Dążenie do ograniczenia zmian klimatu prowadzi do fundamentalnych zmian w energetyce światowej. Bezpośrednim rezultatem nowego podejścia stał się przyspieszony rozwój źródeł odnawialnych, zwłaszcza słonecznych i wiatrowych. Na przykład 86% przyrostu nowych mocy w Europie w 2016 r. zainstalowano właśnie w tym segmencie energetyki, a jego produkcja wzrosła z 12,6 (1990 r.) do 570 TWh (2016 r.).
W artykule przedstawiono propozycje rozwiązań umożliwiających zwiększenie czułości istniejących zabezpieczeń ziemnozwarciowych dla sieci SN. Eksploatowane obecnie zabezpieczenia zerowoprądowe i zerowomocowe w sieciach z niskim prądem zwarcia z ziemią wykazują stosunkowo niewysoką czułość wykrywania zwarć oporowych z ziemią. Zmiana wielkości kryterialnych zmodyfikowanych zabezpieczeń umożliwia wykrywanie zwarć z ziemią o wyższej oporności przejścia bez pogorszenia selektywności działania.
W przeszłości poszukiwanie doziemień w obwodach pomocniczych prądu stałego wykonywano metodą kolejnych wyłączeń poszczególnych odpływów, rzadziej przez wykrywanie przepływu testowego prądu nakładanego na sieć z obcego źródła.
Układy SOTF (Switch-On-To-Fault - załączanie na zwarcie) są funkcjami zabezpieczeniowymi przeznaczonymi do wyłączania wyłącznika linii w przypadku podawania nim napięcia na zwarcie. Zabezpieczenia te są ważnym elementem automatyki zabezpieczeniowej sieci przesyłowych.
Ważnym zagadnieniem projektowania i eksploatacji sieci elektroenergetycznych jest zmniejszenie zagrożeń wywoływanych przez zwarcia wielkoprądowe. Zastosowanie urządzeń ograniczających ewentualne prądy zwarcia umożliwia obniżenie poziomu wymaganej wytrzymałości zwarciowej elementów systemu, zapewniając redukcję nakładów inwestycyjnych i remontowych. Obecnie coraz lepsze perspektywy zyskują urządzenia oparte na elementach nadprzewodzących.