Wskaźniki SEL i SEC należą do najczęściej stosowanych parametrów pozwalających określić intensywność i przebieg procesu mielenia. Celem prezentowanych badań było poznanie ograniczeń związanych z zastosowaniem tych wskaźników. Przeprowadzone badania wykazały, że pomimo zachowania wskaźników SEL lub SEC na stałym poziomie, zmiana stężenia mielonej masy włóknistej powodowała zmianę przebiegu procesu mielenia. Uzyskane wyniki wskazują, że najprawdopodobniej w wyniku zmiany stężenia następuje zmiana proporcji zjawisk zachodzących podczas mielenia. W związku z tym, ani kryterium SEL, ani SEC nie są w tym przypadku miarodajnymi wskaźnikami opisującymi przebieg mielenia.
EN
SEL and SEC factors are the most popular parameters used for evaluation of intensity and progress of refining process. The purpose of presented investigation was to determine the limitations related to application of SEL and SEC factors. Experiments which were carried out showed that despite of saving constant values of SEL factor and SEC factor, variable pulp consistency resulted in different progress of refining process. Obtained results point out that consistency of refined pulp changes the mode of refining. As a result, neither SEL nor SEC parameters are valuable factors which properly describe the progress of refining process when pulp consistency is unstable.
2
Dostęp do pełnego tekstu na zewnętrznej witrynie WWW
The possibility of modifying the structure and properties of fibrous papermaking pulps with bacterial cellulose was investigated. For this purpose, three ways of obtaining specific composites were developed. The first one consisted in making the biosynthesis of bacterial cellulose in Acetobacter xylinum culture in the presence of fibres of papermaking semiproducts; the second one involved the addition of suitably disintegrated bacterial cellulose film to different papermaking pulps; and the third one consisted of joining semi-product paper sheets with bacterial cellulose film by putting the bacterial cellulose film on a sheet of paper and drying it in laboratory apparatus of the Rapid-Koethen type. The most important structural and strength properties of fibrous semi-products and their composites with bacterial cellulose were determined and compared. It was observed, among others, that composites produced according to the first two methods (i.e. in acetobakter xylinum culture and as a result of the addition of bacterial cellulose to a fibrous semi-product) in general show higher static and dynamic strength indices than semi-products used for composite production. The joining of sheets of two kinds of cellulose (i.e. fibrous semi-product and bacterial cellulose) gives a two-layered composite characterised above all by higher static strength properties than unbeaten pulps and, at the same time, a higher tear resistance in comparison with bacterial cellulose. Joining bacterial cellulose with pulp fibres, irrespective of the joining method, increases the apparent density of the semi-product.
PL
Zbadano możliwości modyfikacji struktury i właściwości włóknistych mas papierniczych celulozą bakteryjną. W tym celu opracowano trzy sposoby uzyskiwania specyficznych kompozytów. Pierwszy sposób polega na prowadzeniu biosyntezy celulozy bakteryjnej w hodowli bakterii Acetobacter xylinum, w obecności włókien różnych półproduktów, drugi – na dodatku wytworzonej przez bakterie i odpowiednio rozdrobnionej błony celulozy bakteryjnej do różnych mas celulozowych papierniczych, zaś trzeci – na łączeniu arkusików półproduktu papierniczego z błoną celulozy bakteryjnej przez ich nałożenie na siebie, sprasowanie i wysuszenie. Oznaczono najważniejsze właściwości strukturalne i wytrzymałościowe półproduktów włóknistych oraz wytworzonych z nich kompozytów i porównano uzyskane wyniki. Stwierdzono m.in., że kompozyty wytworzone wg dwóch pierwszych sposobów, tj. w hodowli bakterii Acetobacter xylinum oraz w wyniku dodatku celulozy bakteryjnej do półproduktu włóknistego, z reguły wykazują wyższe wskaźniki wytrzymałości statycznej i dynamicznej niż półprodukty włókniste użyte do wytworzenia kompozytów. Połączenie arkusików obydwu rodzajów celuloz (tj. półproduktu włóknistego i celulozy bakteryjnej) prowadzi do uzyskania dwuwarstwowego kompozytu, charakteryzującego się przede wszystkim wyższymi właściwościami statycznymi niż masy celulozowe niemielone, a jednocześnie znacznie wyższym oporem przedarcia w porównaniu z celulozą bakteryjną. Niezależnie od sposobu, łączenie celulozy bakteryjnej z masami celulozowymi zwiększa gęstość pozorną arkusika półproduktu.
Dokonano porównania wybranych właściwości (obciążenie zrywające, samozerwalność, rozciągliwość, gładkość wg Bekka, odporność na zrywanie powierzchni, chłonność kropli oleju, nieprzezroczystość oraz białość CIE) papierów offsetowych (gazetowego, SC, LWC i MWC) do drukowania zwojowego. Stwierdzono, że w obrębie jednego rodzaju papieru mogą występować duże wahania w wartościach poszczególnych badanych wskaźników. Dlatego, przy wyborze papieru do druku, nie należy kierować się wyłącznie jego rodzajem (np. papier gazetowy lub LWC) i gramaturą, jak to ma miejsce w wielu drukarniach. Konieczna jest również znajomość innych parametrów, która pozwoli wybrać optymalne do wydrukowania konkretnego produktu podłoże.
EN
The authors compared selected properties (breaking strength, breaking length, stretchability, Bekk method, dry pick, oil absorption, opacity, CIE whiteness) of offset papers (newsprint, SC, LWC, and MWC) for web printing. The research proved that significant differences may be observed within one paper grade as regards results of tested indices. Therefore, when selecting paper for printing purposes, printing houses should concentrate not only on a paper grade (e.g. newsprint or LWC) and a basic weight. It is important to know also other parameters which help to choose an optimal paper base for printing a specific product.
4
Dostęp do pełnego tekstu na zewnętrznej witrynie WWW
Apparent specific volume changes of bleached birch and pine sulphate pulps, as well as their mixtures in correlation with their basic strength properties (i.e. breaking length and tear index in the beating process), were studied. It was found that the greatest decrease in pulp apparent specific volume, and at the same time a great increase ion its breaking length, had already taken place at an initial stage of the beating process. Bleached sulphate pine pulp, in both beaten and unbeaten states, has a higher apparent specific volume than bleached birch sulphate pulp. As a result, a mixture of birch pulp (70-90 wt. %) and pine pulp (10-30 wt.%), after having been beaten together to a freeness value of 18-21°SR, also gives a higher apparent specific volume in comparison with birch pulp, although the increase does not exceed 4% rel. A substantial improvement in sulphate pulp apparent specific volume, within a range from 3.3% to 13.3% rel., can be obtained by adding unbeaten or weakly beaten pine pulp in an amount of 10-30 wt. % to beaten sulphate birch pulp (with a freeness value of 20-22°SR). The mixtures thus obtained tend to have a higher tear index (by 6-37% rel.) and a breaking length which is comparable at 10 wt. % pine pulp content and lower (by 9-19% rel.) at 20-30 wt. % content of this pulp in relation to birch pulp.
PL
Zbadano kształtowanie się objętości właściwej w procesie mielenia mas celulozowych siarczanowych pełnobielonych, brzozowej i sosnowej, oraz mieszanek tych mas, w powiązaniu z ich podstawowymi właściwościami wytrzymałościowymi, tj. samozerwalnością i oporem przedarcia. Stwierdzono, że największy spadek objętości właściwej mas celulozowych, z jednoczesnym dużym wzrostem ich samozerwalności, następuje już w początkowym okresie procesu mielenia. Pełnobielona masa celulozowa siarczanowa sosnowa wykazuje, zarówno w stanie nie mielonym jak i mielonym, wyższą objętość właściwą niż pełnobielona masa celulozowa siarczanowa brzozowa. W rezultacie tego, mieszanka masy brzozowej (udział 70-90% wag.) i masy sosnowej (udział 10-30% wag.), po wspólnym mieleniu do smarności w zakresie 18-21°SR, również wykazuje wyższą objętość właściwą, w porównaniu z czystą masą celulozową brzozową, choć wzrost tej cechy nie przekracza 4% wzgl. Istotną poprawę objętości właściwej masy celulozowej siarczanowej w zakresie od 3,3% do 13,3% wzgl. można uzyskać w wyniku dodatku do zmielonej masy celulozowej siarczanowej brzozowej (smarność 20-22°SR) nie mielonej lub słabo zmielonej masy celulozowej sosnowej w ilości 10-30% wag. Uzyskane tym sposobem mieszanki wykazują z reguły wyższy opór przedarcia (o 6-37% wzgl.) oraz porównywalną samozerwalność przy udziale 10% wag. masy sosnowej, a niższą (o 9-19% wzgl.) przy 20-30% udziale tej masy w stosunku do masy celulozowej brzozowej.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.