikiem BMI – podstawowym wyznacznikiem prawidłowej masy ciała. W analizie wykorzystano dane z OECD za lata 2013– 2015 i Eurostatu za 2014 r. Korelacja Spearmana wykazała istotne statystycznie, silne zależności między zmiennymi objaśniającymi (tzn. między spożyciem owoców per capita a spożyciem tłuszczów per capita, spożyciem tłuszczów per capita a zarobkami per capita, zarobkami per capita a systematycznym uprawianiem sportu, spożyciem tłuszczów per capita a poziomem wykształcenia oraz między poziomem wykształcenia a spożyciem warzyw i owoców per capita). Na podstawie analizy czynnikowej stwierdzono, że w krajach europejskich wpływ na zbyt wysoką masę ciała ma brak aktywności fizycznej.

9

Problemy stomatologiczne u pacjentów z otyłością

80%

Kubić-Filiks B. , Szymańska J.

Pediatria i Medycyna Rodzinna

|

2018

|

tom 14

|

nr 4

386-391

EN

The partial aetiological overlap between overweight/obesity and oral diseases has aroused interest in the medical environment. Studies to investigate the causal relationship between these two diseases are underway. However, most of the available literature reports fail to confirm the direct positive correlation between obesity and dental caries. On the other hand, overweight and obesity are considered risk factors for periodontal diseases. The proinflammatory mediators secreted by adipocytes in obese individuals may impair immune functions, thereby modifying host responses to dental plaque antigens and contributing to blocked defence functions in periodontal diseases. Gingivitis observed in overweight and obese patients is a result of metabolic disorders, inflammatory factors and improper oral hygiene habits. The latter ones are associated with frequent consumption of sweetened, pulpy and highly processed food products and sweetened carbonated beverages, which is a risk factor for overweight, particularly in children and adolescents. Undoubtedly, overweight and obesity affect salivary secretion and properties, including changes in the microbiological composition of saliva. Obese patients are at increased risk of adverse affects of dental treatment, dental surgeries in particular. Overweight and obese individuals require permanent preventive and medical dental care addressing their periodontal preventive and therapeutic needs. Dentists should actively participate in the prevention of overweight and obesity, especially in children and adolescents, taking advantage of frequent contact with this group of patients. Obese individuals may participate in integrated therapeutic management by means of dental treatment limiting food intake.

PL

Ze względu na fakt, że czynniki etiologiczne nadwagi/otyłości i chorób jamy ustnej częściowo są takie same, budzą zainteresowanie w środowisku medycznym. Prowadzone są badania związków przyczynowo-skutkowych pomiędzy tymi chorobami. Większość wyników badań dostępnych w piśmiennictwie dotyczącym zależności pomiędzy otyłością a próchnicą zębów nie potwierdza bezpośredniej dodatniej korelacji pomiędzy tymi schorzeniami. Natomiast nadwaga i otyłość są uznawane za czynniki rozwoju chorób przyzębia. Wydzielane przez komórki tłuszczowe mediatory prozapalne u osób otyłych mogą, poprzez zaburzanie funkcji układu immunologicznego, modyfikować odpowiedź gospodarza na antygeny płytki nazębnej i przyczyniać się do blokowania funkcji obronnych w chorobach przyzębia. Obserwowane u osób z nadwagą i otyłością zapalenie dziąseł to rezultat wpływu zaburzeń metabolicznych, czynników zapalnych i nieprawidłowych nawyków higienicznych dotyczących jamy ustnej. Te ostatnie są związane z częstym spożywaniem słodzonych, papkowatych i wysoko przetworzonych pokarmów oraz słodzonych napojów gazowanych, co stanowi czynnik warunkujący rozwój nadwagi, zwłaszcza u dzieci i młodzieży. Niewątpliwy jest wpływ nadwagi i otyłości na wydzielanie i właściwości śliny, włącznie ze zmianą jej składu mikrobiologicznego. Pacjenci z otyłością są bardziej narażeni na zdarzenia niepożądane podczas leczenia stomatologicznego, zwłaszcza z zakresu chirurgii stomatologicznej. Osoby z nadwagą i otyłością powinny pozostawać pod stałą stomatologiczną opieką profilaktyczno-leczniczą, w ramach której należy regularnie przeprowadzać periodontologiczne zabiegi profilaktyczno-lecznicze. Stomatolodzy powinni aktywnie uczestniczyć w profilaktyce nadwagi i otyłości, w szczególności u dzieci i młodzieży, wykorzystując częsty kontakt z tą grupą pacjentów. Otyłe osoby dorosłe mogą uczestniczyć w zintegrowanym postępowaniu leczniczym poprzez leczenie stomatologiczne ograniczające pobieranie pokarmów.

10

Ocena zależności między stężeniem TSH a wskaźnikami aterogenności oraz grubością błony wewnętrznej i środkowej u dzieci z otyłością

80%

Rumińska M. , Witkowska-Sędek E. , Majcher A. , Brzewski M. , Krawczyk M. , Pyrżak B.

Journal of Ultrasonography

|

2018

|

tom 18

|

nr 75

296-301

EN

Objective: Moderately elevated level of thyroid-stimulating hormone accompanied by normal serum concentrations of free thyroxine, suggesting subclinical hypothyroidism, is the most common hormonal abnormality in obese children. Controversy remains, whether a thyroid dysfunction related to obesity has an influence on the cardiovascular risk factors. The aim of the study was to assess correlation between thyroid-stimulating hormone and free thyroxine and chosen atherogenic lipid indicators, and carotid intima media thickness in obese children and adolescents. Methods: A study group consisted of 110 obese children (11.5 ± 2.9 years) and 38 healthy children (13.4 ± 2.6 years). Obesity was defined using International Obesity Task Force criteria. In each patient anthropometric measurements, thyroid-stimulating hormone, free thyroxine, a lipid profile were evaluated. Carotid intima-media thickness was measured in 74 obese children and 28 lean children. The resulting data were used to calculate indicators of atherogenesis: total cholesterol to HDL cholesterol ratio; triglycerides to HDL cholesterol ratio and LDL cholesterol to HDL cholesterol ratio. Results: Obese children had higher mean serum thyroid-stimulating hormone levels compared to their lean peers and an adverse atherogenic lipid profile. Serum free thyroxine concentrations were comparable between the groups. Serum thyroid-stimulating hormone values correlated with total cholesterol to HDL cholesterol ratio; triglycerides to HDL cholesterol ratio, LDL cholesterol to HDL cholesterol ratio, and intima-media thickness. In a multivariate regression analysis, thyroid-stimulating hormone weakly correlated only with intima-media thickness after adjustment for age, gender and Body Mass Index (β = 0.249, p = 0.04). This relationship weakened after considering a lipid profile (β = 0.242, p = 0.058). No relationship was found for free thyroxine. Conclusion: Serum level of thyroid-stimulating hormone in obese children did not seem to impact atherogenic lipid indicators and carotid intima-media thickness. Therefore, an adverse lipid profile should still be considered the main risk factor for development of cardiovascular diseases in obese children.

PL

Cel pracy: Umiarkowanie podwyższone stężenie hormonu tyreotropowego i prawidłowe stężenie wolnej tyroksyny, wskazujące na subkliniczną niedoczynność tarczycy, jest częstą nieprawidłowością hormonalną stwierdzaną u otyłych dzieci. Kontrowersje budzi, czy dysfunkcja tarczycy towarzysząca otyłości ma wpływ na czynniki ryzyka chorób układu sercowo-naczyniowego. Celem pracy była ocena korelacji między stężeniem tyreotropiny i wolnej tyroksyny a wybranymi wskaźnikami aterogenności oraz grubością błony wewnętrznej i środkowej tętnicy szyjnej u dzieci i młodzieży z otyłością. Materiał i metody: Badaną grupę stanowiło 110 otyłych dzieci (średnia wieku 11,5 ± 2,9 roku) i 38 zdrowych dzieci (13,4 ± 2,6 roku). Otyłość zdefiniowano według kryteriów międzynarodowego standardu International Obesity Task Force. U każdego pacjenta wykonano pomiary antropometryczne, oznaczono stężenie hormonu tyreotropowego, wolnej tyroksyny i profil lipidowy. Grubość błony wewnętrznej i środkowej tętnicy szyjnej zmierzono u 74 dzieci otyłych i 28 dzieci szczupłych. Uzyskane wyniki posłużyły do wyliczenia wskaźników aterogenności: ilorazu cholesterolu całkowitego do cholesterolu HDL, triglicerydów do cholesterolu HDL i cholesterolu LDL do cholesterolu HDL. Wyniki: U dzieci otyłych występowało wyższe średnie stężenie hormonu tyreotropowego w porównaniu z ich szczupłymi rówieśnikami i niekorzystny aterogenny profil lipidowy. Średnie stężenie wolnej tyroksyny było porównywalne między grupami. Stężenie tyreotropiny korelowało z ilorazem cholesterolu całkowitego do cholesterolu HDL, triglicerydów do cholesterolu HDL, cholesterolu LDL do cholesterolu HDL i grubością błony wewnętrznej i środkowej tętnicy szyjnej. W analizie regresji wieloczynnikowej, po uwzględnieniu wieku, płci i wskaźnika masy ciała, stężenie tyreotropiny korelowało z grubością błony wewnętrznej i środkowej tętnicy szyjnej (β = 0,249, p = 0,04). Zależność ta zmniejszyła się po uwzględnieniu profilu lipidowego (β = 0,242, p = 0,058). Nie znaleziono żadnych korelacji dla wolnej tyroksyny. Wnioski: Podwyższone stężenie hormonu tyreotropowego u otyłych dzieci zdaje się nie wpływać na wskaźniki aterogenności oraz grubość błony wewnętrznej i środkowej tętnicy szyjnej. Niekorzystny profil lipidowy nadal powinien być uważany za główny czynnik ryzyka rozwoju chorób sercowo-naczyniowych u otyłych dzieci.

11

Zasadność oraz skuteczność diet stosowanych w celu przedoperacyjnej redukcji masy ciała u pacjentów kwalifikowanych do operacji bariatrycznej

80%

Jastrzębska W. , Boniecka I. , Szostak-Węgierek D.

Polish Journal of Surgery

|

2021

|

tom 93

|

nr 2

53-58

PL

Wstęp: Operacje bariatryczne są obecnie najskuteczniejszą metodą redukcji masy ciała u pacjentów chorujących na otyłość olbrzymią. Istotnym elementem przygotowania do chirurgicznego leczenia otyłości jest redukcja masy ciała. Cel: Celem pracy było przedstawienie dotychczasowej wiedzy na temat przedoperacyjnej redukcji masy ciała oraz diet stosowanych w tym celu.Materiał i metodyka: W pracy wykorzystano publikacje naukowe dostępne w bazie PubMed/MEDLINE opublikowane w latach 2005–2020 oraz stanowiska i wytyczne towarzystw, takich jak: Sekcja Chirurgii Metabolicznej i Bariatrycznej Towarzystwa Chirurgów Polskich, American Association of Clinical Endocrinologists, The Obesity Society, and American Society for Metabolic & Bariatric Surgery oraz International Federation for Surgery of Obesity and Metabolic Disorders-European Chapteri European Association for the Study of Obesity. Wyniki: Badania wykazują, że nawet niewielka redukcja masy w okresie poprzedzającym operację ułatwia jej przeprowadzenie, zmniejsza liczbę powikłań, umożliwia skrócenia czasu trwania zabiegu oraz hospitalizacji. Nie ma jednak jednoznacznych dowodów, że zwiększa ona redukcję masy ciała w okresie pooperacyjnym. Zastosowanie zbilansowanej diety ubogoenergetycznej w okresie przedoperacyjnym przygotowuje pacjenta do zmian sposobu żywienia, przez co poprawia jego stan odżywienia. Dieta niskokaloryczna (ang. low calorie diet; LCD) lub bardzo niskokaloryczna (ang. very low calorie diet; VLCD) mogą być skuteczną metodą redukcji masy ciała przed operacją, jednakże takie postępowanie nie pozwala na modyfikację nawyków żywieniowych. Zastosowanie diety bardzo niskokalorycznej ketogenicznej (ang. very low calorie ketogenic diet; VLCKD) pozostaje przedmiotem dyskusji. Wnioski: Istnieje konieczność przeprowadzenia dużych badań randomizowanych oceniających krótko i długofalowe korzyści z przedoperacyjnej utraty masy ciała oraz metody redukcji masy ciała u pacjentów kwalifikowanych do operacji bariatrycznych, a także ujednolicenia kryteriów postępowania żywieniowego z chorym w okresie przedoperacyjnym.

12

Efekty 3-miesięcznej dietoterapii nadwagi i otyłości. Opis trzech przypadków

80%

Słowińska M. A. , Krusińska B. , Butrym P.

Medycyna Środowiskowa - Environmental Medicine

|

2014

|

tom 17

|

nr 2

52-60

EN

Introduction. The aim of this study was to evaluate the influence of a balanced low-calorie diet on body weight, lipid profile, blood glucose concentration and blood pressure in individuals with excess body weight. Material and methods. Three overweight or obesity men underwent a three-months long dietotherapy based on individualized diet with a moderate energy deficit (450–600 kcal). Before and after the dietotherapy from each patient obtained 7-days menus by the current record method, measured: size and body composition, blood pressure and commissioned measurement of blood's biochemical parameters (morphology, lipid profile, glucose). Results. After the dietotherapy, in a diet of patients no. 1 and 3 observed significantly lower intake of fat and carbohydrates including sugars added. In a patient no. 2 reported an increase in carbohydrate intake. As a result of dietotherapy observed weight loss of 6.2 kg, 3.5 kg and 5 kg and a decrease of glucose concentration in blood of 10 mg/dl, 14 mg/dl and 27 mg/dl in a patient no. 1, 2 and 3 respectively. In all patients noted reductions in waist and hip circumference. In patients 1 and 3 body fat content was reduced by 2% and 1% respectively. The period before and after the dietotherapy showed no changes in blood pressure and changes in lipid profile parameters were unclear. Conclusions. As a result of the use individualized and balanced three-months low-calorie diet in overweight or obesity patients obtained a reduction of body weight, waist circumference, and blood glucose concentration. However, no changes in the lipid profile and blood pressure were noted.

PL

Wstęp. Celem badania była ocena wpływu zbilansowanej diety niskoenergetycznej na masę ciała, profil lipidowy, stężenie glukozy we krwi i ciśnienie tętnicze u osób z nadmierną masą ciała. Materiał i metody. U trzech mężczyzn z nadwagą lub otyłością przeprowadzono 3-miesięczną dietoterapię z zastosowaniem zindywidualizowanej diety o umiarkowanym deficycie energetycznym (450- 600 kcal). Przed i po dietoterapii od każdego pacjenta zebrano 7-dniowe jadłospisy tworzone metodą bieżącego notowania, wykonano pomiary rozmiarów i składu ciała, ciśnienia tętniczego krwi oraz zlecono badania biochemiczne (morfologia, profil lipidowy, glukoza). Wyniki. Po zakończeniu dietoterapii, w diecie pacjenta nr 1 i 3 wykazano istotnie mniejszą podaż tłuszczów i węglowodanów, w tym cukrów dodanych. Z kolei u pacjenta nr 2 stwierdzono wzrost spożycia węglowodanów. W efekcie dietoterapii odnotowano redukcję masy ciała wynoszącą 6,2 kg, 3,5 kg i 5 kg oraz spadek glukozy we krwi o 10 mg/dl, 14 mg/dl i 27 mg/dl, odpowiednio u pacjenta nr 1, 2 i 3. U wszystkich badanych zaobserwowano zmniejszenie obwodu talii i bioder, a u pacjenta nr 1 i 3 dodatkowo redukcję zawartości tłuszczu w ciele, odpowiednio o 2% i 1%. W okresie przed i po dietoterapii nie wykazano zmian w wartościach ciśnienia tętniczego, zaś zmiany parametrów profilu lipidowego nie były jednoznaczne. Wnioski. W efekcie stosowania zindywidualizowanej i zbilansowanej 3-miesięcznej diety niskoenergetycznej u pacjentów z nadwagą lub otyłością uzyskano zmniejszenie masy ciała, obwodu talii i stężenia glukozy we krwi. Nie odnotowano jednak zmian w profilu lipidowym i wartościach ciśnienia tętniczego krwi pacjentów.

13

Wpływ otyłości i nadwagi na funkcję nerek w populacji pacjentów praktyki lekarza rodzinnego

80%

Mastalerz-Migas A. , Muszyńska A. , Doskocz K. , Sapilak B. , Pokorna-Kałwak D.

Family Medicine & Primary Care Review

|

2014

|

nr 2

133-135

14

Zjawisko nadmiernej masy ciała wśród dzieci zamieszkałych na terenach wiejskich województwa dolnośląskiego

80%

Felińczak A. , Kuriata E. , Szachniewicz M. , Grzebieluch J. , Kiedik D. , Fal A.

Family Medicine & Primary Care Review

|

2012

|

nr 1

13-18

15

Historia otyłości jako zagadnienia medycznego

80%

Samborski P. , Kucharski M.

Acta Medicorum Polonorum

|

2016

|

tom 6

|

nr 1

29-34

PL

Praca ta ma na celu przybliżyć historię badań i leczenia otyłości. Ten problem zdrowotny zajmuje istotne miejsce w historii medycyny już od czasów Hipokratesa. Mimo ogromnego postępu medycyny, zasadnicze leczenie otyłości do dziś opiera się na diecie i aktywności fizycznej. Niestety te proste zasady, w zderzeniu z zasadniczymi zmianami stylu życia, jakie zaszły w populacji ludzkiej w XX wieku, zdają się być coraz mniej przestrzegane. Efektem tego jest obserwowana współcześnie epidemia otyłości, w walce z którą zdajemy się wciąż przegrywać.

EN

The aim of the study was a presentation of history of research studies and treatment of obesity. This health problem take an important place in history of medicine since the times of Hippocrates. Despite great progress of medicine, the basic rules of obesity treatment rest on the diet and physical activity. Unfortunately these two simple rules, in collision with fundamental changes in lifestyle, which took place in human population in XX century, seem to be less complied with overtime. The effect of it seems to be the recently observed epidemic of obesity. The fight with this epidemic we are still loosing.

16

Czy otyłość zwiększa ryzyko zachorowania na raka jajnika? Przegląd literatury

80%

Kwiatkowska K. , Pawłowska A. , Suszczyk D. , Bilska M. , Tarkowski R. , Kotarski J. , Wertel I.

Current Gynecologic Oncology

|

2017

|

tom 15

|

nr 4

277-283

EN

Obesity is one of the twenty-first century civilization diseases, which has been long linked to an increased risk of cardiovascular diseases, diabetes and cancer. Epidemiological data show that a slim body (body mass index, BMI 21–23 kg/m2 ) allows to avoid 20% of cancers related to excess fat tissue. Increased body weight (BMI >25 kg/m2 ) is associated with approximately 1.5-fold higher risk of cancer compared to the risk with normal BMI. There is growing evidence that high BMI may also increase the risk of cancer recurrence and mortality as well as reduce the efficacy of chemotherapy. While the relationship between obesity and numerous cancers, such as colon cancer, esophageal adenocarcinoma, breast cancer, endometrial cancer, kidney and pancreatic cancer, has been scientifically proven, studies assessing the relationship between ovarian cancer and obesity remain inconclusive. Some studies confirm the increased risk of cancer in obese women, whereas other authors do not show this correlation or even point to higher survival rates among obese patients with ovarian cancer, which is known as the obesity paradox. A variety of research methodologies may be found in the literature. Perhaps this is the reason for the significant divergence of results obtained in different studies. The aim of the paper was to describe selected substances produced by the adipose tissue, which play a crucial role in the induction of inflammation. We also present literature data on the relationship between obesity and ovarian cancer.

PL

Otyłość to jedna z chorób cywilizacyjnych XXI wieku, od dawna wiązana ze zwiększonym ryzykiem rozwoju chorób układu krążenia, cukrzycy czy nowotworów. Z badań epidemiologicznych wynika, że szczupła sylwetka (wskaźnik masy ciała – body mass index, BMI na poziomie 21–23 kg/m2 ) pozwala uniknąć do 20% nowotworów związanych z nadmiarem tkanki tłuszczowej. Z kolei przyrost masy ciała (BMI powyżej 25 kg/m2 ) podwyższa ryzyko zachorowania na nowotwór – mniej więcej półtora raza w porównaniu z ryzykiem przy prawidłowym BMI. Przybywa dowodów na to, że wysokie BMI może także zwiększać prawdopodobieństwo nawrotów raka i umieralność spowodowaną przez nowotwory czy osłabiać skuteczność chemoterapii. W przypadku licznych nowotworów, takich jak rak okrężnicy, gruczolakorak przełyku, rak piersi, trzonu macicy, nerki lub trzustki, związek z otyłością został naukowo udowodniony, natomiast wyniki badań analizujących związek otyłości z rakiem jajnika nie są jednoznaczne. Niektóre badania potwierdzają wzrost ryzyka zachorowania u kobiet otyłych, inne nie wykazują tej zależności albo wręcz wskazują na wyższe wskaźniki przeżywalności otyłych chorych z rakiem jajnika, co jest określane jako paradoks otyłości. Podczas przeglądu literatury przykuwa uwagę różnorodność metodyki badań – być może właśnie to jest przyczyną tak rozbieżnych wyników prac. W artykule scharakteryzowano wybrane substancje produkowane przez tkankę tłuszczową, które odgrywają istotną rolę w indukcji stanu zapalnego. Ponadto przedstawiono dane z piśmiennictwa dotyczące związków otyłości z zachorowaniem na raka jajnika.

17

Świadomość zdrowotna i samoocena w zakresie otyłości i nadwagi pacjentów praktyk lekarza rodzinnego257-259

80%

Manasterski S. , Sławin A. , Dawiec M. , Krajewski J. , Mastalerz-Migas A.

Family Medicine & Primary Care Review

|

2014

|

nr 3

257-259

18

Czynniki ryzyka sercowo-naczyniowego a częstość występowania zespołu metabolicznego w grupie dzieci i młodzieży

80%

Banaś I. , Lewek P.

Family Medicine & Primary Care Review

|

2015

|

nr 2

79-81

19

Chirurgiczne leczenie ostrego zapalenia pęcherzyka żółciowego u pacjentów otyłych

80%

Kebkalo A. , Tkachuk O. , Reyti A. , Chanturidze A. , Pashunskyi Y.

Polish Journal of Surgery

|

2020

|

tom 92(5)

37-42

PL

Wprowadzenie: Współczesna nauka i medycyna wchodzą w nową epokę. Na obecnym poziomie rozwoju technologicznego istnieją tysiące „nowych” problemów i schorzeń. O ile uprzednio znane schorzenia posiadały cechy pewnej odrębności, w trzecim tysiącleciu stajemy przed problemem złożoności i synergicznego oddziaływania znanych chorób. Problemem trzeciego tysiąclecia jest otyłość, która – jak wiadomo – stanowi główny czynnik rozwoju szeregu schorzeń przewlekłych [1–3]. Przy nadwadze i otyłości dochodzi do przesycenia żółci cholesterolem, co skutkuje wzrostem wskaźnika litogenności, a co za tym idzie – wzrostem częstości kamicy żółciowej; ten ostatni sięga w tym przypadku 50–60% [4]. U 20% pacjentów kamica żółciowa współistnieje z otyłością [5]. Otyłość jest więc jednym z czynników odpowiedzialnych za rozwój kamicy żółciowej i zapalenia pęcherzyka żółciowego [6]. Wystąpienie ostrego zapalenia pęcherzyka żółciowego stwarza największy problem u pacjentów z kamicą żółciową, zaś otyłość zwiększa ryzyko powikłań śródoperacyjnych w związku ze zmienną homeostazą i obniżoną objętością zapasową [7]. Retrospektywne zbadanie tego problemu [8] doprowadziło do sformułowania pytań odnośnie do możliwości wpływania na: przebieg choroby w okresie przedoperacyjnym, poprawę i aspekty techniczne zabiegu chirurgicznego wykonywanego u pacjentów z ostrym zapaleniem pęcherzyka żółciowego i otyłością. Znalezienie odpowiedzi m.in. na pytania z tej listy stało się głównym zamierzeniem niniejszego badania. Cel: Celem pracy było zbadanie i wybranie optymalnej metody chirurgicznej stosowanej u pacjentów z ostrym zapaleniem pęcherzyka żółciowego i otyłością. Materiał i metody: W badaniu wykorzystano analizę prospektywną, której poddano 67 przypadków pacjentów z rozpoznaniem ostrego zapalenia pęcherzyka żółciowego leczonych w Regionalnym Szpitalu Klinicznym w Kijowie w okresie od września 2018 r. do 1 marca 2020 r. U osób z ostrym zapaleniem pęcherzyka żółciowego wykonywano „tradycyjną” lub zmodyfikowaną cholecystektomię laparoskopową. Wyniki: Jak wykazała retrospektywna analiza, u pacjentów z ostrym zapaleniem pęcherzyka żółciowego i otyłością wykonywanie tradycyjnej cholecystektomii laparoskopowej jest technicznie trudne i kosztowne. Zaproponowano zmodyfikowaną procedurę cholecystektomii laparoskopowej, ułatwiającą i usprawniającą zabieg u pacjentów z ostrym zapaleniem pęcherzyka żółciowego i otyłością. Wykonywanie zmodyfikowanej cholecystektomii laparoskopowej zmniejszało czas trwania operacji o 9,01 ± 0,41 minut (p = 0,001; α = 0,05). Wnioski: Wykonywanie zmodyfikowanej cholecystektomii laparoskopowej zmniejszało czas trwania operacji o 9,01 ± 0,41 minut (p = 0,001; α = 0,05) i zapobiegało rozwojowi kwasicy metabolicznej (pH 7,39 ± 0,03 vs 7,30 ± 0,005, p = 0,001; α = 0,05, pCO2 5,05 ± 0,36 vs 6,03 ± 0,38, p = 0,02; α = 0.05), zmniejszając ryzyko nadkrzepliwości. Zmodyfikowana LHE jest skuteczna w przypadkach otyłości II i III stopnia (p = 0,001; α = 0,05).

20

Ocena występowania nadwagi i otyłości u dzieci w wieku 11–12 lat na przykładzie Publicznej Szkoły Podstawowej nr 3 w Radomiu

80%

Gołabek R. , Majcher P.

Prace Naukowe Akademii im. Jana Długosza w Częstochowie Kultura Fizyczna

|

2018

|

tom 17

|

nr 2

119-130

PL

Wprowadzenie. Z danych WHO wynika, że z każdym rokiem rośnie liczba dzieci ze zwiększoną masą ciała. Wpływ na taki stan mają błędy żywieniowe, brak czasu wolnego rodziców na wspólne przygotowywanie odpowiednich posiłków, oraz coraz mniejsze zainteresowanie młodzieży szkolnej kulturą fizyczną i zajęciami ruchowymi. Cel. Celem głównym pracy jest określenie wielkości różnic w zawartości tkanki tłuszczowej u dziewcząt i chłopców w wieku 11–12 lat, w ujęciu całościowym i tułowiu. Celem szczegółowym jest ocena proporcji wagowo-wzrostowych uczniów w wieku 11–12 lat w odniesieniu do płci. Materiał i metody. W badaniu wzięło udział 100 uczniów Szkoły Podstawowej nr 3 w Radomiu. Badaną grupę stanowili chłopcy (48) i dziewczęta (52) w wieku 11–12 lat. Do przeprowadzenia badania wykorzystano analizator składu ciała BC 545 Tanita, który określił masę ciała z dokładnością do 0,1 kg. Oprócz masy, urządzenie określiło zawartość tkanki tłuszczowej w całym ciele, jak również występującej w tułowiu. Na podstawie zebranych danych i po otrzymaniu wyniku pomiaru ciała badanych osób, prowadzący wyliczyli wskaźnik BMI (Body Mass Index). Pozwoliło to stwierdzić, czy dziecko ma niedowagę, masę ciała prawidłową, nadwagę lub otyłość. W przypadku chłopców przedziały BMI prezentują się następująco: I przedział (poniżej 15) oznacza niedowagę, II przedział (w granicach 15–20) oznacza masę ciała prawidłową, III przedział (20–23) wskazuje na nadwagę, a IV (przy BMI powyżej 23) oznacza otyłość. Wartości BMI są zróżnicowane ze względu na płeć. Jest to spowodowane wcześniejszymi zmianami antropomorficznymi ciał dziewcząt. Wartości BMI dziewcząt przedstawiają się następująco: I przedział (BMI poniżej 14) – niedowaga, II (dla wartości 14–22) wskazuje na masę ciała prawidłową, III przedział (22–27) oznacza nadwagę, a IV (powyżej 27) świadczy o występowaniu otyłości. Wyniki. Na podstawie zebranych danych można zauważyć, że u chłopców BMI poniżej 15 (świadczące o niedowadze) nie występuje, w przedziale masy ciała prawidłowej jest 26 osób (BMI między 15–20), w przedziale nadwagi jest 12 badanych (BMI w zakresie 20–23), natomiast z BMI powyżej 23 (świadczącym o otyłości) jest 10 chłopców. Dziewcząt ze wskaźnikiem Body Mass Index poniżej 14 (z niedowagą) jest 3, z wynikiem w przedziale normy prawidłowej (14–20) jest aż 34, w trzeciej grupie (BMI pomiędzy 22–27) jest 12 dziewcząt z nadwagą, natomiast powyżej 27 są tylko 3 osoby z otyłością. Wnioski. Na podstawie przeprowadzonych badań można wyciągnąć następujące wnioski. Badania własne potwierdzają, że istnieje różnica w zawartości tkanki tłuszczowej w ciele człowieka w zależności od płci. Większa zawartość tkanki tłuszczowej w tułowiu występuje u chłopców. Całkowita zawartość tkanki tłuszczowej u dzieci, na przykładzie uczniów klas piątych Szkoły Podstawowej nr 3 w Radomiu, jest większa u dziewcząt. Badania własne pokazują, że u chłopców w wieku 11–12 lat występuje większa tendencja do nadwagi i otyłości niż u dziewcząt. Problem nadwagi i otyłości dotyka zarówno dziewcząt, jak i chłopców. Jak wynika z zebranych danych, chłopcy są bardziej podatni na nie przestrzeganie zasad zdrowego żywienia.

EN

Introduction. According to the World Health Organization the number of children with an increased body weight is increasing every year. The impact on such a condition have: dietary mistakes, lack of free time to prepare appropriate meals by parents together with children and increasingly less interest of secondary school children in physical culture and physical activity. The aim. The main aim of the study is to show whether there are any differences in the body composition (body fat content) between girls and boys aged 11–12 and whether it depends on the gender. The detailed objective is to examine how the body weight varies among the 5th grade pupils in one of the primary schools in Radom according to their gender. Material and methods. The study group consisted of 100 students of the Primary School No. 3 in Radom. The sample group consisted of 48 boys and 52 girls aged 11–12. The body composition analyzer BC545 TANITA, which assesses values with the accuracy to 0,1 kg , was used when conducting a research. Apart from the body weight, the device evaluated the body fat content in the whole body as well as occurring only in torso. Based on the gathered data and after receiving the results of body measurements, the researchers calculated the BMI indicator. This allowed to state whether the child is underweight, normal weight, overweight or obese. In the case of boys, the BMI ranges are: 1st range – less than 15 means underweight, 2nd range where values are in the range of 15–20 is the normal weight, 3rd for the value of 20 – 23 indicates overweight, and the last 4th with BMI above 23 defines obesity. BMI values are differentiated by gender. This is due to the earlier anthropomorphic changes of the girls’ bodies. The BMI values for girls are as follows: 1st range – less than 14 means underweight, 2nd range for values 14–22 indicates normal weight, 3rd range 22–27 means overweight, and the last 4th where BMI is above 27 indicates obesity. Results. Based on the collected data, in the study group, there are not boys with BMI range less than 15. There are 26 boys in the normal weight (BMI between 15–20), 12 of the examined boys is overweight (BMI in the 20–23 range), and 10 of them has BMI over 23 that means that they are obese. In the case of girls, 3 of them are underweight with BMI under 14, 34 girls have normal weight (BMI in the 14–20 range), in 3rd BMI range 22–27 are 12 overweight girls, while only 3 of examined girls has obesity, that is BMI over 27. Conclusions. Based on the research, the following conclusions can be drawn. Our own research proves that there is a difference in body fat content in the human body depending on the gender. Based on the on the example of 5th grade pupils of the Primary School in Radom, larger fat content in the torso occurs in the case of boys while a total fat content is bigger in the case of girls. Own studies show that boys aged 11-12 tend to be more frequent overweight and obese than girls in the same age group. Overweight and obesity affects both girls and boys. Although, as the analysis shows, boys are more prone to not following the rules of healthy eating. Due to the constant increase of body weight, it is desirable to pay attention to eating habits and to implement regular examinations of school children. Parents, teachers, doctors and dietitians must educate the society and promote the physical activity as the main method of the fight against obesity and overweight.