Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 24

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  legal issues
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
EN
Floods are among the most destructive natural disasters, causing extensive damage to infrastructure, disrupting social and economic life, and posing a challenge for emergency response systems. The September 2024 floods in southwestern Poland exposed multiple weaknesses in the country's flood preparedness, response coordination, and legal frameworks. This study aims to identify key technical, organizational, and legal issues associated with flood response by analyzing data collected from a Focus Group Interview (FGI) conducted with representatives from civil and military services. The research utilizes a simplified version of Haddon’s Matrix to classify flood management solutions into three stages: pre-disaster, during the disaster, and post-disaster. Findings highlight deficiencies in emergency preparedness, coordination between agencies, and resource allocation. The study emphasizes the need for improved early warning systems, enhanced legal frameworks for inter-agency cooperation, and better technical solutions for flood impact mitigation. The results provide recommendations for optimizing crisis management strategies and strengthening national flood resilience.
PL
Powodzie należą do najbardziej niszczycielskich klęsk żywiołowych – powodują rozległe zniszczenia infrastruktury, zakłócają życie społeczne i gospodarcze oraz stanowią wyzwanie dla systemów reagowania kryzysowego. Powódź z września 2024 roku w południowo-zachodniej Polsce ujawniła liczne słabości w zakresie przygotowania kraju na tego typu zagrożenia, w tym w zakresie koordynacji działań ratowniczych oraz ram prawnych. Celem niniejszego badania jest identyfikacja kluczowych zagadnień technicznych, organizacyjnych i prawnych związanych z reagowaniem na powódź, poprzez analizę danych zebranych podczas wywiadu fokusowego (FGI) z przedstawicielami służb cywilnych i wojskowych. W badaniu zastosowano uproszczoną wersję macierzy Haddona do trójstopniowego podziału działań związanych z powodzią: przed jej wystąpieniem, w trakcie oraz po zakończeniu. Wyniki wskazują na braki w przygotowaniu do sytuacji kryzysowych, problemy z koordynacją między służbami oraz niewłaściwą alokację zasobów. Podkreślono potrzebę usprawnienia systemów wczesnego ostrzegania, wzmocnienia ram prawnych dotyczących współpracy międzyinstytucjonalnej oraz wdrażania lepszych rozwiązań technicznych służących ograniczaniu skutków powodzi. Uzyskane rezultaty stanowią podstawę do sformułowania rekomendacji na rzecz optymalizacji strategii zarządzania kryzysowego i wzmocnienia odporności kraju na zagrożenia powodziowe.
PL
W artykule zaprezentowano problematykę występowania wad w robotach budowlanych, ich przyczyn, znaczenia i konsekwencji, a także wpływu na uczestników procesu budowlanego. Komentarz w artykule oparto na doświadczeniach z praktyki inżynierskiej, a także doświadczeniach w prawnej reprezentacji uczestników procesu budowlanego, w tym z związku z okolicznościami wystąpienia wad w robotach budowlanych.
EN
The article presents the issue of defects in construction works, their causes, significance and consequences, as well as the impact on the participants of the construction process. The commentary in the article is based on experience from engineering practice, as well as experience in the legal representation of participants in the construction process, including the circumstances of the occurrence of defects in construction works.
PL
W artykule omówiono główne zagadnienia projektowe i prawne, których zrozumienie pozwoli na projektowanie energooszczędnych systemów wody lodowej spełniających oczekiwania nawet najbardziej wymagających klientów. Konkretne rozwiązania projektowe poparto szczegółową analizą korzyści, które niewątpliwie powinny wpływać na świadome wybory już na etapie projektowania.
PL
Świadczenie usług hurtowych dostawy wody i odbioru ścieków nadal nie ma prawnych rozwiązań, a Państwowe Gospodarstwo Wodne Wody Polskie oceniając taryfy niekiedy nie posiada danych, aby analizując koszty zwrócić uwagę na właściwy podział kosztów. Może planując kolejne zmiany ustawy o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków oraz rozporządzenia wykonawczego należałoby zastanowić się, czy ustalając zasady tworzenia taryf nie wskazać na konieczność bilansowania się sumy kosztów zbiorowego zaopatrzenia i usług hurtowych – np. stosowna tabela w załączniku do rozporządzenia. Na chwilę obecną procedowany jest projekt zmiany ustawy regulujący między innymi równie ważną kwestię, tj. wydawanie bez opłaty warunków technicznych przyłączenia do sieci i odbioru przyłącza bez opłat.
PL
Obserwując ile aktualnie podmiotów zajmuje się problematyką dostawy wody i odprowadzania ścieków nasuwa się pytanie, czy nie powoduje to bałaganu i trudności w prowadzeniu tej działalności. Mogłoby się wydawać, że wprowadzenie regulatora tego rynku znacząco ujednolici i ułatwi działania, niestety stale pojawiają się nowe problemy analizowane przez Prokuraturę, sądy, Rzecznika Praw Obywatelskich, NIK, czy też usiłuje je porządkować Izba Gospodarcza Wodociągi Polskie. Niestety w jednym artykule nie jest możliwe wskazanie wszystkich problemów. W pierwszej kolejności omówiony zostanie nadzór sądów i Prokuratury.
PL
W dniu 28 maja 2018 r. Komisja Europejska przyjęła wniosek dotyczący rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie minimalnych wymogów dotyczących ponownego wykorzystania wody1. Jest to element działań instytucji unijnych na rzecz rozwiązywania problemów niedoboru wody w UE, prowadzenia gospodarki o obiegu zamkniętym i dostosowywania się do zmiany klimatu. W celu ochrony zdrowia ludzi i zwierząt oraz środowiska ustanowiono minimalne wymogi dla jakości odzyskanej wody oraz monitorowania zgodności, stąd obowiązek prowadzenia oceny i zarządzania ryzykiem. Wymagania są wynikiem dyskusji prowadzonych na szczeblu ekspertów z państw członkowskich przez 3 lata i zostały oparte na sprawozdaniu Wspólnego Centrum Badawczego, doświadczeniach krajów, które już odzyskują wodę ze ścieków i wykorzystują na cele rolnicze (głównie kraje południowej Europy).
PL
Zgodnie z przepisami Rozdziałów 5 A i 5 B (art. 27a–27f) ustawy z dnia 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków (tekst jednolity: Dz. U. z 2018 r. poz. 1152 – dalej „ustawy o zbiorowym zaopatrzeniu”) aktualnie organem regulacyjnym na szeroko rozumianym rynku wodnym jest dyrektor regionalnego zarządu gospodarki wodnej Państwowego Gospodarstwa Wodnego Wody Polskie. Do zadań organu regulacyjnego należy między innymi rozstrzyganie sporów między przedsiębiorstwami wodociągowo-kanalizacyjnymi a odbiorcami usług. Mimo powstania wyspecjalizowanego regulatora, do Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów nadal wpływają sygnały z rynku usług wodociągowo-kanalizacyjnych o istniejących nieprawidłowościach. Należy wyraźnie podkreślić, że kompetencje w zakresie podejmowania działań na rynku wodociągowo-kanalizacyjnym aktualnie należą do nowego regulatora, a Urząd ma jedynie bardzo ograniczone pole działania.
PL
Najnowsze stanowiska sądów dotyczące szeroko rozumianego rynku usług wodociągowo-kanalizacyjnych potwierdzają słuszność dotychczasowych działań organu antymonopolowego. Natomiast wątpliwości sądów budzą ustalenia organu regulacyjnego – Państwowego Gospodarstwa Wodnego – Wody Polskie.
EN
Contemporary conservation-restoration practice is affected by theoretical and ethical principles and by social factors. They are often discussed separately, but their effect on the processes of conservation-restoration is complex and intertwined. This paper offers an overview of the development of professional codes of ethics in conservation-restoration and as they relate to and inform professional competences. It looks at how ethics and competences are defined and link with professional education. It also discusses relationships with other professions in the preservation of cultural heritage and the need for clarification on the role and obligation of these respective professions. The legal and social issues they generate at a European level are touched upon.
PL
Wydawać by się mogło, że od grudnia 2005 r., kiedy to wydana została pierwsza decyzja Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów dotycząca zasad ustalania hurtowych cen za odbiór i oczyszczanie ścieków (nr RKR-66/2005) – mając na uwadze, że decyzja ta została poddana ocenie Sądu Najwyższego, a w sprawie na etapie sądowym powołany został biegły – zostanie wyznaczona linia orzecznicza stanowiąca wskazówkę dla przedsiębiorstw wodociągowo-kanalizacyjnych. Nic bardziej mylnego. Sąd Apelacyjny w Warszawie wyrokiem z 8 grudnia 2016 r. (sygn. akt: VI ACa 979/15) zmienił dotychczasową linię orzeczniczą. Wprawdzie skarga Kasacyjna Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów została przyjęta do rozpoznania, ale nadal oczekuje na rozpoznanie, a problem pozostaje nierozstrzygnięty.
PL
Należy pamiętać, że od chwili utworzenia organu regulacyjnego (Państwowego Gospodarstwa Wodnego Wody Polskie) zajmującego się szeroko rozumianą gospodarką wodną coraz mniej spraw należy do właściwości Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów. Niestety, istnieje nadal grupa spraw, co do których trudne jest ustalenie kompetencji organów. Sądy natomiast nadal orzekają w sprawach dotyczących przyłączy, ale nie tylko.
PL
Na to pytanie po 1 stycznia 2018 r. trudno jest odpowiedzieć, ponieważ podział kompetencji na razie ma głównie charakter teoretyczny. Zgodnie z przepisami rozdziałów 5 A i 5 B (art. 27a–27f) ustawy z 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków (tekst jednolity: Dz. U. z 2018 r. poz. 1152 – dalej „ustawy o zbiorowym zaopatrzeniu”) organem regulacyjnym na szeroko rozumianym rynku wodnym jest dyrektor regionalnego zarządu gospodarki wodnej Państwowego Gospodarstwa Wodnego Wody Polskie.
PL
Proces legislacyjny związany z rewizją dyrektywy 98/83/WE w sprawie jakości wody do spożycia przez ludzi1 (DWD) dobiega końca. Po 20 latach dyrektywa doczeka się istotnych zmian związanych z koniecznością dostosowania jej do najnowszej wiedzy naukowej, związanej z zagrożeniami zdrowotnymi przenoszonymi drogą wodną, w tym m.in. do wartości parametrycznych2 przedstawionych przez Światową Organizację Zdrowia (WHO) w Wytycznych dotyczących jakości wody do picia3. W rewizji uwzględniono także najnowszą wiedzę dotyczącą występowania w wodzie związków perfluorowanych4, jak i pozostałości farmaceutyków, związków endokrynnie czynnych czy mikroplastiku, stanowiących istotne zagrożenia dla zdrowia konsumenta wody. Ponadto, dyrektywa po raz pierwszy wychodzi poza regulacje dotyczące samej jakości wody, odnosząc się także do prawa i dostępu do wody oraz sposobu informowania konsumentów. Wynika to z przyjętej przez parlament Europejski (PE) rezolucji5, będącej odpowiedzią na pierwszą europejską inicjatywę obywatelską Woda jest prawem człowieka (R2W).
PL
Kwestia dyrektywy w sprawie jakości wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi (DWD) [1], była gorąca w zasadzie cały zeszły rok. Wydaje się, że jest już gotowa do wkroczenia na ścieżkę legislacyjną, choć w chwili pisania artykułu pozostaje wciąż nieopublikowana przez Komisję Europejską. Droga do uchwalenia jest więc jeszcze dość daleka, gdyż dyrektywa musi przejść przez Parlament Europejski i Radę Unii Europejskiej. Nowa propozycja pojawiła się jednak w nieformalny sposób i wiele informacji, co do jej brzmienia, wydaje się na tym etapie legislacji pewnych.
PL
Lata 2017 i 2018 przyniosły wiele zmian w zasadach funkcjonowania rynku wodociągowo-kanalizacyjnego, podziału kompetencji w zakresie nadzoru nad tym rynkiem, a także linii orzeczniczej sądów po uchwale Sądu Najwyższego (w składzie 7 sędziów) z 22 czerwca 2017 r. III SZP 2/16 (www.sn.pl/orzecznictwo). W związku z powyższym, także kierunek działań Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów uległ pewnej zmianie.
PL
W piśmie z 10 sierpnia 2017 r., skierowanym do wszystkich prokuratorów regionalnych Zastępca Prokuratora Generalnego Robert Hernand zwrócił uwagę, że obowiązek ponoszenia opłat za przyłączenie do urządzeń wodociągowych i kanalizacyjnych nakładany jest na mieszkańców bez upoważnienia ustawowego i narusza art. 7, art. 84 i art. 94 Konstytucji RP.
PL
Uchwalona przez Sejm ustawa z 27 października 2017 r. o zmianie ustawy o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków (dalej „Nowelizacja”) została opublikowana w Dzienniku Ustaw 28 listopada 2017 r. i wprowadza znaczące zmiany na rynku wodociągowo-kanalizacyjnym. Przede wszystkim Nowelizacja, która wejdzie w życie 12 grudnia 2017 r., zastępuje dotychczasowy tryb zatwierdzania taryf przez organy rady gminy, zatwierdzaniem taryf przez organ regulacyjny – dyrektorów regionalnych zarządów gospodarki wodnej Państwowego Gospodarstwa Wodnego Wody Polskie. Tym samym Nowelizacja wprowadza w życie zapowiadany wcześniej przez rząd nowy, oderwany od kompetencji gmin, system zatwierdzania taryf. Celem niniejszego artykułu jest wskazanie najistotniejszych zmian w ustawie z 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków (t.j. Dz.U. z 2017 r. poz. 328 dalej „Ustawa”, natomiast Ustawa po wejściu w życie Nowelizacji „Znowelizowana Ustawa”).
PL
Dyrektywa Rady 91/271/EWG z 21 maja 1991 r. dotycząca oczyszczania ścieków komunalnych (DZ. Urz. WE L135 z 30.5.1991, str. 40, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 15, t. 2, str. 26) odgrywa zasadniczą rolę w gospodarowaniu ściekami komunalnymi oraz ochronie środowiska wodnego, w tym wód powierzchniowych, do których ścieki są odprowadzane. Dyrektywa 91/271/EWG dotyczy zbierania, oczyszczania i zrzutu ścieków komunalnych oraz oczyszczania i zrzutu ścieków z niektórych sektorów przemysłowych. Celem dyrektywy jest ochrona środowiska wodnego przed niekorzystnymi skutkami powodowanymi zrzutami niedostatecznie oczyszczonych ścieków.
PL
Termin recepcja, zgodnie ze Słownikiem Języka Polskiego PWN [1] oznacza „przyjmowanie lub przyswajanie sobie czegoś". W pracach filologicznych jest on używany często i chętnie w tytułach prac dotyczących przyjęcia książek czy też różnego typu publikacji analizowanych autorów przez czytelników w poszczególnych krajach. W tym artykule, który nie jest pracą filologiczną, termin recepcja jest używany w odniesieniu do europejskiej normy EN-752 (Zewnętrzne systemy kanalizacyjne. Drain and sewer systems outside buildings). Warto, a nawet trzeba zadać sobie pytanie na ile zapisy, czy może jeszcze ogólniej mówiąc filozofia projektowania i eksploatacji systemów kanalizacyjnych sformułowana w tej normie generalnie dla całego obszaru Europy jest przyjmowana, rozumiana i na koniec stosowana w Polsce? Pytanie to jest bardzo aktualnym, gdyż ostanie lata przyniosły olbrzymie inwestycje w zakresie modernizacji i rozbudowy systemów kanalizacji zwłaszcza bytowo-gospodarczych, realizowane głównie w ramach Krajowego programu oczyszczania ścieków komunalnych (KPOŚK) i współfinansowane znacząco ze środków europejskich.
PL
Śledzenie na bieżąco najnowszych orzeczeń Sądu Okręgowego w Warszawie - Sądu Ochrony Konkurencji i Konsumentów oraz Sądu Apelacyjnego w Warszawie powinno pozwolić uniknąć przedsiębiorstwom wodociągowo-kanalizacyjnym popełniania błędów prowadzących do wszczynania przez Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów postępowań.
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.