The aim of the study was to evaluate the biogas profitability of silages made of whole crop maize ensiled with the addition of inoculant, containing strains of Lactobacillus genus from species that stimulate the synthesis and/or metabolism of 1,2- propanediol to propionic acid. As a result of the experiments on the synergistic action of bacterial strains an inoculant composition Lactosil Biogas Plus has been developed, which contains the following bacterial strains: L. buchneri A KKP 2047 p, L. diolivorans K KKP 2057 p and L. reuteri M KKP 2048 p. Silages made of whole crop maize with the addition of the inoculant Lactosil Biogas Plus were prepared under production conditions at the experimental station. Based on the results of the silage analyses, it was found that the effect of inoculant in the ensiling process resulted in the improvement of their microbiological purity expressed by pathogenic bacteria elimination such as bacteria of the genus Salmonella and Escherichia coli species and by fivefold reduction of molds. In the experimental silages increased content of acetic acid, 1,2- propanediol and propionic acid was observed and their aerobic stability was 192 hours, while the aerobic stability of silages prepared without the addition of inoculant was only 96 hours. Thus the experimental silages subject to methane fermentation by laboratory method allowed to achieve the biogas yield higher by 60.2 NI kg dry organic matter-1, the methane content of the biogas higher by 6.4 percent relative to the standard silage without the addition of the inoculant.
PL
Celem badań była ocena biogazodochodowości kiszonek z całych roślin kukurydzy konserwowanych z dodatkiem inokulanta, zawierającego szczepy bakterii z rodzaju Lactobacillus z gatunków, które stymulują syntezę i/lub metabolizm 1,2-propanodiolu do kwasu propionowego. W wyniku badań dotyczących synergizmu działania szczepów bakterii opracowano skład inokulanta Lactosil Biogaz Plus, który zawiera następujące szczepy bakterii: L. buchneri A KKP 2047 p, L. diolivorans K KKP 2057 p i L. reuteri M KKP 2048 p. Kiszonki z całych roślin kukurydzy z dodatkiem inokulanta Lactosil Biogaz Plus sporządzono w warunkach produkcyjnych w gospodarstwie doświadczalnym. Na podstawie wyników analizy kiszonek, stwierdzono, że działanie inokulanta w procesie kiszenia roślin spowodowało poprawę ich czystości mikrobiologicznej wyrażającej się wyeliminowaniem bakterii patogennych z rodzaju Salmonella i gatunku Escherichia coli i obniżoną pięciokrotnie liczbą pleśni. W kiszonkach doświadczalnych nastąpił wzrost zawartości kwasu octowego, 1,2-propanodiolu i kwasu propionowego, a ich stabilność tlenowa wynosiła 192 godziny, podczas gdy stabilność tlenowa kiszonek bez dodatku inokulanta tylko 96 godzin. W efekcie poddania kiszonek doświadczalnych laboratoryjnej fermentacji metanowej metodą spfm, uzyskano wzrost wydajności biogazu o 60,2 jednostek NI kg smo., wzrost zawartości metanu w biogazie o 6,4 procent w stosunku do kiszonki standardowej, bez dodatku inokulanta.
The aim of the research was to determine and analyze chemical and biological properties of fodder mallow and maize (Eurostar variety) as well as opportunities of their cultivation in pure sowing and when dedicated to fodder. The research was carried out in the years 2011-2012. Plant research material came from field cultivations of fodder mallow (Malva verticillata L.) and maize (Zea mays L.) located on Experimental Station of the Department of Grassland and Natural Landscape Sciences at Poznań University of Life Sciences located in Brody Experimental Farm (52° 43’ N, 16° 30’ E). The research material consisted of fodder mallow plants and maize cultivars Eurostar variety FAO 240. Experimental blocks in three applications formed three variants of nitrogen fertilization: 120 (control), 160 and 200 kg of N·ha-1. Larger doses of nitrogen enhanced a content of crude proteins both in the case of fodder mallow and maize. In the case of soluble sugars, larger amounts of applied nitrogen resulted in an increase of this component in maize and a decrease – in fodder mallow. An advantage of fodder mallow over maize consists in a higher richness in mineral components (especially calcium, phosphorus and potassium). Fodder mallow and maize accumulated similar amounts of silicon, which is favorable for the nutritional value of the obtained fodder. Fodder mallow surpasses maize when the content of crude proteins is concerned. However, a smaller amount of sodium and a higher amount of nitrate nitrogen in fodder mallow may not be positive.
PL
Celem badań było określenie i poznanie właściwości chemicznych i biologicznych malwy pastewnej i kukurydzy odmiany Eurostar oraz możliwości jej uprawy w siewie czystym z przeznaczeniem na cele pastewne. Prace badawcze nad tym gatunkiem prowadzono w latach 2011-2012. Materiałem badawczym były rośliny malwy pastewnej i kukurydzy odmiany Eurostar FAO 240 pochodzące z polowych upraw malwy i kukurydzy zlokalizowanych na terenie Rolniczego Gospodarstwa Doświadczalnego Brody, Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu (52° 43’ N, 16° 30’ E). Doświadczenie w układzie bloków losowanych w trzech powtórzeniach tworzyły trzy warianty nawożenia azotem: 120 (kontrola), 160 i 200 kg N·ha-1. Zwiększenie dawek nawożenia azotem wpływało korzystnie na wyższą zawartość białka zarówno w roślinach malwy pastewnej, jak i kukurydzy. W przypadku cukrów rozpuszczalnych zwiększenie ilości aplikowanego azotu skutkowało wzrostem zawartości tego składnika w kukurydzy oraz jego zmniejszaniem w roślinach malwy. Zaletą malwy w porównaniu do kukurydzy jest wyższa zasobność w składniki mineralne, zwłaszcza w wapń, fosfor i potas. Malwa pastewna i kukurydza gromadziły podobne ilości krzemu. W ocenie zawartości białka ogólnego malwa zdecydowanie przewyższa pod tym względem kukurydzę. Mankamentem składu pokarmowego malwy pastewnej jest niższa zawartość sodu oraz większe niż u kukurydzy ilości kumulowanego azotu azotanowego pod wpływem wzrastających dawek azotu. Analiza laboratoryjna materiału roślinnego malwy pochodzącej z różnych wariantów nawożenia azotem pozwoliła na aktualną analizę składu pokarmowego i pozytywną ocenę możliwości ponownego wykorzystania tego gatunku do uprawy z przeznaczeniem na paszę dla bydła.
The research was based in Experimental Station of the Department of Grassland and Natural Landscape Sciences at Poznań University of Life Sciences located in Brody Experimental Farm. Research on the influence of various doses of nitrogen fertilizer N-14, Physioactiv, Physiostart and PinKstart fertilizers applied in grass-legume mixture was conducted in the years 2016-2017. The following variants and doses of fertilizers were applied in the experiment: 1/ 300 kg·ha-1 N-14 under each regrowth (total of 900 kg·ha-1) + PK; 2/ 300 kg·ha-1 N-14 under the first regrowth and 180 kg·ha-1 of ammonium nitrate 34% N under the second and the third regrowth + PK; 3/ standard fertilization – 180 kg·ha-1 of ammonium nitrate 34% N under each regrowth + PK; 4/ Physioactiv fertilization in a dose of 300 kg·ha-1 before vegetation and 180 kg·ha-1 of ammonium nitrate 34% N under each regrowth + PK; 5/ Physiostart in a dose of 20 kg·ha-1 before vegetation and 180 kg·ha-1 of ammonium nitrate 34% N under each regrowth + PK; 6/ PinKstart in a dose of 20 kg·ha-1 before vegetation and 180 kg·ha-1 of ammonium nitrate 34% N under each regrowth + PK; 7/ absolute control – no fertilization. The highest yield of a dry matter of a grass-legume mixture in the two years of utilization was a result of an application of a nitrogen fertilizer N-14 which was applied under every regrowth and in a variant of application just under the first regrowth, together with a dose of phosphorus and potassium. A biological additive on the basis of sea algae (Pheoflore complex) in N-14 fertilizer resulted in higher yields of the sward, despite smaller dose of nitrogen when compared to variants fertilized with ammonium nitrate. An application of a calcium fertilizer Physioactiv with aminopurine resulted in an increase in a share of white clover in the sward and in a better nutrition of plants with nitrogen which was visible in the highest values of a leaf blades greenness index both in the case of white clover and perennial ryegrass. It may be presumed that the positive effects of the application of the analyzed fertilizers might originate from their formulation due to the joint of mineral components used in traditional fertilizers with biological additives which stimulate a root system, activate soil’s flora and therefore enhance the state of rhizosphere.
PL
Badania przeprowadzono w Stacji Doświadczalnej Katedry Łąkarstwa i Krajobrazu Przyrodniczego zlokalizowanej w RGD Brody Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu. Prace badawcze nad wpływem stosowania zróżnicowanych dawek nawozów mineralnych N-14, Physioactiv, Physiostart i PinKstart w zasiewie mieszanki trawiasto-bobowatej prowadzono w latach 2016-2017. Zastosowano następujące warianty i dawki nawożenia: 1/ 300 kg·ha-1 N-14 pod każdy odrost (łącznie 900 kg·ha-1) + PK; 2/ 300 kg·ha-1 N-14 pod pierwszy odrost i 180 kg·ha-1 saletry amonowej 34% N pod drugi i trzeci odrost + PK; 3/ nawożenie standardowe NPK – 180 kg·ha-1 saletry amonowej 34% N pod każdy odrost + PK; 4/ nawożenie Physioactiv w dawce 300 kg·ha-1 przed ruszeniem wegetacji i 180 kg·ha-1 saletry amonowej 34% N pod każdy odrost + PK; 5/ Physiostart w dawce 20 kg·ha-1 przed ruszeniem wegetacji i 180 kg·ha-1 saletry amonowej 34% N pod każdy odrost + PK; 6/ PinKstart w dawce 20 kg·ha-1 przed ruszeniem wegetacji i 180 kg·ha-1 saletry amonowej 34% N pod każdy odrost + PK; 7/ kontrola absolutna – bez nawożenia. Przeprowadzone badania wykazały, że najwyższe plony suchej masy runi mieszanki trawiasto-bobowatej w ciągu dwóch lat użytkowania stwierdzono w następstwie stosowania nawozu azotowego N-14, który był podawany pod każdy odrost oraz w wariancie aplikacji tego nawozu tylko pod pierwszy odrost, wraz z dodatkową dawką fosforu i potasu. Dodatek biologiczny na bazie wyciągu z alg morskich (kompleks Pheoflore) w nawozie N-14, pomimo wprowadzania do gleby niższej dawki azotu, w porównaniu do wariantów nawożonych saletrą amonową, skutkował uzyskiwaniem wyższych plonów runi. Aplikacja nawozu wapniowego Physioactiv z dodatkiem aminopuryny wpłynęła na zwiększenie w runi udziału koniczyny białej oraz na lepsze odżywienie roślin azotem, co przejawiało się uzyskiwaniem najwyższych wartości indeksu zieloności liści, zarówno w przypadku koniczyny białej, jak również życicy trwałej. Istnieją uzasadnione przesłanki, że korzystne efekty stosowania badanych nawozów mogą być skutkiem ich formulacji ze względu na łączenie składników mineralnych wykorzystywanych w tradycyjnych nawozach wraz z dodatkami biologicznymi stymulującymi system korzeniowy roślin oraz aktywizujących florę glebową poprawiającą stan ryzosfery.
The aim of the study was to evaluate the impact of various percentage shares of legumes in the sward on the nutritional value of forage. Two species of legume plants were used in this experiment: red clover (Trifolium pratense L.) variety Chlumecky and birdsfoot trefoil (Lotus corniculatus L.) variety Leo. The research material consisted of green forage samples in which percentage shares of tested species of legume plant ranged from 0% to 100%. The content of organic and mineral components in green forage was evaluated. The relation between the percentage shares of red clover and birdsfoot trefoil and the content of nutritive components in green forage was calculated. Forages with birdsfoot trefoil in them, regardless of its percentage share, contained more total protein, crude ash and NDF and ADF fibers fraction. In contrast, forages with the participation of red clover contained more sugars, Ca, Mg and Mn, and were characterized by higher digestibility of organic matter. The proportions of both species also had a significant impact on the content of the majority of nutrients. Increasing the proportion of both red clover and birdsfoot trefoil in green forages resulted in a decrease in crude fiber content and its fractions: ADF and NDF. However, the share of both species was positively correlated with the total protein content, crude ash, ADL and organic matter digestibility. A positive correlation was found between the proportion of red clover in mixture and the Ca, Mg and Fe contents. The proportion of birdsfoot trefoil was positively correlated with the content of P, Ca, Mg and Fe.
PL
Celem badań była ocena wpływu zróżnicowanego udziału w runi roślin bobowatych na wartość pokarmową zielonki. Badaniami objęto dwa gatunki: koniczynę łąkową (Trifolium pratense L.) odmiany Chlumecky i komonicę zwyczajną (Lotus corniculatus L.) odmiany Leo. Materiał badawczy stanowiły próbki zielonki, w których procentowy udział badanego gatunku rośliny bobowatej wynosił od 0 do 100%. W zielonce oceniano zawartość składników organicznych i mineralnych. Obliczono zależność pomiędzy procentowym udziałem koniczyny łąkowej i komonicy zwyczajnej w zielonce a zawartością poszczególnych składników pokarmowych. Zielonka z udziałem komonicy zwyczajnej, niezależnie od jej procentowego udziału, zawierała więcej białka ogólnego, popiołu surowego oraz frakcji włókna NDF i ADF. Natomiast zielonka z udziałem koniczyny łąkowej zawierała więcej cukrów prostych, Ca, Mg i Mn oraz charakteryzowała się wyższą strawnością masy organicznej. Procentowy udział w zielonce obu gatunków miał też istotny wpływ na zawartość większości składników pokarmowych. Zwiększanie udziału w zielonce, zarówno koniczyny łąkowej jak i komonicy zwyczajnej, powodowało obniżenie zawartości włókna surowego oraz jego frakcji: ADF i NDF. Udział obu gatunków był natomiast dodatnio skorelowany z zawartością białka ogólnego, popiołu surowego, ADL i strawnością masy organicznej. Stwierdzono ponadto dodatnią korelację pomiędzy udziałem w zielonce koniczyny łąkowej a zwartością Ca, Mg i Fe. Udział komonicy zwyczajnej był dodatnio skorelowany z zawartością P, Ca, Mg i Fe.
Increasing interest in organic farming and consequently in the application of natural fertilisers poses a risk of modifying qualitative and quantitative composition of microorganisms’ populations living on plants fertilised with these fertilisers. Composition of epiphytic microflora on plant material intended for ensilage affects fermentation processes and stability and hygienic quality of obtained silage. Studies carried out in the years 2009-2011 were aimed at assessing the effect of fertilisation of permanent meadow with natural fertilisers (manure and liquid manure) and mineral fertilisers (NPK) on the number of selected groups of epiphytic microorganisms living on meadow sward. Plant samples were taken three times in vegetation seasons (before the 1st, 2nd and 3rd cut). In total, 207 samples of vegetation were analysed for: total number of aerobic bacteria, bacteria of the genus Enterobacteriaceae, yeasts and mould fungi. No differences in the number of studied groups of microorganisms living on meadow plants fertilised with different fertilisers applied at different doses were found. However, the number of particular groups of microorganisms depended mainly on the time of sampling.
PL
Rosnące zainteresowanie rolnictwem ekologicznym oraz wynikające z jego zasad stosowanie nawozów naturalnych niesie ze sobą niebezpieczeństwo modyfikacji składu jakościowego i ilościowego populacji mikroorganizmów naturalnie bytujących na roślinności nawożonej tymi nawozami. Skład mikroflory epifitycznej znajdującej się w materiale roślinnym przeznaczonym do zakiszania wpływa na przebieg procesów fermentacyjnych, stabilność i jakość higieniczną uzyskanej kiszonki. Celem badań przeprowadzonych w latach 2009-2011 była ocena wpływu nawożenia łąki trwałej nawozami naturalnymi (obornikiem i gnojówką) i nawozami mineralnymi NPK na liczebność wybranych grup epifitycznych mikroorganizmów bytujących na runi łąkowej. Próbki roślin do badań pobierano trzykrotnie w trakcie sezonu wegetacyjnego (przed I, II i III pokosem). Łącznie przebadano 207 próbek zielonki. W ramach badań oceniano: ogólną liczebność bakterii tlenowych, bakterii z rodzaju Enterobacteriaceae oraz drożdży i grzybów pleśniowych. W wyniku przeprowadzonych badań nie wykazano różnic w liczebności badanych grup drobnoustrojów bytujących na roślinności łąkowej nawożonej różnymi nawozami i ich dawkami. Stwierdzono jednak, że liczebność poszczególnych grup mikroorganizmów zależała przede wszystkim od terminu poboru próby.
Badania, których celem była ocena wpływu renowacji runi łąkowej na jakość pasz objętościowych w aspekcie ich przydatności do opasania bydła mięsnego, przeprowadzono w latach 2012– 2015. Badaniami objęto trwałe użytki zielone w trzech gospodarstwach zlokalizowanych w północno-wschodnim i wschodnim regionie Polski. W 2012 r. użytki te poddano renowacji metodą siewu bezpośredniego oraz pełnej uprawy. Zastosowano mieszanki z udziałem odmian di- i tetraploidalnych gatunków traw oraz roślin bobowatych. W trakcie badań pobierano próby pasz objętościowych wyprodukowanych z runi łąk poddanych renowacji i pasz z runi kontrolnej. W paszach oznaczano zawartość składników pokarmowych metodą NIRS. Wzbogacenie runi łąk mieszankami traw i roślin bobowatych, zarówno metodą siewu bezpośredniego, jak i pełnej uprawy, poprawiło jakość pasz objętościowych tylko w dwóch gospodarstwach, w których trwałe użytki zielone położone są na glebach wytworzonych z gliny lekkiej lub gliny średniej. Kiszonki (doświadczenie II) z runi łąk wzbogaconych mieszankami traw i roślin bobowatych, niezależnie od metody renowacji, charakteryzowały się istotnie mniejszym udziałem włókna surowego i jego frakcji ADF, większą koncentracją popiołu surowego, tłuszczu surowego i energii NEL oraz większą wartością wskaźnika RFQ niż kiszonki z łąki kontrolnej. Siano z łąk podsianych (doświadczenie I), w odróżnieniu od pasz z obiektów kontrolnych, miało mniejszą zawartość włókna surowego, frakcji ADF i NDF oraz większą koncentrację energii NEL. Również jakość tego siana wyrażona wskaźnikiem względnej jakości paszy RFQ była istotnie wyższa. Siano z łąk poddanych renowacji metodą pełnej uprawy (doświadczenie I), oprócz mniejszej zawartości włókna surowego, frakcji ADF i NDF oraz większej koncentracji energii NEL, zawierało najwięcej białka ogólnego. Poprawa jakości pasz objętościowych w obu gospodarstwach (doświadczenie I i II) była wynikiem przede wszystkim istotnego zwiększenia udziału w runi roślin bobowatych, co potwierdziły korelacje między udziałem poszczególnych grup roślin w runi a zawartością podstawowych składników pokarmowych.
EN
During the years 2012–2015 a study, aiming at the assessment the quality of forages from renovated grasslands in terms of their suitability for fattening of cattle, was conducted. The experiments were established on permanent grasslands in three farms, located in the northeastern and east region of Poland. In 2012, permanent meadows were renovated by overdrilling and by full cultivation. Seed mixtures containing di- and tetraploid species of grasses and legume plants were used. During the study the forage from the sward of improved meadows and forage from old sward (control) were sampled. The content of nutritive components in the forage was determined using NIRS method. Enrichment of meadow sward by using seed mixtures of grasses and legumes, both by over drilling or full cultivation, improved the quality of feeds only on two farms where permanent grasslands are located on soils made from light clay or medium clay. Silage (experiment II) made of meadow sward enriched by seed mixtures of grasses and legumes, independently of the method, was characterized by a significantly lower proportion of crude fiber and ADF fractions, higher concentration of crude ash, crude fat and NEL energy and higher value of RFQ than control silage. Hay from overdrilled meadows (experiment I), unlike feeds from control meadow, had a lower content of crude fiber, ADF and NDF fractions and higher concentration of NEL energy. Also, the quality of this hay expressed by the RFQ index was significantly higher. Hay from meadows renovated by method of full cultivation (experiment I), except lower crude fiber content, ADF and NDF fractions and higher NEL energy concentration, had the highest content of total protein. Improvement of the forage quality on both farms (experiment I and II) resulted first of all from a significant increase of legumes plants in sward, which was confirmed by correlation between the groups of plants in the sward and the content of the basic nutrients.
Studies were carried out in the years 2013-2015 in a private farm in Kąty (Podlaskie Province) specialising in beef cattle breeding. The aim of undertaken studies was to analyse the efficiency of feeding beef cattle using grass silage from meadow sward of different leguminous plants content. In two subsequent years (2014 and 2015) feeding experiment was performed on bull calves of Limousine race having initial body mass 359-363 kg in 2014 and 270-290 kg in 2015 divided into two groups, 9 heads in each. The factor differentiating animal feeding referred to the share of leguminous plants in experimental silages given to animals. The efficiency of feeding was compared with that used in 2013 according to long breeder’s habit. Daily body weight gains of bulls, daily cost of feeding and the cost of obtaining 1 kg of body gain were evaluated. Increased share of legumes in silage resulting from grassland renovation through undersowing improved the efficiency of feeding and decreased its costs. Dosing of fodder in 2014 allowed for increasing daily body gains to 1.15 kg/head in the control group and to 1.26 kg/head in the group of cattle fed with silage containing leguminous plants. This enabled to decrease daily cost of feeding to 2.34 PLN per head and the cost of obtaining 1 kg body gains to 1.88 PLN per kg.
PL
Badania prowadzono w latach 2013-2015 w indywidualnym gospodarstwie rolnym w miejscowości Kąty (woj. podlaskie) specjalizującym się w hodowli bydła mięsnego. Celem podjętych badań była analiza efektywności żywienia bydła opasowego z wykorzystaniem sianokiszonek z runi łąkowej z różnym udziałem roślin bobowatych. Kolejno w dwóch latach badań tj. w 2014 i 2015, przeprowadzono doświadczenia żywieniowe na buhajkach rasy Limousine o początkowej masie ciała 359- 363 kg w 2014 roku i 270-290 kg w 2015 roku, podzielonych na dwie grupy po 9 sztuk. Czynnikiem różnicującym żywienie zwierząt był różny udział roślin bobowatych w sianokiszonkach doświadczalnych wchodzących w skład dawek pokarmowych opasanych zwierząt. Tłem oceny efektywności żywienia było żywienie stosowane w 2013 roku, zgodne z wieloletnimi nawykami hodowcy. Oceniano dobowe przyrosty masy ciała buhajków, dzienny koszt żywienia i koszt uzyskania 1 kg przyrostu. Zwiększenie udziału roślin bobowatych w sianokiszonce, w wyniku renowacji trwałych użytków zielonych metodą podsiewu, przyczyniło się do poprawy efektywności opasu i zmniejszenia kosztów żywienia. Wprowadzenie dawkowania pasz w 2014 roku pozwoliło na zwiększenie dobowych przyrostów masy ciał do poziomu 1,15 kg szt.-1 w grupie kontrolnej i 1,26 kg szt.-1 w grupie bydła żywionego sianokiszonką z udziałem roślin bobowatych. Pozwoliło to na zmniejszenie dziennego kosztu żywienia do 2,34 zł na sztukę oraz kosztu uzyskania 1 kilograma przyrostu do 1,88 zł/kg.
The paper is aimed at summarising long-term studies on the effectiveness of biological ensilage stimulators containing homo- and hetero-fermentative cultures of lactic acid bacteria used in the conservation of meadow sward intended for fodder or energy production. Study material consisted of silages from wilted meadow sward ensiled in big cylinder bales wrapped in a plastic film with the addition of four bacterial preparations made in the Institute of Agricultural and Food Biotechnology: Lactosil, Lactacel-L, Lactosil Plus and Lactosil Biogaz. Control silages were made of the same plant material without additives. Studies included the assessment of aerobic stability of silages and changes in chemical composition and microbiological profile during silage samples storage in aerobic conditions. Dry mass, pH of fresh silage and the amount of lactic, acetic and butyric acids were determined in fresh silage samples and in samples after 12 days of aerobic incubation. The number of yeasts, moulds and lactic acid bacteria was determined as well. The efficiency of applied biological additives varied during the process of ensiling meadow sward, mainly due to their different composition. Lactacel-L appeared most efficient in improving fodder quality from among all applied additives. Lactosil was the best in prolonging aerobic stability. The addition of Lactosil Biogaz helped improve aerobic stability and decreased the content of lactic acid in raw material intended for energy production.
The aim of the study was to evaluate the impact of bacterial preparation, containing strains of Lactobacillus genera that stimulate the synthesis of 1,2-propanediol and carboxylic acids of low molecular weight, on aerobic stability of meadow sward silages and biogas yield by means of heterofermentation. Lactobacillus buchneri, L. diolivorans and L. reuteri, which are synergistically active in the synthesis of acetic acid and products of its metabolism: 1,2-propanediol and propionic acid, have been selected in the earlier studies and their co-fermentation conditions have been determined. The composition of the Lactosil Biogas starter culture was designed to conserve renewable raw materials, including meadow grass, for the production of biogas. The preparation was used for ensiling on the production scale. Based on the results of the silage analysis it was found that the action of starter culture of the new bacterial preparation resulted in an increase in acetic acid, 1,2-propanediol and propionic acid content in experimental silages and prolongation of their aerobic stability against control silages during three months of ensiling. The application of the Lactosil Biogas to the meadow grass resulted in an increase in biogas yield of the silage, processed in methane fermentation of the plant material, by 39.9 NI kg dry organic matter-1, while increasing the content of methane by 3.7% and reducing the biogas contaminants.
PL
Celem badań było określenie wpływu preparatu bakteryjnego, zawierającego szczepy bakterii z rodzaju Lactobacillus, które stymulują syntezę 1,2-propanodiolu i niskocząsteczkowych kwasów karboksylowych, na poprawę stabilności tlenowej kiszonek z runi łąkowej i uzysku biogazu na drodze heterofermentacji. W wyniku wcześniejszych badań wyselekcjonowano szczepy bakterii z gatunków: Lactobacillus buchneri, L. diolivorans i L. reuteri, synergicznie działające w kierunku syntezy kwasu octowego i produktów jego metabolizmu: 1,2-propanodiolu oraz kwasu propionowego, i określono warunki ich kofermentacji. Opracowano skład kultury starterowej preparatu Lactosil Biogaz, przeznaczonego do konserwowania surowców odnawialnych, w tym runi łąkowej, w celu produkcji biogazu,. Preparat zastosowano do sporządzenia w skali produkcyjnej kiszonek z runi łąkowej. Na podstawie wyników analizy kiszonek stwierdzono, że działanie kultury starterowej nowego preparatu bakteryjnego w procesie trzymiesięcznego kiszenia spowodowało wzrost zawartości kwasu octowego, 1,2-propanodiolu i kwasu propionowego w kiszonkach doświadczalnych oraz przedłużyło czas ich stabilności tlenowej w stosunku do kiszonek kontrolnych. Zastosowanie preparatu Lactosil Biogas do kiszenia runi łąkowej, w efekcie poddania tego surowca fermentacji metanowej, spowodowało wzrost wydajności biogazu z kiszonki o 39,9 jednostek NI kg smo1 , przy jednoczesnym wzroście o 3,7 % zawartości metanu oraz obniżeniu zawartości zanieczyszczeń biogazu.
Badania, których celem była ocena wpływu wybranych czynników organizacyjnych gospodarstw na sposoby i intensywność gospodarowania na trwałych użytkach zielonych (TUZ), przeprowadzono w latach 2012–2013 metodą wywiadu bezpośredniego. Do badań wylosowano 120 gospodarstw z ponad 20-procentowym udziałem TUZ w strukturze użytków rolnych. Gospodarstwa podzielono wg poziomu intensywności gospodarowania na TUZ, wyróżniając: poziom intensywny, półintensywny i ekstensywny. Kryterium tego wyróżnienia stanowił poziom nawożenia TUZ azotem pochodzącym zarówno z nawozów mineralnych, jak i naturalnych. Spośród ankietowanych gospodarstw najwięcej, bo aż 52%, prowadziło produkcję na poziomie półintensywnym, 34% – na poziomie ekstensywnym i tylko 14% na poziomie intensywnym. W wyniku przeprowadzonej analizy stwierdzono, że determinantą poziomu intensywności gospodarowania na TUZ w badanych gospodarstwach, niezależnie od systemu gospodarowania, była obsada zwierząt gospodarskich wyrażona w DJP•ha-1 UR. Największa obsada była w gospodarstwach intensywnych (1,41 DJP∙ha-1), a najmniejsza w gospodarstwach ekstensywnych (0,60∙DJP ha-1).
EN
During the years 2012–2013 the study, which aimed to assess the impact of the selected organizational factors of farms on ways and intensity of farming on permanent grasslands (PG) were conducted by questionnaire method. 120 farms with over 20% share of PG in structure of agricultural land for study were chosen. Basing on the intensity of farming on PG surveyed farms were divided on three groups: intensive, semi-intensive and extensive. The criterion for this division was the level of PG fertilization with nitrogen both mineral and natural origin. Among the surveyed farms, 52% farms were semi-intensive, 34% – extensive and only 14% – intensive. It was found that the determinant factor of the level of intensity of farming on PG in the surveyed farms, regardless of the system of management, was livestock density expressed in large units per 1 ha of agriculture lands, which was the biggest in intensive farms (1.41 LU∙ha-1) and the smallest – in extensive (0.60 LU∙ha-1).
Celem pracy była ocena efektów podsiewu łąk grądowych mieszankami traw i roślin bobowatych w różnych warunkach meteorologicznych. Badania prowadzono w trzech doświadczeniach łąkowych zlokalizowanych na terenie północno-wschodniej Polski. Renowację łąk wykonano wiosną 2012 r. metodą podsiewu bezpośredniego mieszankami nasion traw i roślin bobowatych. Efektywność podsiewu oceniano poprzez zmiany składu botanicznego runi, wielkość plonów biomasy oraz plonów białka ogólnego i cukrów rozpuszczalnych. Wyraźny efekt podsiewu uzyskano w dwóch doświadczeniach,w których były korzystne warunki glebowe i meteorologiczne. Nastąpiło wzbogacenie składu gatunkowego runi, poprawa jej wartości użytkowej, zwiększenie plonów biomasy, białka i cukrów rozpuszczalnych. Przeprowadzone badania wykazały, że powodzenie renowacji poprzez wzbogacenie runi metodą podsiewu intensywnymi odmianami gatunków traw i bobowatych nie zawsze jest skuteczne i zależy w dużym stopniu od przebiegu warunków pogodowych po przeprowadzonej renowacji.
EN
The aim of the study was to evaluate the effects of overdrilling of dry meadows with mixtures of grasses and legume in different weather conditions. The study was conducted in three meadow experiments located in north-eastern Poland. Renovation of meadows was made by direct sowing of grasses and legume seed mixtures in spring 2012. The effectiveness of overdrilling was assessed by changes in the botanical composition of the sward, biomass, protein and soluble sugars yields. A clear effect of overdrilling was obtained in two experiments, where favorable soil and weather condition were observed. An enrichment of the species composition of the sward, improvement of utilisation value, an increase of biomass, protein and soluble sugars yields were recorded. The study showed that the success of the renovation by introduction of intense varieties of grasses and legume species into sward by overdrilling is not always effective and may vary depending on meteorological conditions after renovation.
12
Dostęp do pełnego tekstu na zewnętrznej witrynie WWW
W ramach niniejszej pracy zbadano zastosowanie sorbentów zeolitowych po sorpcji związków ropopochodnych jako dodatku surowcowego do produkcji kruszyw lekkich. Surowiec wyjściowy (ił montmorillonitowy) modyfikowano różną ilością syntezowanego z popiołów lotnych zeolitu Na-P1, wykorzystanego w procesie sorpcji oleju napędowego. Uzyskane mieszaniny poddano analizie z wykorzystaniem mikroskopu wysokotemperaturowego. Na podstawie uzyskanych wyników ustalono optymalny, 10-procentowy dodatek przepracowanych zeolitów do masy surowcowej. W pracy przedstawiono również badania właściwości fizycznych kruszywa otrzymanego z dodatkiem odpadowego sorbentu. Kruszywo otrzymano z iłu montmorillonitowego z dodatkiem 10% tego zeolitu metodą spiekania w temperaturze 1170 °C. Stwierdzono, że uzyskany materiał charakteryzuje się właściwościami kruszywa lekkiego.
EN
In this work we tested the suitability of zeolite sorbent gained from the sorption of petroleum compounds as an additive raw material for production of lightweight aggregates. The starting material of montmorillonite clay was modified with different amount of zeolite Na-P1 synthesized from fly ash after using it in the process of sorption of diesel. The resulting mixtures were tested using a high temperature microscope. The results indicated the 10% additive of overworked zeolites to the weight of raw materials as optimal. The paper shows also the physical properties of aggregates which were obtained with the 10% waste sorbent addition by sintering at 1170 °C. It has been found that the resultant material had the properties of lightweight aggregate.
The aim of this study was to assess the effect of sward enrichment in valuable grass and legume species through undersowing on the amount and quality of yield and its usefulness for ensilage. Two-factorial field experiment in a cross system was set up on experimental meadow. Three 0.8 ha plots were delineated, one was undersown with a mixture of grasses and Trifolium pratense L. (MI), the second - with a mixture of grasses and Lotus corniculatus L. (MII), and the third (control) was not undersown. The second analysed factor included the form of fertilisers: mineral NPK versus manure fertilisation. Botanical composition of sward, yielding and the content of nutritive components were estimated every year. Mown sward of the first cut was ensiled in large cylindrical bales. The content of nutritive components and the concentration of fermentation products was analysed in silage. Applied undersowing resulted in the increased share of legumes at the cost of grasses and weeds. Undersowing was also the factor significantly differentiating biomass yield. The highest yields in 2014 were obtained from plots undersown with a mixture containing Trifolium pratense L. In the second study year the biggest yield was noted for sward undersown with a mixture containing Lotus corniculatus L. Sward from undersown plots had higher content of total protein, lower content of sugars and significantly lower sugar to protein ratio. The enrichment of botanical composition of sward through undersowing exerted a significant impact on nutritive value of silages. The greatest nutritive value (expressed as relative feed value RFV) was found in silages made of sward undersown with a mixture of grasses and Lotus corniculatus L.
PL
Celem badań było określenie wpływu wzbogacenia runi łąkowej w wartościowe gatunki traw i roślin bobowatych metodą podsiewu na wielkość i jakość plonów oraz ich przydatność do zakiszania. Na łące doświadczalnej założono dwuczynnikowe doświadczenie łanowe w układzie krzyżowym. W tym celu wytyczono trzy łany o powierzchni 0,8 ha każdy, spośród których jeden został podsiany mieszanką traw i Trifolium pratense L. (MI), drugi - mieszanką traw i Lotus corniculatus L. (MII), trzeci nie został podsiany (kontrola). Drugim badanym czynnikiem była forma nawożenia: nawożenie nawozami mineralnymi NPK i obornikiem. Corocznie oceniano skład botaniczny runi, plonowanie oraz zawartość składników pokarmowych. Skoszoną ruń łąkową z I pokosu zakiszono w dużych belach cylindrycznych. W kiszonce oznaczano zawartość składników pokarmowych oraz koncentrację produktów fermentacji. W wyniku zastosowanego podsiewu stwierdzono wzrost udziału roślin bobowatych kosztem udziału traw i chwastów. Zastosowany podsiew był również czynnikiem istotnie różnicującym wielkość plonów biomasy. W 2014 roku średnio istotnie najwyższe plony uzyskano z obiektów, na których zastosowano podsiew mieszanką z udziałem Trifolium pratense L. W drugim roku badań istotnie najwyżej plonowała ruń podsiana mieszanką z udziałem Lotus corniculatus L. Ruń z obiektów podsianych charakteryzowała się średnio wyższą zawartością białka ogólnego, niższą cukrów prostych oraz istotnie niższym stosunkiem cukrów do białka. Wzbogacenie składu botanicznego runi łąkowej metodą podsiewu miało również istotny wpływ na wartość pokarmową kiszonek. Największą wartością pokarmową, wyrażoną wskaźnikiem względnej wartości pokarmowej RFV charakteryzowały się kiszonki sporządzone z runi obiektów, na których zastosowano podsiew mieszanką traw i Lotus corniculatus L.
In order to assess the microbial and chemical quality of grass silages made of sward, without the addition of any inoculants, six organic farms were chosen, in which grass silages were the principal feed for dairy cows. In all farms silages were made from the second crop of sward and formed into bales. Dry matter content was from 45 to 57 %. Samples were collected for two consecutive years. Silages from all farms were characterized by good or satisfactory quality due to the low lactic acid content (below 0.6 %), high butyric acid content (of up to 0.2 %), whereas they were contaminated with moulds and mycotoxins. In grass silages made of the sward from grasslands fertilized with slurry the presence of fecal bacteria of the genus Salmonella and Escherichia coli was detected. Based on these results and the results of previous studies the authors found that in order to obtain silages of high quality, safe for health of animals, it is necessary to use bacterial preparations for ensiling, which have special abilities to lower significantly the contamination with moulds, and therefore substantially lower the level of mycotoxins. These bacteria have also abilities to reduce or eliminate from feed undesired bacteria of the genera Clostridium, Listeria and pathogenic bacteria Salmonella sp. and E. coli.
PL
Do badań dotyczących oceny mikrobiologicznej i chemicznej jakości kiszonek wyprodukowanych z runi łąkowej bez stosowania preparatów bakteryjnych, wybrano sześć gospodarstw ekologicznych, w których kiszonki stanowiły podstawową paszę dla krów mlecznych. We wszystkich gospodarstwach przez dwa kolejne lata kiszonki sporządzano, z drugiego pokosu przewiędniętej runi łąkowej o zawartości suchej masy od 45 do 57 %, w formie balotów. Kiszonki we wszystkich gospodarstwach charakteryzowały się co najwyżej dobrą lub zadawalającą jakością z powodu: niskiej zawartości kwasu mlekowego (poniżej 0,6 %), wysokiej zawartości kwasu masłowego dochodzącej do 0,2 %, ponadto porażone były pleśniami i skażone mikotoksynami. W kiszonkach pochodzących z gospodarstw, w których użytki zielone nawożono gnojowicą wykryto obecność bakterii fekalnych z rodzaju Salmonella oraz Escherichia coli. Na podstawie uzyskanych wyników i wyników wcześniejszych badań autorów stwierdzono, że w celu uzyskania kiszonek o wysokiej jakości, bezpiecznych dla zdrowia zwierząt hodowlanych, konieczne jest stosowanie do ich sporządzania preparatów bakteryjnych, zawierających szczepy bakterii o szczególnych zdolnościach hamowania rozwoju pleśni, a zatem znaczącego obniżenia poziomu mikotoksyn oraz obniżenia lub całkowitego zlikwidowania niepożądanych w paszy bakterii z rodzajów: Clostridium, sp. Listeria sp. oraz patogennych z rodzaju Salmonella sp. i Eschericia coli.
Studies were carried out in the years 2011-2013 in the field experiment on permanent meadow. The aim was to assess the effect of various forms and doses of fertilisers on nutritive value and microbiological quality of the first regrowth of meadow sward. Six experimental plots were established on the meadow and fertilised with mineral NPK, cattle liquid manure and manure applied in two doses corresponding to 60 and 120 kg N ha-1. First regrowth of meadow sward was collected for analyses. The number of selected microorganisms and the content of nutritive components were analysed in these samples. Applied organic fertilisation, especially that with manure, increased the content of crude ash, decreased the concentration of simple sugars and the sugar to protein ratio. Moreover, manure fertilisation increased the concentration of potassium and decreased the concentration of sodium, magnesium and calcium in meadow sward. Higher doses of fertilisers increased the content of potassium and decreased that of calcium in the sward. Applied organic fertilisation did not result in unfavourable changes in epiphytic microflora of the sward.
PL
Badania prowadzono w latach 2011-2013 w doświadczeniu łanowym na łące trwałej. Celem badań była ocena wpływu stosowania różnych form i dawek nawozów na wartość pokarmową i jakość mikrobiologiczną pierwszego odrostu runi łąkowej. W ramach badań na łące wydzielono 6 łanów doświadczalnych, które nawożono nawozami mineralnymi NPK oraz gnojówką bydlęcą i obornikiem stosowanymi w dwóch dawkach, odpowiadających dwóm poziomom nawożenia azotem: 60 i 120 kg·ha-1. Do analiz pobierano ruń łąkową z pierwszego odrostu. W próbach zielonki oceniano liczebność wybranych mikroorganizmów, a także zawartości składników pokarmowych. Zastosowane nawożenie nawozami naturalnymi łąki, zwłaszcza obornikiem, spowodowało wzrost zawartości popiołu surowego oraz spadek koncentracji cukrów prostych i pogorszenie stosunku cukrowo-białkowego. Ponadto nawożenie obornikiem powodowało wzrost zawartości w runi łąkowej potasu przy równoczesnym spadku koncentracji sodu, magnezu i wapnia. Wzrost dawki nawożenia powodował wzrost zawartości potasu i spadek wapnia w runi. Stosowane nawożenie nawozami naturalnymi nie powodowało niekorzystnych zmian w mikroflorze epifitycznej runi.
The presence of mycotoxins in feed for ruminants has been an ongoing problem, but still there is no regular programs monitoring mycotoxin contamination for green fodder, hay or silage. The aim of the study was to assess the amount of aflatoxins and ochratoxin A in dried green fodder (sward), which is a raw material for silages. The three-year study (2008-2010) was carried out in ten organic farms and six conventional farms, focused on breeding dairy cattle. The content of mycotoxins in dried sward and its contamination with moulds depended both on the production system as well as on the year of the study. The highest contamination with moulds was noticed in the first year of the study in sward from organic farms, which averaged 4.54 log CFU / g DM. At the same time the mycotoxin content in the sward was 4.46 ppb in the case of ochratoxin A, 6.20 ppb for aflatoxin B1 and 15.18 ppb in regard to the sum of aflatoxins (B1, B2, G1 and G2). Between 2009 and 2010 the average amounts of ochratoxin A and aflatoxin B1, both from organic and conventional farms, were significantly lower than those in 2008, but no significant difference was observed regarding the amount of total aflatoxins. The average content of aflatoxins and ochratoxin A taken from all years of the study was significantly higher for sward from organic farms than their content in sward in conventional farms. It was found also a positive correlation between the degree of moulds contamination and the contents of examined mycotoxins in forage.
PL
Obecność mikotoksyn w paszach objętościowych dla przeżuwaczy jest wciąż aktualnym problemem. Brak również monitoringu dotyczącego poziomu skażenia tej grupy pasz (zielonki, siano, kiszonki). Celem pracy było określenie poziomu zawartości aflatoksyn i ochratoksyny A w podsuszonej zielonce, stanowiącej surowiec kiszonkarski. Trzyletnie badania (2008- 2010) przeprowadzono w 10 gospodarstwach ekologicznych i 6 gospodarstwach konwencjonalnych, nastawionych na hodowlę bydła mlecznego. Zawartości badanych mikotoksyn w podsuszonej runi łąkowej oraz porażenie jej grzybami pleśniowymi zależały zarówno od sytemu produkcji, jak i roku badań. Największe porażenie runi łąkowej grzybami pleśniowymi stwierdzono w pierwszym roku badań w gospodarstwach ekologicznych, które wynosiło średnio 4,54 log. j.t.k. pleśni/g s.m. zielonki. Zawartości mikotoksyn w tej runi wynosiły w przypadku ochratoksyny A - 4,46 ppb, aflatoksyny B1 - 6,20 ppb i sumy aflatoksyn ( B1, B2, G1 i G2) - 15,18 ppb. W latach 2009 i 2010 średnie zawartości ochratoksyny A i aflatoksyny B1, zarówno z gospodarstw ekologicznych, jak i konwencjonalnych, były istotnie niższe, natomiast w przypadku sumy aflatoksyn były na zbliżonym poziomie do roku 2008. We wszystkich latach badań średnia zawartość aflatoksyn i ochratoksyny A w runi łąkowej w gospodarstwach ekologicznych była istotnie wyższa od ich zawartości w runi łąkowej w gospodarstwach konwencjonalnych. Stwierdzono również dodatnią korelację między stopniem porażenia grzybami pleśniowymi a zawartoącią badanych mikotoksyn w zielonce.
W pracy przedstawiono zagrożenia zdrowia ludzi i zwierząt wywołane przez toksyny grzybów pleśniowych występujących w paszach i żywności. Ogólnie scharakteryzowano grzyby pleśniowe produkujące mikotoksyny oraz omówiono czynniki warunkujące ich syntezę. Dokonano charakterystyki najważniejszych grup mikotoksyn: aflatoksyn, ochratoksyn, trichotecen, fumonizyn i zearalenonu pod względem ich występowania i toksyczności. Omówiono wpływ obecności mikotoksyn w paszy na skażenie żywności, zwracając uwagę na aflatoksynę B1, która może być kumulowana w mleku jako aflatoksyna M1. Dokonano przeglądu możliwych metod zapobiegania syntezie mikotoksyn przez grzyby oraz omówiono sposoby detoksykacji pasz i żywności. Podkreślono perspektrywiczną rolę biologicznych metod detoksykacji, polegających na wykorzystaniu specyficznych właściwości niektórych mikroorganizmów, zwłaszcza bakterii kwasu mlekowego, drożdży i pleśni.
EN
This compiled literature review highlights the health risks of animals and humans caused by toxins of filamentous fungi occurring in feed and food. The moulds producing mycotoxins were characterized and the factors influencing their synthesis were discussed. The characteristic of the most important groups of mycotoxins: aflatoxins, ochratoxin, trichothecene, fumonisins and zearalenone in terms of their occurrence and toxicity was presented. The influence of the mycotoxins occurrence in feed on food contamination was discussed. Emphasis was given to aflatoxin B1, which can be accumulated in milk as aflatoxin M1. Possible methods of preventing the mycotoxins synthesis by fungi and strategies of feed and food detoxification were reviewed. The perspective role of biological methods of detoxification with the use of specific properties of some microorganisms and particular lactic acid bacteria, yeasts and mould was underlined.
The study was conducted between 2008 and 2010 at the Experimental Farm of the Institute of Land Reclamation and Grassland Farming (currently the Institute of Technology and Life Sciences) in Falenty, Mazovian voivodeship, in the form of a field experiment on an area of permanent grassland. The study aimed to assess the influence of different forms and quantities of fertilizer on the quality, nutritional value and presence of pathogenic microorganisms in silage made of meadow sward. The experiment involved a field divided into six zones, each with an area of ~0.3 ha, which were fertilized using inorganic NPK fertilizers, liquid manure (fermented cattle urine) or solid manure applied in two quantities, giving two levels of nitrogen fertilization: 60 and 90 kg•ha-1. Meadow sward from the first cut was partly dried (40% dry weight), harvested with a round baler and ensilaged in large cylindrical bales. Tests on samples of the sward and silage were carried out to examine levels of yeasts, moulds, potentially pathogenic bacteria and nutrients. The silage samples were tested in respect of dry matter, pH level, and levels of lactic acid, volatile fatty acids and ammonia. Fertilization with manure helped to produce green fodder and silage of a higher nutritional value but sward from meadows fertilized with manure constituted a poorer feedstock for silage (poor sugar / protein ratio) than sward fertilized with liquid manure. Fertilization with liquid manure yielded fodder with a nutritional value close to fodder from meadows fertilized with inorganic fertilizer. Fertilization of sward with liquid manure did not hinder the process of fermentation. At the same time our research indicates that the process of lactic fermentation can be effective in limiting the abundance of pathogenic bacteria in silage.
PL
Badania prowadzono w latach 2008-2010 w Zakładzie Doświadczalnym IMUZ (obecnie ITP) w Falentach, na doświadczeniu łanowym na łące trwałej. Celem badań była ocena wpływu stosowania różnych form i dawek nawozów na jakość, wartość pokarmową i obecność szkodliwych mikroorganizmów w kiszonce z runi łąkowej. W ramach badań na łące wydzielono 6 łanów (obiekty doświadczalne), każdy o powierzchni ok. 0,3 ha, które nawożono nawozami mineralnymi NPK oraz gnojówką bydlęcą i obornikiem stosowanymi w dwóch dawkach, odpowiadających dwóm poziomom nawożenia azotem: 60 i 90 kg•ha–1. Ruń łąkową z pierwszego pokosu, po wstępnym podsuszeniu (40% s.m.) zbierano prasą rolującą i zakiszano w dużych belach cylindrycznych. W próbach zielonki i kiszonki oceniano liczebność drożdży, grzybów pleśniowych oraz bakterii potencjalnie chorobotwórczych a także zawartości składników pokarmowych. W próbach kiszonek ponadto oceniano poziom suchej masy, wartość pH świeżej masy kiszonki, zawartość kwasu mlekowego, lotnych kwasów tłuszczowych i udział amoniaku. Nawożenie obornikiem sprzyjało uzyskaniu wyższej wartości pokarmowej zarówno zielonki jak i uzyskanej z niej kiszonki. Mimo to ruń łąkowa z łąki nawożonej obornikiem stanowiła gorszy materiał na kiszonki (niekorzystny stosunek cukry/białko) niż ruń nawożona gnojówką. Po nawożeniu gnojówką uzyskano paszę o wartości pokarmowej zbliżonej do paszy z łąki nawożonej nawozami mineralnymi. Nawożenie runi łąkowej gnojówką nie utrudniło procesu fermentacji. Jednocześnie wykazano, że proces fermentacji mlekowej może być efektywnym narzędziem ograniczającym liczebności chorobotwórczych bakterii w kiszonce.
Sward, both in its raw form and processed into silage, can be a valuable form of fodder for beef and dairy cattle throughout the year. Existing research data clearly indicate that in Poland neither sward nor hay provide adequate levels of calcium, phosphorus, magnesium, zinc or provitamin A (beta-Carotene) to meet the needs of cattle. To assess the quality and mineral content of sward, six organic farms were selected, all of which utilise fodder from permanent grassland as the principal feed for their dairy cattle: green fodder from pasture in the summer months and silage during winter. In accordance with the principles of organic farming the surveyed farms did not use inorganic fertilizers to fertilize their grasslands while two of the six farms also did not use any form of fertiliser during the research period. In order to assess the quality of the sward set aside for fermentation, random samples of green fodder from the second crop were collected for chemical and microbiological analysis. The analysis determined the levels of basic nutritional elements, Carotenoid components and macro- and microelement content in the sward, including the following elements: calcium, phosphorus, magnesium, manganese and zinc. For each pasture grass sample the survey also assessed the number of colony forming units (CFU) of bacteria potentially pathogenic for animals and the number of fungi. The tests indicated very wide fluctuations in the total protein content of green fodder - from 120 to 200g kg-1 DM - correlated to the farm, the method by which grassland was fertilized and the presence of leguminous plants in the sward, especially red clover and white clover. The dry matter calcium content of the green fodder averaged 10.0 g kg-1 DM and was therefore higher than the published average for sward and silage in Poland (up to 7.2g kg-1). Significantly lower values were found for phosphorus and zinc (3.2 g kg-1 and up to 100 mg kg-1 s. m. of sward) compared to published data: 2.4 g kg-1 DM. and 28.8 mg kg-1 DM respectively. The sward also contained inadequate quantities of Carotenoid components, including provitamin A, for the needs of dairy cows. Additionally, Salmonella and Escherichia coli faecal bacteria were found in sward from grassland fertilized with manure in two out of four farms.
PL
Ruń łąkowa i sporządzane z niej kiszonki mogą być wartościowymi paszami objętościowym stosowanymi w całorocznym żywieniu bydła mięsnego i mlecznego. Na podstawie danych literaturowych wiadomo, że w Polsce w stosunku do zapotrzebowania zwierząt, zarówno ruń łąkowa jak i siano łąkowe, zawierają zbyt mało wapnia, fosforu, magnezu i cynku oraz prowitaminy A czyli beta-karotenu. Do badań dotyczących oceny jakości i zawartości składników mineralnych w runi łąkowej wybrano sześć gospodarstwach ekologicznych, w których pasze z trwałych użytków zielonych są podstawą żywienia krów mlecznych, w okresie letnim jest to zielonka pastwiskowa, a w okresie zimowym - kiszonka. Do nawożenia użytków zielonych w gospodarstwach ekologicznych obligatoryjnie nie stosuje się nawozów mineralnych, a w dwóch z sześciu gospodarstw doświadczalnych, w latach, w których prowadzono badania, nie stosowano również nawozów naturalnych. W celu oceny jakości runi łąkowej przeznaczonej do zakiszania losowo pobrano próbki zielonki łąkowej z II pokosu, które następnie poddano analizie chemicznej i mikrobiologicznej. W runi oznaczono zawartość podstawowych składników pokarmowych, związków karotenoidowych, oraz zawartość makro- i mikroelementów, z uwzględnieniem następujących pierwiastków: wapnia, fosforu, magnezu, manganu i cynku. W próbach zielonki oznaczono również liczbę j.t.k. bakterii potencjalnie patogennych dla zwierząt oraz liczbę pleśni. Na podstawie przeprowadzonych badań stwierdzono, że zawartość białka ogólnego w zielonce wahała się w bardzo szerokich granicach od 120 do 200 g kg-1 s.m. i zależała od gospodarstwa, sposobu nawożenia użytków zielonych oraz udziału w runi roślin bobowatych, a zwłaszcza koniczyny łąkowej i koniczyny białej. Zawartość wapnia w suchej masie zielonki wynosiła średnio 10,0 g kg-1 s.m., czyli była wyższa od podanej w literaturze wartości średniej dla runi i siana w Polsce (do 7,2 g kg-1). Zdecydowanie niższe wartości uzyskano dla fosforu i cynku (3,2 g kg-1 i do 100 mg kg-1 s. m. runi) w porównaniu z danymi literaturowymi, które wynosiły odpowiednio 2.4 g kg-1 s.m. oraz 28,8 mg kg-1 s.m. Niewystarczająca była również w runi zawartość związków karotenoidowych (13 mg kg-1 s. m.), w skład których wchodzi prowitamina A, w stosunku do zapotrzebowania krów mlecznych. Ponadto w runi łąkowej pochodzącej z użytków zielonych nawożonych obornikiem, w dwóch gospodarstwach na cztery, wykryto obecność bakterii fekalnych z rodzaju Salmonella oraz z gatunku Escherichia coli.
Głównym celem rolnictwa ekologicznego jest produkcja żywności wysokiej jakości z zastosowaniem przyjaznych środowisku praktyk gospodarowania. Zgodnie z założeniami rolnictwa ekologicznego niedopuszczalne jest stosowanie stymulatorów wzrostu oraz dodatków syntetycznych w żywieniu zwierząt. Dlatego też jednym z najważniejszych czynników decydujących o efektywności produkcji zwierzęcej jest odpowiednia jakość bazy paszowej, przygotowanej z wykorzystaniem naturalnych procesów biologicznych. Celem niniejszej pracy jest podsumowanie dotychczasowych wyników prac prowadzonych w gospodarstwach ekologicznych przez Instytut Biotechnologii Przemysłu Rolno-Spożywczego, dotyczących poprawy jakości mikrobiologicznej kiszonek z runi łąkowej. Opracowana ekologiczna metoda produkcji kiszonych pasz objętościowych z dodatkiem dwuskładnikowego preparatu, tj. kultury starterowej bakterii fermentacji mlekowej i mieszanki mineralno-witaminowej, umożliwia uzyskiwanie kiszonek wysokiej jakości, mających dużą stabilność tlenową, a także wysoką jakość mikrobiologiczną. Stosowanie preparatu bakteryjno-mineralno-witaminowego do produkcji kiszonek jest bardzo ważne w gospodarstwach ekologicznych, ponieważ nawożenie trwałych użytków zielonych nie do końca przefermentowaną gnojówką lub gnojowicą może być przyczyną skażenia materiału roślinnego bakteriami potencjalnie patogennymi. Wyniki z przeprowadzonych doświadczeń potwierdziły istotny wpływ preparatu na hamowanie w procesie kiszenia runi łąkowej nie tylko rozwoju bakterii potencjalnie patogennych, ale również grzybów pleśniowych, a także obniżenie poziomu produkowanych przez nie mikotoksyn.
EN
The main goal of organic agriculture is to produce high quality food that combines environmentally friendly farming practices. Unacceptable in organic farming is the use of feed containing synthethic ingredients, growth promoters and synthetic amino acids in animal husbandry. Thus, one of the most important factors determining the efficiency of livestock production is high quality of forage, prepared with the use of natural biological processes. The aim of this study was to summarize the results of the work carried out on organic farms by the Institute of Agricultural and Food Biotechnology to improve the microbiological quality of silages. The developed method for the production of roughages with a two-component product: starter culture of lactic acid bacteria and mineral-vitamin mixture, allows to obtain high-quality silage characterized by high aerobic stability and microbial quality. The use of bacterial-mineral-vitamin preparation for the production of silage is very important on organic farms, because fertilization with not fully fermented liquid manure or slurry, can cause contamination of the plant material with potentially pathogenic bacteria. The results of the experiments have confirmed a significant effect of preparation on the inhibition of potentially pathogenic bacteria growth as well as moulds and effect on lowering levels of mycotoxins in silages.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.