The main purpose of this article is to present the decisive contribution that Brigadier General Ion Bungescu had to the development of anti-aircraft artillery in Romania. To achieve this objective we describe in the paper the evolution of the anti-aircraft gun director computer he invented, as well as its modus operandi.The adopted methods include quantitative and qualitative analyses of documents, manuals and albums published during the considered period, and some published by Brigadier General Ion Bungescu.The results of the article are presented in the context of the accelerated development of military aviation between the two world wars. This development put terrible pressure on the development of anti-aircraft artillery that started with land guns adapted for anti-aircraft firing in 1916 and reached anti-aircraft guns controlled by Gun Director Computer in 1945. We can compare the development of military aviation during that time with the development of information technology over the last 30 years, from connecting computers in the network to the use of artificial intelligence.
W artykule przedstawiono wyniki badań, które charakteryzują realizowane przez rząd Stanów Zjednoczonych po II wojnie światowej do końca lat osiemdziesiątych XX wieku programy badawczo-rozwojowe, które miały przyczynić się do stworzenia nowoczesnych artyleryjskich i rakietowych systemów obrony przeciwlotniczej. Autor opisuje poszczególne programy rozwoju systemów obrony przeciwlotniczej wskazując na ogromne nakłady finansowe, które przeznaczono na ich realizację. Autor podkreśla dużą determinację i wytrwałość Stanów Zjednoczonych w budowaniu nowoczesnych systemów obrony przeciwlotniczej przeznaczonych do osłony wojsk operacyjnych i obiektów cywilnych na terytorium kraju. Sukcesywne wprowadzanie do uzbrojenia amerykańskich Sił Zbrojnych nowoczesnych systemów walki z jednej strony było odpowiedzią na rozwój techniczny sił powietrznych państw Układu Warszawskiego, z drugiej zaś swoistą próbą zmierzającą do ograniczenia możliwości destrukcyjnego oddziaływania środków napadu powietrznego ZSRR na wojska NATO i obiekty cywilne rozmieszczone na terytorium USA i kontynencie północnoamerykańskim w warunkach konfliktu wojennego na dużą skalę.
EN
This paper presents the results of research that characterize the US government’s post-World War II research and development programs until the end of the 1980s, which were to contribute to the development of modern artillery and missile defence systems. The author describes various programs for the development of anti-aircraft defence systems, indicating a huge amount of financial resources that were allocated to their implementation. The author emphasizes the determination and perseverance of the United States in building modern anti-aircraft defence systems designed to protect military operations and civilian objects in the country. The successive introduction of US armed forces to modern weapons systems on the one hand was a response to the technical development of the air forces of the Warsaw Pact countries. On the other hand, it was an attempt to limit the destructive impact of the USSR aerial assault on NATO troops and civilian objects deployed in the USA and the North American continent in a large-scale war conflict.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.