Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 36

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  substancje dodatkowe
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
PL
Produkty mięsne nadal stanowią ważny składnik diety współczesnego konsumenta. Usprawnienie technologii produkcji na przestrzeni ostatnich dziesięcioleci sprawiło, że są to produkty bezpieczne, mimo wydłużonego okresu przydatności konsumpcyjnej. Poprawa jakości i dyspozycyjności tych produktów stała się możliwa m.in. dzięki umiejętnemu stosowaniu substancji dodatkowych oraz składników o pożądanych właściwościach technologicznych. W artykule omówiono zasady stosowania substancji dodatkowych do żywności oraz składników żywności w przetwórstwie mięsa, a także funkcje technologiczne wybranych dodatków. Omówiono również kwestie bezpieczeństwa zdrowotnego dozwolonych substancji dodatkowych.
EN
Meat products are still an important component of the diet of the modern consumer. Improving the production technology over the past decades have made these products safe, despite the extended shelf life. Improvements in quality and availability of these food products has become possible, among others, thanks to the use of additives and ingredients with the desired technological properties. The article discusses the principles of using additives and food ingredients in meat processing and the functions of selected additives. The health safety of permitted food additives was also emphasized.
EN
Sweeteners, notably non-nutritive sweeteners (NNS) used in the production of food and flavoured beverages give sweet taste with low or no energy and have a much higher sweetening power compared to sugar. Each one of the different sweeteners has a unique physical and chemical properties and sweet taste. Reduction in the intake of sugar-sweetened beverages and foods is advised around the world as part of healthier dietary patterns to help reduce energy intakes, obesity risk and obesity-related disorders. Replacing added sugars with sweeteners is one approach to reduce added sugars. Due to the popularity of such product reformulation, the safety of increased dietary intake of sweeteners should be considered. This review describes types of sugar substitutes and sweeteners available and the European Union regulations applicable to sweeteners based on well-established riskassessment procedures. Currently, eleven non-nutritive sweeteners (NNS) are permitted in foods and beverages in the European Union. Each sweetener has undergone a safety assessment and most have a numerical Acceptable Daily Intake (ADI). This is the amount of a substance that can be ingested daily over a lifetime with no appreciable health risk. It is important to monitor the use of NNS by the food industry as well as the dietary intake to ensure ADI is not exceeded. It is also key to identify potentially sensitive consumers of each sweetener. Further innovations in the food industry could arise from using naturally occurring sweetening compounds and/or improvements to the substances that are already permitted to be used in food.
PL
Substancje słodzące, w szczególności intensywne nieodżywcze substancje słodzące, stosowane w produkcji żywności i aromatyzowanych napojów celem nadania słodkiego smaku, przy niewielkiej lub prawie zerowej wartości energetycznej, mają wyjątkowe właściwości fizyko-chemiczne oraz znacznie większą słodkość w porównaniu z cukrem. Na całym świecie zalecane jest ograniczanie spożycia napojów i produktów słodzonych cukrem (część prozdrowotnych wzorów żywieniowych), aby obniżać ryzyko wystąpienia otyłości i zaburzeń zdrowotnych. Zastąpienie cukru substancjami słodzącymi to jeden ze sposobów na obniżenie w produkcie zawartości cukrów dodanych. W niniejszym przeglądzie przedstawiono substancje słodzące będące substytutami cukru oraz regulacje prawne EU dotyczące stosowania substancji słodzących, a także procedurę ich dopuszczenia w ramach oceny ryzyka. Obecnie w UE dozwolonych jest jedenaście intensywnych substancji słodzących jako dodatki do żywności. Dla każdej substancji przeprowadzono ocenę bezpieczeństwa, większość z nich ma ustaloną wielkość dopuszczalnego dziennego spożycia (ADI). Jest to ilość substancji, którą można spożywać codziennie przez całe życie bez ryzyka dla zdrowia. W ocenie bezpieczeństwa jest ważne, aby stosowanie substancji przez przemysł, a także ich spożycie w diecie było monitorowane, w celu zapewnienia nieprzekraczania ADI. Kluczowe jest również zidentyfikowanie potencjalnie wrażliwych grup konsumentów. Innowacje w przemyśle spożywczym mogą wynikać ze stosowania naturalnie występujących substancji słodzących i/lub ulepszenia dotychczasowych, które są już dopuszczone do stosowania w żywności.
EN
Due to food industry offering a continuously expanding selection of products containing non-nutritive sweeteners (NNS) as sugar substitutes, the significance of studies referring to the assessment of the intake of NNS as part of one’s diet in comparison to Acceptable Daily Intake (ADI) values is increasing, contributing to the monitoring and the assessment of food safety. The study was conducted in a group of 128 children and adolescents aged 7-16 years, from a randomly selected primary and secondary school within the area of the city of Warsaw. Based on a 3-day record of consumed products, meals and beverages and with the use of the Theoretical Maximum Daily Intake (TMDI) model, the intake of sweeteners was estimated and compared with the appropriate ADI values. In the studied group of children and adolescents, average (median) intake of the studied substances with the diet, calculated based on the real consumption of the sweeteners, did not exceed the established daily maximum intake, hence, the consumption of sweeteners from products containing sugar substitutes was on an acceptable level (all below ADI values). Due to a higher intake of sweeteners among adolescents aged 14-16 years, statistically significant for cyclamates and acesulfame K, this age group should be treated as a group that is vulnerable to higher intake, which may be linked with high consumption of flavoured nonalcoholic beverages, constituting the main source of intense sweeteners in their diet. It is necessary to continue studies to monitor changing use and the intake of sweeteners with the diet among children and adolescents.
PL
Ze względu na stale poszerzającą się ofertę rynkowych produktów zawierających intensywne substancje słodzące jako substytuty cukru, badania związane z oceną pobrania ich z dietą w odniesieniu do dopuszczalnego dziennego pobrania (ADI) nabierają istotnego znaczenia, stanowiąc element monitorowania i oceny bezpieczeństwa żywności. Badania z tego zakresu przeprowadzono w grupie 128 dzieci i młodzieży w wieku 7-16 lat, z wylosowanej szkoły podstawowej i średniej z Warszawy. W oparciu o 3-dniowe bieżące notowanie spożytych produktów, potraw i napojów oraz model obliczeń teoretycznego najwyższego dziennego pobrania (TMD) I oszacowano pobranie substancji słodzących i porównano z odpowiednimi wartościami ADI. W badanej grupie dzieci i młodzieży średnie (mediana) pobranie z dietą substancji słodzących wyliczone na podstawie rzeczywistego spożycia tych produktów nie przekraczało ustalonego na podstawie badań toksykologicznych dopuszczalnego dziennego pobrania, a zatem pobranie substancji słodzących z produktów z zamiennikami cukru było na akceptowanym poziomie (wszystkie substancje poniżej ADI). Ze względu na stwierdzone znacznie większe spożycie substancji słodzących wśród młodzieży w wieku 14-16 lat, istotne w przypadku cyklaminianów i acesulfamu K, starszą młodzież szkolną należy wskazać jako grupę o potencjalnie większym ryzyku pobrania, co może być związane z dużym spożyciem aromatyzowanych napojów bezalkoholowych, będących głównym ich źródłem w diecie. W grupie dzieci i młodzieży niezbędne jest kontynuowanie badań monitoringowych z zakresu stosowania substancji słodzą cych oraz ich pobrania z całodzienną dietą.
4
Content available Food additives in confectionery®
EN
The aim of the article is to present the results of the analysis of the use of various additives in the manufacture of confectionery. A total of 100 confectionery products were analysed. They were divided into 5 groups: chocolate candies, hard and soft candies, chocolate bars and chocolate tablets. In the first stage of the studies, we determined the type of additional substances used in each product. Subsequently, the average share of the declared additives in each subgroup of confectionery was calculated. It was found that of all additions declared in the composition, more than 63% included food additives, 19.4% were flavours and 17.1% included other additions, mainly affecting the nutritional value of products. Soft candies contained on average more than 7 additives, whereas hard candies - 5 different additives. On average, 5.6 different additives were declared in the composition of chocolate candies and bars, and in the composition of chocolate tablets - more than 6. The highest number of additives was found in soft candies (on average, there were 4.5 different additives in one piece), followed by chocolate tablets (4.3) and chocolate bars (3.8). In one piece of hard or chocolate candies one can expect an average of about 3 different food additives. Soft candies were dominated by the addition of glazing substances and dyes, hard candies by the addition of dyes and acidity regulators, chocolate candies and bars by the addition of emulsifiers and raising substances, whereas chocolate tablets, above all, by the addition of emulsifiers, dyes and acidity regulators.
PL
Celem artykułu jest prezentacja wyników dotycząca analizy stosowania różnych dodatków w produkcji wyrobów cukierniczych. Łącznie przeanalizowano skład 100 wyrobów cukierniczych, które podzielono na 5 grup: cukierki czekoladowe, cukierki twarde i miękkie oraz batony czekoladowe i czekolady. W pierwszym etapie badań, w każdym produkcie określano rodzaj stosowanych dodatków, w tym substancji dodatkowych. Następnie obliczano przeciętny udział deklarowanych dodatków w każdej podgrupie wyrobów cukierniczych. Stwierdzono, że spośród wszystkich deklarowanych w składzie dodatków do żywności, ponad 63% to substancje dodatkowe, 19,4% to aromaty oraz 17,1% pozostałe dodatki, w głównej mierze wpływające na kształtowanie wartości odżywczej wyrobów. Cukierki miękkie zawierały przeciętnie ponad 7, a twarde 5 różnych dodatków. W składzie cukierków czekoladowych i batonów deklarowano przeciętnie 5,6 różnych dodatków, a w składzie czekolad ponad 6. Największą liczbę substancji dodatkowych stwierdzono w cukierkach miękkich (przeciętnie w jednym cukierku znajdowało się 4,5 różnych substancji dodatkowych), następnie w czekoladach (4,3 szt.) i batonach czekoladowych (3,8 szt.). W jednym cukierku twardym lub czekoladowym można spodziewać się przeciętnie ok. 3 różnych substancji dodatkowych. W cukierkach miękkich dominował dodatek substancji glazurujących i barwników, w cukierkach twardych dodatek barwników oraz regulatorów kwasowości, w cukierkach czekoladowych oraz w batonach dodatek emulgatorów i substancji spulchniających, a w czekoladach przede wszystkim dodatek emulgatorów, barwników i regulatorów kwasowości.
PL
W artykule zaprezentowano uzyskane wyniki badań dotyczące przeprowadzonej analizy stosowania substancji dodatkowych w przetwarzaniu żywności ekologicznej. Materiałem do badań były informacje zawarte na etykietach przetworzonych produktów ekologicznych, oferowanych przez różnych producentów i dostępnych w popularnych supermarketach zlokalizowanych na terenie woj. podlaskiego. Łącznie przeanalizowano 175 przetworzonych produktów ekologicznych należących do różnych grup asortymentowych i różnych kategorii żywności. Wg deklaracji producentów, obecność substancji dodatkowych stwierdzono w 17% ogólnej liczby produktów. W składzie produktów deklarowanych jako ekologiczne stosowano z różną częstotliwością (36 razy w 30 produktach) jedynie jedenaście różnych substancji dodatkowych przyporządkowanych do ośmiu grup dodatków technologicznych. Najczęściej stosowano kwas askorbinowy jako przeciwutleniacz (38% wszystkich dodatków), a następnie mączkę chleba świętojańskiego (21%) stosowaną jako środek zagęszczający i stabilizujący, regulatory kwasowości (14% wszystkich dodatków), emulgatory (10%), pektynę jako substancję żelującą (10%), kwasy (6%) oraz substancje spulchniające (3% wszystkich dodatków).
EN
What has been done, was the analysis of application by producers of food additives in processed organic products. As the material of investigation was used the information published on the label of processed organic products, offered by different producers, available in Podlasie region, Poland. 175 different ecological processed products were analysed in total. These products originated from their various range and belonged to different food categories. It was stated according to declarations of producers provided on the products that food additives were used in 17% of analysed products. Eleven additives belonging to eight different technological groups of additives were used by producers with different frequency (36 times in 30 products), in the food products, which were declared as organic. Mostly the ascorbic acid was used as an antioxidant (in 38% of total amount of additives), then locust bean gum was used (in 21% of total additives) as thickening and stabilizing agent, acidity regulators (14% of the total additives), emulgators (10%), pectin as a gelation agent (10%), acids (6%) and raising agents (3 % of the total additives).
PL
System wczesnego ostrzegania RASFF został ustanowiony w Unii Europejskiej w celu powiadamiania o bezpośrednim lub pośrednim niebezpieczeństwie dla zdrowia konsumenta. Dzięki niemu kraje członkowskie Unii Europejskiej mają możliwość szybkiej wymiany informacji o zagrożeniach pojawiających się w żywności, a także o działaniach podejmowanych w celu zwalczania takich zagrożeń. Do systemu RASFF zgłaszane są m.in. środki spożywcze niespełniające wymagań przepisów w zakresie substancji dodatkowych do żywności. W niniejszym artykule przedstawiono analizę powiadomień w systemie RASFF z tego obszaru, odnotowanych w latach 2012-2018.
EN
A rapid alert system RASFF for the notification of a direct or indirect risk to human health deriving from food or feedhas been established in the EU. Where a member of the network has every information relating to hazards that appear in food, this information shall be immediately notified to the Commission and to other members of the RASFF system. This information facilitates rapid, appropriate risk management action by the Member States. Among others, the notifications on foodstuffs not complying with legal requirements on food additives are forwarded to the RASFF system. Analysis of these notifications in years 2012 -2018 are presented in this article.
PL
Zmiany przepisów Unii Europejskiej wynikają z ponownej oceny substancji dodatkowych przez EFSA lub z wniosków producentów o rozszerzenie zastosowania dopuszczonych substancji. W artykule przedstawiono zmiany ustawodawstwa w zakresie substancji konserwującej o nazwie sorbinian wapnia, barwnika E 120 oraz dopuszczenia związków fosforu do produktów na rożnie (np. kebabów). Zmiany przepisów UE w zakresie aromatów wynikają z oceny przez EFSA aromatu eter rumowy.
EN
The European Union legislation has been amended because of the re- evaluation of approved food additives by EFSA or as a result of food producer application on new uses of authorized food additives. The amendments of the EU legislation as regards preservative calcium sorbate, colour E 120 and the use of stabilizers - phosphate compounds in frozen vertical meat spits are presented in the article. The EU legislation on flavourings has been amended because of EFSA opinion on flavouring rum ether.
PL
Przepisy dotyczące substancji dodatkowych są skomplikowane, a ich stosowanie w praktyce stwarza problemy zarówno producentom, jak i organom urzędowej kontroli żywności. Aby ułatwić wdrażanie rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1333/2008 w sprawie substancji dodatkowych, Komisja Europejska opracowała przewodniki dotyczące kategorii środków spożywczych oraz klasyfikacji ekstraktów spożywczych o właściwościach barwiących. W artykule omówiono wprowadzone ostatnio oraz planowane zmiany do ww. przewodników.
EN
Legislation on food additives is complicated and the implementation of the rules is difficult either for producers or for official control authorities. In order to make the use of food additive legislation easier the European Commission has worked out the guidance document describing the food categories and guidance document on the classification of food extracts with colouring properties. The amendments introduced recently to these guideline documents and the changes of the documents planned in the near future are described in the article.
PL
Przepisy dotyczące substancji dodatkowych są skomplikowane, a ich stosowanie w praktyce stwarza problemy zarówno producentom, jak i organom urzędowej kontroli żywności. Aby ułatwić wdrażanie rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1333/2008 w sprawie substancji dodatkowych, Komisja Europejska opracowała projekty przewodników dotyczących stosowania zasady przenoszenia oraz substancji pomocniczych w przetwórstwie. W artykule omówiono niektóre zapisy ww. projektów przewodników.
EN
Legislation on food additives is complicated and the implementation of the rules is difficult for the producers as well as for the official control authorities. In order to facilitate the implementation of the Regulation of the European Parliament and of the Council (EC) No 1333/2008 in the food additives, the European Commission has worked out the drafts of the guidance documents: on the carry-over principle and on the processing aids. Some entries of these drafts of guideline documents are described in the article.
PL
Zasada przenoszenia opisana w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1333/2008 w sprawie substancji dodatkowych dotyczy przypadku, gdy substancja dodatkowa jest wnoszona do produktu wraz ze składnikiem. Ocena prawidłowości stosowania tej zasady w praktyce jest trudna zarówno dla producentów żywności, jak i pracowników urzędowej kontroli żywności. Aby zapewnić jednakową interpretację przepisów dotyczących substancji dodatkowych we wszystkich krajach członkowskich UE, Komisja Europejska opracowała projekt przewodnika dotyczącego zasady przenoszenia.
EN
The carry-over principle described in the regulation of the European Parliament and of the Council (EC) No 1333/2008 on food additives concerns the case when the food additive is incorporated into food product by one of the ingredients. The evaluation whether the carry-over principle has been applied properly is difficult either for food producers or for official control authorities. In order to assure that the interpretation of the legislation on food additives is the same in all Member States of the EU, the European Commission has prepared the guidance document on carry-over principle.
PL
Przepisy Unii Europejskiej podają definicję dodatku do żywności oraz substancji pomocniczej w przetwórstwie. Stosowanie substancji dodatkowych jest szczegółowo uregulowane, natomiast brak przepisów dotyczących substancji pomocniczych w przetwórstwie. Ze względu na fakt, że w przeciwieństwie do substancji dodatkowych substancje pomocnicze w przetwórstwie nie muszą być wymieniane w wykazie składników produktu, rozróżnienie pomiędzy substancją dodatkową a substancją pomocniczą w przetwórstwie jest bardzo istotne w celu właściwego oznakowania produktu. W artykule omówiono zasady klasyfikacji substancji zgodnie z warunkami podanymi w definicjach dodatku do żywności i substancji pomocniczej w przetwórstwie.
EN
The European Union legislation contains the definitions of food additive and processing aids. The use of food additives is strictly regulated while there are no specific rules on the use of processing aids. Taking into account that processing aids do not have to be listed on the label of the final product in contrary to food additives, the classification of the substance is crucial to the proper labeling of the final product. The differentiations between food additive and processing aid based on their definitions are described in the article.
12
Content available Zdrowotne właściwości jogurtów smakowych
PL
W artykule przedstawiono surowce wykorzystywane do produkcji jogurtów smakowych oraz właściwości zdrowotne jogurtów. W tym celu dokonano analizy porównawczej składu wybranych jogurtów powszechnie dostępnych w obrocie handlowym. Wyniki przedstawiono za pomocą wykresu.
EN
The article presents the raw materials used to produce yogurt taste and their health benefits. For this purpose, a comparative analysis of the composition of selected yoghurts widely available commercially. The results are shown graphically.
PL
Przepisy dotyczące substancji dodatkowych są obszerne i złożone,a interpretacja niektórych wymagań stwarza problemy zarówno producentom, jak i organom urzędowej kontroli żywności. Szczególnie dużo wątpliwości budzi zaklasyfikowanie produktu do odpowiedniej kategorii w zał. II do rozporządzenia nr 1333/2008 oraz stosowanie zasady przenoszenia. Aby ułatwić korzystanie z przepisów w zakresie substancji dodatkowych, Komisja Europejska opracowała przewodnik dotyczący kategorii środków spożywczych oraz przewodnik dotyczący zasady przenoszenia (obecnie w fazie projektu).
EN
Legislation on food additives is extensive and complicated; the interpretation of some requirements is doubtful for producers as well as for official control authorities. Especially, the classification of food product according to Annex II to Regulation (EC) No 1333/2008 and application of carry-over principle brings many doubts. In order to make the use of food additive legislation easier, the European Commission has worked out the guidance document describing the food categories and guidance document on the carry-over principle (draft).
PL
Stosowanie dodatków w żywności przetworzonej wydaje się w dzisiejszych czasach nieuniknione. Pomimo uproszczenia przepisów prawnych regulujących tę kwestię odpowiedni dobór dozwolonych substancji dodatkowych oraz poprawne oznakowanie produktu finalnego nie jest zadaniem prostym. W artykule przedstawiono wybrane aktualne kwestie problemowe dotyczące tego zagadnienia, z którymi zmagają się podmioty branży spożywczej.
EN
The application of food additives in processed food seems to be inevitable nowadays. Despite simplification of the regulations concerning this issue, it is still a heavy challenge to make a right choice of food additive and to label the product properly. This article presents the most common and problematic issues, that the food business operator may deal with.
PL
W artykule scharakteryzowano substancje dodatkowe stosowane w produktach mlecznych. Szczegółowo omówiono substancje słodzące, barwiące, stabilizujące, emulgujące i zagęszczające. Zestawiono substancje dodatkowe najczęściej stosowane w wyrobach mlecznych. Najwięcej tych substancji zawierały smakowe produkty fermentowane, sery podpuszczkowe i lody spożywcze. Do ich produkcji stosowano przede wszystkim liczne barwniki i substancje stabilizujące, a w przypadku serów podpuszczkowych również substancje konserwujące.
EN
In the article, the characteristic of additives used in dairy products is presented.Sweeteners, colorants, stabilisers, emulsifiers and thickeners are discussed in detail. The additives, as being most commonly used in dairy products are summarised. Flavoured fermented milk products, rennet cheeses and ice-cream contained most of the mentioned substances. Numerous colorants and stabilisers are employed primarily in their production, and in the case of rennet cheeses, preservatives were also used.
PL
Stosowanie substancji dodatkowych jest jednym z istotnych elementów bezpieczeństwa żywności. Rozwój przetwórstwa spożywczego wiąże się z potrzebą stosowania coraz większej ilości dodatków, w różnych celach technologicznych. Artykuł opisuje zmieniające się w Polsce przepisy prawne dotyczące tych substancji, począwszy od pierwszych regulacji w tym zakresie.
EN
The use of food additives is one of the important factors of food safety. The development of food technology is connected with applying a lot of additives for various technological purposes. This article presents the change of law concerning food additives, starting from the first regulation in this area in Poland.
PL
Bioaktywne składniki żywności oraz żywność o zaprogramowanych właściwościach prozdrowotnych w ostatnich latach są wskazywane jako jeden z elementów dietoterapii oraz ważny czynnik profilaktyki zdrowotnej. Poszukiwane są więc nowe rośliny o szczególnych, prozdrowotnych właściwościach, które mogłyby znaleźć stałe miejsce w diecie człowieka. Jedną z takich roślin może stać się stewia, która obecnie jest wykorzystywana jako substytut słodzików. W artykule przedstawiono poznane prozdrowotne właściwości stewii (Stevia rebaudiana), które mogą być wykorzystywane w terapii takich schorzeń, jak np. cukrzyca, otyłość, nadciśnienie czy próchnica zębów. Jeszcze do niedawna w przemyśle spożywczym było zabronione stosowanie stewii i jej glikozydów. Obecnie zostały one uznane za bezpieczne dla człowieka i oznaczone jako E 960. Mogą być stosowane w 31 różnych kategoriach żywności, w tym w napojach, deserach, słodyczach i słodzikach. Dopuszczalne dzienne spożycie stewii wynosi 4 mg/kg masy ciała/dobę.
EN
In the recent years, the bioactive food components and food with programmed health properties are indicated as one of the elements of diet therapy and crucial factor of health prevention. For this reason, the intensive work aimed at searching the plants with special health-promoting properties that can find a permanent place in the human diet are carried out. One of these plants can become stevia (Stevia rebaudiana), which is currently used as a substitute of sweeteners. In the article, the health promoting properties of stevia, which can be used in the treatment of such diseases as diabetes, obesity, hypertension or dental caries, are discussed. A few years ago, the use of stevia and its glycosides in food was forbidden. Nowadays, they are considered to be safe for human and as marked as E 960, they may be used in 31 different categories of food, including beverages, desserts, confectionery and sweeteners. Acceptable Daily Intake (ADI) for stevia is 4 mg per 1 kg of body weight daily.
PL
Jednym z wielu ciekawych zagadnień związanych z prawem żywnościowym jest kwestia stosowania w produkcji środków spożywczych pewnych substancji, które mogą pełnić w nich dwie całkiem odmienne funkcje, tj. substancji dodatkowych lub wzbogacających (jak witaminy i składniki mineralne). Przykładem może być ryboflawina, wykorzystywana np. do wzbogacenia produktu w witaminę B2, bądź też do wywołania efektu technologicznego - nadania barwy. Konsekwencją jest m.in. odmienne znakowanie środka spożywczego, jak też jego postrzeganie przez konsumentów, o czym mowa w poniższym artykule.
EN
One of the interesting issues concerning food law is a question of using certain substances that can play two completely different roles in food production e.g. food additives or vitamins/minerals. For instance, riboflavin is used to enrich the product with vitamin B2 but also for technological reasons – to render a colour. As a result of dissimilar use, there is a different labeling requirement and product perception by consumers. All about it you may read in the article as given below.
PL
W niniejszym artykule omówiono tendencje zmian w częstotliwości stosowania poszczególnych substancji dodatkowych w wybranych grupach wyrobów spożywczych produkowanych w 2002 r. w porównaniu z latami 2009-2010. Wskazano, które substancje dodatkowe są najczęściej stosowane w poszczególnych grupach produktów oraz omówiono ich funkcje technologiczne, jakie pełnią w produktach.
EN
In the article, the tendencies of changes in frequency of the application of particular food additives in the selected groups of food products in 2002 were discussed and compared with 2009 - 2010. It was indicated which food additives were most frequently used in particular groups of products, as well there were discussed their technological functions in the mentioned products .
PL
Na podstawie deklaracji producentów zamieszczonych w wykazie składników na etykietach opakowań jednostkowych, dokonano analizy stosowania substancji dodatkowych w 500 różnych produktach spożywczych. W pierwszej części artykułu przedstawiono dane z badań, które wskazują, że na polskim rynku są produkty zawierające 5 i więcej różnych substancji dodatkowych (np. wędliny paczkowane, napoje gazowane, wyroby cukiernicze) oraz takie, które nie zawierają ich wcale lub najwyżej 1-2 substancje (wafle i pieczywo chrupkie). W drugiej części artykułu porównano skład wybranych produktów spożywczych oferowanych konsumentom w latach 2009 i 2010 ze składem podobnych produktów oferowanych w 2002 r., co wskazało, że obecnie dodaje się do nich przeciętnie o 1 substancję mniej.
EN
Basing on the declarations of the producers, listed on the labels of packages, the analysis concerning the application of additives in 500 different food products was carried out. The first part of the article includes the data obtained from the studies. These data indicate that, on the Polish market, there may be found the products, containing five and even more various additives (for example: sausages, carbonated drinks, confectionery), as well as these which do not contain additives at all, or - if so; they contain no more that 1-2 such substances (crisps and bread). In the second part of the article, the composition of few selected food products, which were offered to the consumers in 2009 and 2010, was compared with the composition of few similar products suggested in 2002. It has been indicated that one substance less is added to these products nowadays.
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.