Tymczasowość to odmiana pożądanej cechy zmieniającej się rzeczywistości, jednak nie oznacza ona peryferyjnego znaczenia i niskich walorów estetycznych. Wręcz przeciwnie. W ramach prowadzonych badań związanych z przejawami koherencji po roku 2000, autor dokonuje przeglądu architektury teatrów w tym właśnie aspekcie. W obszarze teatru tymczasowość skłania twórców do bardzo odważnych poszukiwań formalnych, do innowacyjnych i niestandardowych rozwiązań stanowiących wyraźne znaki w przestrzeni. Intencja twórcza oparta na założeniu tymczasowości daje możliwość swojej krystalizacji nawet w formie pewnych kontrowersyjnych rozwiązań, które nie byłyby do przyjęcia w konwencji architektury nie tymczasowej. Osiągnięta forma staje się bardziej atrakcyjna, wyraźna, wręcz krzykliwa, mówiąca językiem współczesnej percepcji (czasami krótkotrwałym), a tym samym jest intrygująca i wzbudzająca ciekawość. Element tymczasowości to też pretekst do projektowania zrównoważonego. Ograniczone z reguły koszty przy tego typu inwestycjach ograniczają możliwości zaawansowanych technologii, co sytuuje te obiekty w nurcie low-tech. Tymczasowość i nietrwałość jako idea, stanowią rodzaj współczesnej ekspresji. Są one wyrazem swoiście pojmowanej mobilności – odpowiedzią na zmienność i nieprzewidywalności obecnej rzeczywistości.
EN
Temporariness is a desired feature of our ever changing reality; however, it means neither a secondary significance nor low aesthetic value; on the contrary. As part of a study on manifestations of coherence after 2000, the author analyses the examples of architecture of theatre from this perspective. In the realm of theatre, temporariness makes the designers reach for courageous formal explorations, and for innovative and non-standard solutions which are clear signs in the landscape. The creative intention based on the concept of temporariness provides potential for fruition even as controversial solutions, which would be unacceptable in the convention of the non-temporary architecture. The resulting form becomes more attractive, clear, even garish, speaking the language of contemporary perception, (sometimes a short-lived one,) and as such, is intriguing and inspires curiosity. The element of temporariness is also an excuse for balanced design. The budget of these kinds of projects is usually limited and therefore limits the use of advanced technologies, which places these buildings in a low-tech trend. Temporariness and impermanence, as concepts, are a kind of contemporary expression. They are the expression of a specifically understood mobility, an answer to the volatility and unpredictability of current reality.
This article examines perceptions and systems of time and temporality in live-action role-playing (larp). Taking cues from the work of management game scholar Timo Lainema, the article presents examples of the effects of game duration, asynchronicity, and boredom, and then offers a new option for viewing time at, and in, larp play.
PL
Artykuł zajmuje się percepcją i systemami reprezentacji czasu i czasowości w larpach (live-action role-playing games). Na podstawie prac Timo Lainema, badacza gier menedżerskich, niniejszy artykuł przedstawia przykładowe efekty czasu trwania gry, asynchroniczności i nudy, a następnie proponuje nowe podejście do postrzegania czasu na - i w - larpach.
3
Dostęp do pełnego tekstu na zewnętrznej witrynie WWW
Mówiąc o przemijalności, doczesności, tymczasowości, elastyczności oraz sposobach, w jakie architektura zmaga się z kwestią trwałości, mamy na myśli słabość czy może zaletę? Z pewnością i jedno, i drugie. Często dzieje się tak, że pozorny defekt okazuje się cnotą. A że architekturę tworzy przestrzeń i światło, szczególny rodzaj przemijalności może być najlepszą drogą do trwałości.
EN
We speak of fleetness, temporality, flexibility, and the ways architecture can use to work with durability. We speak therefore of weakness or virtue? Certainly both. But as in all qualities, an apparent defect is often the most important virtue. We give very different examples, from the ancient ones to the more recent. Being architecture done by space and light, a particular kind of fleetingness could be the best way to durability.
This article fits into the discourse concerning the safety of modern man and seeks to find a wise response to the emerging threats. The author reflects upon the specific character of ethics as a domain of knowledge that came into being in order to gather truths, which would help human beings to take care of themselves wisely. She points out that security is an issue in the field of ethics and writes about the relationship between security and subjectivity. This article describes the problems that are associated with the loss of subjectivity and consequently, security, understood as the ability to stand up to threats.
PL
Artykuł wpisuje się w dyskurs o bezpieczeństwie współczesnego człowieka i w poszukiwania mądrych odpowiedzi na pojawiające się zagrożenia. Autorka ukazuje specyfikę etyki jako nauki, która powstała, by odkrywać i zbierać prawdy potrzebne człowiekowi do mądrego troszczenia się o siebie. Zwraca uwagę na to, że bezpieczeństwo jest zagadnieniem z zakresu etyki. Pokazuje jego relacje z podmiotowością. Zwraca uwagę na problemy, które mają związek z utratą podmiotowości i w konsekwencji bezpieczeństwa rozumianego jako możliwość przeciwstawienia się zagrożeniom.
The subject of this article is the problem of the antinomy of longevity and temporality in architecture. Excluding the so-called temporary structures, man designs and creates buildings with the assumption of their longevity. This presupposition is not undermined by architectural concepts, exposing functional and spatial solutions, opened to potential flexibility – variability. Also, ultra-modern designs of "self-adapting" architecture to the changing conditions of the context assume, indeed, the extension of its "vitality" - longevity. The aim of the research synthesis presented in the article is to specify the criteria which in shaping architecture make it possible to overcome the tension inherent in the antinomy of longevity and temporality. These analyzes, summarized with conclusions, were carried out in two complementary approaches: theoretical: based on the characteristics of the relationship between architecture and time, with particular emphasis on their exposure in the Christian sacred architecture; practical: based on the case study of the sequence of transformations of the church of St. Joseph Worker in Bytom over a period of approximately 100 years.
PL
Przedmiotem artykułu jest problem antynomii długowieczności i tymczasowości w architekturze. Z wyłączeniem tzw. budowli tymczasowych człowiek projektuje oraz tworzy obiekty z założeniem ich długowieczności. Nie podważają tego założenia koncepcje architektoniczne eksponujące rozwiązania funkcjonalno-przestrzenne otwarte na potencjalną elastyczność – zmienność. Również ultranowoczesne projekty architektury „samoadaptującej się” do zmiennych uwarunkowań kontekstu zakładają w istocie przedłużanie jej „żywotności” – długowieczność. Celem zaprezentowanej w artykule syntezy badań jest sprecyzowanie kryteriów, które w kształtowaniu architektury pozwalają znieść napięcie tkwiące w antynomii długowieczności i tymczasowości. Przedmiotowe analizy, podsumowane wnioskami, przeprowadzono w dwóch komplementarnych ujęciach: teoretycznym: w oparciu o charakterystykę relacji architektury wobec czasu, ze szczególnym ich wyeksponowaniem w chrześcijańskiej architekturze sakralnej; praktycznym: w oparciu o studium przypadku sekwencji przekształceń kościoła pw. Św. Józefa Robotnika w Bytomiu dokonanych w okresie ok. 100 lat.
6
Dostęp do pełnego tekstu na zewnętrznej witrynie WWW
Nature is a perfectly functioning system. Biomimetics (biomimicry) is based on analysis and transposition of processes occurring in nature to the level of technology. Architecture is a search of forms which are complementary to functional and structural solutions. There is a noticeable play with geometry, a play of shapes, and space for multiplication between these processes.
PL
Natura stanowi perfekcyjnie funkcjonujący system. Nurt biomimetyki (biomimikry) opiera się na analizie i przetransponowaniu procesów zachodzących w naturze na płaszczyznę technologii. Architektura to poszukiwanie form będących dopełnieniem rozwiązań funkcjonalnych i konstrukcyjnych. Pomiędzy tymi procesami zauważalna jest zabawa w geometrię, gra brył oraz przestrzeń multiplikacji. Architektura może stać się płaszczyzną do swoistej gry i zabawy wychodzących znacznie poza swoje podstawowe pojęcia.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.