Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 14

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
EN
The aim of this work was production of dense, fine-grained zirconia toughened alumina composites by the filter pressing method. It is presumed that such composites may exhibit enhanced mechanical properties, comparing to the coarse-grained ones. Colloidal shaping methods, e.g. filter pressing, enable to produce materials with homogenous microstructures and uniform distribution of composite constituents, which facilitates their sintering process and may lead to dense materials with fine grains. Alumina–zirconia composites with various zirconia fractions (from 5 vol.% to 30 vol.%) were fabricated using a commercial transition alumina powder (Nanotek®) and a zirconia powder produced by the hydrothermal method. Both powders were mixed at given rates in water suspension, and then shaped using the filter pressing method. Homogeneity of green samples was investigated using mercury porosimetry. The sintering was carried out in conditions determined during dilatometric measurements, e.g. taking into account transformation of the alumina. Sintering behaviour of the samples was investigated by density measurements, XRD analysis and SEM observations. Hardness and fracture toughness (KIC) of the sintered samples were determined using the Vickers indentation method.
PL
Celem pracy było wytworzenie gęstych, drobnoziarnistych kompozytów Al2O3–ZrO2 (ZTA) przy wykorzystaniu metody prasowania filtracyjnego. Zakłada się, że takie kompozyty mogą wykazywać lepsze właściwości mechaniczne w porównaniu z kompozytami o mikrostrukturze składającej się z ziaren o większym rozmiarze. Metody formowania oparte na zawiesinach, np. prasowanie filtracyjne, pozwalają na wytwarzanie materiałów o jednorodnej mikrostrukturze i równomiernym rozmieszczeniu składników kompozytu. Taka mikrostruktura wyjściowych materiałów ułatwia proces ich spiekania, którego efektem mogą być gęste materiały o drobnych ziarnach. Kompozyty Al2O3–ZrO2 o różnym udziale tlenku cyrkonu (od 5% do 30% obj.) zostały wytworzone z komercyjnego proszku przejściowej odmiany tlenku glinu (Nanotek®) oraz proszku tlenku cyrkonu otrzymanego metodą hydrotermalną. Proszki zostały wymieszane w ustalonych proporcjach w wodnej zawiesinie, a następnie uformowane metodą prasowania filtracyjnego. Jednorodność mikrostruktury surowych materiałów była określana metodą porozymetrii rtęciowej. Spiekanie kompozytów odbywało się w temperaturze określonej na podstawie pomiarów dylatometrycznych, tzn. biorąc pod uwagę przemianę fazową tlenku glinu. Zachowanie się materiałów podczas spiekania było badane poprzez określenie gęstości, analizę fazową XRD oraz obserwacje SEM. Twardość oraz odporność kompozytów na kruche pękanie (KIC) wyznaczano metodą Vickersa.
PL
Ceramika wapniowo-fosforanowa w formie porowatego rusztowania na bazie biodegradowalnego biopolimeru jest materiałem powszechnie stosowanym jako wypełniacz ubytków tkanki kostnej w ortopedii i stomatologii. Chitozan, ze względu na swoje charakterystyczne właściwości takie jak: podobieństwo strukturalne do glikozaminoglikanów (GAG) macierzy pozakomórkowej tkanki kostnej, brak toksyczności, szybka biodegradacja, podatność na chemiczną i enzymatyczną modyfikację, stymulacja adhezji i proliferacji komórek oraz osteoinduktywność, jest często stosowany w inżynierii tkankowej kości jako składnik kompozytów. W niniejszej pracy, określono parametry strukturalne i mechaniczne oraz cytotoksyczność typów kompozytów na bazie chitozanu (chitozan-HA BIOCER oraz chitozan-HT BIOCER). Testy in vitro przeprowadzono z wykorzystaniem linii komórkowej hFOB 1.19 (ludzkie płodowe osteoblasty). Cytotoksyczność ekstraktów z kompozytów oznaczono za pomocą testu LDH. Wyniki badań wyraźnie wskazują, że wyprodukowane kompozyty na bazie krylowego chitozanu wykazują dobre parametry strukturalne i mechaniczne o dużej zgodności z tkankami, są nietoksyczne i przez to są obiecującym materiałem do stosowania w inżynierii tkankowej kości.
EN
Calcium phosphate ceramics in the form of biodegradable biopolymer-based, porous scaffolds are widely used as bone defect filler in dentistry and orthopedics. Chitosan is often applied in bone tissue engineering as a component of composites because of its characteristic properties such as structural similarity to glycosaminoglycans (GAG) of bone extracellular matrix, nontoxicity, rapid biodegradation, prone to chemical and enzymatic modification, stimulation of cell adhesion and proliferation and osteoinduction. In this work, the structure, mechanical properties and cytotoxicity of 2 types of chitosan-based composites (chitosan-HA BIOCER and chitosan-HT BIOCER) were evaluated. In vitro cell culture tests were carried out using hFOB 1.19 cell line (human fetal osteoblast cells). The cytotoxicity of scaffolds extracts was estimated by LDH test. Our studies clearly indicate that created krill chitosan-based composites show good structural and mechanical properties with good compatibility with human tissues. Furthermore, produced composites are nontoxic and thus are promising materials for bone tissue engineering application.
3
Content available remote Zastosowanie metody ultradźwiękowej do badania biodegradacji szkieł nawozowych
PL
W pracy wykorzystano metodę ultradźwiękową do badania mechanizmu wzajemnego oddziaływania szkieł nawozowych i roztworów kwasu solnego lub cytrynowego symulujących warunki naturalnego środowiska glebowego. Przebieg biodegradacji szkła badano poprzez obserwacje mikroskopowe zmian jego powierzchni, pomiary zmian masy szkła oraz prędkości rozchodzących się w nim podłużnych fal ultradźwiękowych. W początkowym okresie rozpuszczania szkieł (do 48 godzin), zarówno w przypadku masy jak też prędkości propagacji podłużnych fal ultradźwiękowych, odnotowano znaczny spadek tych wielkości. Po tym okresie czasu prędkość fal ultradźwiękowych ulega zmianom zależnie od użytego roztworu. Obserwowane cykliczne zmiany prędkości rozchodzenia się fal ultradźwiękowych wyjaśniono w oparciu o złożony mechanizm rozpuszczania się szkieł nawozowych.
EN
In the study, an ultrasonic method was used to examine the interaction between glassy fertilizer and acidic solutions (HCl, citric acid), simulating conditions of the natural soil environment. The course of biodegradation of the glass has been studied by observing microscopic changes in the surface, measuring changes in glass mass, and determining velocity of longitudinal ultrasonic waves propagating within it. In an initial period of dissolution of glass, a significant decrease was detected for both the mass and the propagation velocity of longitudinal ultrasonic wave. After this period of time, the ultrasonic wave velocity changed depending on the solution used. The observed changes in velocity of propagation of ultrasonic waves are explained on the basis of a complex mechanism of glass fertilizer dissolution.
EN
Natural origin hydroxyapatite was extracted from the long cortical part of pig bones by treatment with the hot NaOH solution. After that, the material was carefully washed with distilled water, dried, and calcined in air at 450 ° C. The samples compacted under 200 MPa were subjected to heat treatment at 1000°C in air, CO2, O2, Ar and N2 atmospheres. It was found that sintering atmosphere influences greatly densification of the system, sample morphology, chemical stability and elastic properties. The materials sintered in air showed high density characterized by low open porosity and relatively large faceted grains. Heat treatment in the remaining atmospheres led to essentially lower densification. Grain sizes in these cases were much smaller. It was found that CO2 atmosphere arrested decomposition of the material; no free CaO appeared, and additional CO3(2-) groups were built into the hydroxiapatite structure.
PL
Hydroksyapatyt pochodzenia naturalnego został uzyskany z długiej części korowej kości wieprzowych drogą obróbki w gorącym roztworze NaOH. Następnie, materiał starannie przemyto wodą destylowaną, wysuszono i kalcynowano w powietrzu w 450°C. Próbki wyprasowane pod 200 MPa poddano obróbce cieplnej w 1000°C w atmosferach powietrza, CO2, O2, Ar lub N2. Stwierdzono, że atmosfera spiekania wpływa znacząco na zagęszczenie materiału, jego morfologię, skład chemiczny i właściwości sprężyste. Materiały spieczone w powietrzu pokazały wysokie zagęszczenie charakteryzujące się niską porowatością otwartą i względnie dużymi ziarnami o płaskich ścianach. Obróbka cieplna w pozostałych atmosferach prowadziła do znacząco mniejszego zagęszczenia. Rozmiary ziaren w tych przypadkach były znacznie mniejsze. Stwierdzono, że atmosfera CO2 zatrzymywała rozkład materiału; nie występował wolny CaO i dodatkowe grupy CO3(2-) wbudowywały się w strukturę hydroksyapatytu.
PL
Naturalny hydroksyapatyt został wyekstrahowany z korowej części długich kości wieprzowych poprzez potraktowanie ich gorącym roztworem NaOH, przemycie H2O i wyprażenie w temperaturze 450°C. Pod ciśnieniem 200 MPa wyprasowano próbki, które spiekano w atmosferze powietrza, CO2 i argonu w temperaturze 1000°C. Stwierdzono, że atmosfera spiekania wpływa na zagęszczenie, morfologię, stabilność chemiczną i w konsekwencji na właściwości sprężyste spieków. W wyniku spiekania hydroksyapatytu w powietrzu uzyskano gęste spieki o dużych, wykształconych ziarnach. Próbki spiekane w argonie i w CO2 charakteryzują się mniejszym zagęszczeniem i drobnoziarnistą mikrostrukturą. Stwierdzono także, że atmosfera CO2 nie tylko przeciwdziała rozkładowi hydroksyapatytu (nie pojawia się wolne CaO), lecz powoduje wbudowywanie się grup CO3(2-) w strukturę.
EN
Natural hydroxyapatite was extracted from cortical part of long pig bones by treatment in hot sodium hydroxide solution. Material was washed with water, dried and calcined at 450°C. Cylindrical samples compacted under 200 MPa were sintered in air, CO2 and Ar atmospheres at 1000°C. Sintering atmosphere influences densification, microstructure, chemical stability and consequently elastic properties of the samples. Treatment in air atmosphere leads to the most dense material of the largest and faceted grains. Lower densification and smaller grains occur in CO2 and Ar atmospheres. Carbon dioxide atmosphere counteracts decomposition of the material, no free CaO appears, but additional CO3(-2) groups become built into the HAp structure.
6
Content available remote Otrzymywanie kompozytów W/WxC metodą SPS
PL
Artykuł opisuje zastosowanie metody SPS (Spark Plasma Sintering) do otrzymywania spieków z proszków roztworów stałych w układzie W-C otrzymanych metodą spalania. W celu zbadania podstaw wytwarzania materiałów gradientowych (FGM) w tym układzie, przygotowano próbki o zawartości węgla zmieniającej się od 10 do 60% at. Strukturę i właściwości otrzymanych materiałów badano za pomocą mikroskopii optycznej i skaningowej, dyfrakcji rentgenowskiej oraz pomiarów twardości Vickersa. Znaleziono korelacje pomiędzy udziałem węgla w wyjściowej mieszaninie substratów, a składem fazowym, twardością i mikrostrukturą otrzymanych tworzyw. Ponadto, wytworzono materiały gradientowe o zawartości węgla 10, 30 i 50 % at. Właściwości mechaniczne materiałów gradientowych zmieniały się z udziałem węgla. Wytworzono materiał, w którym ziarna węglika wolframu o zmiennym składzie były wiązane wolframem metalicznym.
EN
For combustion-synthesizing of W-C hard alloys from the elemental powders, the spark plasma sintering (SPS) method was used. To establish a fundamental base of processing of functionally graded materials (FGM), samples with different atomic fraction of carbon, from 10 at% up to 60 at%, were produced. The structure and properties were systematically characterized by optical microscopy, scanning electron microscopy, X-ray diffraction analysis, and Vickers hardness measurement. Interestingly, a correlation between atomic fraction of carbon in the elemental powder mixture and hardness, microstructure and constituting phases after the synthesis has been found. Successively, the FGM samples with a graded carbon fraction of 10, 30 and 50 at% were produced. The mechanical properties of these FGM samples changed with the carbon fraction. Finally a graded material tungsten carbide was bonded with pure tungsten metal.
7
PL
Celem pracy było wytwarzanie laminatów z żywic epoksydowych i włókien wysokomodułowych oraz zastosowanie ich do wzmocnienia próbek wykonanych z betonu i zaprawy cementowej. Zastosowano cztery rodzaje włókien węglowych różniących się wartościami modułu Younga, w zakresie od 230 GPa (T-230) do 960 GPa (K-950) (tab. 1, rys. 1). Właściwości sprężyste włókien węglowych, żywic epoksydowych i laminatów były wyznaczane na podstawie badań ultradźwiękowych (rys. 2, tab. 3). Kształty próbek użytych do badań właściwości mechanicznych przedstawiają rysunki 4-6. Laminaty z włóknami węglowymi otrzymano drogą impregnacji wiązek włókien roztworem żywicy epoksydowej. Następnie, jednokierunkowe wiązki układano w formie metalowej, usuwano nadmiar żywicy pod ciśnieniem (około 30 atm.) i uformowane laminaty utwardzano w temperaturze pokojowej. Mikrofotografie przekroju poprzecznego otrzymanego kompozytu pokazano na rysunku 7. W zależności od typu włókien węglowych i ich udziału objętościowego otrzymano laminaty kompozytowe mające różne wartości modułu Younga (tab. 3). Wyniki testów mechanicznych różnych jednokierunkowych kompozytów laminatowych wykazały, że wartości modułu Younga mieściły się w zakresie od 95 do 595 GPa. Badania przyczepności laminatów do powierzchni próbek betonowych określone metodą ścinania wykazały, że wartość wytrzymałości na międzywarstwowe ścinanie wynosi 5,8 +/-0,78 MPa. Wzrost wytrzymałości na zginanie próbek wykonanych z zaprawy cementowej i próbek betonowych wyniósł od 7 do 14 razy w porównaniu do próbek bez wzmocnienia. Badania wpływu środowiska wodnego na właściwości mechaniczne próbek cementowych z przyklejonymi laminatami nie wykazały straty wytrzymałości w teście zginania w okresie dwóch miesięcy.
EN
The aim of this work was the manufacture of high-modulus carbon fibers - based cpoxy resin laminates and application them for strengthening of samples made of concrete and cement mortar. Four types of carbon fibres were used in this work, varying in Young modulus from 230 GPa (T-230) to 960 GPa (K-950) (Tab. 1, Fig. 1). The elastic properties of fibres, epoxy resin and laminates were calculated by using ultrasonic method (Fig. 2, Tables 2 and 3). Figures 4-6 demonstrate the shapes of samples for studying the mechanical properties. The carbon fibers - based laminates were obtained by impregnation of carbon fibres tows with cpoxy resin solution. Subsequently, unidirectional fibrę composite tapes were formed under compression (30 atm) to reduce an excess of resin followed by the curing of the lamiuates at room temperature. Figure 7 shows photomicrograph of cross section area of the composite. Composite laminates having different values of Young modulus were prepared, depending upon the type of carbon fibres reinforcement and its volume fraction (Tab. 3). Mechanical tests results from the various unidirectional composite laminates showed that the values of Young's modulus ranged from 90 to 595 GPa. Adhesion assessment of laminates to the concrete samples surfaces indicated that the interlaminar shear strength is 5.8+/-0.78 MPa. An increase of flexural strength of cement mortar and concrete samples strengthened with laminates from 7 to 14-times was obtained, as compared to the as-received cement samples. The effect of water exposure of cement samples with glued laminates on mechanical properties revealed that no loss in flexural strength occurred within the time of two months.
8
Content available remote Kompozyty węglowe interkalowane chlorkiem miedzi (II)
PL
W pracy badano wpływ suchego powietrza, warunków atmosferycznych (temperatura pokojowa, ciśnienie atmosferyczne i wilgotność pokojowa) i podwyższonej temperatury na trwałość kompozytów C-C interkalowanych chlorkiem miedzi (II). Do otrzymania kompozytów węglowych użyto dwóch rodzajów włókien grafitowych P-120 i K-1100 różniących się para­metrami struktury (La, Lc). Natomiast jako prekursor osnowy węglowej zastosowano żywice fenolowo-formaldehydową i pak mezofazowy. Próbki kompozytów przed procesem interkalacji były poddane wysokotemperaturowej obróbce w temperaturze 2150°C. Z przeprowadzonych badań wynika, że rodzaj zastosowanego prekursora osnowy węglowej nie ma wpływu na trwałość kompozytów C-C interkalowanych CuCl2. Natomiast rodzaj zastosowanych włókien węglowych w dużej mierze determinuje ich trwałość. Kompozyty otrzymane na bazie włókien K-1100 charakteryzują się wyższą trwałością niż kompozyty z włóknami P-120. Wyższa trwałość kompozytów z włóknami K-1100 wiąże się z tym, że większe przestrzenie miedzywarstwowe pozwalają na otrzymanie dłuższych łańcuchów interkalantu.
EN
In this work, the influence of dry air (moisture - free air), ambient air, temperature and distilled water bath on stability of intercalated C-C composites has been analyzed. Stability of intercalated composites was determined in term's relative change of resistivity, measured in time. To prepare the C-C composites two kinds of pitch-based fibres were used: P-120 and K-1100. Both types of fibres differed from each other in parameters of crystal structure (Tab. 1). As precursors of composite of matrices, phenol-formaldehyde resin (Z) and mesophase pitch (PAK), were used. After initial carbonisation, the carbon matrix was heated to 2150°C to improve ability to intercalation. Three kinds of composites, with two directional reinforcement (2D), P/Z, K/Z and K/PAK were prepared. Parameters of crystal structure have showed in Table 1. All carbon samples were intercalated with copper (II) chloride. Kind of samples and their resistivity after intercalation have shown in Table 2. Studies in dry air (Fig. 1) have showed that the higest changes in resistance occurred for composites with fibres P-120. For composites with fibres K-1100 the changes in resistance weren't observed. During measurements in ambient air, the relative changes of resistance were generally higher (Fig. 2). A kind of fibre, which was used, has an impact on stability. High stability of composite reinforced with K-1100 results from its well ordered crystalline structure. Thcrmogravimetric analyses showed that the composites with fibres K-1100 had lower mass changes than the composites with fibres P-120 (Fig. 3, Tab. 3). No mass changes were observed up to 400°C, for the composites with fibres K-1100 intercalated with CuCl2. In all range of temperature the mass losses for these composites were from 14% to 16%, independently from the precursor of matrix. On the other hand, the composites with fibres P-120 undergo deintercalation even after slight increasing of temperature. In this case total mass losses have gained the value of 50%.
PL
W pracy przedstawiono wpływ czynników, takich jak suche powietrze (bez wilgoci), warunki atmosferyczne (ciśnienie atmosferyczne, temperatura pokojowa), podwyższona temperatura i woda destylowana, na trwałość interkalowanych włókien grafitowych. Trwałość włókien interkalowanych określono jako względne zmiany rezystancji w czasie. Użyto dwóch rodzajów włókien typu P-120 i K-1100 charakteryzujących się budową krystaliczną zbliżoną do grafitu syntetycznego. Włókna te interkalowano chlorkiem manganu (II) i mieszaniną chlorków metali grup przejściowych typu MnCl2/CuCl2 i MnCl2/FeCl3.
EN
Studies were conducted to establish the influence of dry air (moisture - free air), atmospheric air, heat treatment and distilled water bath on stability of intercalated graphite fibres. Stability of intercalated fibres has been defined as relative change of resistivity or resistance measured as a function of time. Two kinds of pitch-based fibres were used, namely P-120 and K-1100. Both types of fibres have shown a crystallite structure similar to that of synthetic graphite. These fibres were intercalated with MnCl2 and mixture of metal chlorides, such as MnCl2/CuCl2 and MnCl2/FeCl3.
PL
Celem pracy było określenie zdolności do interkalacji kompozytów węglowych ich poszczególnych komponentów. Przygotowano następujące materiały: włókien grafitowych o oznaczeniach producenta P-120 i K-1100, osnowę węglową i kompozyty. Do wytworzenia osnowy kompozytu wykorzystano żywicę fenolowo-formaldechydową (Z) i pak mezofazowy (PAK). Surowce osnowy węglowej po wstępnym procesie zwęglania zostały poddane obróbce cieplnej do 2150 stopni Celsjusza, co miało na celu podwyższenie zdolności osnowy węglowej do interkalacji. Otrzymano trzy rodzaje kompozytów P/Z, K/Z i K/PAK o wzmocnieniu dwukierunkowym (2D) różniących się między sobą rodzajem zastosowanych włókien i osnowy. Wszystkie próbki węglowe zostały poddane procesowi interkalacji chlorkiem miedzi(II). Do badania struktury materiałów węglowych przed i po procesie interkalacji stosowano dyfrakcję rentgenowską. Metodą tą wyznaczono parametry mikrostruktury (Lc, La), odległość międzypłaszczyznową (d002), oraz grubość warstwy interkalacyjnej (di).
EN
The aim of this paper was to describe ability to intercalation of laboratory prepared carbon composites and their constituents. In work the following materials were tested: pitch-based fibres of P-120 and K-1100 manufacturer's designations, carbon matrix and resulting composites. To prepare a matrix of composites, phenol-formaldehyde resin (Z) and pitch-based precursor (PAK) were used. After initial carbonisation, the carbon matrix was heated to 2150 degrees centigrade to improve ability to the future intercalation. Three kinds of composites (P/Z, K/Z and K/PAK), with two directional reinforcement (2D), were prepared. All carbon samples were intercalated with copper chloride(II). To study the structure of all materials, before and after intercalation, X-ray diffraction method was used. It enabled to measure microstructure parameters (Lc and La), interplanar distance (d002) and thickness of an intercalation layer (di). Before intercalation, graphite fibres are characterized by well developed graphite structure of three-dimensional order, different than carbon turbostratic structures. Graphite fibres show a tendency to intercalation, however this process proceeds harder than in a synthetic graphite, which is testified by difraction spectra with visible complex stages of intercalation. Comparison of two kinds of graphite fibres shows that their structure significantly affects intercalation process.
11
Content available remote Rozszerzalność wilgotnościowa kompozytów
PL
Przedstawiono wyniki badań rozszerzalności wilgotnościowej kompozytów wegiel-wegiel (C/C) wzmacnianych włóknami w jednym - ID i dwóch nawzajem prostopadłych kierunkach - 2D. Kompozyty C/C były otrzymywane z ultrawysokomodułowych włókien grafitowych K-1100 i żywicy fenolowo-formaldehydowej jako prekursora osnowy węglowej. Wilgotnościowy współczynnik rozszerzalności aw dla kompozytów 1D badany zgodnie z kierunkiem ułożenia włókien przyjmował wartości ujemne i wynosił około aw = -2 • 10 do -6 potęgi []/%|. Podobne wartości współczynnika aw otrzymano dla kompozytów 2D badanych w obu kierunkach. Dla kompozytu 1D współczynnik aw mierzony w kierunku prostopadłym do ułożenia włókien przyjmował wartość dodatnią równą 7,5 • 10 do -5 potęgi [1%]. Badano również próbki poddane napromieniowaniu neutronami (o fluencji 7,3 • 10 do12 potęgi n /cm2). Nie stwierdzono jednak istotnego wpływu na wartość aw. W pracy określono także wpływ napromieniowa­nia neutronami kompozytów C/C na zmianę chłonności wody i wilgotność próbek.
EN
The results of humidity effect of ID and 2D C/C composite materials are presented in this paper. These materials were made of ultra-high modulus graphite fibres (K-1100) and phenol-formaldehyde as a carbon matrix precursor. 1D C/C composite materials measured according to the direction arrangement of fibres, had the moisture expansion coefficient, aw of about —2 • 10 -6 [1/%] (Tab. 1). Similar results of aw were obtained for 2D carbon composite materials measured in two directions. The positive and one order of magnitude higher coefficient aw = 7.5 • 10 -5 [%/mm) was observed for 1D carbon composite measured perpendicularly to the fibres direction. Neutron irradiation effect on moisture expansion of C/C composite at a fluence dose of 7.3 • 10 -12 n/cm2 was examined. The measurements revealed no significant change on aw value. Additionally, the influence of neutron irradiation on water absorption and humidity of the samples was determined (Tab. 2).
EN
The effect on mechanical and physical properties of neutron irradiation of carbon fibre-based composites has been determined. The composite samples were irradiated with neutrons at a dose of 7,3 • 10(17)n/cm(2). Significant improvement in mechanical properties of composites was observed.
PL
Określono wpływ napromieniowania neutronami kompozytów wzmacnianych włóknami węglowymi. Próbki kompozytowe były napromieniowane neutronami o dawce 7,3 • 1O(17) neutronów/cm(2). Zaobserwowano znaczącą poprawę właściwości mechanicznych kompozytów.
PL
Przedstawiono badania mające na celu określenie wpływu intcrkalacji kompozytów węglowych na właściwości elektryczne i mechaniczne. Określono wpływ procesu interkalacji na czyste składniki kompozytu (włókna, osnowa), jak i na sam kompozyt.
EN
The investigations have been presented targeted at determination on of carbon composites intercalation influence upon electrical and mechanical properties. The influence of intercalation process has been determined on pure elements of the composite (fibres, matrix) and on the composite itself.
PL
Przedstawiono wyniki badań nad możliwości zastosowania kompozytów węglowych w akumulatorze ciepła reakcji chemicznej. Kompozyt węglowy pełnił funkcję. złoża, w którym przebiegała egzotermiczna reakcja chemiczna pomiędzy chlorkiem manganu (II) i amoniakiem. Badania miały na celu poprawienie warunków transportu ciepła z miejsca reakcji do otoczenia oraz kinetyki reakcji zwilżanej z transportem masy reagentów biorących udział w reakcji. Zastosowano kompozyt węgiel/węgiel z wysokomodułowych włókien węglowych oraz osnowy węglowej, który charakteryzował się wysokim współczynnikiem przewodnictwa cieplnego.
EN
The results on carbon composites for heat stockage of chemical reaction have been presented. The carbon composite acted as the bed in which the exothermic chemical reaction was taking place between manganese chloride (II) and ammonia. The investigations we1.e focused on improvement of heat transfer conditions from the place of the reaction to the surroundings and kinetics of the reaction associated with the transport of reagents' mass taking part in the reaction. Carbon composite has been used / coal from highly modula1. carbon fibres and carbon matrix/ with high coefficient of thermal conductivity has been applied.
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.