Heavy metals in wastewater come from processes related to heavy metals as raw materials and contaminants. Heavy metals pose a significant threat. Bioaugmentation technique that utilizes communities of microorganisms to bioaccumulation heavy metals from wastewater. However, the application of SRB in anaerobic system installations for wastewater treatment needs to continue to be developed with more practical applications. In this study, the enriched SRB colony source was applied to an anaerobic tank. The grown SRB is used to extract heavy metals from wastewater with the addition of sulfate and supporting nutrients. Throughout the treatment process, the anaerobic system with SRB consistently maintained a sulfate removal efficiency of 87–88%, indicating continued sulfate consumption activity by the SRB colony. Despite the high initial concentration of heavy metals, the system effectively removed>91% of Pb, Cd, Zn, and Cr on days 15, 30, and 45. Additionally, the system reduced the Cu content by 43.6%, thereby reaching peak metal removal heavy. the level was 85% on day 30 and decreased slightly to 83% on day 45. This study bridges the gap in understanding the application of SRB in wastewater treatment systems with effective performance.
Mangrove roots play an important role in reducing heavy metal pollution in their surroundings. This study aimed to assess the bioaccumulation and ecological risk assessment of heavy metal pollution in mangrove roots. Mangrove root samples consisting of two species (Avicennia alba and Excoecaria agallocha) were collected from two observation stations in the mangrove ecosystem of Payung Island, Banyuasin District, South Sumatra, Indonesia. Heavy metal concentrations were measured by atomic absorption spectrometry. Then, statistical analysis was carried out by one-way analysis of variance (ANOVA). Ecological risk assessment used the bioconcentration factor (BCF), geoaccumulation index (Igeo), contamination factor (Cf), and pollution load index (PLI). On the basis of the results, the highest sediment heavy metal concentration at station 2 was Pb amounted to 13.57±0.46 mg/kg, and Cu amounted to 11.08±0.38 mg/kg. In turn, the highest heavy metal concentration of mangrove roots in E. agallocha species for Pb amounted to 2.89±0.033 mg/kg and A. alba for Cu amounted to 10.57±0.38, BCF was classified as exclusion (BCF<1), except for the BCF of Cu station 1, which was classified as hyperaccumulator (BCF>1). Igeo shows that the level of pollution is not contaminated (Igeo<0), and Cf shows low pollution (Cf <1), except Cf Pb station 2 is classified as moderate pollution. Conversely, PLI is included in the category of not polluted (PLI<0). Mangrove roots play an important role in reducing heavy metal pollution in the surrounding area. Therefore, an in-depth understanding of heavy metal dynamics can be the basis for designing effective coastal environmental conservation strategies.
Heavy metals are one of the leading environmental pollutants that are hazardous to the health of humans, soils, plants, and aquatic life. This study investigated the potential of Athyrium filix-femina, Ludwigia peruviana, and Sphagneticola trilobata for phytoextraction of Al, Ag, Cd, Cr, Ga, and Sr. To evaluate the heavy metal uptake by the plants, a pot experiment was conducted using uncontaminated soil mixed with a heavy metal solution. At the end of thirty days of planting, the bioconcentration and translocation factors were calculated. Cd accumulated to a greater degree in the shoots of A. filix-femina and L. peruviana than in their roots (8% and 12% respectively). Conversely, S. trilobata accumulated 27% more Cd in its roots than in its shoots. In all three plant species, roots had significantly higher heavy metal concentrations than shoots. These findings demonstrate that L. peruviana, A. filix-femina, and S. trilobata have high potential for phytoextraction and bioaccumulation of Cd, Sr, Ag, and Ga. The herbaceous nature of these plants, coupled with their deep roots and rapid growth rates, make them promising candidates for phytoremediation in heavy metal-contaminated soils.
The subject of this study was to determine the effectiveness of Aspergillus niger (Pezinok) and Neosartorya fischeri strains in bioleaching and bioaccumulation of metals from mining waste from the Hodruša tailings pond. The waste used in the work contained 0.10 mm fractions weighing 1 and 2 g from different depths of the soil matrix, samples A: 10–20 cm, samples B: 20–30 cm. We focused on the elements copper, lead and zinc with the content of individual elements (mg/kg) copper – in samples A 487 mg/kg, in samples B 115 mg/kg. Lead – samples A 1208 mg/kg, samples B 582 mg/kg. Zinc – samples A 6970 mg/kg, samples B 6808 mg/kg. We confirmed the effectiveness of the Aspergillus niger strain in this process due to the production of organic acids (citric acid, oxalic acid, acetic acid). In the experimental part, we found that the most effective strain in determining the efficiency of extraction and concentration of metals in the solution after bioleaching was the Aspergillus niger strain. The Neosartorya fischeri strain appears to be most effective in accumulating metals in solution and accumulating metals in biomass. We can justify this phenomenon due to the different properties of the cell walls of individual fungal strains and it is necessary to keep these differences in mind when comparing biosorption properties
PL
Przedmiotem niniejszego badania było określenie skuteczności szczepów Aspergillus niger (Pezinok) i Neosartorya fischeri w bioługowaniu i bioakumulacji metali z odpadów górniczych ze stawu osadowego Hodruša. Odpady wykorzystane w pracy zawierały frakcje 0,10 mm o masie 1 i 2 g z różnych głębokości matrycy glebowej, próbki A: 10–20 cm, próbki B: 20–30 cm. Skupiliśmy się na pierwiastkach miedzi, ołowiu i cynku z zawartością poszczególnych pierwiastków (mg/kg) miedź – w próbkach A 487 mg/kg, w próbkach B 115 mg/kg. Ołów – próbki A 1208 mg/kg, próbki B 582 mg/kg. Cynk – próbki A 6970 mg/kg, próbki B 6808 mg/kg. Potwierdziliśmy skuteczność szczepu Aspergillus niger w tym procesie ze względu na produkcję kwasów organicznych (kwas cytrynowy, kwas szczawiowy, kwas octowy). W części eksperymentalnej stwierdziliśmy, że najskuteczniejszym szczepem w określaniu wydajności ekstrakcji i stężenia metali w roztworze po bioługowaniu był szczep Aspergillus niger. Szczep Neosartorya fischeri wydaje się być najbardziej efektywny w akumulacji metali w roztworze i akumulacji metali w biomasie. Zjawisko to można uzasadnić różnymi właściwościami ścian komórkowych poszczególnych szczepów grzybów i należy pamiętać o tych różnicach przy porównywaniu właściwości biosorpcyjnych.
In this research project, we measured the impact of the activity of "Ferronikel" factory on the concentrations of heavy metals (Pb, Zn, Ni) in soil, plant (Urtica dioica L.) and shell of snail (Helix pomatia L.) in the locality of Drenas. Large quantities of these metals come from natural and anthropogenic sources including mining activity, agriculture, pesticide use, industrialization, and inadequate disposal of mineral waste and artificial fertilizers. These inorganic pollutants are deposited in the soil, water, and atmosphere in various forms of complexes and are thus transmitted from plants, animals to humans. Climatic factors such as winds, rains, and temperatures are believed to be major contributors to the spread over time and space of heavy metals in the environment. Soil samples, nettle plant and snail, were collected from the selected pollution source of factory "Ferronikel" at distances of 1 km, 2 km, and 5 km in the radius circles divided into four geographical areas. The samples were digested in microwave at 200 °C for 45 min and have been read in two types of absorbers Thermo and Contra AAA. Higher concentrations of Pb, Zn, and Ni were recorded in the southern parts of the country compared to that control with significant differences (p<0.01). Bioaccumulation and biomagnification levels of these heavy metals have also been recorded in the roots, stalks, and leaves of the stinging nettle plant as well as in snail shells. The results show that the stinging nettle plant has translocated larger amounts of these heavy metals especially Pb along with the vegetative organs wherefrom these they are carried in the snail shell, which is fed on the stinging nettle plant. Also, results shown that the nettle plant Urtica dioica can be used in phytoremediation process whereas snail Helix pomatia can be used like bioindicator of heavy metal pollution.
The main objective of this engineering study was to investigate the impact of foliar conditioners on the translocation and bioaccumulation of trace elements in Paulownia trees. Paulownia, commonly known as the "empress tree," serves as a promising research subject within the environmental engineering context. The study focused on analyzing the effects of foliar conditioners on trace elements in this species, taking into account ecological and economic aspects. The obtained results aim to contribute to the development of effective strategies supporting the healthy growth of plants, addressing environmental protection concerns, and offering practical applications in Paulownia plantation management.
PL
W ramach niniejszej pracy inżynierskiej głównym celem było zbadanie wpływu rekondycjonerów na translokację i bioakumulację pierwiastków śladowych w drzewie Paulowni. Paulownia, znana jako "drzewo cesarskie", stanowi obiecujący obiekt badawczy w kontekście inżynierii środowiska. Praca koncentrowała się na analizie oddziaływań rekondycjonerów na pierwiastki śladowe w tym gatunku, mając na uwadze aspekty ekologiczne i gospodarcze. Otrzymane wyniki mają na celu przyczynienie się do opracowania skutecznych strategii wspierających zdrowy rozwój roślin, zarówno z perspektywy ochrony środowiska, jak i praktycznego zastosowania w hodowli plantacji Paulowni.
7
Dostęp do pełnego tekstu na zewnętrznej witrynie WWW
The concentration of heavy metals in marine fish is important for assessing the health risks associated with fish consumption. In this study, the concentration of metals such as copper, lead and manganese were analyzed in the muscle tissue of five coral reef-associated fish species collected from the central Red Sea, Saudi Arabia. The maximum copper content of 0.183 μg g-1 (ww) was detected in fish samples. Fish samples also showed maximum lead and manganese values of 0.030 and 0.064 μg g-1 (ww), respectively. The metal concentration in fish tissue samples did not vary significantly between the fish species. In conclusion, the results obtained indicate that the content of heavy metals in the coral reef-associated fishes is below the values determined by various agencies for seafood safety.
8
Dostęp do pełnego tekstu na zewnętrznej witrynie WWW
In this study, monthly heavy metal concentrations in the whole-body tissue of Patella caerulea (Mediterranean limpets), a bioindicator species living in the coastal zone of the Gulf of Izmit (Marmara Sea), were examined for the first time. The mean metal concentrations in Patella caerulea (mg kg−1 dw) were 2.01–5.74 Cd, 2.45–12.90 Cu, 0.74–1.95 Pb, 21.12–109.57 Zn, 16.31–154.67 Ni, and 1120.67–3086.00 Fe. Cd levels in all months and Pb levels in October and November were found to be above the safe limits set by international organizations. The estimated daily intakes and estimated weekly intakes determined for each heavy metal were below the acceptable daily intakes and provisional tolerable weekly intakes. However, the target hazard quotient and total target hazard quotient values calculated for Cd, Ni, and Fe were found to be higher than 1. The carcinogenic risk value was also found to be high.
9
Dostęp do pełnego tekstu na zewnętrznej witrynie WWW
The purpose of this study was to assess the north coasts of the Egyptian Red Sea, including Ras Gharieb, Hurghada, Safaga and Qusier, by evaluating the heavy metal pollution in seawater and benthic flora and fauna in the winter and summer of 2016. The concentrations of heavy metals (Fe, Mn, Zn, Cu, Ni, Cd and Pb) were analysed with an atomic absorption spectrophotometer. The results revealed that the Fe levels in the seawater ranged from 7.86 and 27.95 μg l-1, while the Zn concentrations fell between 1.83 and 5.63 μg l-1. In contrast, the recorded values of Mn, Cu, Ni, Pb and Cd in the seawater were minimal at the study sites. Regarding the biota samples, Porifera species were more adaptable than others to an accumulation of most metals in their tissues. Furthermore, seaweeds and seagrasses demonstrated remarkable adaptation in highly polluted regions, especially those with high turbidity, landfilling, sedimentation and high eutrophication rates – much more than the benthic fauna. Our research highlights the critical need for strict regulation of metal emissions in these coastal regions.
Improperly treated heavy metal wastewater discharged into water sources could cause a serious issue for the environment. The aim of this study was to bioaccumulate iron (Fe) using native bacteria isolated from the laboratory drainage water containing a high concentration of iron. The experiment was conducted in 250 mL conical flasks containing 150 mL Fe solution in concentrations of 25, 100, and 250 mg/L, respectively. Approximately 10% of bacteria inoculum was cultivated in each Fe concentration for 24 and 48 hours. The results showed that Pseudomonas hibiscicola was identified as an effective iron-accumulating species of bacteria. The species could remove Fe up to 82% (25 mg/L), 77.8% (100 mg/L) and 32% (250 mg/L). This promising result indicates that the native bacteria isolated from the environment pose a great potential for the remediation of wastewater containing iron.
Contamination of soil and water by various heavy metals such as Cd, Pb, Ni, Cu, and Fe is increasing day by day as a result of different activities, such as industrialization and urbanization. Lead (Pb), Cadmium (Cd), and Nickel (Ni) are examples of potential heavy metals that are neither essential elements nor have any role in the process of cell metabolism, but are easily absorbed and accumulated in different parts of a plant and living beings. This study was to investigate the translocation and bioaccumulation of heavy metals such as Pb, Ni, Cd, Cu, and Fe in Urtica dionica L and soil samples from 2 sites (uncontaminated – Koliq and contaminated – Kishnica in the Republic of Kosovo). The results revealed that in the contaminated site, the mean level of all the metals in soil and different parts (root, stalk, and leaf) of the plant were found to be significantly (p < 0.01) higher than the uncontaminated site. Multivariate analysis was used to determine the distribution of metals within the study area. The trace metal contents from different parts of these plants were determined by the use of AAS. The results revealed that Urtica dionica L. translocated high amounts of metals to its organs, especially to leaves, so that translocation factors were much higher than one (> 1). However, these concentrations of heavy metals in the soil and Urtica dionica L were higher than levels specified according to the standards in UK and Germany.
12
Dostęp do pełnego tekstu na zewnętrznej witrynie WWW
Celem badań była ocena bioakumulacji wybranych metali ciężkich w roślinach kukurydzy, która jest uprawiana na coraz większym areale gruntów. Celem uprawy jest głównie pasza dla bydła mlecznego, którego hodowla stała się dominującym kierunkiem rozwoju rolnictwa na Podlasiu. Badania wykonano w oparciu o próbki gleb lekkich i średnich oraz próbki uprawianej kukurydzy. W próbkach gleb oznaczono zawartość ogólną kadmu, ołowiu, niklu, miedzi i cynku, oznaczono zawartość tych samych metali w roślinach. Na podstawie uzyskanych wyników obliczono współczynniki bioakumulacji w/w metali w roślinach kukurydzy. Stwierdzono, że gleby na których uprawiano kukurydzę w większości charakteryzowały się zawartością metali ciężkich na poziomie tła geochemicznego. Niewielkich część była zanieczyszczona kadmem na I poziomie wg liczb IUNG. Kukurydza ze względu na zawartość metali ciężkich spełniała wymogi opracowane dla roślin paszowych. Współczynniki bioakumulacji metali w kukurydzy były najczęściej niskie i adekwatne do niskiej ich zawartości w glebach, choć w przypadku kadmu i ołowiu wskazują na źródło poza glebowe.
EN
The aim of the study was to assess the bioaccumulation of selected heavy metals in corn plants grown on the increasing area of land used for fodder for cattle, mainly dairy cattle, whose breeding has became the dominant direction of agricultural development in Podlasie region. The study was carried out on the basis of light and medium soils samples and maize samples grown for fodder for dairy cows. The total content of cadmium, lead, nickel, copper and zinc was determined in soil samples as well as in plants. On the basis of the obtained results, the bioaccumulation coefficients of the above-mentioned metals in maize plants were calculated. It was found that the soils, on which maize was grown, were mostly characterized by the content of heavy metals at the level of geochemical background. A small part was contaminated with cadmium on the first level according to JUNG numbers. Maize, due to its heavy metal content, met the requirements for fodder plants. The bioaccumulation coefficients of metals in maize were most often low and adequate to their low content in soils, although in the case of cadmium and lead they indicate an off-soil source.
The objective of the paper was to assess the trace elements content (Cd, Cu, Cr, Fe, Mn, Ni and Pb) in gills, muscles, gonads and liver in two fish species from two bays (Karantinna and Balalaklava) in the region of Sevastopol. Concentration of the investigated elements in the obtained solutions and water were determined with the absorption atomic spectrometry method with electro-thermal atomization. Levels of heavy metals differed in two locations. Differences due to fish species were slight. Water from both locations included the investigated elements in the amounts that indicated anthropogenic en-richment. Concentration of the investigated elements in fish liver was in the order from the lowest Pb < Cd < Cr < Mn < Ni < Cu < Fe. In case of gonads, the content was in the order Cd < Pb < Mn < Cr < Ni < Cu < Fe, while in muscles and gills it was respectively Cd < Pb < Cr < Mn < Cu < Ni < Fe and Cd < Pb < Cr < Cu < Ni < Mn < Fe. The concluded contents of all investigated elements in particular fish organs were characteristic for ecosystems changed into anthropogenic. Critical values of the concentration of the investigated metals in muscles were not exceeded from the point of view of fish use for food.
PL
Celem pracy była ocena zawartości pierwiastków śladowych (Cd, Cu, Cr, Fe, Mn, Ni i Pb) w skrzelach, mięśniach, gonadach i wątrobie w dwóch gatunkach ryb pochodzących z dwóch zatok (Karantinna i Bałakława) zlokalizowanych w okolicach Sewastopola. Stężenie badanych pierwiastków w uzyskanych roztworach oraz w wodzie oznaczono metodą atomowej spektrometrii absorpcyjnej z atomizacją elektrotermiczną. Poziomy metali ciężkich różniły się pomiędzy obydwiema lokalizacjami. W mniejszym zakresie zaobserwowano zróżnicowanie ze względu na gatunek ryb. Woda z obydwu lokalizacji zawierała badane pierwiastki w ilościach wskazujących na antropogeniczne wzbogacenie. Concentration of the investigated elements in fish liver was from the lowest Pb < Cd < Cr < Mn < Ni < Cu < Fe. W przypadku gonad, zawartości kształtowały się w kolejności Cd < Pb < Mn < Cr < Ni < Cu < Fe, natomiast w mięśniach i skrzelach odpowiednio Cd < Pb < Cr < Mn < Cu < Ni < Fe i Cd < Pb < Cr < Cu < Ni < Mn < Fe. Stwierdzone zawartości wszystkich badanych pierwiastków w poszczególnych organach ryb były charakterystyczne dla ekosystemów przekształconych antropogenicznie. Nie stwierdzono przekroczenia wartości krytycznych stężenia badanych metali w mięśniach ryb, z punktu widzenia możliwości ich wykorzystania na cele spożywcze.
The aim of this paper was to assess the content of Cr, Cu, Fe, Mn and Ni in water and in algae collected in the region of the Makarska Riviera. The samples of water and algae were collected in August 2016 from nine sampling points: Makarska, Podgora, Baska Voda, Split ul. Jana Pawła II, Storbeč, Podstrana, Omiš, Mimice, Dvernik. The concentrations of the elements in the water and in the digested algae samples were determined using the ICP-OES method. The study results indicate anthropogenic enrichment of all studied elements in water, with the exception of manganese. Higher contents of studied elements in water collected in Split were found. The concentrations of elements in algae do not indicate pollution of the natural environment and are characteristic of non-contaminated areas. The content of the studied elements in the water decreased in the order Fe>Cu>Mn>Ni>Cr in Cystoseira barbata algae decreased in the order Fe>Cu>Mn>Ni>Cr and in Ulva rigida in the order Fe>Mn>Cr>Cu>Ni.
PL
Celem pracy była ocena zawartości Cr, Cu, Fe, Mn i Ni w wodzie i glonach pobranych w rejonie Riwiery Makarskiej. Próbki wody oraz glonów pobrano w sierpniu 2016 roku z dziewięciu punktów badawczych: Makarska, Podgora, Baska Voda, Split ul. Jana Pawła II, Storbeč, Podstrana, Omiš, Mimice, Dvernik. Zawartość pierwiastków w wodzie oraz roztworzonych próbkach glonów oznaczono metodą spektrometrii emisyjnej, w aparacie Optima 7600 DV firmy Perkin Elmer. Wyniki przeprowadzonych badań wskazują na antropogeniczne wzbogacenie wody we wszystkie badane pierwiastki z wyjątkiem manganu. Stwierdzono większe zawartości badanych pierwiastków w wodzie pobranej w Splicie w porównaniu do próbek z innych miejsc. Zawartości pierwiastków w glonach nie wskazują na zagrożenie na środowiska naturalnego i są charakterystyczne dla obszarów niezanieczyszczonych. Zawartość badanych pierwiastków w wodzie malała w kolejności Fe>Cu>Mn>Ni>Cr. W biomasie glonów z rodzaju Cystoseira barbata w kolejności Fe>Mn>Cu>Ni>Cr, zaś w glonach Ulva rigida Fe>Mn>Cr>Cu>Ni.
Therefore the carried out study aimed at determination of the effect of high-calcium brown coal ash and compost being produced from municipal sewage sludge on the content and bioaccumulation of heavy metals in potato tubers, wheat grains and rapeseeds during a three-year period. Rapeseeds contained most Cd whereas wheat rains less. Potato tubers, wheat grains and rapeseeds contained more Mn, Ni and Zn in the fertilization objects with municipal sewage sludge with or without coal ash and compared to those where calcium carbonate or coal ash had been introduced into the soil at a dose corresponding to 1.5 Mg CaO · ha−1 at the beginning of this study. Differences in the Mn, Ni and Zn contents in test plants between the fertilization objects with sewage sludge of with and without addition of ash were not significant.
The aim of this study was to estimate the content of trace elements (Zn, Cu, Cr, Cd, Pb) in soils and consumer plants grown under and without the influence of traffic. The species such as lettuce, raspberry, beetroot, apple, carrot, chives and onion were selected for the study. The samples were mineralized and the heavy metal content in plants and soils was determined by means of atomic absorption spectrometry. The content of heavy metals in the soil from municipal allotments was higher than in the soil from the Saniki Colony. For both samples, the permissible soil content was not exceeded. The amount of trace elements in plants varied depending on species, but the place of vegetables and fruits origin was also important. Most of trace elements occurred in larger amounts in the plants from allotments, and in smaller amounts in the plants from Saniki Colony.
Ekosystemy leśne dzięki piętrowemu ułożeniu roślinności stanowią naturalny filtr zatrzymujący pyły zawieszone w powietrzu. Zanieczyszczenia deponowane w wyniku depozycji mokrej są zatrzymywane w ekosystemie leśnym dzięki dużym zdolnościom sorpcyjnym. Organizmami, które są często wykorzystywana w bioindykacji są grzyby wielkozarodnikowe oraz drzewa ze względu na dużą zdolność do akumulacji pierwiastków śladowych oraz powszechność występowania. Na podstawie zawartości pierwiastków śladowych w biomasie grzybów oraz liściach drzew można ocenić stopień przyswajalności pierwiastków śladowych co jest związane z ich włączaniem do bioobiegu. Grzyby leśne są powszechnie cenionym składnikiem diety, dlatego też wysoka w nich zawartość pierwiastków śladowych stwarza zagrożenie dla ich konsumentów. Celem przeprowadzonych badań była ocena zawartości Fe, Mn, B, Li, Co w glebie, w mleczaju jodłowym oraz igliwiu jodły pospolitej zebranych na terenie pasma Przedbabiogórskiego w 2015 r. z 17 punktów pobrano próbki gleby, grzybów oraz igliwia jodły pospolitej. Wszystkie pobrane próbki wysuszono i zhomogenizowano. Próbki laboratoryjne grzybów oraz igieł poddano mineralizacji na sucho w systemie otwartym. Naważka analityczna wynosiła 3 g. Materiał roztwarzano w mieszaninie HNO3 i H2O2 w stosunku 5:1, v/v. Próbki gleby poddano mineralizacji w wodzie królewskiej. Stężenie pierwiastków w uzyskanych roztworach oznaczono metodą atomowej spektrometrii emisyjnej, w aparacie Optima 7600 DV firmy Perkin Elmer. Na podstawie uzyskanych wyników obliczono współczynniki bioakumulacji poszczególnych pierwiastków. Współczynnik bioakumulacji obliczano dzieląc stężenie pierwiastka w suchej masie grzybów i igieł wykorzystanych w badaniach przez zawartość tych pierwiastków w glebie. Ponadto obliczono współczynnik korelacji, pomiędzy zawartością badanych pierwiastków w glebie, grzybach i igłach. Zawartość badanych pierwiastków w glebach leśnych wskazuje na brak antropogenicznego ich wzbogacenia. Stężenie badanych pierwiastków w mleczaju jodłowym (Lactarius salmonicolor L) kształtowało się w kolejności od największego: Fe>Mn>B>Li> Co, natomiast w igliwiu jodły pospolitej (Abies alba M.) Mn>Fe>B>Li>Co. Nie stwierdzono istotnej statystycznie zależności pomiędzy odczynem oraz zawartością węgla organicznego w glebie i poziomem akumulacji badanych pierwiastków w wybranych organizmach z wyjątkiem wpływu odczynu na zawartość żelaza w igliwiu. Na podstawie przeprowadzonych badań stwierdzono, że w warunkach niskich zawartości Fe, Mn, B, Li i Co glebie, Mleczaj jodłowy (Lactarius salmonicolor L) oraz igliwie jodły pospolitej (Abies alba M.) nie są dobrymi wskaźnikami poziomu tych pierwiastków w biotopie.
EN
Forest ecosystems, thanks to the layering of vegetation, constitute a natural filter that catches airborne particulate matter. Wet-deposited pollutants are caught in the forest ecosystem thanks to substantial sorption capacities. Large spore mushrooms and trees are organisms frequently used in bioindication. This is due to their substantial capacity to accumulate trace elements and because they are common. Based on the content of trace elements in biomass of mushrooms as well as in tree leaves, one can assess the degree of their availability, which is associated with trace element incorporation into the biological cycle. Forest mushrooms are a part of diet that is widely held in high regard; that is why a high content of trace elements in them poses a risk to their consumers. The aim of the conducted study was to determine the content of Fe, Mn, B, Li, Co in the soil, in Lactarius salmonicolor, and in Abies alba needles, all of which were collected in the Przedbabiogórski Range. In 2015, samples of soil, mushrooms and Abies alba needles were collected from 17 sites. All the collected samples were dried and homogenized. The laboratory samples of the mushrooms and needles were subjected to dry mineralization in an open system. The analytical sample was 3 g. The material was digested in a mixture of HNO3 and H2O2 (5:1 v/v ratio). The soil samples were mineralized in aqua regia. Concentration of elements in the obtained solutions was determined by atomic emission spectrometry, on an Optima 7600 DV spectrometer manufactured by PerkinElmer. Based on the obtained results, bioaccumulation factors of individual elements were calculated. The bioaccumulation factors were calculated by dividing the concentration of the elements in dry matter of mushrooms and needles used in the study by the content of these elements in the soil. In addition, the correlation coefficient between the content of the studied elements in the soil, mushrooms and needles was computed. The content of the investigated elements in forest soils indicates the lack of their anthropogenic enrichment. Concentration of the studied elements in Lactarius salmonicolor L. was arranged in the order from the highest: Fe>Mn>B>Li> Co, whereas in case of Abies alba needles – Mn>Fe>B>Li>Co. No statistically significant relationship between reaction as well as the organic carbon content in the soil, and the level of accumulation of the studied elements in selected organisms was observed (except the effect of reaction on iron content in needles). Based on the study that was carried out it was found that at a low content of Fe, Mn, B, Li and Co in soil, neither Lactarius salmonicolor nor Abies alba needles are good indicators of the level of these elements in the biotope.
Celem niniejszej pracy była ocena możliwości zastosowania jednostopniowej ekstrakcji z użyciem EDTA jako ekstrahenta do szacowania mobilności i biodostępności miedzi, ołowiu i cynku w trzech zróżnicowanych pod względem stopnia zanieczyszczenia ekosystemach trawiastych. Próbki gleb poddano analizie właściwości fizykochemicznych oraz chemicznych, w wyniku czego określono podstawowe parametry gleb (skład granulometryczny, pH, kwasowość hydrolityczną, zawartość substancji organicznej, sumę zasadowych kationów wymiennych, pojemność sorpcyjną) oraz całkowite stężenia metali i ich form biodostępnych. Przeprowadzono jednostopniową ekstrakcję metali z zastosowaniem 0,05 M roztworu EDTA, a wyniki tych badań wykorzystano do oceny mobilności i biodostępności metali w glebach miejskich, wiejskich i przydrożnych. Dokonano oceny poziomów akumulacji pierwiastków śladowych w glebach i trawach z uwzględnieniem współczynników bioakumulacji. Porównano zachowanie się metali (mechanizm wiązania, formy biodostępne metali, zdolność do migracji w układzie gleba-roślina), warunkujące ich mobilność i biodostępność. Wyznaczono istotne zależności regresyjne pomiędzy stężeniem form biodostępnych metali a ich całkowitym stężeniem w glebach oraz stężeniem metali w trawach. Podjęto próbę określenia parametrów glebowych mających wpływ na bioakumulację metali w materiale roślinnym. Zbadano efekt wymywania rozpuszczalnych form metali z zanieczyszczeń pyłowych, zdeponowanych na powierzchni traw, co w istotny sposób uzupełnia wiedzę na temat możliwości przyswajania pierwiastków śladowych z pyłu atmosferycznego i opadów przez blaszki liściowe roślin, wskazując na kompleksowe ujęcie podjętego tematu.
EN
The aim of this study was to evaluate the possibility of using single stage extraction with EDTA as an extractant for the estimation of mobility and bioavailability of copper, lead and zinc in three, distinctly different grassland ecosystems in terms of pollution. Soil samples were subjected to physico-chemical analysis and atomic absorption spectrometry (AAS) to determine basic soil parameters (particle size, pH, hydrolytic acidity, organic matters, sorption capacity), and metals concentration. The levels of accumulation of trace elements in soilgrass ecosystems and bioaccumulation factors were evaluated. Soils were subjected to single-stage extraction of metals with the 0.05 M solution of EDTA. The results of these extractions were used to evaluate the mobility and bioavailability of metals in urban, rural and roadside soils. Synthesizing the results of this research, the behaviour of metals in three categories of soil-grass eeosystems with varying degrees of anthropogenic pressures (binding mechanism, bioavailable forms, and the ability to migrate to grass conditioned their mobility and bioavailability) were compared. Significant correlations between the concentrations of bioavailable forms and their total concentration in soils, and the concentrations of metals in grass were determined. An attempt was made to determine soil parameters affecting the bioaccumulation of metals in the plant material. The effect of leaching of soluble forms from particulate pollutants deposited on the grass surface was examined. The results of the examination significantly complement knowledge about the possibility of assimilation of trace elements from atmospheric dust and rain through leaf blades of plants, proving the comprehensive approach of the test subject.
Grzyby wykazują wiele cech przydatnych w inżynierii środowiska, dających im przewagę nad bakteriami. Udowodniono, że potrafią one rozkładać wiele skomplikowanych związków organicznych, także ksenobiotyków, takich jak trudnobiodegradowalne wielopierścieniowe związki aromatyczne, polichlorowane węglowodory, dioksyny, pestycydy oraz pozostałości materiałów wybuchowych. Ważną rolę w naturalnej regulacji liczebności populacji roślin odgrywają pasożytnicze gatunki grzybów, a gatunki symbiotyczne są niezbędne do prawidłowego rozwoju i wzrostu wielu gatunków roślin. Ich różnorodność taksonomiczna, genetyczna i funkcjonalna jest ogromna i stanowi obszerne źródło organizmów użytecznych w procesie bioremediacji. W dokonanym przeglądzie piśmiennictwa wykazano, że różne gatunki grzybów mogą znaleźć zastosowanie w remediacji środowiska gruntowo-wodnego oraz w oczyszczaniu ścieków i gazów odlotowych. Jednakże dotychczasowe badania nad wykorzystaniem grzybów najczęściej były prowadzone w skali laboratoryjnej. Eksperymenty w skali półtechnicznej i polowej wykazały, że na obecnym etapie praktyczne wykorzystanie grzybów w systemach inżynierii środowiska nie jest ekonomicznie uzasadnione. Problemem, który wymaga rozwiązania jest utrzymanie dominacji szczepów grzybów o wysokiej aktywności degradacyjnej w otwartych układach oczyszczających w warunkach konkurencji ze strony mikroorganizmów autochtonicznych. Duże nadzieje wiąże się z jednoczesnym wykorzystaniem w układach oczyszczania środowiska grzybów i bakterii, których skuteczność biodegradacyjna może się wzajemnie uzupełniać. Aby w pełni wykorzystać specyficzne walory grzybów niezbędne są badania przesiewowe w celu izolacji szczepów o szerszych zdolnościach metabolicznych, a także udoskonalanie szczepów metodami in vitro. Podobnie przyszłościowe jest wykorzystanie w bioremediacji immobilizowanych enzymów grzybowych. Rozwój technik molekularnych pozwoli na zmniejszenie nadal jeszcze wysokich kosztów wytwarzania, oczyszczenia i immobilizacji enzymów na odpowiednich nośnikach.
EN
Fungi possess many features useful to environmental engineering, which gives them an advantage over bacteria. Their ability to decompose many complex organic compounds, including xenobiotics, such as difficult to biodegrade polycyclic aromatic compounds, polychlorinated hydrocarbons, dioxins, pesticides and explosive residues has been documented. Parasitic fungi species play an important role as natural regulators of plant population size, while symbiotic species are essential to proper development and growth of many plant species. The enormous taxonomic, genetic and functional diversity of fungi constitutes a rich source of organisms useful in bioremediation process. The literature review demonstrated that various types of fungi could be employed in remediation of soil-water environment as well as in treatment of wastewater and waste gases. However, most often current studies on fungal applications are carried out on a laboratory scale. At the current stage, as demonstrated by semi-technical and field-scale experiments, practical use of fungi in environmental engineering systems is not economically justified. Maintenance of dominance of fungal strains with high degradation activity in open purification systems in competition with indigenous microorganisms remains an open problem. Great promises are held out for simultaneous use of fungal and bacterial environments in treatment systems, as their biodegradation effectiveness may complement each other. Improvement of strains by the in vitro methods and screening tests to isolate strains with broader metabolic abilities are necessary in order to take full advantage of the specific benefits of fungi. Similarly, use of immobilized fungal enzymes in bioremediation offers good prospects for the future. Development of molecular techniques will allow for reduction of persistently high costs of enzyme production, purification and immobilization on appropriate carriers.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.