A search was conducted for a collection of fossils found in the Pepper Mountains, in 1891, by G. Gürich (Geologisches Institut, Breslau). It was found that such a collection did exist and was probably destroyed at the end of World War II. Among other finds at the resources of the University of Wrocław was a collection of Cambrian trilobites from the Holy Cross Mts. (central Poland) with original metrics, sent in 1932 by J. Czarnocki. Parts of other pre-war collections of Cambrian trilobites from the Barrandian area and Lusatia were also found.
The taxonomy of simply deformed paradoxidids from the Miaolingian (Cambrian) of Słowiec Hill, Holy Cross Mountains, Poland, is revised based on morphometric analysis. The material represents two species: Acadoparadoxides slowiecensis (Czarnocki in Orłowski, 1965) and Hydrocephalus? polonicus (Czarnocki in Orłowski, 1965). A new assemblage zone based on the combined although not precisely known ranges of these two taxa is suggested replacing the previous Paradoxides polonicus Zone of Orłowski (1975, 1988, 1992a). The Acadoparadoxides slowiecensis–Hydrocephalus? polonicus Assemblage Zone corresponds to the middle and upper part of the Wuliuan Stage (lower Miaolingian).
A microfauna of small shelly fossils (SSF) is reported here for the first time from middle Cambrian (Series 3, Stage 5) subsurface strata of the Torgau-Doberlug Syncline (TDS), Central Germany. Considering that this microfauna is strongly limited and poorly preserved the material is quite abundant and diverse. The assemblage consists of molluscs (pelagiellids, bivalves), coeloscleritophorans (chancelloriids, halkieriids), poriferids, protoconodonts, cambroclaves, hyoliths, brachiopods, and disarticulated echinoderm remains. Additionally, a probable pterobranch hemichordate is noted. The assemblage is dominated by epifaunal suspension feeders from mid- to outer shelf depositional settings. Stratigraphically it represents (together with rare trilobites) the oldest middle Cambrian (Series 3, Stage 5) fauna known from Central Germany and the entire Saxothuringian Zone. Regardless the taphonomic problems related to the SSF occurrence, close palaeobiogeographic relations are indicated with the Mediterranean shelf of West Gondwana (especially with the areas of southwestern Europe and Morocco). The reported microfauna coupled with recent trilobite and palynomorph research supports assumptions that the Cambrian succession in the TDS is by far more complete than hitherto suggested, emphasizing its importance as a region yielding Cambrian rocks in Central Europe.
Amongst the materials collected from the Cambrian outcrops in the Holy Cross Mountains by priest professor Włodzimierz Sedlak, there is a holotype and only specimen of Helcionella polonica, as well as a rock fragment with casts of medusoids on its surface. We decided to revise these materials for their importance to discussions on the early molluscs’ size and the medusae fossil record; as well as for the critical nature of previously published revisions of taxa erected by Sedlak.
The southern slope of Łysica Mountain, which is the highest elevation of the Holy Cross Mountains, is comprised of three lithological complexes divided by parallel fault zones. The uppermost part of the succession consists of quartzitic sandstone of the Wiśniówka Formation. The formation is underlain by a complex of sandstone with mudstone interbeds, with black claystone underneath, which is exposed in the upper part of the Glęboczka ravine succession. The strata of the first and the third complexes dip northward, whereas those of the second complex dip southward. In the fault-bound zone between the second and the third complexes, there are concentrations of weathering iron ore. The black claystone, which is lithologically similar to this of the Pepper Mountains Formation, contains a taxonomically rich assemblage of organic-walled microfossils (acritarchs) diagnostic of the Upper Cambrian (Lower Furongian) successions. The new record of microfossils allows determining the age of the succession composing the Łysogóry Mountains for the first time in the history of regional geological investigation.
Na podstawie badań przeprowadzonych w obrębie trzech obszarów w Polsce przedstawiono charakterystykę i efekty analiz mikrotermometrycznych inkluzji, występujących w spoiwach i minerałach skał osadowych różnego wieku (od kambru przez perm po paleogen) oraz wypełnionych węglowodorami (HCFI). Inkluzje mają charakter pierwotny i wtórny. Są na ogół jedno- lub dwufazowe. Charakteryzuje je fluorescencja w barwach biało-niebieskich (ropa naftowa) lub niebieskawej (metan), niekiedy żółtej lub czerwonej. Na podstawie barwy świecenia wstępnie oszacowano charakter węglowodorów, które wypełniają te inkluzje i krążą w skałach z tego regionu. Temperatura homogenizacji, która stanowi przybliżenie temperatury zamknięcia fluidu w minerale, wykazuje zmienność związaną z historią geologiczną badanych obszarów. Inkluzje węglowodorów współwystępują w badanych rejonach z inkluzjami solankowymi. Połączenie wyników analiz mikrotermometrycznych inkluzji węglowodorowych z rezultatami badań inkluzji wodnych pozwoliło na szerszą interpretację wyników wszystkich oznaczeń w poszczególnych rejonach. Obecność węglowodorów w inkluzjach świadczy o ich występowaniu i/lub migracji w skałach badanych regionów.
EN
Characteristics and results of microthermometric studies of fluid inclusions which occur in the cements of sedimentary rocks of various ages (from Cambrian through Permian to Paleogene) and filled with hydrocarbons (HCFI) are presented. The inclusions are primary and secondary in origin. They display one or two phases and fluorescence in white-blue (oil) or dull blue (methane) colours, sometimes yellow or red. Based on the fluorescence colour in the ultraviolet light a character of hydrocarbons that fill these inclusions and migrate in the rocks of the region can be estimated. The inclusions are filled with palaeofluids of different compositions. The homogenization temperatures, which correspond to the minimum estimation of the trapping temperatures in minerals, show variability with respect to the geological history of the study area. The hydrocarbon inclusions are often accompanied by brine inclusions. Wider interpretation of all microthermometric analyses was enabled due to the combination of studies on hydrocarbon and aqueous inclusions. The presence of hydrocarbons in inclusions is a proof of their occurrence and/or migration in the rocks of the regions studied.
Three lower Cambrian acritarch assemblages recognized in four outcrops in the vicinity of Kotuszów in the southernmost part of the Palaeozoic inlier of the Holy Cross Mountains span a stratigraphic interval from the uppermost part of the Asteridium tornatum–Comasphaeridium velvetum Assemblage Zone to the Skiagia ornata–Fimbriaglomerella membranacea Assemblage Zone (most probably its lower part). According to current views (Moczydłowska and Yin 2012), this interval corresponds to the upper part of the Fortunian and to Stage 2 of the Terreneuvian Series. The strata yielding the oldest assemblage are thus the oldest precisely documented rocks in the Palaeozoic succession of the Holy Cross Mountains, and the oldest Cambrian rocks exposed on the surface in Poland. The current biostratigraphic scheme for the pre-trilobitic part of the Cambrian System in the Holy Cross Mountains should be modified so that it is based on local acritarch interval subzones.
Przedstawiono charakterystykę i wyniki mikrotermometrycznych badań inkluzji fluidalnych występujących w spoiwie skał osadowych wieku od kambru po perm oraz od jury po paleogen i miocen. Inkluzje mają charakter pierwotny i wtórny; na ogół są jedno- lub dwu-, rzadziej trójfazowe. Wypełniają je paleofluidy o zróżnicowanym składzie i różnej gęstości. Temperatura homogenizacji, która stanowi przybliżenie temperatury zamknięcia fluidu w minerale, wykazuje zmienność związaną z rodzajem spoiwa i z historią geologiczną badanego obszaru. Zasolenie fluidów również jest zmienne i zależy od rodzaju spoiwa i od lokalizacji. Połączenie analiz inkluzji np. z badaniami izotopowymi pozwala na szerszą interpretację wyników oznaczeń mikrotermometrycznych.
EN
Characteristics and results of microthermometric studies of fluid inclusions which occur in the cements of sedimentary rocks of the age oscillating form Cambrian to Permian and from Jurassic to Paleogene and Miocene are presented. The inclusions studied are primary and secondary in origin. They display one, two or, less frequently, three phases. The inclusions are filled by the paleofluids of variable compositions and densities. The homogenization temperature, which corresponds to the minimum estimation of the trapping temperature, shows variability in respect to the cement type and geological history of the study area. Salinities of fluids are also variable in respect to the cement type and locality. Wider interpretation of the microthermometric analyses is enabled when they are combined, e.g., with the isotopic studies.
Okruszcowanie w skałach ediakaru w otworze wiertniczym Cianowice 2 jest bardzo ubogie. Dość bogaty jest jednak zespół mineralny reprezentowany przez: chalkopiryt, piryt, piryt framboidalny, bornit, minerały szeregu galena–clausthalit, minerały szeregu tennantyt– tetraedryt, kowelin, chalkozyn, wittichenit, markasyt, sfaleryt, anglezyt oraz minerały ziem rzadkich (calcioancylite-(Ce), bastnäsyt). Stwierdzona mineralizacja ma wyraźnie charakter hydrotermalny, niskotemperaturowy, a w okruszcowaniu znaczącą rolę odgrywa piryt framboidalny. Natomiast w utworach kambru w otworze Trojanowice 2 występuje okruszcowanie o charakterze śladowym. Stwierdzono tu ubogi zespół minerałów kruszcowych reprezentowany przez piryt (głównie framboidalny) i chalkopiryt. To okruszcowanie jest prawdopodobnie również w znacznej części epigenetyczne. W młodszych utworach obydwu otworów wiertniczych (dewon dolny i środkowy, jura dolna i środkowa) dominują siarczki żelaza – piryt i markasyt, lokalnie występuje wtórny getyt i limonit. We wszystkich osadach klastycznych powszechnie występują tlenki tytanu i tytanit. W otworze Trojanowice 2 w skałach węglanowych jury górnej zaobserwowano niewielkiej miąższości brekcje tektoniczne z pirytem i markasytem w spoiwie oraz z impregnacjami skały otaczającej drobnokrystalicznym pirytem.
EN
Ore mineralization in Ediacaran rocks from the Cianowice 2 borehole is very poor, but despite that, the mineral association is quite variable and represented by framboidal pyrite, chalcopyrite, pyrite, bornite, galena-clausthalite, tennantite-tetrahedrite, covellite, chalcocite, wittichenite, marcasite, sphalerite, anglesite and two rare earth elements minerals (calcioancylite-(Ce), bastnäsite). The mineralization is of low temperature and hydrothermal nature. Cambrian sediments in the Trojanowice 2 borehole contain only traces of mineralization. The poor assemblage of ore minerals is represented by pyrite (mainly framboids) and chalcopyrite. Most of this mineralization is probably epigenetic in origin. In the younger sediments drilled by both boreholes (Lower and Mid-Devonian, Lower and Mid-Jurassic) iron sulphides (pyrite and marcasite) predominate, and locally secondary goethite and limonite can be found. In all the clastic sediments titanium oxides and titanite are common. In the Trojanowice 2 borehole in the Upper Jurassic carbonates contain thin tectonic breccias with pyrite and marcasite in the cement as well as fine-grained pyrite impregnation in the hosting rocks.
The paper presents results of valorization of geosites in the Łysogóry Region of the Holy Cross Mountains, which warrant creation of the Łysogóry Geopark. Numerous geosites of different Paleozoic rocks offer a great educational potential, combining many fields of knowledge, such as geology, geomorphology, paleontology, paleoecology, ancient metallurgy industry and historical monuments. Geodiveristy makes this area very attractive for geotourism.
The Burgess Shale of the Canadian Rocky Mts is one of the most well-known occurrences of Cambrian strata exhibiting exceptional preservation of a soft-bodied fauna. While Lagerstätten of the Burgess Shale-type fauna have been recognized in almost all parts of the world and in all Cambrian series, the circumstances and mechanisms allowing for such a unique mode of preservation have remained enigmatic. Of particular debate has been the reconstruction of prevailing redox conditions. This brief contribution overviews the fauna and recent advances towards understanding the sedimentary and taphonomic conditions prevailing during deposition.
The paper presents the results of detailed palynological studies carried out on the Cambrian deposits of the Brunovistulicum, a characteristic regional unit distinguished in sub-Devonian geology in southern Poland and NE Czech Republic. The material studied consists of drillcore samples collected from 22 boreholes that have penetrated Cambrian in southern and north-eastern parts of the Upper Silesian Block (USB) and 3 boreholes located in the Moravia region (Czech Republic). Within those boreholes, complexes of lithologically differentiated clastic rocks have been encountered below Jurassic, and Lower or Middle Devonian deposits. The age of these sediments, apart from the Goczałkowice IG 1 profile, was determined only on the basis of palynological studies. Majority of the investigated rock samples yielded very rich usually well preserved microfloristic material that allowed to make taxonomic revisions of analysed acritarch associations. Five new genera, nineteen new species and eleven species new combinations are proposed. The new and revised taxa include mainly those that appear in the Cambrian Series 2 and forms characteristic for the Cambrian Series 3. These are the following important new genera as: Ichnosphaera, Lechistania, Eklundia, Parmasphaeridium and Turrisphaeridium. The taxonomic revision and systematic analysis of acritarch associations described from the Cambrian of Brunovistulicum allowed to establish the succession of microfloral assemblages. As a result of the present studies nine distinct regional assemblage acritarch zones have been recognised – BAMA I to BAMA IX, correlated with the Cambrian series: Terreneuvian, Series 2, and Series 3. The BAMA I – Pulvinosphaeridium antiquum–Pseudotasmanites and the BAMA II Asteridium tornatum–Comasphaeridium velvetum zones are distinguished in the oldest Cambrian deposits of the Brunovistulicum and are correlated with the Platysolenites Zone. Acritarch assemblages characteristic for the older one were documented in the Borzeta Formation in the eastern margin of the Upper Silesian Block. The acritarch association of the BAMA II constrains the biostratigraphic position of the Mogilany Member of Goczałkowice Formation in the USB area. The BAMA III–VI acritarch assemblage zones: Ichnosphaera flexuosa–Comasphaeridium molliculum, Skiagia–Eklundia campanula, Skiagia–Eklundia varia and Volkovia dentifera–Liepaina plana are recognised in the Goczałkowice Formation of both the Upper Silesian and Brno blocks and comprise deposits of Schmidtiellus, Holmia and Protolenus trilobite zones in the studied area. The BAMA VII to BAMA IX zones are correlated with Series 3 of the Cambrian System and were established in the Sosnowiec Formation known only from the Sosnowiec IG 1 borehole in the Upper Silesian Block area. The BAMA VII Ammonidium bellulum–Ammonidium notatum Zone is here correlated with trilobite Acadoparadoxides oelandicus Zone, while BAMA VIII Turrisphaeridium semireticulatum and BAMA IX Adara alea–Multiplicisphaeridium llynense zones are regarded as equivalents of the Paradoxides paradoxissimus Zone. The present study indicates that the oldest Cambrian (Terreneuvian) sediments containing BAMAI Zone assemblages were deposited only in the eastern part of the Upper Silesian Block. Younger sediments, from the Terreneuvian and Series 2 with BAMA II–VI Zones assemblages were developing over much larger areas of the Upper Silesian and Brno blocks. Sediments of the Series 3 with BAMA VII–IX assemblages are known only from the northern part of the USB. The Furongian sediments, not yet found in the study area, potentially may occur in the northern part of the Block, where the Ordovician strata were found. Nevertheless, a reliable reconstruction of the Early Palaeozoic deposition within the Brunovistulicum still remains an open question, which can be solved only by new borehole data.
PL
W pracy przedstawiono wyniki szczegółowych badań palinologicznych wykonanych dla utworów kambryjskich rozpoznanych na obszarze Brunovistulicum, regionalnej jednostki tektonicznej położonej na południu Polski i w północno-wschodnich Czechach. Materiał do badań stanowiły próbki skał z 22 otworów wiertniczych zlokalizowanych w obszarze bloku górnośląskiego oraz z 3 wierceń wykonanych na Morawach (blok Brna). W wierceniach tych pod utworami jury, dewonu dolnego lub środkowego nawiercono zróżnicowane litologicznie kompleksy skał klastycznych, które poza jednym profilem - Goczałkowce IG 1 - pozbawione są przewodnich mikroskamieniałości, a ich kambryjski wiek został ustalony na podstawie badań palinologicznych. Uzyskany w trakcie badań bogaty i w większości dobrze zachowany materiał mikroflorystyczny umożliwił przeprowadzenie rewizji wielu taksonów akritarch, w tym wykreowania 5 nowych rodzajów oraz wyróżnienia 19 nowych gatunków i 11 nowych kombinacji gatunkowych. Nowe i rewidowane taksony to głównie gatunki występujące w utworach oddziału 2 i formy charakterystyczne dla oddziału 3 systemu kambryjskiego. Do najważniejszych należą następujące nowe przewodnie rodzaje: Ichnosphaera, Lechistania, Eklundia, Parmasphaeridium i Turrisphaeridium. Przeprowadzone analizy taksonomiczne zespołów akritarch udokumentowanych w utworach kambru Brunovistulicum pozwoliły na wyznaczenie w tym obszarze 9 regionalnych poziomów mikroflorystycznych - BAMA I do BAMA IX, które datują trzy kolejne oddziały kambru: terenew, oddział 2i3. Poziomy BAMA I Pulvinosphaeridium antiquum-Pseudotasmanites i BAMA II Asteridium tornatum-Comasphaeridium velvetum rozpoznano w najstarszych utworach kambru Brunovistulicum, gdzie zostały skorelowane z poziomem Platysolenites. Zespoły akritarch charakterystyczne dla poziomu BAMA I stwierdzono w utworach formacji z Borzęty udokumentowanych we wschodniej brzeżnej części bloku górnośląskiego. Kolejna asocjacja BAMA II datuje wiek kompleksu skalnego wyróżnionego w obszarze bloku górnośląskiego jako ogniwo piaskowców skolitusowych z Mogilan formacji z Goczałkowic. Zespoły akritarch charakterystyczne dla poziomów BAMA III-VI: Ichnosphaeraflexuosa-Comasphaeridium molliculum, Skiagia-Eklundia campanula, Skiagia-Eklundia varia i Volkovia dentifera-Liepaina plana, które korelowane są z poziomami Schmidtiellus, Holmia i Protolenus udokumentowano w osadach formacji z Goczałkowic, rozpoznanych w obszarach bloku górnośląskiego i bloku Brna. Utwory odddziału 3 kambru w analizowanym obszarze dokumentują trzy poziomy akritarchowe BAMA VII-IX, stwierdzone w osadach formacji z Sosnowca, udostępnionych otworem wiertniczym Sosnowiec IG 1 na bloku górnośląskim. Poziom BAMA VII Ammonidium bellulum-Ammonidium notatum należy wiązać z poziomem Acadoparadoxides oelandicus, natomiast dwa pozostałe poziomy BAMA VIII Turrisphaeridium semireticulatum i BAMA IX Adara alea-Multiplicisphaeridium llynense z poziomem Paradoxidesparadoxissimus. Z przeprowadzonych badań wynika, że najstarsze osady kambryjskie - terenewu - zawierające zespoły BAMA I tworzyły się tylko w części wschodniej bloku górnośląskiego. Osady młodsze, terenewu i oddziału 2 z zespołami BAMA II-VI rozwijały się na znacznie większym obszarze bloku górnośląskiego i bloku Brna. Osady oddziału 3 z zespołami BAMA VII-IX tworzyły się w północnej części bloku górnośląskiego. Obecność osadów furongu w analizowanym obszarze jest wielce prawdopodobna, mogą one występować w północnej części bloku, tym bardziej, że zostały tam już udokumentowane utwory ordowiku. Wiarygodne i prawidłowe odtworzenie rozwoju sedymentacji osadów dolnopaleozoicznych na obszarze Brunovistulicum pozostaje zagadnieniem otwartym, które można rozwiązać jedynie za pomocą nowych otworów wiertniczych pozwalających na poznanie pełniejszych profili tych utworów.
Authorship issues are clarified, new photographic documentation is provided and emended systematic descriptions are presented for the oldest Cambrian trilobite taxa from the Holy Cross Mountains (Poland). Biostratigraphic analysis of the fauna allows correlation with the traditional Holmia kjerulfi-group Zone of Scandinavia, the Callavia Zone of Britain and Newfoundland, the lower and middle part of the Sectigena Zone of Morocco and the Marianian Stage of Spain. The trilobites display a strong biogeographic signal linked with West Gondwana and Avalonia and a suggestion is made that the TESZ margin of Baltica with the Malopolska Massif was liable to currents from those areas that distributed planktonic trilobite larvae.
Marine carbonates and siliciclastic rocks of the Burj Formation in Jordan include paucispecific trilobite associations of the (traditional) Lower. Middle Cambrian boundary interval. Comprehensive new material of these trilobites allows a review of their taxonomy and systematic positions as well as a refined morphological description and a reconsideration of previous interpretations of their stratigraphic position and thus the correlation of the fossiliferous beds. In addition to the classic species Kingaspis campbelli (King, 1923) and Redlichops blanckenhorni Richter and Richter, 1941, Timnaella? orientalis (Picard, 1942) and Hesa problematica Richter and Richter, 1941, the discussed trilobites include Issalia gen. nov. with Issalia scutalis gen. nov., sp. nov., Tayanaspis gen. nov. with Tayanaspis bulbosus gen. nov., sp. nov., Uhaymiria gen. nov. with Uhaymiria glabra gen. nov., sp. nov., Cambrunicornia? jafnaensis sp. nov., Myopsolenites palmeri (Parnes, 1971), M. hyperion sp. nov., and Enixus cf. antiquus (Chernysheva, 1956). Myopsolenites boutiouiti Geyer and Landing, 2004 is now regarded as a junior synonym of Myopsolenites altus (Lian and Gozalo, 1986). A detailed discussion of the correlation with a focus on global aspects provides clues for the utility of potential index fossils for the global Cambrian Series 3 and Stage 5.
15
Dostęp do pełnego tekstu na zewnętrznej witrynie WWW
The presence of the ichnospecies Arachnostega gastrochaenae Bertling, 1992 is documented from the Cambrian for the first time. It occurs in several stratigraphical levels of the "middle" Cambrian sediments in the Pribram-Jince and Skryje-Tyrovice basins of the Tepla-Barrandian region in the Czech Republic. Simple tunnels as well as the complicated morphologies of Arachnostega were observed on internal moulds of trilobite exoskeletons and hyolith conchs and represent the oldest record of this ichnogenus. The Cambrian occurrences of Arachnostega on skeletal body fossils evoke the connection between the Arachnostega-type feeding strategy and the sudden appearance of numerous skeletal animals. The development of the Arachnostega-type behaviour can be considered a feature of the "Cambrian substrate revolution".
Artykuł stanowi przegląd przeprowadzonych dotychczas badań palinologicznych utworów kambru bloku górnośląskiego, rozpoznanych otworami wiertniczymi w regionie krakowskim, którego zasięg terytorialny został zdefiniowany w ramach projektu badawczego MNiSW NN 525 051033 „Prekambr i paleozoik regionu krakowskiego – model budowy geologicznej – jego aspekt utylitarny”. Na obszarze tym, w 13 wierceniach udokumentowano zróżnicowane zespoły mikroskamieniałości charakterystyczne dla utworów dolnokambryjskich formacji z Borzety i formacji z Goczałkowic wyróżnionych na bloku górnośląskim. Najstarsze dolnokambryjskie zespoły mikroskamieniałości, typowe dla formacji z Borzety, wystepują w analizowanym obszarze w 10 profilach wiertniczych. Charakteryzują się one stosunkowo słabym zróżnicowaniem morfologicznym. Dużą różnorodnoocią form oraz wyraźną zmiennością odznaczają się natomiast zespoły mikroskamieniałości w formacji z Goczałkowic, co pozwala na wyznaczenie zespołów typowych dla wyróżnianych w jej profilu ogniw – piaskowców bioturbacyjnych z Głogoczowa i mułowców z trylobitami z Pszczyny, w trzech otworach wiertniczych. Asocjacje mikroflory udokumentowane w osadach ogniwa piaskowców bioturbacyjnych z Głogoczowa charakteryzują sie dominacją delikatnie urzeźbionych akritach, z nowym przewodnim dla tego ogniwa rodzajem Ichnosphaera. Zespoły akritach ogniwa mułowców z trylobitami z Pszczyny odznaczają sie pojawieniem taksonów o zróżnicowanej morfologii i dominacją dolnokambryjskiego rodzaju Skiagia.
EN
The paper reviews the palynological studies carried out to date on Cambrian deposits of the Upper Silesian Block explored by boreholes drilled in the Kraków region. Differentiated assemblages of organic microfossils characteristic of the lower Cambrian deposits of the Borzęta and Goczałkowice formations from the Upper Silesian Block were documented in 13 boreholes. The oldest Lower Cambrian microfossil assemblages, which are typical of the Borzęta Formation, occur in the Kraków region in 10 boreholes, but their morphological differentiation is rather poor. On the other hand, the assemblages from the Goczałkowice Formation are characterized by a significant diver-sity and variability of forms. Thus, in three boreholes, it helped to find assemblages which were typical of particular members distinguished in the formation, namely: the Głogoczów Bioturbated Sandstones Member and the Pszczyna Siltstones with Trilobites Member. Microflora associations, documented in the Głogoczów Bioturbated Sandstones Member, are characterized by finely ornamented acritarchs with Ichnosphaera – a new index genus. The acritarcha assemblages of the Pszczyna Siltstones with Trilobites Member are characterized by the presence of morphologically differentiated specimens and predominance of the Lower Cambrian Skiagia species.
17
Dostęp do pełnego tekstu na zewnętrznej witrynie WWW
A minute, bilobate ribbon-like trace fossil, assigned to the ichnospecies Cruziana tenella, is recorded for the first time from Furongian (Upper Cambrian) strata of the Wiśniówka Formation exposed in the Wiśniówka Wielka quarry, Holy Cross Mountains, central Poland. The collected material of C. tenella is interpreted as arthropod pascichnia trails. A significant gap in size distribution and morphology between C. tenella and other Cruziana trails from Wiśniówka Wielka suggests that the former cannot be regarded as produced by juveniles of the biotaxa responsible for the latter. C. tenella from Wiśniówka Wielka was most probably produced by arthropods reaching a small adult size.
18
Dostęp do pełnego tekstu na zewnętrznej witrynie WWW
Traces assigned to Rusophycus versans are recorded for the first time from Furongian (Upper Cambrian) strata, as exposed at Wiśniówka Wielka quarry, Holy Cross Mountains, central Poland. These traces are ascribed to the life activity of trilobites in a fully marine environment. In contrast, previous records of R. versans have been attributed to notostracans, isopods or arthropleurids and are preserved in non-marine settings. The relatively wide phylogenetic distribution of R. versans within various arthropod groups indicates that this ichnotaxon represents behavioural convergence amongst arthropods.
The paper presents the detailed plate tectonic, paleogeographic, paleoenvironment and plaeolithofacies maps for eight Early Paleozoic time intervals. Forty maps, generated using PLATES and PALEOMAP programs, contain information about plate tectonics, paleoenvironment, and plaeolithofacies during Cambrian, Ordovician and Silurian. Disintegration of supercontinent Pannotia and origin of Gondwana, Laurentia and Baltica occur during Early Cambrian. Oceans spreading continued during Late Cambrian and Early Ordovician; vast platform flooded by shallow seas existed on the continents. The plate tectonic reorganization happened during Middle Ordovician. Silurian was a time of Caledonian orogeny, closing of Early Paleozoic oceans and origin of supercontinent Laurussia as a result of Laurentia and Baltica collision. Information contained within global and regional papers were posted on the maps and the detailed paleoenvironment and plaeolithofacies zones were distinguished within the platforms, basins and ridges.
PL
Artykuł przedstawia szczegółowe mapy paleogeograficzne dla ośmiu przedziałów czasowych w obrębie wczesnego paleozoiku. Czterdzieści map, skonstruowanych przy użyciu programów PLATES i PALEOMAP, zawiera informacje dotyczące tektoniki płyt, paleośrodowiska i paleolitofacji w czasie kambru, ordowiku i syluru. We wczesnym kambrze nastąpił rozpad superkontynentu Pannotia i utworzyły się kontynenty: Gondwana, Laurencja, Bałtyka i Syberia. W późnym kambrze i wczesnym ordowiku w dalszym ciągu ma miejsce spreding oceanów, istnieją też w tym czasie rozległe platformy zalane przez płytkie morza na kontynentach. Reorganizacja płyt litosfery nastąpiła w środkowym ordowiku. Sylur był okresem orogenezy kaledońskiej, zamknięciem wczesno- paleozoicznych oceanów i powstania superkontynentu Laurosji z połączenia Laurencji i Bałtyki. Informacje zawarte w szeregu globalnych i regionalnych prac zostały naniesione na mapy, a w obrębie platform, basenów i grzbietów wydzielono poszczególne strefy paleośrodowiskowe i paleolitofacjalne
The latest data on the chronostratigraphic standard for the Cambrian System, being the effect of the activities of the International Subcommission on the Cambrian System in the recent years, are presented. The most important change in the Cambrian stratigraphic scheme is its sub-division into four series and corresponding epochs of comparable duration. Difficulties that appear in the definition and selection of the stratotypes of particular Cambrian stages are also discussed.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.