Stale rozwijające się gałęzie przemysłu spożywczego, coraz większe zanieczyszczenie środowiska, a także moda na smart-, novel- oraz superfood, która nastała jakiś czas temu – zmuszają współczesnych naukowców, do nieustającego szukania nowych, jak najbardziej kreatywnych rozwiązań dla efektywnego zagospodarowania odpadów jako dodatków do żywności funkcjonalnej. To, co w jednej fabryce stanowi odpad, w kolejnej może być wartościowym surowcem o wysokiej wartości odżywczej. Aktualnym celem producentów żywności jest produkcja całkowicie bezodpadowa, wykorzystująca odpady poprodukcyjne jako surowiec wzbogacający dla popularnych, powszechnie dostępnych produktów żywnościowych oraz znajdująca zastosowanie dla nowych źródeł żywności (tj. np. owadów jadalnych), które mogą być wykorzystane zarówno jako żywność – sama w sobie, jak i wartościowy dodatek paszowy.
EN
Constantly developing branches of the food industry, increasing environmental pollution as well as the fashion for smart-, novel- and superfood, which appeared some time ago – force modern scientists to constantly look for new, most creative solutions for the effective management of waste as additives to food. functional food. What is waste in one factory may be avaluable raw material with high nutritional value in another. The current goal of food producers is completely waste-free production, using post-production waste as an enriching raw material for popular, widely available food products and being used for new food sources (e.g. edible insects), which can be used both as food – in itself, as well as a valuable feed additive.
2
Dostęp do pełnego tekstu na zewnętrznej witrynie WWW
The modern human diet is the subject of research and interest for a large group of specialists. The unlimited capabilities of synthesising new chemical substances and the far-reaching changes in legislation create a space for expanding the list of permissible food additives. Despite the research conducted on new substances, the consumers are afraid that not all additives are sufficiently safe. This is frequently due to lack of access to objective and scientifically-verified information. The most concern is caused by the use of multiple additives in the same food product, which increases the risk of their accumulation in the human body. The objective of this paper is to discuss preservatives added to jams. It involves a discussion of the technological process and indicates the moment that a given preservative is added, showing photographs and findings from an experiment conducted on a single type of jam. The experiment was conducted under domestic conditions.
PL
Dieta współczesnego człowieka to przedmiot badań i zainteresowania dużej grupy specjalistów. Nieograniczone możliwości syntezy nowych substancji chemicznych i daleko idące zmiany w ustawodawstwie dają pole do rozszerzania listy dopuszczalnych dodatków do żywności. Pomimo badań nad nowymi substancjami istnieje obawa konsumencka, że nie wszystkie dodatki do żywności są wystarczająco bezpieczne. Jest to często wynikiem braku obiektywnych i potwierdzonych naukowo informacji. Najwięcej obaw budzi stosowanie wielu dodatków w jednym produkcie spożywczym, a to zwiększa ryzyko ich kumulacji w organizmie człowieka. Założeniem artykułu jest przybliżenie jakie substancje konserwujące pojawiają się w dżemach. Przedstawienie procesu technologicznego i wskazanie momentu kiedy dana substancja konserwująca jest dodawana oraz przedstawienie zdjęć i wniosków z doświadczenia jakiemu poddano jeden rodzaj dżemu. Doświadczenie to wykonano w warunkach domowych.
Hydroxycitronellal has been widely used in foods, beverages, perfumery and cosmetics. It can also be used to treat anxiety. The major drawbacks regarding the use of hydroxycitronellal are related to water insolubility, volatility, instability, and sensitization. To overcome these concerns, β-cyclodextrin was adopted as wall material to encapsulate hydroxycitronellal in this work. Hydroxycitronellal-β-cyclodextrin inclusion complex was prepared and the product was characterized. The interaction of hydroxycitronellal and β-cyclodextrin, and the assembly of hydroxycitronellal-β-cyclodextrin inclusion complex were investigated by molecular simulation (MM). The results showed that hydroxycitronellal loading capacity was 8.5%. The thermal stability and lastingness of hydroxycitronellal were im-proved by the formation of the inclusion complex. The minimum binding energy was –151.2 kJ/mol. Among the perpendicular, staggered parallel and ideally parallel orientation of the inclusion complexes, the minimum energy value was found for the staggered parallel arrangement. These basic data are useful to understand the interaction between hydroxycitronellal and β-cyclodextrin.
4
Dostęp do pełnego tekstu na zewnętrznej witrynie WWW
W niniejszej pracy opisano charakterystykę i klasyfikację dodatków do żywności. Opisano poszczególne grupy, opisując ich właściwości i zastosowanie w żywności. Opisano także w jakiej żywności występują. Następnie odniesiono się do prawa. Opisano jak poszczególne organy nadzorujące odnoszą się do stosowania dodatków do żywności. Poruszono temat inspekcji i kontroli dotyczących użytkowania dodatków w żywności. Ostatnim zagadnieniem jest temat ekonomii. Wyjaśniono, dlaczego używa się dodatków do żywności w nawiązaniu do kwestii transportu i bezpieczeństwa przewozu żywności.
EN
This paper describes characteristics and classification of food additives. Individual groups are described with their properties and application in food. It is described in what food they occur. Then, the reference was made to the law. It is described how the individual regulatory authorities relate to the use of food additives. The subject of inspections and controls related to the use of additives in food was discussed. The last issue is the topic of economics. It is explained why food additives are used for transport and food safety.
Produkty mięsne nadal stanowią ważny składnik diety współczesnego konsumenta. Usprawnienie technologii produkcji na przestrzeni ostatnich dziesięcioleci sprawiło, że są to produkty bezpieczne, mimo wydłużonego okresu przydatności konsumpcyjnej. Poprawa jakości i dyspozycyjności tych produktów stała się możliwa m.in. dzięki umiejętnemu stosowaniu substancji dodatkowych oraz składników o pożądanych właściwościach technologicznych. W artykule omówiono zasady stosowania substancji dodatkowych do żywności oraz składników żywności w przetwórstwie mięsa, a także funkcje technologiczne wybranych dodatków. Omówiono również kwestie bezpieczeństwa zdrowotnego dozwolonych substancji dodatkowych.
EN
Meat products are still an important component of the diet of the modern consumer. Improving the production technology over the past decades have made these products safe, despite the extended shelf life. Improvements in quality and availability of these food products has become possible, among others, thanks to the use of additives and ingredients with the desired technological properties. The article discusses the principles of using additives and food ingredients in meat processing and the functions of selected additives. The health safety of permitted food additives was also emphasized.
Sweeteners, notably non-nutritive sweeteners (NNS) used in the production of food and flavoured beverages give sweet taste with low or no energy and have a much higher sweetening power compared to sugar. Each one of the different sweeteners has a unique physical and chemical properties and sweet taste. Reduction in the intake of sugar-sweetened beverages and foods is advised around the world as part of healthier dietary patterns to help reduce energy intakes, obesity risk and obesity-related disorders. Replacing added sugars with sweeteners is one approach to reduce added sugars. Due to the popularity of such product reformulation, the safety of increased dietary intake of sweeteners should be considered. This review describes types of sugar substitutes and sweeteners available and the European Union regulations applicable to sweeteners based on well-established riskassessment procedures. Currently, eleven non-nutritive sweeteners (NNS) are permitted in foods and beverages in the European Union. Each sweetener has undergone a safety assessment and most have a numerical Acceptable Daily Intake (ADI). This is the amount of a substance that can be ingested daily over a lifetime with no appreciable health risk. It is important to monitor the use of NNS by the food industry as well as the dietary intake to ensure ADI is not exceeded. It is also key to identify potentially sensitive consumers of each sweetener. Further innovations in the food industry could arise from using naturally occurring sweetening compounds and/or improvements to the substances that are already permitted to be used in food.
PL
Substancje słodzące, w szczególności intensywne nieodżywcze substancje słodzące, stosowane w produkcji żywności i aromatyzowanych napojów celem nadania słodkiego smaku, przy niewielkiej lub prawie zerowej wartości energetycznej, mają wyjątkowe właściwości fizyko-chemiczne oraz znacznie większą słodkość w porównaniu z cukrem. Na całym świecie zalecane jest ograniczanie spożycia napojów i produktów słodzonych cukrem (część prozdrowotnych wzorów żywieniowych), aby obniżać ryzyko wystąpienia otyłości i zaburzeń zdrowotnych. Zastąpienie cukru substancjami słodzącymi to jeden ze sposobów na obniżenie w produkcie zawartości cukrów dodanych. W niniejszym przeglądzie przedstawiono substancje słodzące będące substytutami cukru oraz regulacje prawne EU dotyczące stosowania substancji słodzących, a także procedurę ich dopuszczenia w ramach oceny ryzyka. Obecnie w UE dozwolonych jest jedenaście intensywnych substancji słodzących jako dodatki do żywności. Dla każdej substancji przeprowadzono ocenę bezpieczeństwa, większość z nich ma ustaloną wielkość dopuszczalnego dziennego spożycia (ADI). Jest to ilość substancji, którą można spożywać codziennie przez całe życie bez ryzyka dla zdrowia. W ocenie bezpieczeństwa jest ważne, aby stosowanie substancji przez przemysł, a także ich spożycie w diecie było monitorowane, w celu zapewnienia nieprzekraczania ADI. Kluczowe jest również zidentyfikowanie potencjalnie wrażliwych grup konsumentów. Innowacje w przemyśle spożywczym mogą wynikać ze stosowania naturalnie występujących substancji słodzących i/lub ulepszenia dotychczasowych, które są już dopuszczone do stosowania w żywności.
Due to food industry offering a continuously expanding selection of products containing non-nutritive sweeteners (NNS) as sugar substitutes, the significance of studies referring to the assessment of the intake of NNS as part of one’s diet in comparison to Acceptable Daily Intake (ADI) values is increasing, contributing to the monitoring and the assessment of food safety. The study was conducted in a group of 128 children and adolescents aged 7-16 years, from a randomly selected primary and secondary school within the area of the city of Warsaw. Based on a 3-day record of consumed products, meals and beverages and with the use of the Theoretical Maximum Daily Intake (TMDI) model, the intake of sweeteners was estimated and compared with the appropriate ADI values. In the studied group of children and adolescents, average (median) intake of the studied substances with the diet, calculated based on the real consumption of the sweeteners, did not exceed the established daily maximum intake, hence, the consumption of sweeteners from products containing sugar substitutes was on an acceptable level (all below ADI values). Due to a higher intake of sweeteners among adolescents aged 14-16 years, statistically significant for cyclamates and acesulfame K, this age group should be treated as a group that is vulnerable to higher intake, which may be linked with high consumption of flavoured nonalcoholic beverages, constituting the main source of intense sweeteners in their diet. It is necessary to continue studies to monitor changing use and the intake of sweeteners with the diet among children and adolescents.
PL
Ze względu na stale poszerzającą się ofertę rynkowych produktów zawierających intensywne substancje słodzące jako substytuty cukru, badania związane z oceną pobrania ich z dietą w odniesieniu do dopuszczalnego dziennego pobrania (ADI) nabierają istotnego znaczenia, stanowiąc element monitorowania i oceny bezpieczeństwa żywności. Badania z tego zakresu przeprowadzono w grupie 128 dzieci i młodzieży w wieku 7-16 lat, z wylosowanej szkoły podstawowej i średniej z Warszawy. W oparciu o 3-dniowe bieżące notowanie spożytych produktów, potraw i napojów oraz model obliczeń teoretycznego najwyższego dziennego pobrania (TMD) I oszacowano pobranie substancji słodzących i porównano z odpowiednimi wartościami ADI. W badanej grupie dzieci i młodzieży średnie (mediana) pobranie z dietą substancji słodzących wyliczone na podstawie rzeczywistego spożycia tych produktów nie przekraczało ustalonego na podstawie badań toksykologicznych dopuszczalnego dziennego pobrania, a zatem pobranie substancji słodzących z produktów z zamiennikami cukru było na akceptowanym poziomie (wszystkie substancje poniżej ADI). Ze względu na stwierdzone znacznie większe spożycie substancji słodzących wśród młodzieży w wieku 14-16 lat, istotne w przypadku cyklaminianów i acesulfamu K, starszą młodzież szkolną należy wskazać jako grupę o potencjalnie większym ryzyku pobrania, co może być związane z dużym spożyciem aromatyzowanych napojów bezalkoholowych, będących głównym ich źródłem w diecie. W grupie dzieci i młodzieży niezbędne jest kontynuowanie badań monitoringowych z zakresu stosowania substancji słodzą cych oraz ich pobrania z całodzienną dietą.
Obecnie producenci starają się wyeliminować substancje dodatkowe z receptury produktu, zastępując je ekstraktami roślinnymi. W artykule przedstawiono aspekty prawne stosowania ekstraktów roślinnych, w tym żywności barwiącej, zamiast substancji dodatkowych do żywności. Zamieszczono pełny tekst i omówiono stanowisko Komisji Europejskiej w sprawie stosowania ekstraktów roślinnych pełniących funkcję technologiczną w żywności. Stwierdzono, że stosowanie ekstraktów w celach technologicznych jest to zamierzone użycie dodatku do żywności w rozumieniu rozporządzenia (WE) nr 1333/2008. Jednocześnie ekstrakty roślinne nieuwzględnione na liście dodatków dopuszczonych do żywności i niespełniające wymagań specyfikacji ustanowionej dla danej substancji dodatkowej nie mogą być stosowane do żywności w celach technologicznych. Natomiast ekstrakty roślinne pełniące funkcję technologiczną nie mogą być oznakowane w wykazie składników produktu jako aromaty, nawet jeżeli jednocześnie mają właściwości aromatyzujące.
EN
Currently, manufacturers are trying to eliminate food additives from the product recipe by replacing them with plant extracts. The article presents the legal aspects of using plant extracts, including coloring food, instead of food additives. The position of the European Commission on the use of plant extracts rich in constituents capable of performing a technological function has been also discussed. It has been found that the use of extracts for technological purposes is the intended use of a food additive within the meaning of Regulation (EC) No 1333/2008. At the same time, plant extracts not included in the list of food additives and not meeting the requirements of the specification established for a given additional substance cannot be used in food for technological purposes. On the other hand, plant extracts with a technological function cannot be labeled as flavors in the list of product ingredients as flavors, even if they also have flavoring properties.
9
Dostęp do pełnego tekstu na zewnętrznej witrynie WWW
Dokonano przeglądu doniesień literaturowych na temat najczęściej stosowanych w przemyśle spożywczym dodatków do żywności opartych na heterocyklicznych związkach zawierających azot. Przedstawiono najważniejsze informacje na temat właściwości, występowania oraz bezpieczeństwa stosowania tych dodatków. W szczególności omówiono budowę i funkcje technologiczne wybranych heterocyklicznych dodatków do żywności w celu pogłębienia świadomości konsumentów, którzy w obawie o swoje zdrowie oczekują rzetelnych badań toksykologicznych i kontroli żywności.
EN
A review, with 54 refs., of occurrence and safety of additives in the food industry.
The aim of the article is to present the results of the analysis of the use of various additives in the manufacture of confectionery. A total of 100 confectionery products were analysed. They were divided into 5 groups: chocolate candies, hard and soft candies, chocolate bars and chocolate tablets. In the first stage of the studies, we determined the type of additional substances used in each product. Subsequently, the average share of the declared additives in each subgroup of confectionery was calculated. It was found that of all additions declared in the composition, more than 63% included food additives, 19.4% were flavours and 17.1% included other additions, mainly affecting the nutritional value of products. Soft candies contained on average more than 7 additives, whereas hard candies - 5 different additives. On average, 5.6 different additives were declared in the composition of chocolate candies and bars, and in the composition of chocolate tablets - more than 6. The highest number of additives was found in soft candies (on average, there were 4.5 different additives in one piece), followed by chocolate tablets (4.3) and chocolate bars (3.8). In one piece of hard or chocolate candies one can expect an average of about 3 different food additives. Soft candies were dominated by the addition of glazing substances and dyes, hard candies by the addition of dyes and acidity regulators, chocolate candies and bars by the addition of emulsifiers and raising substances, whereas chocolate tablets, above all, by the addition of emulsifiers, dyes and acidity regulators.
PL
Celem artykułu jest prezentacja wyników dotycząca analizy stosowania różnych dodatków w produkcji wyrobów cukierniczych. Łącznie przeanalizowano skład 100 wyrobów cukierniczych, które podzielono na 5 grup: cukierki czekoladowe, cukierki twarde i miękkie oraz batony czekoladowe i czekolady. W pierwszym etapie badań, w każdym produkcie określano rodzaj stosowanych dodatków, w tym substancji dodatkowych. Następnie obliczano przeciętny udział deklarowanych dodatków w każdej podgrupie wyrobów cukierniczych. Stwierdzono, że spośród wszystkich deklarowanych w składzie dodatków do żywności, ponad 63% to substancje dodatkowe, 19,4% to aromaty oraz 17,1% pozostałe dodatki, w głównej mierze wpływające na kształtowanie wartości odżywczej wyrobów. Cukierki miękkie zawierały przeciętnie ponad 7, a twarde 5 różnych dodatków. W składzie cukierków czekoladowych i batonów deklarowano przeciętnie 5,6 różnych dodatków, a w składzie czekolad ponad 6. Największą liczbę substancji dodatkowych stwierdzono w cukierkach miękkich (przeciętnie w jednym cukierku znajdowało się 4,5 różnych substancji dodatkowych), następnie w czekoladach (4,3 szt.) i batonach czekoladowych (3,8 szt.). W jednym cukierku twardym lub czekoladowym można spodziewać się przeciętnie ok. 3 różnych substancji dodatkowych. W cukierkach miękkich dominował dodatek substancji glazurujących i barwników, w cukierkach twardych dodatek barwników oraz regulatorów kwasowości, w cukierkach czekoladowych oraz w batonach dodatek emulgatorów i substancji spulchniających, a w czekoladach przede wszystkim dodatek emulgatorów, barwników i regulatorów kwasowości.
W artykule zaprezentowano uzyskane wyniki badań dotyczące przeprowadzonej analizy stosowania substancji dodatkowych w przetwarzaniu żywności ekologicznej. Materiałem do badań były informacje zawarte na etykietach przetworzonych produktów ekologicznych, oferowanych przez różnych producentów i dostępnych w popularnych supermarketach zlokalizowanych na terenie woj. podlaskiego. Łącznie przeanalizowano 175 przetworzonych produktów ekologicznych należących do różnych grup asortymentowych i różnych kategorii żywności. Wg deklaracji producentów, obecność substancji dodatkowych stwierdzono w 17% ogólnej liczby produktów. W składzie produktów deklarowanych jako ekologiczne stosowano z różną częstotliwością (36 razy w 30 produktach) jedynie jedenaście różnych substancji dodatkowych przyporządkowanych do ośmiu grup dodatków technologicznych. Najczęściej stosowano kwas askorbinowy jako przeciwutleniacz (38% wszystkich dodatków), a następnie mączkę chleba świętojańskiego (21%) stosowaną jako środek zagęszczający i stabilizujący, regulatory kwasowości (14% wszystkich dodatków), emulgatory (10%), pektynę jako substancję żelującą (10%), kwasy (6%) oraz substancje spulchniające (3% wszystkich dodatków).
EN
What has been done, was the analysis of application by producers of food additives in processed organic products. As the material of investigation was used the information published on the label of processed organic products, offered by different producers, available in Podlasie region, Poland. 175 different ecological processed products were analysed in total. These products originated from their various range and belonged to different food categories. It was stated according to declarations of producers provided on the products that food additives were used in 17% of analysed products. Eleven additives belonging to eight different technological groups of additives were used by producers with different frequency (36 times in 30 products), in the food products, which were declared as organic. Mostly the ascorbic acid was used as an antioxidant (in 38% of total amount of additives), then locust bean gum was used (in 21% of total additives) as thickening and stabilizing agent, acidity regulators (14% of the total additives), emulgators (10%), pectin as a gelation agent (10%), acids (6%) and raising agents (3 % of the total additives).
System wczesnego ostrzegania RASFF został ustanowiony w Unii Europejskiej w celu powiadamiania o bezpośrednim lub pośrednim niebezpieczeństwie dla zdrowia konsumenta. Dzięki niemu kraje członkowskie Unii Europejskiej mają możliwość szybkiej wymiany informacji o zagrożeniach pojawiających się w żywności, a także o działaniach podejmowanych w celu zwalczania takich zagrożeń. Do systemu RASFF zgłaszane są m.in. środki spożywcze niespełniające wymagań przepisów w zakresie substancji dodatkowych do żywności. W niniejszym artykule przedstawiono analizę powiadomień w systemie RASFF z tego obszaru, odnotowanych w latach 2012-2018.
EN
A rapid alert system RASFF for the notification of a direct or indirect risk to human health deriving from food or feedhas been established in the EU. Where a member of the network has every information relating to hazards that appear in food, this information shall be immediately notified to the Commission and to other members of the RASFF system. This information facilitates rapid, appropriate risk management action by the Member States. Among others, the notifications on foodstuffs not complying with legal requirements on food additives are forwarded to the RASFF system. Analysis of these notifications in years 2012 -2018 are presented in this article.
W artykule przedstawiono definicję dodatków do żywności oraz uwarunkowania prawne ich stosowania. Przedstawiono również charakterystykę koncentratów spożywczych. Następnie podano rodzaje dodatków do żywności, które stosowane są w produkcji koncentratów obiadowych, koncentratów deserowych, koncentratów napojowych i sosów majonezowych. Opisano dodawane do tych produktów substancje wzmacniające smak, ekstrakty drożdżowe, aromaty, barwniki i skrobie modyfikowane. Przedstawiono ich właściwości funkcjonalne oraz kwestię ich bezpieczeństwa dla zdrowia konsumentów.
EN
The article presents the definition of food additives and legal provisions for their use. The description of food concentrates is also mentioned. Then, the types of food additives that are used in the production of dinner concentrates, dessert concentrates, beverage concentrates and mayonnaise sauces are given. The article includes characteristics of food additives, flavour enhancers, yeast extracts, flavourings, food colours and modified starches which are added to these products. Their functional properties and the issue of their safety for the health of consumers were presented.
Etykieta stanowi integralną składową produktu. Coraz częściej konsumenci chcą wiedzieć nie tylko, z czego składa się dany produkt, ale również skąd pochodzi. Nie mają jednak specjalistycznej wiedzy na temat składników i dodatków do żywności znajdujących się w ich składzie. Celem niniejszego artykułu jest przedstawienie źródeł informacji, z jakich mogą korzystać zarówno producenci, jak i konsumenci żywności. Scharakteryzowano, jak powinna wyglądać poprawna etykieta, na co konsument powinien zwracać uwagę przy wyborze żywności. Omówiono również zagadnienie „czystej etykiety” – z krótką i prostą listą składników, ich pochodzenia oraz wpływem na produkt końcowy. Przedstawiono, w jaki sposób producenci „czyszczą” etykiety, dążąc do wytworzenia produktu, w składzie którego nie będzie barwników, polepszaczy, stabilizatorów itp.
EN
The label is an inseparable part of the product. More and more consumers want to know not only what the product is made of, but also want to know the origin of the product. However, they do not have specialist knowledge of ingredients and food additives in their composition. The purpose of this article is to present the source of information that can be used by both producers and food consumers. It describes what a correct label should look like, and on what the consumer should pay attention to when choosing food. The new trend of a clean label with a short and simple list of ingredients, its origin and impact on the final product was discussed. It was presented how the producers „clean” the labels by striving to produce a product that will not contain dyes, improvers, stabilizers, etc.
Trwająca obecnie w Unii Europejskiej ponowna ocena bezpieczeństwa substancji dodatkowych w wielu przypadkach skutkuje zmianami w unijnych przepisach o dodatkach do żywności. W artykule omówiono zmiany ustawodawstwa dotyczące dwóch barwników – annato E 160 b oraz dwutlenku tytanu E 171. Ponadto przedstawiono zagadnienia związane z interpretacją zapisów rozporządzenia w sprawie dodatków do żywności w odniesieniu do suplementów diety. Poruszono również kwestię zastosowania ekstraktów roślinnych zawierających substancje (np. azotyny), które mogą pełnić funkcje technologiczne w końcowym produkcie spożywczym.
EN
The programme for the re-evaluation by EFSA of food additives in the European Union in many cases resulted in changes to EU food additive legislation. As the examples, the issue of two colours – annatto E 160 b and titanium dioxide E 171 are presented in the article. In the addition, common interpretation of food additive limits in food supplements intended to be dissolved before the consumption are described. The issue of the use in food of plant extracts rich in some substances (e.g. nitrites), which can perform technological functions in the final product, was also raised in the article.
Opublikowana informacja NIK na temat stosowania w Polsce dodatków do żywności wskazuje zarówno na ich nadmierne stosowanie w żywności przetworzonej, jak też na brak skutecznego i spójnego nadzoru nad tym zagadnieniem. Średnia wielkość konsumpcji w Polsce dodatków do żywności na konsumenta w wysokości ok. 2kg świadczy o poważnym zagrożeniu dla zdrowia polskich obywateli, tym bardziej, że stan zdrowia Polaków już obecnie jest niepokojąco zły. Konieczne są pilne działania racjonalizujące polską politykę żywnościową w zakresie stosowania dodatków do żywności, zarówno w zakresie legislacyjnym, instytucjonalnym, jak też informacyjno- edukacyjnym. Działania te są niezbędne nie tylko w celu unormowania nadzoru nad stosowaniem dodatków oraz zwiększenia świadomości żywieniowo-zdrowotnej konsumentów, ale przede wszystkim w celu obniżenia zawartości dodatków żywnościowych w żywności przetworzonej. Ponadto, należy objąć zakazem stosowania dodatków żywnościowych niektóre grupy produktów, zwłaszcza żywności przetworzonej dla niemowląt i małych dzieci oraz podstawowe produkty, takie jak: pieczywo (w tym wyroby cukiernicze), przetwory mączne, przetwory mleczne, soki oraz napoje owocowe i warzywne. Takie działania warunkować będą odpowiedzialny i zrównoważony rozwój społeczno-gospodarczy.
EN
The published information of the Supreme Chamber of Control on the use of food additives in Poland indicates both their excessive use in processed food as well as the lack of effective and consistent supervision over this issue. The average volume of consumption in Poland of food additives per consumer in the amount of approx. 2 kg indicates a serious threat to the health of Polish citizens. The more that the health condition of Poles is already alarmingly bad. Urgent actions are needed to rationalize Polish food policy in the use of food additives, both in the legislative and institutional, as well as information and educational scope. These actions are necessary not only to regulate the supervision of the use of additives and increase consumer awareness of nutrition, but primarily in order to reduce the content of food additives in processed foods. In addition, certain food groups should be banned from the use of food additives, especially processed foods for infants and young children and basic products such as: bread (including confectionery), flour products, dairy products, fruit and vegetable drinks and juices. Such actions will condition the responsible and sustainable socio-economic development.
Zmiany przepisów Unii Europejskiej wynikają z ponownej oceny substancji dodatkowych przez EFSA lub z wniosków producentów o rozszerzenie zastosowania dopuszczonych substancji. W artykule przedstawiono zmiany ustawodawstwa w zakresie substancji konserwującej o nazwie sorbinian wapnia, barwnika E 120 oraz dopuszczenia związków fosforu do produktów na rożnie (np. kebabów). Zmiany przepisów UE w zakresie aromatów wynikają z oceny przez EFSA aromatu eter rumowy.
EN
The European Union legislation has been amended because of the re- evaluation of approved food additives by EFSA or as a result of food producer application on new uses of authorized food additives. The amendments of the EU legislation as regards preservative calcium sorbate, colour E 120 and the use of stabilizers - phosphate compounds in frozen vertical meat spits are presented in the article. The EU legislation on flavourings has been amended because of EFSA opinion on flavouring rum ether.
Celem niniejszej pracy jest wskazanie producentom żywności oraz konsumentom, potencjalnych zagrożeń, jakie mogą wystąpić w składnikach produktów spożywczych. W pracy przedstawiono źródła informacji, z jakich mogą korzystać zarówno producenci, jak i konsumenci żywności. Wymieniono instytucje krajowe oraz zagraniczne, zajmujące się ochroną klientów przed niewłaściwymi praktykami producentów żywności. Przedstawiono także determinanty zaufania klientów do autentycznej żywności. Dane do identyfikacji ryzyka oszustw uzyskano, na podstawie doniesień w bazie RASSF. Wskazano również inne wiarygodne źródła informacji o nieuczciwych praktykach stosowanych podczas produkcji żywności. Omówiono sposoby identyfikacji i metody wykrycia fałszerstw oraz przedstawiono wpływ takich działań podejmowanych przez firmy produkujące żywność na zaufanie i decyzje zakupowe konsumentów żywności.
EN
The purpose of this work is to show food producers and consumers the potential hazards that may occur in the ingredients that are components of the food product. This paper presents sources of information that can be used both producers and consumers of food. Domestic and foreign institutions have been provided, which deal with the protection of consumers against dishonest practices of food manufactures. The determinants of customer trust in authentic food are also presented. Data to identify the risk of fraud was obtained by following report in the RASSF database. Other reliable sources of information on dishonest practices used in food production were also indicated. Ways of identification and methods of detection of fakes are discussed. This work also presents the impact of food companies taking up these actions on the trust and purchase decisions of food consumers.
Dodatki stosowane w produkcji żywności muszą być bezpieczne dla konsumenta. Obecnie w Unii Europejskiej trwa ponowna ocena ich bezpieczeństwa przez EFSA. Oceną są objęte dodatki dopuszczone do żywności przed 20.01.2009 r. Wyniki oceny poszczególnych substancji dodatkowych mogą być przyczyną zmian w ustawodawstwie UE. Program ponownej oceny powinien być zakończony do końca 2020 r., ale prawdopodobnie będzie trwał dłużej.
EN
Food additives should be safe for the consumer. The programme for the re-evaluation by EFSA of food additives approved before 20th January 2009 is running nowadays in the EU. The results of the re-evaluation might have an impact on the EU legislation. The re-evaluation programme should be finalized up to 31st December 2020 but it seems that this deadline will be postponed.
Substancje dodatkowe do żywności budzą sprzeczne reakcje tak wśród producentów, jak i konsumentów. Z jednej strony służą podnoszeniu atrakcyjności oraz jakości produktów, drugiej – budzą zaniepokojenie konsumentów wynikające z niewiedzy oraz przekazu marketingowego w środkach masowego przekazu takiego jak: radio, TV czy Internet. Świadomość konsumentów na temat bezpieczeństwa dodatków do żywności oraz ich roli, jaką pełnią w przemyśle spożywczym i przetwórstwie żywności, jest niewielka. Niniejszy artykuł jest przeglądem literatury polskiej dotyczącej obecności substancji dodatkowych w żywności z uwzględnieniem aktualnych aktów prawnych dotyczących stosowania ich w produkcji żywności. Wykazano korzyści, jak również zagrożenia wynikające z nadmiernego ich stosowania.
EN
Food additives give rise to contradictory reactions both among producers and consumers. On the one hand they serve to increase the attractiveness and quality of the products, on the other hand - induce consumers’ concern arising from ignorance and marketing communication in the mass media such as radio, TV or the internet. Consumers’ awareness on the safety of food additives and their role in the food industry and processing is still small. This article is a review of the Polish literature concerning the application of additives in food processing taking into consoderation the current legislation on food additives usage. The advantages and risks resulting from using such substances in excess in food have been shown.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.