Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Transformacja struktur dowodzenia NATO po 2014 roku

Lenart Piotr

Studia Bezpieczeństwa Narodowego

|

2022

|

R. 12, Nr 25

89--100

PL

Celem badań, których wyniki przedstawiono w niniejszym artykule był opis działań podjętych przez Sojusz Północnoatlantycki w zakresie zmian w jego strukturze dowodzenia po 2014 roku. Wyja¬śniono w nim, że realne zagrożenia generowane przez Federację Rosyjską spowodowały konieczność zmian w strukturze militarnej NATO. Sojusz Północnoatlantycki podejmując działania zmierzające do zapewnienia bezpieczeństwa jego członkom, w całym obszarze traktatowym, musiał zaadaptować swoją strukturę dowodzenia i strukturę sił do istniejących realnych zagrożeń, zmieniając jej dotychczasowy ekspedycyjny charakter na adekwatny do przewidywanych działań. NATO przekierowując swój wysiłek od działań ekspedycyjnych do obrony kolektywnej musiało zaadaptować swoje struktury dowodzenia regionalnie i dokonać adaptacji instytucjonalnej. Zmiany w strukturach dowodzenia sojuszu wymusiła potrzeba wdrożenia środków zapewniających bezpieczeństwo dla sojuszników z Europy Środkowo¬-Wschodniej. Realizując postanowienia szczytów NATO od Newport do Madrytu sojusz sukcesywnie, adekwatnie do eskalacji zagrożeń, reformował i generował siły i środki wydzielane do obrony obszaru traktatowego, co w konsekwencji skutkowało utworzeniem nowych elementów struktury dowodzenia oraz przeorientowaniem działalności już istniejących. Sojusz rozpoczął tym samym długoterminowe odstraszanie i adaptację obronną. Stosownie do zdefiniowanych potrzeb, utworzono w ramach NCS dwa dowództwa szczebla operacyjnego przystosowując się do obrony kolektywnej. Utworzenie wielonarodowego dowódz¬twa korpusu, czterech dowództw wielonarodowych dywizji, dowództwa wielonarodowej brygady oraz ośmiu integracyjnych jednostek NATO w zasadniczy sposób zmieniło architekturę dowodzenia sojuszu wzmacniając strukturę NFS. Umożliwiło to efektywne dowodzenie siłami i środkami NATO w obszarach odpowiedzialności utworzonych elementów na wschodniej flance sojuszu w czasie pokoju, kryzysu i wojny. Istotą podejmowanych działań jest ich elastyczność i ewolucyjny charakter wynikający z potrzeby permanentnego przeglądu istniejących struktur i adaptacji ich do zidentyfikowanych zmian w środowisku bezpieczeństwa. W pracy sformułowano następujący główny problem badawczy: Jak zmieniła się struktura dowodzenia sojuszu w obliczu nowej sytuacji bezpieczeństwa we wschodniej części Europy po 2014 roku? W procesie badawczym zastosowano podejście problemowo-strukturalne oraz metody poznania nauko¬wego, które opierały się głównie o analizę i krytykę literatury, obserwację pośrednią nieuczestniczącą oraz wnioskowanie indukcyjne i dedukcyjne. Wyniki przeprowadzonych badań są znaczące, gdyż potwierdzają elastyczność działań NATO i jego żywotną zdolność do adaptacji w zależności od zmieniającego się śro¬dowiska bezpieczeństwa. Wyniki badań wskazują jednoznacznie, że transformacja struktury dowodzenia Sojuszu przebiegała tak, aby uzupełnić o niezbędne elementy te obszary w których istnieją niedobory, stwarzając tym samym wydolną strukturę zapewniającą efektywne dowodzenie. W tym zakresie Sojusz zachowuje swój ewolucyjny charakter i przejawia dążność do adekwatnego podejścia połączonego ze zdolnością do adaptacji do zmieniającego się nieustannie środowisko bezpieczeństwa.

EN

The aim of the research, the results of which are presented in this article, was to describe the activities undertaken by the North Atlantic Alliance in terms of changes in its command structure after 2014. It explained that the real threats generated by the Russian Federation made it necessary to change NATO’s military structure. The North Atlantic Alliance, taking steps to ensure the security of its members throughout the treaty area, had to adapt its command structure and force structure to the existing real threats, changing its current expeditionary character to be adequate to the anticipated activities. NATO, redirecting its efforts from expeditionary activities to collective defense, had to adapt its command structures regionally and make institutional adaptation. Changes in the alliance’s command structures were forced by the need to implement security measures for the allies from Central and Eastern Europe. Following the decisions of the NATO summits from Newport to Madrid, the alliance successively, adequ¬ately to the escalation of threats, reformed and generated forces and resources allocated to the defense of the treaty area, which in turn resulted in the creation of new elements of the command structure and reorientation of the activities of the existing ones. The Alliance has thus embarked on long-term deterrence and defensive adaptation. According to the defined needs, two operational-level commands were created within the NCS, adapting to collective defense. The creation of a multinational corps headquarters, four multinational division headquarters, a multinational brigade headquarters and eight NATO integration units fundamentally changed the alliance’s command architecture by strengthening the structure of the NFS. This made it possible to effectively command NATO forces and resources in the areas of responsibility of the elements created on the eastern flank of the alliance in times of peace, crisis and war. The essence of the actions taken is their flexibility and evolutionary nature resulting from the need for a permanent review of the existing structures and their adaptation to the identified changes in the security environment. The results of the research are of significant value, as they confirm Alliance’s flexibility as well as adaptability to the changing security environment. The results indicate explicitly that the process of NATO’s command & control structure transformation was carried out in a manner which allowed for complementing it with entities as deemed necessary for the identified gapped areas, thus assuring that the ultimate construct will guarantee efficacy of the command. With this regard the Alliance retains its evolutive nature at the same time manifesting the aspiration for ensuring an adequate approach combined with adaptability to the constantly changing security environment.

2

Introduction to the Special Issue Section: Innovations for chemical, biological, radiological, nuclear + explosive - CBRNe defence

Maciejewski Paweł, Kravcov Alexander, Mazal Jan

Security and Defence Quarterly

|

2022

|

Vol. 37, No. 1

68--69

3

Development of Security Technologies by NATO: Current Status and Development Prospects

Bielawski Radosław

Safety & Defense

|

2022

|

1

23--29

EN

The aim of this paper is to determine the current development status of individual NATO development areas as well as to indicate further research directions. Six research areas in which NATO develops its technologies that influence the high militarization level of the alliance were shown. These include Big Data, Artificial Intelligence, autonomy, quantum technology, space technology and hypersonic capabilities of the alliance, as well as Biotechnology and Human Enhancement. The development of Big Data will significantly increase the alliance’s threat detection, reconnaissance, and identification capabilities and allow for the diagnosis of anomalies and internal threats. Artificial Intelligence can be used for effective military operations (aircraft air combat) and also in intelligence analysis for data collection, processing and search. Autonomy in allied operations will allow the use of unmanned aerial systems and their operations in urbanized terrain and increase situational awareness through continuous monitoring of the combat environment. Quantum technology will allow for increased allied capabilities in the areas of communications, information technology, precision navigation and time delivery systems, and sensing. Space technologies and the acquisition of hypersonic technologies will contribute to reconnaissance and intelligence capabilities, and hypersonic missiles will further provide strategic warfare assets. The research results on biotechnology and Human Enhancement by NATO will provide knowledge for enhancing the psychophysical capabilities of soldiers.

4

Ukraine’s Fight for Democracy and a new Limited Cold War

Stanton Don

Przegląd Nauk o Obronności

|

2022

|

R. 7, Nr 13

28--47

EN

Analysis of geopolitical changes in the world resulting from Russia's aggression in Ukraine in 2022. Methods: The research methods include the analysis of reports and documentation and the current political and military situation. Results: The article answers four research questions: 1) To what extent does Ukraine represent a pivotal point in a limited Cold War with Russia countering the expansion of democracy? 2) What is the future of Ukraine and what issues remained to be resolved? 3) What are the differences between the Cold War of 1947-91 and today's limited Cold War? 4) Why did the West not want to believe that Russia would attack Ukraine? Three reasons are articulated: the West was blinded by the vision of "pursuing peace through trade" (especially in the field of energy). Conclusions: Ukraine's valiant struggle to save its democracy from Vladimir Putin's brutal invasion is the pivotal point of our time. As countries and companies seek to return to or maintain relations with Russia despite the brutal war that has disrupted the world order, it remains to be seen how long democratic nations will be able to maintain their unity. . On one side are the democratic nations of the West, the Pacific and NATO, and on the other are autocratic Russia, China and their allies. This is a renewed but limited Cold War that will dominate nations for decades to come.

5

Assessing the cost of friction between NATO Allies

Katsaitis Oysseus, Zombanakis George

Security and Defence Quarterly

|

2021

|

Vol. 36, No. 4

25--48

EN

This paper proposes a method for assessing the cost of friction between North Atlantic Treaty Organisation (NATO) allies and highlights internal threats. This is applied to the Greek–Turkish conflict within the NATO context and concerns the functioning of defence expenditure in Greece, modified in such a way as to focus on the causes of friction between these allies. The analysis concentrates mainly on the issue of internal threats to the long-run equilibrium of NATO. The ARDL methodology used modifies the typical error correction model by introducing a mechanism that accelerates the process that leads back to the long-run equilibrium. Along with assessing the cost to an ally in relation to an internal threat, the method proposed allows the time required for the long-run equilibrium of NATO to be restored. The paper concludes that dynamic incidents of friction between allies expressed as an internal threat disturb NATO’s static equilibrium, destabilise an individual ally’s defence policy and contribute to cost being incurred.

6

Conditions for the process of ensuring the Republic of Poland’s security – selected problems

Kęsoń Tadeusz

Scientific Journal of the Military University of Land Forces

|

2021

|

Vol. 53, No. 2(200)

256--271

EN

The processes of ensuring Poland’s security require the constant analysis of many factors that significantly affect the possibility of the emergence of threats to external and internal security. From the point of view of this criterion of understanding security, the political, military, economic, and social factors are crucial. Along with Poland’s accession to the North Atlantic Treaty Organization and the European Union, membership in these organizations has become the basis for building the national security system and is positively perceived by most of the society. However, it should be remembered that the volatility of the security environment and the immediate environment of Poland brings about new challenges (migration processes, energy supply issues, the power policy of the Russian Federation) that may give rise to anxiety and a sense of threat. The article aims to present selected conditions of the process of ensuring the security of Poland.

PL

Procesy zapewniania bezpieczeństwa Polski wymagają ciągłego analizowania wielu czynników, które w zasadniczy sposób wpływają na możliwość pojawiania się zagrożeń zewnętrznego i wewnętrznego bezpieczeństwa. Z punktu widzenia przedmiotowego kryterium pojmowania bezpieczeństwa niezmiernie istotnym są czynniki polityczne, militarne, ekonomiczne i społeczne. Wraz z wstąpieniem Polski do Organizacji Traktatu Północnoatlantyckiego oraz Unii Europejskiej, członkostwo w tych organizacjach stało się podstawą budowania naszego systemu bezpieczeństwa narodowego i jest pozytywnie postrzegane przez większość społeczeństwa. Pamiętać jednak należy, że zmienność środowiska bezpieczeństwa i najbliższego otoczenia Polski rodzi wciąż nowe wyzwania (procesy migracji, kwestie dostaw surowców energetycznych, mocarstwowa polityka Federacji Rosyjskiej) mogą wzbudzać niepokój i poczucie zagrożenia. Celem tego artykułu, jest przedstawienie wybranych uwarunkowań procesu zapewniania bezpieczeństwa Polski.

7

Air Defense of the Baltic States: Looking toward the Future

Cieślak Eugeniusz

Safety & Defense

|

2021

|

2

12--21

EN

The article offers a discussion of the origins, current state, and the future of air defence for the Baltic states. It relates developments in the field of air defense to changes in the security environment and the defence policies of the Baltic states. The article starts with a retrospective on the origins and development of air defence in the Baltic states before they joined NATO. Then, it focuses on the early years of integration with NATO Integrated Air Defense System and implications for air defence related to changes in the security of the Euro-Atlantic region stemming from aggressive Russian actions. An assessment of the current posture of air defence in the Baltic states serves as a starting point for a discussion on requirements for future developments and predicting possible outcomes. The research uses unclassified, publicly available documents and analytical reports to provide background information for a discussion on the future of air defense for the Baltic states. The Baltic states are aware of the limitations of their air defense and try to develop this capability within available resources. Changes to security environment after 2014 gave a new impetus to develop the air defense of the Baltic states, both through efforts undertaken by NATO and for national capability development.

8

NATO Command System and Air Policing in the Polish Airspace

Krawczyk Jacek, Tomaszycki Marek

Przegląd Nauk o Obronności

|

2021

|

R. 6, Nr 11

74--88

EN

Objectives: The article presents the NATO command structure with particular emphasis on the units responsible for command and control in the Polish airspace. The structure was described at three levels of command: strategic, operational and the tactical level. Moreover, the article also presents the issues concerning sovereignty in the space of the Republic of Poland and the cooperation of civil and military services in relation to the aircraft, which in an unauthorised manner crossed the state air border. Methods: Scientific methods used in the paper are: analysis and criticism of written sources, analysis and logical construction. Results: The article presents the structures of commands responsible for protection and defence of the airspace of NATO countries, their brief characteristics, command relationships and interdependencies between them and the main assumptions and objectives of the Air Policing mission, as well as the principles of implementation of this mission in the Polish airspace. Conclusions: The main purpose of NATO's activities is to protect its member states, as a basis for preserving peace and strengthening international security. The organisational structures of the North Atlantic Treaty Organisation, based on three levels of command, are able to ensure the security of all 30 countries belonging to the alliance. The Polish airspace command system is fully compatible and integrated with the NATO system and in constant readiness to carry out combat missions, including the Air Policing Mission.

9

Trzy dekady wojskowego wsparcia Ukrainy przez NATO : 1991-2021

Piotrowski Sławomir

Kwartalnik Bellona

|

2021

|

Nr 4

15--26

PL

Szeroko rozumiana współpraca wojskowa oprócz wymiany doświadczeń szkoleniowych, z której zazwyczaj korzystają współpracujące strony, jest doskonałą okazją do udzielenia wsparcia państwu, które pomocy - na przykład związanej z modernizacją swojego systemu obronnego - potrzebuje i o nią zabiega. Historia wojskowej współpracy Ukrainy z NATO sięga początku lat dziewięćdziesiątych ubiegłego stulecia. Współpraca ta nabrała impetu po wybuchu walk w Donbasie oraz aneksji Krymu przez Federację Rosyjską. Jako odpowiedź na prośbę rządu ukraińskiego Sojusz znacznie zwiększył wojskowe wsparcie tego państwa, między innymi pomocą we wdrażaniu reform sektora bezpieczeństwa i obrony, doradztwem na poziomie strategicznym oraz realizacją wielu programów reformy systemu obronnego Ukrainy. Charakter i skala natowskiego wsparcia Ukrainy wydają się jednak ograniczone, ponieważ opinie na temat tego, co można zrobić, aby pomóc Ukrainie w jej trudnej sytuacji - i czy należy coś zrobić - jest wypadkową odmiennych stanowisk narodowych w ramach Sojuszu.

EN

Apart from being a platform to exchange training experience, a broadly perceived military cooperation, which is usually taken up by both cooperating parties, is an excellent opportunity to provide assistance to a country that needs and seeks such assistance, with respect to, for instance, modernizing its national security system. The history of cooperation between Ukraine and NATO dates back to the 1990s. The cooperation and military support provided to Ukraine by NATO gained a new impetus after the outbreak of an armed conflict in Donbas and the annexation of Crimea by the Russian Federation. In response to the request submitted by the Ukrainian government, the Alliance significantly increased its military support for Ukraine in, among other things, implementation of security and defense sector reforms, counseling on the strategic level, and realization of many programs aiming to modernize Ukraine’s defense system. However, the nature as well as the scope of support granted to Ukraine by NATO seem to be limited, because an opinion on what can be done to help Ukraine in its difficult situation, and whether anything should be done, is a resultant of various opinions represented by individual Alliance members.

10

Rozwój domeny kosmicznej przez NATO

Bielawski Radosław

Kwartalnik Bellona

|

2021

|

Nr 2

91--100

PL

W artykule wskazano kierunki badań NATO nad nową, piątą domeną walki - przestrzenią kosmiczną. Określono kierunki rozwoju zdolności pozycjonowania, nawigacji oraz precyzyjnego wskazywania czasu, czyli tzw. zdolności PNT, a także zdefiniowano problemy związane z systemami PNT. Za ważny dla Sojuszu uznano rozwój zdolności wczesnego ostrzegania. Ma je zapewnić System Obrony Balistycznej (BMD) jako narzędzie obrony zarówno obszaru NATO, jak i przed nowymi zagrożeniami pochodzącymi z kosmosu. Ponadto określono i antycypowano kierunki aktywności NATO związane z monitorowaniem środowiska, obejmujące działania w celu zwiększania poziomu bezpieczeństwa środowiska oraz jego ochrony.

EN

The article indicates the directions for NATO’s research into a new, fifth domain of warfare - outer space. The directions for the development of positioning, navigation and precise time indication capabilities, i.e. the so-called PNT capabilities, were identified, and problems associated with PNT systems were defined. The development of early-warning capabilities has been considered important for the Alliance. These are to be provided by the Ballistic Missile Defense (BMD) being a tool for defending both the NATO area and against new threats from space. Moreover, the NATO activities related to environmental monitoring were identified and anticipated, including the ones increasing the level of environmental safety and security.

11

Kształtowanie kompetencji przywódczych w wybranych państwach NATO

Zielichowski Artur, Kaliciak Grzegorz

Studia Bezpieczeństwa Narodowego

|

2020

|

R. 10, Nr 17

97--110

PL

Celem artykułu jest prezentacja rozwiązań do kształtowania kompetencji przywódczych wśród kandydatów na oficerów stosowanych w poszczególnych armiach NATO. Wszystkie uczelnie wojskowe w państwach NATO realizują bardzo zbliżone procedury w zakresie szkolenia bojowego przyszłych oficerów, jednakże stosują różne podejścia w celu kształtowania ich jako przywódców. Kompetencje przywódcze dowódców zawsze odgrywały ważną rolę w zapewnieniu przetrwania armiom i państwom. Wydarzenia w dziejach Polski, jak również innych państw, świadczące o randze kompetencji przywódczych jako determinancie zwycięstwa, są niezmiernie liczne. Dlatego też siły zbrojne podejmują różnego rodzaju działania w celu ich nauczania i doskonalenia wśród swoich kadr dowódczych.

EN

The authors of the work are trying to show solutions in individual NATO armies used to shape leadership competences among candidates for officers. All military academies in NATO countries follow very similar procedures in the field of combat training of future officers, however, they use different ap-proaches to shape them as leaders. The leadership competences of commanders have always played an important role in ensuring the survival of the army and nations. The number of events in the history of Poland and other countries that prove the rank of leadership competences as a determinant of victory is numerous. Therefore, the armed forces undertake various activities in order to teach and improve them among their commanding cadres.

12

The Lithuanian-Polish-Ukrainian Brigade's development potential in the context of regional security

Fryc Mariusz

Scientific Journal of the Military University of Land Forces

|

2020

|

Vol. 52, No. 1(195)

5--11

EN

Since January 2017 the Lithuanian-Polish-Ukrainian brigade (LITPOLUKRBRIG) is fully operational to influence and shape not only regional security but also international peace out of Europe. Its development potential can contribute to support Ukraine in its current military reform as well as in an accession process to NATO. It can positively impact military competencies, capabilities, and capacities of all founding nations and contribute to a stronger regional identity based on common values, interests, experiences and threats perceptions either. Now is the time for the founding nations to decide whether to keep a status quo of the brigade or to further build its "trademark" upon its strengths and competencies. If they choose the second option, the Brigade has to become more visible and active in the security sphere which leads to the necessity to demonstrate its effectiveness and utility in practice. The purpose of this article is to answer the questions: where is the development potential of the Lithuanian-Polish-Ukrainian Brigade and how it can be used in the context of strengthening both tripartite cooperation and security in the region. In the introduction, the author collides different perspectives on the future of LITPOLUKRBRIG. In the first part, he argues that the brigade can help Ukraine to join the Euro-Atlantic family. In the second part, he justifies that the brigade can have a positive impact on military capabilities development and the interoperability of the armed forces of all founding states. In the third part, he justifies that the brigade has the potential to shape regional security. In the fourth part, he argues that LITPOLUKRBRIG can contribute to building a stronger regional identity and tripartite cooperation based on common values, interests, experiences and common threat’s perception.

PL

Od stycznia 2017 r. Brygada litewsko-polsko-ukraińska (LITPOLUKRBRIG) jest w pełni operacyjna, aby wpływać i kształtować nie tylko bezpieczeństwo regionalne, ale także międzynarodowy pokój poza Europą. Jej potencjał rozwojowy może przyczynić się do wsparcia Ukrainy w bieżącej reformie wojskowej, a także w procesie przystąpienia do NATO. Może pozytywnie wpłynąć na kompetencje wojskowe, zdolności i potencjał wszystkich państw założycielskich i przyczynić się do wzmocnienia regionalnej tożsamości opartej na wspólnych wartościach, interesach, doświadczeniach i postrzeganych zagrożeniach. Nadszedł czas, aby państwa założycielskie zdecydowały czy zachować status quo brygady, czy też budować jej „znak towarowy” na podstawie swoich mocnych stron i kompetencji. Jeśli wybiorą drugą opcję, Brygada musi stać się bardziej widoczna i aktywna w sferze bezpieczeństwa, co prowadzi do konieczności wykazania jej skuteczności i użyteczności w praktyce. Celem tego artykułu jest udzielenie odpowiedzi na pytania: gdzie leży potencjał rozwojowy Brygady litewsko-polsko-ukraińskiej i jak można go wykorzystać w kontekście wzmocnienia zarówno trójstronnej współpracy, jak i bezpieczeństwa w regionie. We wstępie autor zderza ze sobą różne perspektywy dotyczące przyszłości LITPOLUKRBRIG. W pierwszej części przekonuje, że brygada może pomóc Ukrainie w przystąpieniu do rodziny euroatlantyckiej. W drugiej części uzasadnia, że brygada może pozytywnie wpłynąć na zdolności wojskowe i stopień interoperacyjności sił zbrojnych wszystkich państw założycielskich. W części trzeciej uzasadnia, że brygada dysponuje potencjałem do kształtowania regionalnego bezpieczeństwa. W części czwartej przekonuje, że LITPOLUKRBRIG może przyczynić się do budowania silniejszej tożsamości regionalnej i trójstronnej współpracy opartej na wspólnych wartościach, interesach, doświadczeniach i wspólnym postrzeganiu zagrożeń.

13

Security and defense challenges – civil preparedness in NATO

Jacuch Andrzej

Scientific Journal of the Military University of Land Forces

|

2020

|

Vol. 52, No. 2(196)

270--280

EN

The current security and defense challenges, a new type of cold war, requires strengthening civil preparedness in areas that are critical for collective defense, enabling the conduct of operations and military mobility. The article analyses the Alliance’s approach to security and defense threats, including to counter hybrid threats. NATO’s decisions to reinforce the Allies Eastern Flank are presented. Allied forces should be able to move into and across Europe at high speed to reinforce a threatened Ally. Therefore, attention is paid to civil preparedness and civil sector resilience to provide support to military operations. It considers recent summit decisions and measures to improve military mobility. A wide range of civilian capabilities and active cooperation between public and private partners are critical. In conclusion, the research demonstrates that civil support is a critical enabler for the Alliance’s collective defense.

PL

Obecne wyzwania w zakresie bezpieczeństwa i obronności, nowy rodzaj zimnej wojny, wymagają wzmocnienia gotowości cywilnej w obszarach o krytycznym znaczeniu dla obrony zbiorowej, umożliwiając prowadzenie operacji i mobilność wojskową. W artykule przeanalizowano podejście Sojuszu do zagrożeń dla bezpieczeństwa i obronności, w tym do przeciwdziałania zagrożeniom hybrydowym. Przedstawiono decyzje NATO o wzmocnieniu wschodniej flanki sojuszniczej. Siły sojusznicze powinny mieć możliwość szybkiego przemieszczania się do i przez terytorium Europy w celu wzmocnienia zagrożonego sojusznika. W związku z tym zwraca się uwagę na przygotowania cywilne i odporność sektora cywilnego dla zapewnienia wsparcia operacji wojskowych. Uwzględnia się w nim ostatnie decyzje podjęte na Szczytach NATO oraz środki mające na celu poprawę mobilności wojskowej. Kluczowe znaczenie ma szeroki zakres zdolności cywilnych i aktywna współpraca między partnerami publicznymi i prywatnymi. Podsumowując, badania pokazują, że wsparcie cywilne jest kluczowym elementem umożliwiającym obronę zbiorową Sojuszu.

14

Poland’s defense preparations in the context of allied obligations. Legal, institutional, and instrumental aspects

Kuliczkowski Marian

Scientific Journal of the Military University of Land Forces

|

2020

|

Vol. 52, No. 4(198)

801--819

EN

Poland’s accession to the North Atlantic Treaty Organization in 1999 was one of the most critical events in the Third Republic history. The integration process with NATO’s political and military structures is long-term and requires the constant commitment of all state structures and institutions. Participation in the joint creation of the North Atlantic Treaty Organization Member States’ defense force means, under Article 3 of the Treaty, the states’ maintenance and development of individual and joint capacity to counter armed attack. Thereby Poland is also obliged to conduct defense preparations in the national dimension. It requires providing formal, legal, and organizational conditions for the country’s functioning in the event of increasing the national defense readiness. Such conditions are necessary to perform tasks as part of national defense carried out on its territory and the territory of other states – the Members of the Alliance. The content presented in this article attempts to present legal, institutional, and instrumental aspects of defense preparations in Poland in the context of allied obligations. They concern the need for all NATO Member States to maintain and develop individual and joint capabilities to counter an armed attack. Given the nature of the problem, it should be remembered that Poland’s integration with NATO takes place both in the defense sphere and in economic, social, legal, and political matters.

PL

Uzyskanie przez Polskę w 1999 roku członkostwa w Organizacji Traktatu Północnoatlantyckiego było jednym z najważniejszych wydarzeń w historii III Rzeczypospolitej. Proces integracji ze strukturami polityczno-militarnymi NATO jest długotrwały i wymaga stałego zaangażowania wszystkich struktur oraz instytucji państwa. Udział w kolektywnym tworzeniu siły obronnej państw – członków Organizacji Traktatu Północnoatlantyckiego oznacza, zgodnie z art. 3 Traktatu, utrzymywanie i rozwijanie przez państwa członkowskie indywidualnej i zbiorowej zdolności do odparcia zbrojnej napaści. Zobowiązuje to między innymi Polskę do prowadzenia przygotowań obronnych w wymiarze narodowym. Wymaga to przygotowania warunków formalno-prawnych i organizacyjnych do funkcjonowania kraju w sytuacji podwyższania gotowości obronnej państwa, niezbędnych do wykonywania zadań w ramach obrony narodowej realizowanej na jego terytorium, a także na obszarze innych państw – będących członkami Sojuszu. Zaprezentowane w niniejszym artykule treści stanowią próbę przedstawienia aspektów prawnych, instytucjonalnych i instrumentalnych problematyki przygotowań obronnych w Polsce, w kontekście zobowiązań sojuszniczych. Dotyczą one konieczności utrzymywania i rozwijania przez wszystkie państwa członkowskie NATO indywidualnej i zbiorowej zdolności do odparcia zbrojnej napaści. Uwzględniając charakter problemu, należy pamiętać, że integracja Polski w NATO odbywa się zarówno w sferze obronności, jak i w kwestiach ekonomicznych, społecznych, prawnych i politycznych.

15

Poland’s Accession to NATO Considering “Partnership for Peace” and the U.S. Perspective

Gergelewicz Tomasz

Safety & Defense

|

2020

|

2

12--21

EN

The accession of Poland to the group of NATO member states was undoubtedly one of the milestones in the modern history of the country and in the direction of strengthening security in the international arena. The whole process was conditioned by various types of determinants: technological, organizational, political and ideological (Kupiecki, 2016). Many publications have been dedicated to Poland's accession to NATO and its later role among the allied members. Nevertheless, there is a lack of particular studies in the professional literature that presents a detailed chronology of Polish preaccession activities and the diverse opinions of the US administration regarding the enlargement of NATO with new member states recruiting from the former Warsaw Pact. This gap in available literature was a trigger for writing this article with the purpose to present the undertakings of Poland aimed at accession to NATO in the aspect of “Partnership for Peace” and the US point of view. In the research process, two basic methods were employed: analysis and synthesis. The method of analysis was used in relation to the verification of collected literature, normative acts and documents on international security. The method of synthesis was applied for conclusions. The undertaken research on the topic proved that without consistent actions and initiatives conducted by Poland in the international area and without the support of the US, joining NATO would be highly difficult or even impossible. At the same time, a detailed analysis highlighted that the accession of Poland to NATO was and still is mutually and beneficial for Warsaw and Washington.

16

Russian anti-access potential (A2 / AD) on the Crimean Peninsula

Reśkiewicz Patryk

Rocznik Bezpieczeństwa Morskiego

|

2020

|

R. XIV

269--286

EN

The purpose of the following article is to present the military capabilities of the Russian Federation located on the Crimean peninsula, and to define in this context Russian A2/AD anti-access capabilities and their impact on the security architecture of the Black Sea region, in particular NATO's south-eastern flank.

17

Civil transport in NATO

Jacuch Andrzej

Studia Bezpieczeństwa Narodowego

|

2019

|

R. 9, Nr 15

275--286

EN

The current security and defence challenges require a new approach to the military logistics. To ensuring collective defence of the Alliance in the 21st century, additionally to the military, a wide range of civilian capabilities and active cooperation between public and private partners, government, science and the private sector is critical. Developing further arrangements to manage efficiently civil capabilities, particularly transport ones, in time of crisis and war and reducing dependency on commercial support will improve military mobility. The article presents current security environment, analysis of NATO civil transport task, structures, procedures and processes enabling civil transport support in crisis and war, including NATO Civil War Time Agencies. This article is related to the research on “Challenges and threats of security and defence of the Republic of Poland in the twenty first century”, which is carried out by the Institute of Security and Defence Systems of the Faculty of Logistics at the Military University of Technology in Warsaw.

PL

Obecne wyzwania w dziedzinie bezpieczeństwa i obrony wymagają nowego podejścia do logistyki wojskowej. Dla zapewnienia zbiorowej obrony Sojuszu w XXI wieku, oprócz wojskowości, kluczowe znaczenie ma szeroki zakres zdolności cywilnych i aktywna współpraca między partnerami publicznymi i prywatnymi, rządem, nauką i sektorem prywatnym. Opracowanie dalszych rozwiązań w celu skutecznego zarządzania zdolnościami cywilnymi, w szczególności transportowymi, w czasie kryzysu i wojny, oraz zmniejszenie zależności od wsparcia sektora prywatnego poprawi mobilność wojskową. W artykule przedstawiono aktualne środowisko bezpieczeństwa, analizę zadań transportu cywilnego NATO, struktur, procedur i procesów umożliwiających wsparcie transportu cywilnego w sytuacjach kryzysowych i podczas wojny, w tym natowskich cywilnych agencji na czas wojny. Artykuł jest związany z badaniem Wyzwania i zagrożenia bezpieczeństwa i obrony Rzeczypospolitej Polskiej w XXI wieku, prowadzonym przez Instytut Systemów Bezpieczeństwa i Obrony Wydziału Logistyki Wojskowej Akademii Technicznej w Warszawie.

18

Military Security in Central and Eastern Europe – from overarching principles to current NATO perspectives

Wojciechowski Slawomir

Scientific Journal of the Military University of Land Forces

|

2019

|

Vol. 51, No. 3(193)

547--557

EN

This year, NATO is celebrating its 70th anniversary and the signing of the North Atlantic Treaty. The Alliance was founded in the early days of the Cold War, but found itself in a new geopolitical situation after the collapse of the Soviet Union and the end of the bipolar world. The organization has been transforming ever since and over time this transformation has included both expansion and adaptation to new circumstances. With the return of Russian neo-imperial ambitions in the recent years, NATO has been given new impetus. Emerging threats and challenges, which are mainly of a military nature, have been addressed by NATO through further recent adaptation processes which were based on the return to the core role of the Alliance, namely collective defense and deterrence. This, in turn, has created a boost of NATO activity on the ground, which means that improvement with regard to interoperability and integration is now in high demand.

PL

W tym roku NATO świętuje 70. rocznicę podpisania Traktatu Północnoatlantyckiego. Sojusz został zawarty na samym początku zimnej wojny, jednakże zaraz po rozpadzie Związku Radzieckiego i końcu tzw. świata dwubiegunowego znalazł się w nowej sytuacji geopolitycznej. Wraz z renesansem rosyjskich ambicji neoimperialnych, NATO otrzymało nowy impuls do działania. Pojawiające się zagrożenia i wyzwania, głównie o charakterze wojskowym, wpłynęły na dalszą ewolucję Sojuszu i jeszcze większe zaangażowanie w procesy dostosowawcze. Głównym kierunkiem działania jest powrót do koronnej roli Sojuszu, która skupia się na kwestiach obrony zbiorowej oraz odstraszaniu. Rozwój NATO w zakresie interoperacyjności i integracji jest obecnie wysoce pożądany.

19

Zapobieganie zagrożeniom cyfrowym na przykładzie Republiki Estońskiej i Republiki Finlandii

Kaczmarek Krzysztof

Cybersecurity and Law

|

2019

|

Vol. 1 (1)

143--157

PL

Rozwój sieci telekomunikacyjnych spowodował głębokie przemiany społeczne i polityczne. Powszechny dostęp do internetu spowodował, że znaczna część aktywności społecznych przeniosła się do świata wirtualnego. Jednak ta powszechność spowodowała pojawienie się nowych typów poważnych zagrożeń. Obecnie zdalnie mogą być przeprowadzane ataki terrorystyczne czy prowadzone działania wojenne. Liczące się na arenie międzynarodowej państwa posiadają własne służby działające w cyberprzestrzeni. Ze względu na zaszłości historyczne i położenie geopolityczne Finlandia i Estonia są często traktowane przez Kreml jako strefy wpływu Rosji. W celu osiągnięcia swoich celów państwo to wywiera presję na państwa będące historycznie częścią imperium rosyjskiego przy użyciu wszystkich możliwych środków, w tym przy użyciu sieci telekomunikacyjnych. Sztandarowym przykładem takiego działania był cybernetyczny atak na Estonię w 2007 r.

EN

The development of the telecommunication networks has caused social and political changes. Common access to the internet causes a large part of social activities to move to the virtual world. However, this universality has caused the emergence of new types of serious threats. Currently, terrorist attacks or warfare can be carried out remotely. Internationally important countries have their own services operating in cyber-space. Due to historical reasons and geopolitical location, Finland and Estonia are often treated by the Kremlin as Russia’s influence zones. In order to achieve its goals, the state puts pressure on countries that historically were parts of the Russian Empire using all possible means, including telecommunications networks. The flagship example of such action was the cybernetic attack on Estonia in 2007.

20

NATO transport through a “Schengen military zone” from an international legal perspective

Barcik J., Czech P.

Zeszyty Naukowe. Transport / Politechnika Śląska

|

2018

|

z. 98

05--14

EN

The cross-border transport of soldiers and military equipment is particularly difficult and characterized by a distinct difference with civil transport. For its implementation, political will is needed, in line with the tolerance of representatives of foreign armed forces on the territory of the state, as well as adequate transport capacity and infrastructure capable of ensuring transport efficiency. These circumstances are particularly important in the case of alliance cooperation within NATO in the Euro-Atlantic subregion. Legislation within the organization is designed to ensure coordination of military transport activities. However, the procedures currently in place are criticized as being too rigid and failing to provide a quick transfer of forces and resources in the event of a sudden threat to one of NATO’s allies. For this reason, there have been calls to create an allied “Schengen military zone”, in which the Schengen Agreement would be abolished, internal controls and administrative hindrances between NATO countries would be lifted, and the free transport of soldiers and military equipment would take place. The aim of this article is to examine the feasibility of implementing this proposal and to identify the basic difficulties involved in carrying out military transport within the NATO context. A question arises about the possibility of creating a “Schengen military zone” for NATO. The aim of the article is, firstly, to present NATO legal sources governing the issue of military transport. In the next part of the analysis, allied military transport procedures will be analysed, accompanied by a critical identification of potential shortcomings. The article concludes by providing answers to the research question.