Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Many-Worlds Theory of Truth

100%

Boldachev A.

Studia Humana

|

2012

|

tom 1(1)

3-9

EN

The logical world is a set of propositions, united by common principles of establishing their truth. The many-worlds theory asserting that the truth of any proposition in any given logical world is always established by comparing it with standard propositions in this world - directly or via the procedure of transferring the truth. Existing theories of truth (correspondence, authoritarian, pragmatic, semantic of Tarski and all other possible) are not theories of truth in the full meaning of the word; they must be considered merely as methods of fixation and generation of true propositions in one or another logical world. (original abstract)

2

Inwencja sztuki jako sztuka inwencji : wokół głównych założeń estetyki nietzscheańskiej

100%

Luty J.

Prace Naukowe Akademii Ekonomicznej we Wrocławiu. Nauki Humanistyczne

|

2004

|

tom 9

|

nr nr 1055

56-67

XX

Inwencja w sposób naturalny łączy się ze sztuką. Żadna sztuka nie może istnieć bez inwencji, tak jak nie istnieją wynalazki bez potrzeby ich wynajdywania. Przedmiotem niniejszego artykułu są dwa rodzaje inwencji, z których każdy wyznacza odmienny sposób filozofowania, a także różne traktowanie funkcji sztuki i roli tworzenia. Pierwszy (nazwany tu Inwencją Tego Samego), wywodzący się z idealizmu transcendentalnego, widzi w sztuce narzędzie filozofii. Drugi (nazwany Inwencją Uwolnioną) - uwalnia sztukę, nazywając ją niewinną i nieodpowiedzialną "grą ze światem". Wedle drugiej koncepcji, stanowiącej osnowę nietzscheańskiej "estetyki artysty" (w przeciwieństwie do kantowskiej "estetyki widza"), sztuka powinna być ze wszech miar odkrywcza, w przeciwnym razie nie zasługuje na swoje miano. Powiemy wówczas, że jest sztuką słabą, wtórną. Dobra sztuka (sztuka uwolniona) to taka, która odkrywa nowe światy - lecz nie w imię starych, ale w imię nieskrępowanej wolności tworzenia. Jej naczelna zasada - Inwencja Uwolniona - sama jest sztuką w tym sensie, że, po pierwsze, umożliwia wszelką sztukę, po drugie, nadaje jej walor niepowtarzalności, oryginalności. Sztuka inwencji byłaby więc immanentną zasadą sztuki, w ramach której tworzą się podstawowe kategorie nietzscheańskiej "estetyki artysty". Są nimi: piękno, upojenie i wielki styl. Ich analiza, dokonana przez Martina Heideggera w dziele Nietzsche, stanowi dziś przykład filozofowania, które, na przekór trendom, pozostaje wierne zarówno filozofii, jak i sztuce. (fragment tekstu)

EN

The author of the dissertation presents some aspects of Nietzsche's aesthetics. Derrida points out the "invention" as the main category of Nietzsche's philosophy. The author distinguishes two kinds of "invention": free invention, invention of difference or invention of art; and invention of The Same or invention of philosophy. Heidegger characterizes Nietzsche's aesthetics on the basis of: beauty, ecstasy and great style. Vuarnet rates Nietzsche among the category of "philosopher-artist". Finally the author points out the most important categories, which characterize Nietzsche's late philosophy - like the category of play, game and child (playing a game with the universe) taken from Heraclitian fragment B52; best explained in Thus Spoke Zarathustra. The dissertation is organized in six parts. In chapter 1 the author introduces the meaning of "invention" in its diversity and ambiguity. In chapters 2 and 3 the author presents two kinds of invention: "invention of The Same" and "free invention". Chapter 4 includes the description of manifestations of, so-called "The Same" in philosophy (which means reason and morality). In chapter 5 the author explores the primary sources and most important principles of Nietzsche's aesthetics, including Heidegger reception of such concepts: beauty, ecstasy, form and great style. In the last chapter the author comments on the aspects of reception and historiography raised by "the phenomena of play", probably the most influential part of Nietzsche's thought. (original abstract)

3

Wpływ tradycji gnostyckiej na filozofię rosyjską XIX-XX wieku

80%

Jewłampijew I.

Człowiek i Społeczeństwo / Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Wydział Nauk Społecznych

|

2013

|

tom 35

|

nr z. 2 Filozofia kultury rosyjskiej - rosyjska filozofia kultury

379-405

XX

Omówiono poglądy filozoficzne F. Dostojewskiego, W. Sołowjowa i N. Bierdiajewa dotyczące Boga i wiary.

EN

The encounter of the Christian platonic tradition with Gnostic-Mystical tradition has been the background for the development of European philosophy during nearly two thousand years. The birth of nonclassical philosophy in the second half of XIX century is hugely influenced by Gnostic- Mystical tradition. Gnostic teaching in Russian philosophy is particularly evident in philosophical achievements of F. Dostoyevsky, V. Solovyov and N. Berdyaev. In the centre of F. Dostoyevsky's philosophy is placed an image of Jesus Christ, transformed in the spirit of Gnostic perspective (poem about the Great Inquisitor in the novel The Brothers Karamazov). Dostoyevsky in his understanding of Jesus Christ overcomes completely the idea of sacrifice and atonement of human. According to him Jesus Christ is just a human, who first discovered his divine nature and thereby gave an example for all humankind. (original abstract)

4

Filozofia pozytywistyczna czy analityczna?

80%

Odżga R.

Prace Naukowe Akademii Ekonomicznej we Wrocławiu

|

1993

|

nr nr 664 Nauki filozoficzno-historyczne

81-91

XX

Omówiono kwestie ideologiczne filozoficznej szkoły lwowsko-warszawskiej oraz spróbowano określić charakter filozofii (pozytywistyczny lub analityczny) uprawiany w tej szkole.

EN

The author of the article discusses the question of the ideological connections of the Lvov-Warsaw philosophical School: does this school belong to the tradition of the positivistic philosophy or to the analytical one? The last part of the paper contains a polemic with the opinion of J. Woleński on the subject. (original abstract)

5

"Filozofia człowieka" Nikołaja Bierdiajewa - podstawowe założenia i problemy

80%

Luty A.

Prace Naukowe Akademii Ekonomicznej we Wrocławiu

|

1993

|

nr nr 664 Nauki filozoficzno-historyczne

35-44

XX

Przedstawiono poglądy Nikołaja Bierdiajewa na temat natury i sensu ludzkiego życia.

EN

The author presents the Berdiaev's study of the nature and meaning of human existence, reality, philosophy knowledge and goodness. (original abstract)

6

Dorobek polskiej kultury romantycznej jako źródło inspiracji dla filozofii twórczości Edwarda Dembowskiego

80%

Tomczyk-Tołkacz J.

Prace Naukowe Akademii Ekonomicznej we Wrocławiu

|

1993

|

nr nr 664 Nauki filozoficzno-historyczne

53-61

XX

Omówiono wzajemne relacje pomiędzy osiągnięciami polskiej kultury romantycznej i polskiej filozofii XIX wieku. Na tle tych związków przedstawiono poglądy filozoficzne Edwarda Dembowskiego.

EN

This article points at the connections between the achievements of Polish romantic culture and Polish philosophy of the 19th century, especially interdependence of philosophy and literature. The philosophy of Edward Dembowski (1822-1846) was its beckground in the tradition of native romantic culture. Simultaneously it assimilated many elements of European philosophy. Dembowski connected philosophical creation with an intense revolutionary activity and was deeply convinced about historical mission of the Polish nation. (original abstract)

7

Louisa Althussera i Etienne'a Balibara teoria "determinowania w ostatniej instancji"

80%

Piątek Ł.

Prace Naukowe Akademii Ekonomicznej we Wrocławiu

|

1993

|

nr nr 664 Nauki filozoficzno-historyczne

45-52

XX

Celem tego artykułu jest prezentacja i analiza jednej z wyłożonych w "Pour Marx" (1965) i "Czytaniu »Kapitału«" przez Louisa Althussera i Etienne'a Balibara tez materializmu historycznego. Jest to jednak analiza częściowa. Ograniczam się bowiem jedynie do próby odpowiedzi na pytanie: na podstawie jakich tekstów klasyków marksizmu szkoła Althussera dochodzi do przedstawionego niżej rozumienia engelsowskiego "determinowania w ostatniej instancji" oraz czy sposób wykorzystania tego materiału jest na tyle wiarygodny, że może potwierdzać wartość omawianej tu teorii. (fragment tekstu)

EN

The conclusion: of the article is: there is no text of the classics of Marxism which confirms the theory of "determination" proposed by Althusser and Balibar. (original abstract)

8

Undemalum? W poszukiwaniu pierwszej przyczyny zła - filozofia Mariana Zdziechowskiego : część 2

80%

Stecko J.

Humanities and Social Sciences

|

2013

|

tom 18 (XVIII)

|

nr nr 20 (4)

185-192

XX

Marian Zdziechowski wydaje się dzisiaj myślicielem nie tylko niedocenionym, ale i niestety zapomnianym. Motywem przewodnim jego filozoficznej refleksji była analiza problematyki zła oraz katastroficzne wizje, które wspomagane były postawą pesymizmu charakterystyczną dla wileńskiego myśliciela. W pierwszej części rozważań dotyczących zła w myśli Mariana Zdziechowskiego (W poszukiwaniu pierwszej przyczyny zła - filozofia Mariana Zdziechowskiego) starałam się przybliżyć dwa ujęcia problematyki zła w myśli chrześcijańskiej (optymistyczne i pesymistyczne) ze szczególnym uwzględnieniem inspiracji świętym Augustynem. Marian Zdziechowski interpretuje myśl świętego Augustyna jako prekursorską próbę teodycei, która miała nie tylko oswoić ludzki strach przed złem, ale także stać się w koncepcji dziejów jednym z niezbędnych elementów budowania harmonii wszechświata. Takie rozwiązanie zdaniem wileńskiego filozofa staje się oburzające z punktu widzenia etyki. Zdziechowski, nie znajdując satysfakcjonującej odpowiedzi w augustyńskiej koncepcji, poszukuje inspiracji w pismach europejskich oraz rosyjskich myślicieli. Celem drugiej części rozważań [Unde malum? W poszukiwaniu pierwszej przyczyny zła - filozofia Mariana Zdziechowskiego (część 2)] jest analiza poglądów Zdziechowskiego w kontekście rozważań takich myślicieli, jak: Schelling, Secretan oraz Sołowjew. Warto zauważyć, że Zdziechowski nie był typowym filozofem, jego analiza dzieł miała charakter notatek na marginesie, a poszukiwania inspirowane rzeczywistą obawą o przyszłość ludzkości oraz autentyczną trwogą przed napływającym złem. Zdziechowski nieuchronny koniec cywilizacji widzi w ontycznej strukturze rzeczywistości, której immanentnym komponentem jest zło. Artykuł stanowi próbę odpowiedzi na jedną z najważniejszych kwestii, jakie pojawiają się w myśli Zdziechowskiego - na pytanie unde malum? (abstrakt oryginalny)

EN

In the first part of the consideration of the evil in the thought of Marian Zdziechowski (In the search of the first cause of evil - the philosophy of Marian Zdziechowski) I tried to present two issues of evil in Christian thought (optimistically and pessimistically) with a particular emphasis on inspiration of St. Augustine. Marian Zdziechowski interprets the thought of St. Augustine as a pioneering attempt to theodicy, which was supposed not only to tame the human fear of evil but also become a concept of history and one of the essential elements of building a harmonious universe. Such a solution, according to the Vilna philosopher is not only unwise but outrageous in terms of ethics. Zdziechowski, who did not find a satisfactory answer in the Augustinian concept, was looking for further inspiration in the writings of European and Russian thinkers. The aim of the second part of the considerations (In search of the first cause of evil - the philosophy of Marian Zdziechowski part 2) is an analysis of the Zdziechowski's views in the context of considerations of such thinkers as Schelling, Secretan, and Schopenhauer. It is worth noting that Zdziechowski was not a typical philosopher, his analysis was of the works of notes in the margins and the explorations were inspired by a real concern for the future of humanity and genuine awe before the evil. Zdziechowski sees an inevitable end of civilization in the ontological structure of reality which the immanent component is evil. This article is an attempt to answer one of the most important issues that arise in the Zdziechowski's mind - the question unde malum? (original abstract)

9

Niektóre aspekty koncepcji historiozofii Mikołaja Bierdiajewa

80%

Luty A.

Prace Naukowe Akademii Ekonomicznej we Wrocławiu

|

1992

|

nr nr 622 Nauki filozoficzno-historyczne

53-61

XX

Celem niniejszego artykułu jest próba zaprezentowania niektórych aspektów filozofii Mikołaja Bierdiajewa na tle sporu słowianofilów z okcydentalistami (tzw. "zapadniaki") na przełomie XIX i XX wieku w Rosji. (fragment tekstu)

EN

The author of the article presents discussions, that took place in the field of Russion philosophy XIX and XI century, concentraiting mainly on the Berdiaev's philosophy and controvercy between adherents culture Slaves and Occidentals. (original abstract)

10

Karl Mannheim o inteligencji

80%

Stasiuk J.

Prace Naukowe Akademii Ekonomicznej we Wrocławiu

|

1992

|

nr nr 622 Nauki filozoficzno-historyczne

45-52

XX

W niniejszym artykule zostaną przedstawione podstawowe założenia mannheimowskiej koncepcji inteligencji ze szczególnym zaakcentowaniem wewnętrznych sprzeczności, charakterystycznych dla tej koncepcji. (fragment tekstu)

EN

The Mannheim's view concerning the characteristics of the intellectuals, their role in formation of the knowledge, and place in the society are presented. The main of the paper illustrates the intrinsic inconsistencya in the Mannheim's views. (original abstract)

11

Estetyczny anarchosocjalizm Oskara Wilde'a

80%

Kamiński A. A.

Prace Naukowe Akademii Ekonomicznej we Wrocławiu

|

1992

|

nr nr 622 Nauki filozoficzno-historyczne

39-43

XX

Przedstawiono poglądy Oskara Wilde na temat koncepcji anarchosocjalistycznej.

EN

The article presents Oscar Wilde's views on Socialism centained in his essay "The Soul of Man under Socialism". The central notions of Wilde's anarcho-socialist concept are: freedom, individualism and aesthetics. (original abstract)

12

Niektóre dyskusje filozoficzne roku 1956

80%

Odżga R.

Prace Naukowe Akademii Ekonomicznej we Wrocławiu

|

1992

|

nr nr 622 Nauki filozoficzno-historyczne

21-32

XX

W artykule tym pragnę przybliżyć, przypomnieć fakty i procesy, jakie wystąpiły w filozofii polskiej około 1956 roku, takie, które zdają się wyznaczać przebieg jej nieodległej historii i określają stan aktualny. (fragment tekstu)

EN

The author of the article presents discussions that took place in the field of Polish philosophy in 1956, concentrating mainly on the controversy between the Marxists and the representatives of the Lvov - Warsaw School. (original abstract)

13

U początków anarchizmu - William Godwin i Percy Shelley

80%

Kamiński A. A.

Prace Naukowe Akademii Ekonomicznej we Wrocławiu

|

1992

|

nr nr 622 Nauki filozoficzno-historyczne

33-38

XX

Scharakteryzowano życie i twórczość Williama Godwina, prekursora anarchizmu w obrębie myśli społeczno-politycznej oraz twórczość poety Percy'ego Shelley, który idee anarchizmu urzeczywistnił w literaturze.

EN

The article presents the views of William Godwin, a precursor of anarchism in the area of socio - political thought, and of Percy Shelley, a precursor of the anarchist aesthetics. (original abstract)

14

Fryderyk Nietzsche jako filozof-artysta

80%

Luty J.

Prace Naukowe Akademii Ekonomicznej we Wrocławiu. Nauki Humanistyczne

|

2002

|

tom 7

|

nr nr 937

314-335

XX

W niniejszym tekście zastanowimy się nad tym, w jakim sensie był Nietzsche filozofem-artystą - nowym typem filozofa nieczystego, swego rodzaju kusicielem i "deprawatorem młodzieży". Zastanowimy się również, w jakim stopniu Nietzsche - filozof podziemny - opuścił teren filozofii teoretycznej, nadając swemu pisarskiemu dyskursowi charakter artystyczny. Powiemy również, w jakim sensie, naszym zdaniem, filozofia Nietzschego jest pochwałą człowieka niezakorzenionego, oraz dlaczego filozofia Nietzschego jest filozofią wiosny. Zastanowimy się także, dlaczego filozof-artysta pozostaje nieodpowiedzialny, i jak ma się do tego fragmentaryczność jego wypowiedzi. Zwrócimy uwagę na zasadnicze trudności powstałe przy formułowaniu opisów filozofa-artysty i jego postawy twórczej, tej "sfery burz" i różnorodności, czyli zagłębimy się w kwestię "czytania i pisania. Na końcu powiemy, dlaczego filozof-artysta jest niewinny, oraz co to znaczy, że jest naiwny. (fragment tekstu)

EN

From the post-modern perspective Nietzsche was a new type of thinker - a philosopher- -artist (like Bruno, Sade, Kierkegaard). He represents Dostojevsky's "philosopher from the underground" who leaves an area of the theoretical philosophy - philosophy in old meaning. He also represents a "philosopher without roots", and a "philosopher of spring" - exploring heterogeneity of the modern world. As a philosopher-artist he is "irresponsible" - in his work he used to create an "aphorism style" to describe/build his fragmentary existence - existence of heraklitian "eon-man" - a child taking part in artistic game of the universe. (original abstract)

15

Spory o prawdę i spory o wartości

80%

Jarco J.

Prace Naukowe Akademii Ekonomicznej we Wrocławiu. Nauki Humanistyczne

|

2002

|

tom 7

|

nr nr 937

175-178

XX

Spór jest zderzeniem się kontrowersyjnych poglądów i stanowisk. W trakcie każdej kontrowersji strony sporu wysuwają argumenty w celu wsparcia swoich przekonań i krytykują niezgodne z własnymi wyobrażeniami przekonania przeciwnika. Spór to również szczególny przypadek argumentacji, jej najbardziej ostra i napięta forma. Celem każdego sporu jest ujawnienie prawdy lub pokonanie przeciwnika. Może to być i jedno, i drugie zarazem, trudno bowiem określić granicę między sporami prowadzonymi w celu wykrycia prawdy i sporami dla osiągnięcia zwycięstwa. (fragment tekstu)

EN

Every dispute objective is either the truth revelation or a defeat of an opponent. Thus, we have to remark that unfortunately there is not the clear limit between disputes made to the truth detection and glory over one of the dispute parts, This lack of the limit does not mean, that such discrimination is not important We can say, it is hard to point the clear limit between the intellect and the stupidity but it does not mean that the intellect and the stupidity are the same and that there is not a need to distinguish them. (original abstract)

16

Spór o tolerancję

80%

Skrzypczak E.

Prace Naukowe Akademii Ekonomicznej we Wrocławiu. Nauki Humanistyczne

|

2002

|

tom 7

|

nr nr 937

136-142

XX

Szczegółowo omówiono znaczenie pojęcia tolerancja.

EN

The aim of this paper is to show what the concept of tolerance means. In the sixteenth and seventeenth centuries the dispute over tolerance was to a large extent the dispute over intolerance. The participants of the debate did not lead a crusade for freedom of the individual's conscience regardless of the political system, but disputed the role of religion in political life. The participants of the dispute developed a fairly exact definition of the essence of tolerance. It was considered that tolerance did not concern this that was morally wrong, that by its own nature was harmful and mean, the moral essence of which had been established by the God's Word. Besides that, there existed "indifferent" nerves subject to political power which established laws. The laws were to regulate the functioning of the nerves for the benefit of public. At present the political sphere and other spheres of life are independent of religion. The term tolerance carries the postulates of humanisation of interpersonal relations, introduces the concept of friendship, solidarity, respect, kindness, and love. The word intolerance, on the other hand, describes forms of discrimination, from moderate to collective, and genocidal. Tolerance is consent (at best friendly consent) for those who are considered inferior to participate in the public life. Tolerance is a virtue of "the more equal", who are understanding and indulgent. Ija Lazari-Pawlowska draws attention to "positive tolerance" by which she means "favourable attitude towards other person's distinctness". Research shows that the Polish society's open-mindedness (statistically) equals with higher education, living in a bigger agglomeration, and younger age. A country that is tolerant to various political and religious groups is to guarantee them, within established limits, conditions necessary for the existence and maintenance of belief. Such a country, however, always gives one of groups a dominating position. Any dominating group is called "majority", and a tolerated one is labelled as "minority". No matter how tolerant a country is the concept of "majority" implies power, and of "minority" subordination. (original abstract)

17

Idea bezpieczeństwa człowieka w wybranych dialogach Platona

80%

Zgolińska E. J.

Doctrina. Studia społeczno-polityczne

|

2008

|

nr nr 5

217-225

XX

Chcąc rozjaśnić, chociażby częściowo, naszą ideę bezpieczeństwa zwróćmy się do filozofów i to nawet wtedy, jeżeli problem bezpieczeństwa był przez nich podejmowany nie wprost, czyli wtedy gdy myślenie nad tym zagadnieniem biegło "w powiązaniu z innymi dziedzinami i wartościami życia społecznego, takimi jak: prawda, szczęście, dobrobyt, sprawiedliwość i pokój" . Zacznijmy od Platona i lektury wybranych jego dialogów, szczególnie "Państwa" i "Praw". Początkowo budzi się w nas przekonanie, że Platon nie włączył pytania o bezpieczeństwo człowieka do zbioru absorbujących go pytań teoretycznych, bo o bezpieczeństwie mówi niezbyt często - "przy okazji", rozważając inne zagadnienia. Bardzo szybko jednak zauważamy, że jego traktaty przepełnione są radami i wskazówkami jak zorganizować społeczeństwo, by zapewnić mu stan stabilnego spokoju. Czy stan ten można uznać za stan bezpieczeństwa?(fragment tekstu)

EN

According to Plato the state should be stable, unchanging and therefore safe. Of course its citizens were to be safe as well as they should have a high sense of being secure. So, what is safety for Plato? It is a state consisting of many factors from which knowledge is the most important - the knowledge of authorities and the knowledge of individuals. The state of safety cannot be identified with the state of peace; it transcends peace. Safety is a complex relation which on the one hand is a base for activity and on the other hand appears in the acceptance of limits. Plato's understanding of the state stimulates to confronting the idea of safety with the idea of freedom.(original abstract)

18

U źródeł nowożytnego rozumienia praw jednostki na przykładzie koncepcji uprawnień naturalnych Thomasa Hobbesa

80%

Merkwa M.

Humanities and Social Sciences

|

2014

|

tom 19 (XIX)

|

nr nr 21 (4)

109-117

XX

W artykule podjęto próbę scharakteryzowania kluczowych elementów nowożytnego rozumienia uprawnień jednostki na przykładzie doktryny Thomasa Hobbesa. Pierwsza część pracy stanowi wskazanie konstytutywnych elementów nowożytności, ze szczególnym uwzględnieniem nowożytnego modelu prawa natury. Posłużono się w tej części proponowanym, między innymi przez Norberto Bobbio, rozróżnieniem dwóch pojęciowych modeli prawa naturalnego. Wskazano również wpływ kartezjańskiego sposobu postrzegania świata na rozwój doktryny uprawnień naturalnych. Druga część pracy stanowi analizę doktryny uprawnień naturalnych Hobbesa. W części tej omówiono zarówno samo pojęcie uprawnienia naturalnego, jak i sposób pojmowania prawa natury przez angielskiego filozofa. Starano się wykazać, że dorobek myśliciela może zostać uznany za kamień milowy w procesie zerwania z arystotelesowską tradycją postrzegania człowieka i świata. Takie twierdzenie zostaje uprawnione między innymi dzięki przeciwstawieniu koncepcji uprawnień naturalnych nakazom prawa natury. Zwrócono również uwagę na proces transformacji omawianych uprawnień w uprawnienia, które mają przysługiwać, wedle Hobbesa, suwerenowi. Mechanizm powstawania społeczności państwowej przedstawiono z perspektywy kartezjanizmu Hobbesa, co pozwoliło na ukazanie owej transformacji przez pryzmat ruchu, będącego jednym z podstawowych aspektów doktryny myśliciela. W ostatniej części wskazano również, że podstawowe uprawnienia jednostek nie mogą zostać, w doktrynie analizowanego myśliciela, przeniesione i taki sposób ich postrzegania pozwala uznać dorobek Hobbesa za istotny w rozwoju koncepcji fundamentalnych praw przysługujących jednostce. (abstrakt oryginalny)

EN

In the paper the author made an effort to characterize key elements of modern understanding of natural rights on the example of Thomas Hobbes' doctrine. In the first part of the article fundamental features of modern times were indicated and the Conceptual Model of Natural Law was described in particular. In this part the distinction between two models of natural law made, among others, by Norberto Bobbio was used. Moreover, an influence of Cartesian understanding of world on development of natural rights was shown. The second part of the paper consists of an analysis of Hobbes' natural rights doctrine. The notion of subjective right, as well as the way of understanding the natural law by the English philosopher were presented. The author aimed to point out that the Hobbes achievements might be acknowledge as a milestone in a process of breaking off with Aristotle's tradition of perceiving the human and the world. Particular attention was paid to the process of transformation of natural rights into the rights, which, according to Hobbes, are supposed to be appointed to sovereign. The process of developing a state-society was presented from the perspective of Hobbes' Cartesianism and this perspective enabled to present the transformation through the motion that is one of the essential aspect of the Hobbes' doctrine. Finally, it was indicated in the paper that the subjective rights, according to Hobbes, cannot be transferred and such way of their analysis allow to treat the Hobbes achievements as a significant part of development a theory of fundamental rights. (original abstract)

19

The Logic of the Incarnation

80%

Bohn E. D.

Studia Humana

|

2013

|

tom 2(2)

26-35

EN

I argue that by distinguishing and employing the intuitive notions of essence and fundamentality we can see that the incarnation, as stated in the Chalcedonian Creed, is a logically coherent scenario.

20

Strauss's Farabi

80%

Shokri M.

Studia Humana

|

2013

|

tom 2(2)

36-41

EN

This article considers a difference between Farabi's political views and Strauss political view at one part and showing how Strauss has skillfully diverged from Farabi's path on the other part. For this purpose, and because of the wide range of works from both thinkers, I will consider one work from Farabi under the title of The philosophy of Plato and one work of Strauss under the title of Farabi's Plato which they have already bounded together in a view to the context. It must be discussed and analysis that how and why Strauss took such a view in aforementioned work about Farabi which is not easy to discover. To make the discussion more concrete, I will explain some esoteric notion of Farabi's political view.(original abstract)